نقش رسانه هاي اجتماعی در امداد و نجات

تحقیقات تسنچ و همکاران (2011) ( Tseng , Chen and Chi) نشان میدهد که رسانههاي اجتماعی در اشاعه اطلاعات و بسیج منابع در زمان بحران براي امداد و نجات نقش حیاتی بهعنوان یک همکار بازي میکند و نیازمند مشارکت دولت و عموم مردم را میطلبد. .(Tseng, Chen, & Chi, 2011) بر اساس این تحقیق مشارکت نهادها و سازمانهاي دولتی در استفاده از رسانه هاي اجتماعی در برابر سوانح و امداد رسانی میتواند مفید باشد.

از دلایل استفاده از رسانه هاي اجتماعی در بلایاي طبیعی، توانایی استفاده از آن در داخل و خارج از مناطق بحران زده است. وقتی صحبت از استفاده از رسانههاي اجتماعی در بلایاي طبیعی به میان میآید اغلب مردم تصور میکنند که فقط مردمی که مستقیم تحت تأثیر بحران بودند از این رسانهها استفاده میکنند. نتایج این پژوهش نشان داد که چه مردم تحت تأثیر بحران بوده باشند یا خیر معتقد هستند که رسانه هاي اجتماعی و اینترنت یکی از مناسبترین فرم هاي ارتباط را تشکیل دادند بنابراین رسانههاي اجتماعی براي این گروه قابلاعتماد بوده است.

با توجه به مثالهایی که جمع آوري شد بسیاري از افراد از رسانههاي اجتماعی براي تماس با خانواده یا دوستان خود استفاده کرد و همچنین بسیاري از افراد از رسانه هاي اجتماعی براي خدمات پشتیبانی مانند ارائه گزارشهاي حیاتی مانند نمونه هاي بسیاري وجود دارد که افراد خارج از مایت و پشتیبانی کنند؛ مانند جمع آوري اطلاعات براي ایمنی افراد و یا جمع آوري اطلاعات براي نقشه مناطق بحرانی و... . بعد از زلزله سونامی بزرگ شرق ژاپن در سال 2011 یک اراده جمعی قوي براي کمک به وجود آمد اما مشخص شد که توسط دولت و سازمانهایی مشخص میتوان به اهداي کمک هاي مالی پرداخت یکی از راه هاي جلب خواسته هاي خوب و منابع انسانی جمعی در شکل درست براي حمایت از افراد بحران زده میتواند تشویق افراد به شرکت در پروژه هاي حمایتی طراحی رسانه اجتماعی محور باشد.

این واقعیت نیز وجود دارد که استفاده از رسانه هاي اجتماعی در بلایایی طبیعی نسبتاً جدید است و این احتمال وجود دارد که براي استفاده در بلایاي طبیعی توسعه یابد اما مشکلات نیز با آن رشد میکند. سازمانها و دولتها براي استفاده از رسانههاي اجتماعی در بحران باید از محدودیتها و ریسکهاي آن آگاه باشند و تلاششان را براي به حداقل رساندن تأثیرات منفی آن بکار ببندند ( Peary, Shaw, .(& Takeuchi, 2012, p. 16