نقش دامنه ی پژوهشی در به دست آوردن قابلیت بازیابی پژوهش

قابلیت بازیابی

برای کسی که در یک حوزه موضوعی خاص به جستجوی اطلاعات میپردازد - به ویژه اگر به جستجوی جامع نیاز داشته باشد - دامنهٔ پوششی یک پایگاه اطلاعاتی درخصوص آن موضوع اهمیت زیادی خواهد داشت. البته، قابلیت بازیابی ان نیز با اهمیت خواهد بود؛ با توجه به اینکه یک پایگاه اطلاعاتی، n مدرک در زمینهٔ یک موضوع خاص دربر دارد (که تعداد آن را از طریق بررسیهای دامنهٔ پوششی می توان به دست آورد)، در هنگام کاوش در پایگاه چه تعداد از آنها را می توان بازیابی کرد؟

از طریق یک بررسی که مکمل تحقیق دربارهٔ دامنهٔ پوششی است، میتوان این مسئله یعنی قابلیت بازیابی را به دست اورد. فرض کنید می خواهیم دامنهٔ پوششی و قابلیت بازیابی موضوعات مختلفی را در پایگاه اگری کولا" به دست آوریم. برای هر ده موضوع، یک مجموعه از اطلاعات کتاب شناختی مدارک (که از طریق یکی از روشهایی که قبلاً توضیح داده شد. محاسبه میشوند) ایجاد میکنیم و برای هر مجموعه، مشخص میکنیم که چه مدارکی در پایگاه اطلاعاتی اگری کولا وجود دارند و کدام ها وجود ندارند. با استفاده از یک متخصص اطلاع رسانی که با پایگاه اطلاعاتی اگریکولا آشنایی دارد و براساس نسبت "مدارک شناخته شده می تواند دربارهٔ قابلیت بازیابی قضاوت کند، برای هر موضوع کاوشی را انجام می دهیم. مثلاً در اولین کاوش دربارهٔ حشرات مضر برای سویا، ما میدانیم که در اگریکولا ۸۰ مدرک شناخته شده درباره این موضوع وجود دارد. به هرحال، کاوشگر توانست فقط ۶۰ مدرک از ۸۰ مدرک شناخته شده - با جامعیتی (به فصل یک مراجعه کنید) در حدود ۷۵٪ -| را بازیابی کند.

البته، این نوع از تحقیقات چیزی فراتر از یک پایگاه اطلاعاتی و شیوهٔ نمایه سازی آن را مورد بررسی قرار می دهند؛ آنها توانایی یک کاوشگر خاص را نیز ارزیابی میکنند. ازطریق سپردن يک کاوشي واحد به چند متخصص اطلاع رسانی میتوان از اثرات این متغییر یعنی میزان توانایی کاوشگر کاست و تعیین کرد که در یک جستجو بر روی این موضوع، به طور متوسط چند نتیجه می توان به دست آورد.