محقق از ابتدا باید در مورد تنظیم یک برنامه زمان بندی شده برای اجرای تحقیق خود فکر کند. توصیه شده است محقق طی شش مرحله ذکر شده در بالا این کار را برنامه ریزی نماید و در برنامه پیشنهادی خود برای هر یک از این مراحل یک زمان شروع و خاتمه در نظر گیرد. پس از آماده شدن برنامه زمانبندی شده، بهتر است آنرا در یک جای مناسب (مثل بالای مانیتور کامپیوتر) نصب نماید تا از این طریق همیشه به خود یادآوری نماید در چه مرحله ای است. دانشجو باید بداند این برنامه قطعی نیست و بهتر است هر چند وقت یک بار آن را برحسب نیاز مورد بازنگری قرار دهد. اگر محقق قصد دارد برای انجام پروژه تحقیقی خود، مرخصی بگیرد یا غیبت نماید و حتی آن را رها کند نباید این کار را در هنگام شروع پروژه انجام دهد. این مرحله زمان خوبی برای انجام این کار نیست.
اگر شش مرحله اصلی برای اجرای پروژه تعریف شود، احتمالاً بهترین زمان برای گرفتن مرخصی یا غیبت از کار و یا حتی ترک کار مرحله چهارم (مرحله نوشتن) است. مرحله نوشتن، مرحله ای طولانی است. در این مرحله محقق واقعاً به فکر کردن نیاز دارد و باید بدون مخاطره ذهنی بتواند توانایی خود را در نگارش گزارش یا مقاله تحقیقی خود به فعلی برساند. مرخصی از کار در این مرحله به این امر مهم کمک می کند. اگر محقق مشغول کاری باشد که با ارزش باشد مرخصی قبل از این مرحله ممکن است کارآمد نباشد.
در مرحله فکر کردن محقق باید سعی کند برای تحقیق خود یک مطالعه مقدماتی کوچک برنامه ریزی نماید. تا ضمن آشنایی با آنچه قرار است و میخواهد انجام دهد اعتماد بیشتری به دست آورد و برخی از ایدهها و روش ها را آزمایش نماید. مطالعه مقدماتی در تحقیقات علوم اجتماعی می تواند به سادگی انجام تعدادی مصاحبه رسمی بدون اینکه محقق بخواهد آنها را مستندسازی نماید صورت پذیرد. با این کار محقق به زمینه تحقیقاتی خود نزدیکتر می شود و محقق میفهمد آیا واقعاً به موضوع علاقهمند میباشد و یا قادر است آنرا انجام دهد.
