دانلود مقاله کارگردانی

بخشی از مقاله

کارگردانی

كارهاي مقدماتي
هنگامي كه اين پاية مهم شروع، يعني فيلم با صداي همزمان، با 24 تصوير در ثانيه،‌با فيلم سياه و سفيد يا رنگي مشخص شد، كارگردان خود را در مقابل مشكل عادي سينماگر غير حرفه اي مي يابد كه شامل موارد زير مي شود:

• انتخاب موضوع،
• چكيده فيلم،
• پيش برشنامه،
• كارگرداني...

زيرا نقاشي متحرك به مراتب بيشتر از فيلم فيلمنامه دار، قبل از اين كه در معرض هر نوع كار مادي كارگرداني قرار بگيرد، بايد به طور كامل روي كاغذ بررسي شود. نتيجه غيرقابل اجتناب عدم ملاحظه اين قاعده، صرف بيهودة ساعتها كار ترسيمي است.

انتخاب موضوع
دو سرچشمة ممكن را يدديم كه با واحد زماني كه قبلاً عرضه شد همساز هستند:
• به تصوير كشيدن ترانه يا قطعة موسيقيايي،
• ارتباط از حكايت يا روايت بسيار كوتاه.
هر دوي اينها آماده سازي اولين سند كتبي، موسوم به چكيده را لازم دارند.

چكيده
چكيده، روايت در چند سطر است و حداكثر يك صفحة ماشين نويسي شده از داستاني است كه سينماگر قصد دارد آن را نقل كند. در مورد انتخاب يك ترانه، اين سند به گفتارها و موسيقيي كه به طور عادي به وسلة مؤسسات خاص منتشر مي شود تقليل مي يابد.

پيش برنامه
اجراي اين سند اولين كار مؤثر كارگرداني را تشكيل مي دهد و به طور بسيار دقيق شبيه كاري است كه براي تدارك بيني هر نوع ديگر فيلم اعم از فيلمنامه دار، مستند، گزارشي لازم مي گردد. در سطور بزرگ آن تصويرهايي كه بايد در نظر گرفته شوند، حركت آنها براي هر نما، تعداد نماها و مدت تقريبي شان معين مي شوند.
سينماگران حرفه اي در اين مرحله از بررسي نقاش يمتحرك از شگردي با تأثير زياد استفاده مي كنند كه در نامگذاري از مبداء آمريكاييش «Story-board» خوانده مي شود و ما آن را به سادگي «لوحه تصويرها» مي ناميم. لوحة تصويرها تشكيل مي شود از سلسلة كامل نقاشيها كه مسلماً ساده شده اند!... و پيوستگي نماهاي فيلم راذ شكل مي دهند. كارگردان آنها را به ترتيب توالي به كمك پونز به ديوار نصب مي كنمد تا طرح نقاشي شدة اثر آينده اش را زير نظر داشته باشد.

مناسب است كه در اين دورة مشخص از بررسي، چند شخص صلاحيت داد از قبيل سينماگران غير حرفه اي يا يدگران را دعوت كنيم تا از فيلم در مقابل اين لوجة تصويرها بحث شود، نظرهاي معتبر آنها جمع آوري گردد و اصلاحهاي سازندة پيشنهاد شده با طرح زدن بلافاصلة افكار نو يا با دست بردن در نظم نقاشيها اعمال گردند.

كارگرداني
كارگرداني در خصوص نقاشي متحرك عبارت است از مشخص ساختن دقيق تمامي حركتهاي شخصيتها، دكور، حتي دوربين كه بايد در چهارچوب ميدان فيلمبرداري مورد نظر قرار بگيرند، براي اين كه:

• اولاً به نقاش امكان اين را بدهد كه سندهاي لازم براي تحقيق اين برنامه را پيش بيني كند،
• سپس به فيلمبردار امكان عكسبرداري از آنها را بدهد...
تا ثبت شدن آنها برروي فيلم، در هنگام نمايش بتواند حركتهاي بازيگران را در دكورهاي تصوير شده براي نقل كردن داستان مورد نظر سينماگر برروي پرده بازسازي كند.
در نقاشي متحرك غير حرفه اي، پيش برشنامه و كارگرداني دو بخش بسيار نزديك تدارك بيني فيلم هستند، زيرا افزارمندان تصوير عموماً قليل مي باشند. در هر صورت موضوع عبارت است از:

• مشخص كردن نكتة اصلي نقاشي يا نقاشيهاي سازندة هر نما (نقاشيها در ابتدا و انتهاي نما مي توانند مختلف باشند) (مثال صفحه هاي 110 و 111 را ملاحظه كنيد) به منظور ساختن تصويري كه براي تصويرپردازي انديشه اختصاص مي يابد.
• مشخص كردن نكتة اصلي آنچه را كه مي خواهيم در هر نقاشي نمايش دهيم، با تفصيل زياد و برروي كاغذ...
... تسلسل منطقي نمايشها به تماشاگر امكان فهميدن داستان نقل شده رتا بدون هيچگونه كوشش فكري مي دهد.
بسيار بديهي است كه براي تصويرپردازي يك ترانه يا به تصوير كشيدن يك جكايت هزار صورت وجود دارد. تعيين دقيق شيوه اي كه با آن سينماگر قصد دارد ترانه يا روايتي را تبديل به تصاوير كند، كارگرداني نقاشي متحرك را تشكيل مي دهد.

«لطيفه»
نقاشي متحرك كه مسلماً فيلم تركيبي است، تقريباً همواره براي سينماگر غيرحرفه اي فيلمي تخيلي مي باشد. بنابراين قلمرو و كاربرد ممتاز و غيرقابل احتراز عنصر سينمايي ويژه اي است كه «لطيفه» خوانده مي شود. لطيفه در زبان حرفه اي سينما اثري خنده آور يا «مطايبه اي» بصوري يا صوتي است. اين يك اثر غيرمنتظره است كه اختصاص به غافلگير كردن تماشاگر و به راه انداختن خندة ناگهاني وي دارد. بنابراين لطيفه به طور بسيار طبيعي عنصر اولية جاذبة نقاشي متحرك تخيلي را تشكيل يم دهد كه به ويژه اثرهاي غيرمتاظره اي را ممكن مي سازد... هرچند كه كاربرد آن در نقاشي متحرك فني صريحاً مورد عدم توجه توصيه نمي باشد.

نقاشي متحرك را بدون لطيفه ها چندان در نظر نمي گيرند. درنتيجه كارگردان بايد در فكر باشد كه اين عناصر لازم را در تصويرپردازي فيلمش پيش بيني كند. وي بايد ميانگين سه لطيفه را در نظر بگيرد كه براي فيلمي كوتاه از نمونه اي كه براي مثال اختيار مي شود، حداقل دوازده تا پانزده لطيفه مي شود. لطيفه اثر خنده آور خود را اغلب از يك وضعيت غير معقول يا مرتبط سازي غير منتظرة دو وضعيت حاصل مي كند. لطيفه مي تواند واحد، تكراري يا پياپي باشد: يك لطيفه به صورت خودكار لطيفة ديگري را به همراه مي آورد. حتي گاهي نبود لطيفة منتظره يا عدم اختتام يك وضعيت نيز لطيفه اي را شكل مي دهد.

از آنجا كه نقاشي متحرك تحقق غيرمعقولترين وضعيتها را ممكن مي سازد، كارگردان و اعضاء گروهش نبايد هيچگاه در اين خصوص دچار كمبود فكر شوند. در هر صورت اگر كارگردانيشان را سرشار از لطيفه ها نسازند غيرقابل بخشش خواهند بود. زيرا نقاشي متحرك بدون لطيفه ها سخت شبيه آشپزي بدون چاشني، يعني بي طعم و مزه است.

گروه كارگرداني
هنگامي كه پيش برشنامه به اتمام رسيد و كارگرداني به اندازة كافي مورد تعمق قرار گرفت، سينماگر «گروه كارگرداني» خود را شكل مي دهد، عيناً همانگونه كه براي فيلمنامه چنين كاري را مي كند. تجربه ثابت مب كند كه فيلم موفق بر عكس توليد ادبي يا موسقيايي، عملاً هيچگاه اثر يك شخص تنها نيست، بلكه حاصل كار گروهي است كه صلاحيت هركدام از افراد از قبيل سينماگر، فيلمبردار، بازيگران، برقكار و غيره را به كار مي گيرد.

تركيب گروه براي توليد آسان نقاشي متحرك غير حرفه اي مي تواند اساسً تغييرپذير باشد و از يك تا هرچند نفر را در بر بگيرد... اما نقشهاي متعددي در يك شخص تنها قابل جمع شدن هستند، ما آنها را يك به يك معرفي خواهيم كرد.

كارگردان
در اساس توليد مسلماً كارگردان قرار دارد، يعني كسي كه فعاليت اعضاء گروهش را در نظر گرفته، آن را هدايت و سازماندهي مي كند. كارگردان كه قوة ابتكار فيلم را در دست دارد، در صورتي كه از همة خصوصيات مقتضي برخوردار باشد، همة نقشها را به صورت يكجا مي تواند در اختيار بگيرد. اما عمل به اين كار نادر است! بنابراين كارگردان با حفظ كردن وظايف فيلمنامه پرداز و فيلمبردار، نتيجتاً بخش كاريي را تأمين خواهد كرد كه معادل با بخش كاري هر نوع ديگر فيلم غيرحرفه اي مي باشد.

آفرينشگر نقاشيها
دومين افزارمند اساسي فيلم آفرينشگر نقاشيها است، صلاحيت هنر وي بايد بسار بالا باشد، زيرا كيفيت اولية فيلم به ساختار تصويرهاي وي بستگي دارد. سينماگر غيرحرفه اي پيشاپيش داراي اين موهبت نيست! از اينرو به صورت احتناب ناپذيري به يك شخص ثانوي رجوع خواهد كرد كه نقاش آفرينشگر خوانده مي شود. كارگردان يا حقيقتاً به هدف به دست آوردن تصويرهايي مطابق با خواسته هايش با وي تماس مي گيرد، يا براي اين كه اجازة استفاده از تصويرهايي موجود از قبيل مثلاً نوارهاي نقاشي شدة مجلات مصور را به دست آورد تا بتواند آنها را تبديل نمايد.