شاخص های معرف کیفیت زندگی

شاخص های معرف کیفیت زندگی طیف وسیعی را در بر می گیرند که از انواع نیازهای بشر همچون انواع تغذیه و پوشاک گرفته تـا مراقبت های بهداشتی، محیط اجتماعی، محیط مادی، محیط زیستی و حتی ابعاد روحی زندگی انسانی را شامل می شود . در واقـع مفهوم کیفیت زندگی به شرایط محیطی که مردم در آن زندگی می کنند و به خصوصیات خود افراد اشاره دارد.

از طرفی تدوین شاخص های کیفیت زندگی یکی از راه های عملیاتی کردن مفهـوم کیفیـت زنـدگی اسـت و بایـد در سـنجش آن شاخص های عینی و ذهنی را بکار بست . در مطالعات کیفیت زندگی دو رویکرد عینی و ذهنی وجـود دارد . ایـن دو غالبـا بصـورت مجزا و به ندرت در ترکیب با هم برای سنجش کیفیت زندگی مورد استفاده قرار می گیرند زیـرا گسـترده تـرین تمـایز در بررسـی کیفیت زندگی، تمایزمیان کیفیت عینی و ذهنی زندگی است . بنابراین محققـان در غالـب دو دسـته شـاخص بـه مطالعـه کیفیـت زندگی می پردازند :

  • عواملی که به بررسی شاخص های عینی، مثل مسکن و خصوصیات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و.... می پردازند
  • عواملی که شاخص های ذهنی (subjective) مثل رضایتمندی و انگیزه و... را مطالعه می کند .