*هنگامی که «از» ، « تا » ، یا « الی » برای مسافت و زمان حذف شود و یا بین سال تولد و فوت افراد فاصله  تهران - مشهد حدود یکهزار کیلومتر است.

چند تا از آن کودکان ۱۵ - ۱۰ ساله به نظر می رسیدند. ایرج میرزا (۱۳۴۳ - ۱۲۹۱ هجری قمری) ساعاتی کار: ۱۲ - ۸ صبح و ۹ - ۳ بعدازظهر

* در مورد بالا باید توجه داشت که اعداد (طبق قانون خودشان) باید از چپ به راست نوشته و خوانده شوند: شروود آندرسون داستان پرداز امریکایی (۱۹۴۱ - ۱۸۷۶) هم در همینگ وی اثر داشته است(۱)

ساعت کار: ۱۲ - ۸ یا سال تحصیلی ۵۴ - ۱۳۵۳ (درست) * ساعت کار: ۸ - ۱۲ یا سال تحصیلی ۵۳ - ۱۳۵۴ (نادرست)

اما اگر « تا » را به کار ببریم باید به ترتیبی که خوانده می شود (طبق قانون کلمات) نوشته شود:

در فاصله  ساعتهای ۸ تا ۱۰ در کلاس درس بودم. (درست) از سال تحصیلی ۱۳۵۴ الی ۵۶ وی بسیار موفق بود.

* درکاربرد علامت - در  داستان نویسی برای شروع گفته های هر طرف مکالمه، این علامت را قبل از شروع اولین جمله و سر سطر مینویسیم ولی قبل از به کاربردن آن باید مشخص کرده باشیم که جمله مربوط به کیست:

جوادگفت: باید تمام جوانب امر را بررسی کنیم. حسن جواب داد: آیا از کسی دیگر کمک خواهیم گرفت؟

- فکر نمی کنم.

- چرا؟

* در نمایشنامه نویسی برای فاصله بین گوینده و گفته  او و به جای دونقطه اغلب است نشان پیوند میانشان به کار رود". ... این نیز یکی از هنرهای مشترک ایرانی - افغانی است.

* هنگام به کار بردن صفت بعد از اسامی مرکب اغلب اتفاق میافتد که مورد استعمال صفت مبهم باقی بماند:

پسر خواهر عزیزم در اینجا مشکل می توان معلوم کرد که این پسر(خواهرزاده) عزیز نویسنده است یا پسری است متعلق به خواهر عزیز اوا اگر به خاطر عادت مورد اول را قبول کنیم مورد دوم را به چه صورتی باید نشان داد؟ در حالی که اگر عبارت بالا به شکل پسر - خواهر عزیزم نوشته شود هیچ ابهامی باقی نمی ماند چرا که به وضوح مشخص می شود که «پسر - خواهر» یک کلمه  مرکب و « عزیز» صفت آن است

*هرگاه جای کافی برای نقل تمام یک عبارت در آخر سطر نباشد میتوان قسمتی بعدی منتقل نمود. مشروط بر آنکه عبارت دو جزئی بوده و بتوان آنرا از هم جدا کرد چون در زبان فارسی هنوز یک کاربرد کامل علمی با واژه های مربوط در حال تکوین است مسلماً موارد استعمال بیشتری برای این علامت پیدا خواهد شد.