قواعد استفاده از سه نقطه [...]: نشانه یک یا چند کلمه محذوف و بیشتر در موارد زیر به کار میرود:
۱. برای قطع مطلبی که قسمتی از آن نقل شده است
۲. برای نشان دادن افتادگیها و کلمات یا عبارات محذوف که در ابتدا، وسط و انتهای جمله به کار میرود.
گیومه [ «»]: نشانه مشخص کردن ابتدا و انتهای نقل قول مستقیم و کلمات و اصطلاحات ویژه و مورد تأکید. موارد استفاده از آن به این شرح است:
۱. در آغاز و انجام سخنی که مستقیماً از شخصی یا منبعی نقل شود و یا هر کلمه و عبارتی که بخواهیم آن را ممتاز از قسمتهای دیگر جلوه دهیم. هرگاه نقل قولی ضمن نقل قولی دیگر بیان شود، آن را در میان علامت نقل قول مفرد (( )) قرار می دهند.
۲. برای نشان دادن اصطلاحها یا نمایاندن واژه های مورد تأکید در جمله ها
۳. موقع ذکر عنوان مقاله ها، رساله ها، بخشهای مختلف یک نوشته. مثال: مقاله «ورشکستگی مطبوعات» از جلال آل احمد پرانتز [()]: نشانه توضیح که در موارد زیر به کار میرود:
۱. برای تبیین و توضیح بیشتر کلمه ای یا عبارتی به منظور آگاهی بخشیدن بیشتر به خواننده
۲. به معنی «یا» و به جای «یعنی »
۳. برای ذکر ماخذ یا مطلبی که به عنوان شاهد آورده می شود
استفهام [؟]: نشانه پرسشی که در موارد زیر به کار میرود:
۱. برای بیان مفهوم تردید، ابهام، ریشخند و استهزا که داخلی پرانتز میآورند
۲. در آخر جمله های پرسشی مستقیم نه غیر مستقیم و بعد از جمله های پرسشی که جنبه خواهشی مؤدبانه دارند.
