* توصیه میشود محققی با برخی از متخصصین سرشناس در موضوع مورد مطالعه تماس حاصل نموده و آنها را در جریان اجرای پروژه خود قرار دهد و از آنها بخواهد در مورد پروژه نامهای تهیه کنند. محقق می تواند برخی از باشد و این مهم فقط با تعریف پروژه به صورت خیلی خاصی در محدوده باریکی امکان پذیر می شود.
در غیر این صورت، وی فقط چیزهای خیلی کلی برای گفتن دارد و این کمک چندانی به افرادی که کار تحقیقی او را دنبال می کنند نمی کند. گاهی محققین دیگر از مطالبی که از فکر یک فرد حاصل شده است به عنوان پروژه معرفی و از آنها برای پروژههای تحقیقاتی گروهی استفاده می کند. بنابراین دانشجو میتواند یکی از آنها را برای تز خود انتخاب کند و بقیه را به خاطر بسپارد تا بعد سعی نکند همه مشکلات را با یک پروژه حل کند.
*محقق باید بیان مسئله را به نحوی به کاربرد که نشان دهد پروژه پیشنهادی وی مطمئناً مورد نیاز است و باید برای انجام آن اعتبار مالی درنظر گرفته شود. محقق باید یک جمله به طول مستدل در مورد نیاز یا مشکلی بنویسید که اساس پروژه وی مبتنی بر آن باشد. در این جمله باید مبشخص شود که مسائل مورد نظر چه چیزهایی هستند که باید آنها را حل کرد؟ مسائل را باید به نحوی بیان نمود که خواننده مهم بودن آن را درک نماید و حتی برای این منظور باید محقق در پروپوزال خود مشخص کند که چه منابع مشابه دیگری وجود دارد که می تواند نیازهای مطرح شده در پروپوزال را تأئید کند. در این رابطه بهتر است آنها را نام برد.
*مهم است پروپوزال تحقیقاتی حول یک سری سؤالاتی تهیه شود که آنها راهنمایی برای انجام تحقیق باشند. وقتی دانشجو میخواهد سؤالات راهنمایی کننده را انتخاب کند، باید سعی کند آنها را بنویسد تا بتواند چارچوب تحقیق را مشخص کند و آنها را به صورت دورنمایی برای تحقیقات دیگر قرار دهد. این سؤالات باید ارتباط بین تحقیق ارائه شده و تحقیقات قبلی را نشان دهد. سؤالات تحقیقاتی ارائه شده باید به روشنی ارتباط تحقیق و موضوع مطالعاتی را به خوبی نشان دهد. سؤالات را باید به صورت ریز و محدود تعریف کرد.
* محقق باید بررسی کند که ببیند آیا مؤسسه پژوهشی تأمین کننده اعتبار، مسائل و نیازهای مشابهی با موارد بیان شده در پروپوزال وی دارد یا خیر؟ همانطور که محقق پروپوزال مینویسد، باید در ذهن داشت که مؤسسه تأمین کننده اعتبار به عنوان همکار وی دارای علایق مشابهی با او است.
