* شبکه هاي مبتني بر حسگر: اين شبکه ها شامل تعداد زيادي گره باشند که از نظر منابع پردازشي ، حافظه و توان باطري محدود مي هستند. در اين شبکه ها گره ها به منظور استفاده بهينه از باطري خود به صورت زمانبندي شده با هم ارتباط برقرار مي کنند. در هريک از حيطه هاي کاري ذکر شده هدف کار کردن شبکه تحت محدوديت هاي پر دغدغه با تنظيمات شبکه هاي سنتي است . معماري DTN در واقع نماد تلاش براي توسعه کارايي و توانايي شبکه هاست .

تلاش در شبکه هاي DTN براي برقراري ارتباط بين نمونه هايي از شبکه هاي چالش برانگيز  و فراهم کردن ارتباط بين استاندارد هاي متناقص و ناهم جور، حتي در صورت عدم وجود زير ساخت ارتباطي مناسب است . در واقع هدف اصلي DTN فراهم کردن ابزاري براي انتقال پيام در محيط هاي چالش برانگيز است .

يکي از مسائل اساسي در طراحي شبکه هايي که در آنها گسستگي وجود دارد مسئله مسيريابي مي باشد. قبل ازاين شبکه ايي قابل استفاده باشد بايد امکان انتقال داده از منبع به مقصد وجود داشته باشد. در اين مقاله سعي شده است که الگوريتم هاي مختلف مسيريابي در شبکه هاي تحمل پذير تاخير بررسي شود.

* ويژگي هاي شبکه هاي تحمل پذير تاخير

شبکه هاي DTN داراي خصوصياتي مي باشد که در ادامه به بررسي تعدادي از اين خصوصيات مي پردازيم : [٦]، [٧]

١- اتصال متناوب : اگر بين منبع و مقصد مسيري وجود نداشته باشد استفاده از پروتکل هاي TCP.IP امکان پذير نبوده و پروتکل هاي ديگري مورد نياز است .

٢- نرخ داده نامتقارن : اگر نرخ انتقال داده نامتقارن باشد امکان استفاده از پروتکل هاي تعامل سنتي مانند TCP وجود ندارد.

٣- نرخ خطاي بالا: اگر نرخ خطا در لينک ها زياد باشد داده ها نياز به تصحيح و يا ارسال دوباره دارند که اين موضوع باعث بالا رفتن ترافيک در شبکه مي شود.

٤- الگوي حرکتي مبهم : با مشخص نبودن الگوي حرکتي يک گره رفتار آن در آينده نامشخص است . اغلب شبکه هاي DTN با اين مشکل مواجه هستند.

٥- تاخير متغير يا بلند مدت : تاخير انتشار بالا بين گره ها علاوه بر تاخير صف بندي در بافر گره ها همگي باعث به وجود آمدن تاخيري در مسيرهاي انتها به انتها مي شود که توسط پروتکل هاي اينترنت و کاربردهايي که به بازگشت سريع بسته هاي تصديق اعتماد مي کنند، قابل تحمل نيست .

در پروتکل هاي TCP قبل از شروع انتقال داده بايد دنباله ايي از بسته هاي ACK بين منبع و مقصد مبادله شود. در اينترنت زمان رد و بدل شدن اين بسته ها ناچيز است در صورتي که در شبکه هاي تحمل پذير تاخير اين زمان بسيار زياد بوده و امکان برقراري ارتباط وجود ندارد. حتي اگر ارتباط هم برقرار شود ممکن است يکي از طرفين در حين ارتباط به يکي از دلايل ذکر شده ناپديد شود. در اين حالت طرف ديگر تمامي اطلاعات مربوط به طرف مقابل را دور مي ريزد.