نقش معماري در گردشگري :

معماري همواره به عنوان عاملي که با نوع بشر در ارتباط تنگاتنگ است معرفي مي شود، چرا که يکي از عوامل مهم آسايشي انسان ، سر پناه مناسب است . بايد توجه داشت که به صورت عام معماري از طريق ايجاد فضاهاي اقامتي و تفريحي در ارتباط تنگاتنگ با صنعت توريسم به سر مي برد. از ديدگاه گردشگري معماري از دو نقش ويژه و اثر گذار در عرصه گردشگري قابل بررسي است :

١-معماري به عنوان يک لازمه در صنعت گردشگري                        ٢- معماري به عنوان يک جاذبه در صنعت گردشگري

معماري به عنوان يک لازمه در صنعت گردشگري : توسعه گردشگري نياز به زير ساخت دارد وعمدتا در قالب اقامت ،خدمات ،حمل ونقل و امکانات عمومي تعريف مي شود. مسا فرت و اقامت در مکاني غير محل متداول زندگي فرد ،بر طبق تعريف اساس گردشگري به شمار مي آيد، بنابراين فراهم کردن وسايل حمل ونقل وتاسيسات اقامتي از اجزا اصلي برنامه هاي توسعه گردشگري هستند[١].از اين عوامل به عنوان عوامل ثانويه در صنعت گردشگري ياد مي شود.

گردشگران به وسيله جاذبه هاي گردشگري به يک منطقه جذب مي شوند وپس از آن اين زير ساخت هاي گردشگري است که بايد پاسخگوي نياز مسافران باشند.بعد از نياز سنجي ، جايابي ،تعريف کار کرد و بسياري از موارد ديگر که در حوزه جغرافيا وگردشگري است ،مبحث طراحي وساخت بناي اين تاسيسات مطرح است .در اينجاست که معماري مانند ساير بخش ها به کمک صنعت گردشگري آمده ودر ساخت و کاربرد هر چه بهتر اين بناها نقش بازي مي کند(جدول ١).