به همین ترتیب دو جمله «علی دوست قدیمی حمید را دیدم» و «علی، دوست قدیمی، حمید را دیدم» در معنی کاملاً متفاوتند: جمله اول میگوید که علی را که دوست قدیمی حمید است دیدم (علی دیده شده) در حالی که دومی خطاب به «علی» دوست قدیمی گوینده است که میگوید حمید را دیده است (حمید دیده شدها) جمله (یا جمله های): «گفتم چرا گفت می خواهد او را ببیند» نیز می تواند بدو صورت زیر بیان شود:
* گفتم: «چرا؟» گفت: «می خواهد او را ببیند»
* گفتم: «چرا گفت می خواهد او را ببیند؟» ملاحظه می کنید در حالیکه جمله هایی به این سادگی می توانند تا این حد باعث گمراهی و گیجی خواننده شوند در نوشته ها و متون علمی باید نهایت دقت به کار رود و نویسنده سعی کند از کلیه آنچه می تواند نوشته را عاری از هر نوع ابهام بکند کمک گرفته و نهایت دقت را به عمل آورد که هیچ چیز باعث توقف خواننده و انحراف فکر وی از موضوع نشود تا بتواند منظور نویسنده را به راحتی دنبال کند. از سوی دیگر، در اکثر نوشته های امروزی، بخصوص در نوشته های جوانان، تقسیمات نادرست و نشانه هایی که نابجا به کار رفته زیاد به چشم میخورد. در واقع به همان اندازه که امکان دارد فهم یک متن بدون علامت و تقسیمبندی مشکل باشد و خواننده را گمراه
کند، خواندن متنی که به اشتباه نشانه گذاری شده و تقسیم بندی گردیده اگر باعث اشتباه و گمراهی خواننده نشود لااقل از ارزش نوشته میکاهد و چه بسا که یک علامت غلط ونابجا معنی و مفهوم جمله یا عبارت را به کلی عوض کرده و تقسیمبندی نادرست آن باعث گستگی و درهم ریختگی مطالبش میگردد. بنابراین قبل از به کاربردن هر نشانهای باید قوانین صحیح به کاربردن آنرا دانست. در بخش نخست این بحث نشانه ها و موارد به کار بردن هر یک بطور کامل شرح داده میشود.
از طرف دیگر، چون - باز برای روشن و واضح بودن نوشته - لازم است که آنرا به طریقی معقول به بخشر هائی متناسب و حساب شده تقسیم کنیم در بخش دوم این بخش نخست نشانه ها" به طور کلی نشانه هایی که در نوشتن به کار میرود عبارتست از نقطه « » نشان بیان گویش
•نشان حذف (سه نقطه) ...
نشان تعجب!
درنگ،
نشان پرسش ؟
درنگ - نقطه ؛
خط جدایی-
خط فاصله _
دوکمان ()
ستاره و اعداد بالای کلمه نشان تفسیر (دو نقطه)
------- نشان تأکید یا خط ریز کلمه
از این نشانه ها . و ؟ و ، و - ور ( ) و { } و { } برای جدا کردن بکار میرود. ۰ و : و، برای مکث و توقف است. اولی در پایان جمله ""(جمله ی کامل) دومی بین دو جمله ی کاملی که از هر نظر به هم مربوط و در معنی نزدیک باشند و موصول بینشان به کار نرود و سومی برای جدا کردن گروههای کوچکتر از جمله چون کلمات و عبارات و یا نشانه گذاری ها ی زبان فارسی جمله هایی که از نظر معنی و مفهوم کاملاً به هم نزدیکند و با موصول به یکدیگر متصل شدهاند (قبل از موصول) و در دو طرف جمله ها و عبارات معترضه به کار برده میشود.
