مقاله در مورد ازمایش پمپ گریز از مرکز و پمپ محوری

بخشی از مقاله

ازمایش پمپ گريز از مرکز و پمپ محوری

تاريخچه پمپ گريز از مرکز:
مطابق با نوشته هاي تاريخ نگار برزيلي Reti، يک ماشين آبکش يا لجن کش که بايستي به عنوان نمونه اوليه پمپ گريز از مرکز شناخته شود ، در يک مقاله در ابتداي 1475 ميلادي توسط مهندس ايتاليايي دوره رنسانس Francesco di Giorgio Martini به عرصه ظهور رسيد. پمپ هاي سانتريفيوژ واقعي تا اواخر دهه 1600 توسعه نيافتند تا اينکه Denis Papin يک نمونه از آنرا با تيغه هاي صاف درست کرد و تيغه منحني شکل توسط مخترع بريتانيايي John Appold در سال 1851 معرفي شد.
پمپ گريز از مرکز چگونه کار مي کند :

يک پمپ گريز از مرکز بر اساس تبديل انرژي جنبشي يک سيال جاري به فشار ايستا کار مي کند. اين نحوه عمل بوسيله قانون برنولي توصيف مي شود. قاعده عملکرد پمپ گريز از مرکز را مي توان با ملاحظه تاثير تکان دادن يک سطل آب بر روي يک مسير دايره اي شکل توسط يک طناب، نشان داد. نيرويي که آب را به کف سطل فشار مي دهد، نيروي گريز از مرکز است. اگر يک سوراخ در کف سطل تعبيه شود، آب از طريق اين سوراخ جريان مي يابد. از اين گذشته اگر يک لوله ورودي در

بالاي سطل تعبيه شود، جريان آب به بيرون سوراخ منجر به توليد يک خلاء موضعي در داخل سطل خواهد شد. اين خلاء آب را از يک منبع در سمت ديگر لوله ورودي به داخل سطل خواهد کشيد. بدين روش يک جريان پيوسته از منبع و به بيرون سطل بوجود مي آيد. در رابطه با پمپ هاي گريز از مرکز، سطل و سرپوش آن متناظر با قاب پمپ ، سوراخ و لوله ورودي متناظر با ورودي و خروجي پمپ هستند و طناب و بازو متناظر کار پروانه را انجام مي دهد. پمپ گريز از مرکز پمپي است که ا

ز يک پروانه گردان بمنظور افزودن فشار يک سيال استفاده مي نمايد. پمپ هاي گريز از مرکز عموما براي جابجا کردن سيال از طريق يک سيستم لوله کشي کاربرد دارد. سيال در امتداد يا نزديک محور چرخان وارد پروانه پمپ گشته و بوسيله اين پروانه شتاب مي گيرد و به سرعت به سمت بيرون و به داخل يک پخش کننده يا محفظه حلزوني جريان مي يابد که از آنجا به درون سيستم لوله کشي پائين جريان خارج مي گردد. تيغه هاي روي پروانه بطور تصاعدي از مرکز پروانه پهن مي

شوند که سرعت را کاهش داده و فشار را افزايش مي دهد. اين امکان به پمپ گريز از مرکز اجازه مي دهد تا جريان هاي پيوسته با فشار بالا ايجاد نمايد.
دسته بندي پمپ هاي گريز از مرکز:

پمپ هاي گريز از مرکز را مي توان به چند صورت دسته بندي نمود. يک نحوه دسته بندي بر اساس جرياني است که بوجود مي آورند که متشکل از سه دسته هستند :
-پمپ هاي جريان شعاعي: در نوع شعاعي فشار سيال کاملا توسط نيروي گريز از مرکز تامين مي شود. از اين نوع پمپ در مواردي که مي خواهند دبي خوبي در اختيار داشته باشند استفاده مي شود.
-پمپ هاي جريان مختلط: در اين نوع پمپ، قسمتي از فشار توسط عمل بالابري يا راندن تيغه ها بر روي سيال صورت مي گيرد و قسمتي ديگر بوسيله نيروي گريز از مرکز تامين مي شود.
-پمپ هاي جريان محوري: در اين پمپ ها فشار با عمل پيش راني و بالابري تيغه ها بر روي سيال بوجود مي آيد.
در حالت کلي از پمپ هاي جريان محوري هنگامي که افزايش فشار لازم باشد استفاده مي کنند و از پمپ هاي جريان شعاعي بمنظور توليد دبي سود مي برند. دو جزء اصلي پمپ هاي گريز از مرکز پروانه و تيغه هستند.

پروانه ها :
نقش پروانه ها در پمپ گريز از مرکز تامين لازم براي سيال مي باشد. در پمپ ها دو نوع پروانه پايه اي وجود دارند: 1- مارپيچي 2- توربيني
پروانه هاي توربيني با تيغه هاي پخش کننده اي احاطه شده اند که مسيرهاي بتدريج پهن شونده اي فراهم مي آورند تا سرعت آب را به آهستگي کاهش دهند. بنابراين هد سرعت به هد فشار تبديل مي شود. پروانه مارپيچي با ويژگي نداشتن تيغه هاي پخش کننده مشخص مي شوند. در عوض پروانه آن درون محفظه اي که حلزوني شکل است قرار گرفته و سرعت آب به دليل ترک کردن پروانه کاهش مي يابد که همراه با افزايش فشار مي باشد. انتخاب بين اين دو نوع پروانه بسته به

شرايط استفاده تغيير مي کند. نوع مارپيچي بدليل ظرفيت بالا و هد مصرفي پائين در چاه هاي کم عمق معمولا ترجيح داده مي شوند. نوع توربيني در چاه هاي آب عميق استفاده مي شود.
تـيغــه :
تيغه نقش راندن مايع به خروجي پمپ را دارد که سرعت را به فشار تبديل مي نمايد. جزء تيغه در داخل پمپ که معمولا به پروانه متصل است به نوبه خود داراي شکل هاي گوناگوني است. دسته بندي شکلي تيغه ها را مي توان به طور کلي به دو دسته تقسيم نمود: 1- صاف 2- مارپيچ که اين دسته بندي نيز مي تواند منجر به دسته بندي کلي در مورد پروانه ها گردد.
مزايا و معايب استفاده از پمپ گريز از مرکز :

- از مزاياي پمپ گريز از مرکز مي توان به ويژگي توليد يک جريان هموار و يکنواخت اشاره نمود. برخي انواع پمپ هاي گريز از مرکز مقداري شن نيز پمپ مي کنند و در کل مطمئن و داراي عمر کاري خوبي مي باشند.
- از معايب اين پمپ هاي مي توان به از دست دادن سطح کيفي راه اندازي اشاره نمود که بعد از راه اندازي رخ مي دهد. همچنين راندمان اين پمپ ها وابسته به کار تحت هد و سرعت طراحي مي باشد.
- در راه اندازي يک پمپ گريز از مرکز از آنجائيکه اين پمپ ها از مکش استفاده مي کنند قابليت پم

پ کردن هوا را ندارند. پس بعنوان يک نتيجه پمپ و لوله بايستي از آب پر باشند تا مشکلي در پمپ آب بروز نکند.
نابالانسي در پمپ هاي گريز از مرکز :
وقتي اجزاء چرخان پمپ نابالانس باشند، ارتعاش حاصل از عضو چرخان نابالانس مي تواند ترسناک باشد. اين ارتعاش مي تواند موجب لرزش سطح زميني که دستگاه روي آن قرار گرفته است شود، دستگاه هاي اطراف آن در جاي خود تکان مي خورند، پيچ هاي نگه دارنده شل مي شوند و قطعات مي شکنند. يک عضو چرخان نابالانس ير روي ياتاقان هاي خود نيرو اعمال مي کند و آنرا از طريق سازه خود به بيرون منتقل مي نمايد و نهايتا اين نيرو به فندانسيون مي رسد.
دلايل بروز نابالانسي :
1- خمش يا قوس برداشتن بين ياتاقان هاي تکيه گاهي. 2- وزن معلق تحت نيروي ثقل محور محرک را خميده مي کند.3- ماده يا سيال غيريکنواخت توزيع شده در روتور 4- قطعات هرز و لق شده بر روي روتور. 5- قطرهاي مختف المرکز بر روي روتور که ناشي از ساخت مي باشد و قطعات روي روتور هم مرکز نشده اند. 6- هم تراز نبودن مسير رانش با محور روتور. 7- کوپلينگ هاي راننده لق از پشت هم پرش مي کنند. 8- از بين رفتن تلرانس هاي بين قطعات مونتاژ شده بر روي روتور. 9- شانه اي هاي روي روتور خارج از ميدان محور دوران ساخته شده اند. 10- خلل و حفره هاي روي روتور. 11- هم تراز نبودن ياتاقان ها به محور نيرو وارد کرده و آنرا قوس مي دهد.
توربو ماشين دستگاهي است که در آن حرکت يک سيال به گونه اي تغيير داده مي شود که قدرت را به يک محور انتقال دهد يا از آن قدرت بگيرد و يا باعث ايجاد نيروي جلو برنده شود. ماشين هائي که قدرت را از محور به سيال منتقل مي نمايند و يا به عبارت ديگر به جريان سيال انرﮊي مي دهند

، وقتي که جريان مايع است پمپ ناميده مي شوند. و به توربوماشين هائي که در آنها قدرت از سيال به محور انتقال مي يابد ، توربين گويند. دو نوع توربين وجود دارد که عبارتند از توربين هاي ضربه اي و واکنشي. توربين هاي ضربه اي توسط يک يا چند جت آزاد با سرعت زياد به حرکت در آورده مي شوند. در توربين هاي واکنشي قسمتي از تغيير فشار سيال در خارج از توربين روي مي دهد و قسمتي ديگر در داخل تيغه هاي متحرک صورت مي گيرد.
توربوماشين ها به لحاظ امتداد حرکت اصلي سيال نسبت به محور ، به ٣ دسته تقسيم مي ش

وند:
١- اگر جريان سيال در بين پره ها يا تيغه هاي يک توربوماشين به موازات محور باشد ، آن را ماشين جريان محوري گويند.
٢- اگر امتداد حرکت سيال در قسمت گردنده ماشين در امتداد عمود بر محور باشد ، آن را توربوماشين جريان شعاعي مي نامند که يک نمونه از اين ماشين ها پمپ سانتريفوژ يا گريز از مرکز مي باشد و در اين آزمايش با اين پمپ آشنا خواهيم شد. اين نوع ماشين ها داراي يک ديفيوزر مي باشند که وظيفه آن تبديل انرﮊي جنبشي سيال به انرﮊي فشاري است.
٣- به ماشين هائي که در آنها امتداد حرکت سيال در ماشين ، ترکيبي از امتداد هاي شعاعي و محوري باشد ، ماشين هاي جريان مختلط گفته مي شود.
پارامترهاي بي بعدي از قبيل ضريب هد ، ضريب توان و ضريب دبي براي مشخص کردن عملکرد توربوماشين ها به کار ميروند.
پمپ هاي گريز از مرکز را مي توان به صورت موازي با يکديگر ترکيب نمود تا جريان بيشتري با هد تقريبا ثابت به دست آيد و يا اينکه به صورت سري ترکيب کرد تا يک دبي مشخص را به ارتفاع بيشتري پمپ نمايد. پمپ هاي دو طبقه و چند مکشه نيز وجود دارند که براي مقاصد مختلفي به کار مي روند.
در هنگام کار با همه انواع پمپ ها بايد از عدم وقوع پديده کاويتاسيون اطمينان حاصل شود زيرا در صورت وقوع اين پديده پمپ به شدت آسيب خواهد ديد و با راندمان نزديک به صفر کار خواهد کرد.
در اين آزمايش با پمپ هاي گريز از مرکز آشنا خواهيم شد.
مطالعه تجربي
سکوي مطالعه :
در اين آزمايش تست پمپ هاي گريز از مرکز با استفاده از منحني هاي مشخصه پمپ را مورد مطالعه قرار خواهيم داد.

f(P_i,D,N,Q,H_P,μ,ρ,E)=0
بر اساس تئوری باکينگهام مي خواهيم معادلاتمان را بر اساس اعداد بي بعد بنويسيم :
π_1=(ρND^2)/μ=Re ,π_2=(ρN^2 D^2)/E=〖Ma〗^2 ,π_3=P_i/(ρN^3 D^5 )=C_(P_i ) ,π_4=Q/(ND^3 )=C_(q_v ) ,π_5=gH/(N^2 D^2 )=C_H
که در روابط بالا Re ؛ Ma ؛ C_(P_i ) ؛C_(q_v ) و C_H به ترتيب عدد رينولدز ، عد ماخ ، ضريب توان ، ضريب ظرفيت يا ضريب دبي و ضريب هد مي باشند. که در اين روابط D برابر با قطر پروانه ی پمپ مي باشد. E برای سيالات تراکم ناپذير معني ندارد چون مثل جسم صلب مي باشند. Ma مخصوص کمپرسورها است و برای پمپ ها بي معنی می باشد.

رابطه زير نشان دهنده معادله برنولي بين ورودي و خروجي يک پمپ مي باشد :
z_1+P_1/γ+(V_1^2)/2g=z_2+P_2/γ+(V_2^2)/2g ,〖 q〗_v=A_1 V_1+A_2 V_2
که با توجه به معادله پيوستگي ، اگر سطح مقطع ورودي و خروجي پمپ برابر باشد و همچنين با صرف نظر از اختلاف ارتفاع ورودي و خروجي پمپ ، مي توان معادله بالا را به شکل زير نوشت :
H_p=(P_2/γ+z_2 )-(P_1/γ+z_1 )=0
که H_p برابر با افزايش هد بين ورودي و خروجي پمپ مي باشد.
بايد توجه داشت که P_1 برابر فشار مکش نسبت به جو مي باشد و بنابراين داراي علامت منفي خواهد بود.
راندمان پمپ به صورت زير تعريف مي شود:
η=P_out/P_in =(T∙ω)/(γH_p q_v ) ,ω=2πN/60
که در اين رابطه P_out و P_in به ترتيب برابر با توان خروجي و ورودي پمپ مي باشد. ωسرعت زاويه اي بر حسب Rad⁄s و N تعداد دور برحسب (rpm) مي باشد. توان ورودي پمپ را که از طريق يک الکتروموتور جريان متناوب AC تأمين مي شود ، مي توان با اندازه گيري جريان و اختلاف پتانسيل الکتروموتور و با استفاده از رابطه P=V×I محاسبه کرد و يا اينکه با استفاده از رابطه P=T.ω که د

ر آن T=F.r برابر با گشتاور وارده به محور پمپ و F برابر با نيروي به تعادل درآوردن پوسته مي باشد ، به دست آورد. براي به دست آوردن اين نيرو يعني F ابتدا بايد دينامومتر را روي صفر تنظيم کرد و سپس با استفاده از وزنه هائي ، نيروي وارده را اندازه گيري نمود ، که چون نيروسنج های آزمايشگاه کار نمي کردند از رابطه ی P=V×I استفاده کرديم در حاليکه P=T.ω رابطه ی صحيح

تری مي باشد چون مقدار انرژی مکانيکی وارد را دقيقاً به ما می دهد.
دبي جريان نيز به اين صورت قابل محاسبه است : با استفاده از يک دبي سنج توربيني که مقدار دبي را بر حسب Lit⁄s نشان مي دهد ، دبي را قرائت مي کنيم . براي هر دور مشخص پمپ (N) نمودار هاي C_H ، C_(P_i ) و η را بر حسب دبي عبوري يعني C_(q_v ) رسم مي کنيم.
نحوه انجام آزمايش به اين صورت است که ، براي يک دور معين ، دبي عبوري را از صفر تا يک م

قدار مشخص ، مرحله به مرحله تغيير مي دهيم و مقدار فشار هاي ورودي و خروجي را بر حسب متر آب m(H_2 O) از روي ابزار هائي که در روي دستگاه نصب شده اند ، مي خوانيم و همچنين دبي و اختلاف ولتاژ و جريان عبوري را نيز خوانده و در جدول هائي مي نويسيم و سپس با استفاده از روابطي که در بالا براي اعداد بي بعد آمده است نمودار هاي مربوطه را رسم مي کنيم.
اندازه گيري ها :
قطر پروانه پمپ برابر است با D=140 mm و چگالی آب نيز در دمای 25 درجه را طبق محاسبه ای که کرديم برابر با ρ=997.1 Kg⁄m^3 می گيريم و وزن مخصوص آب نيز در اين دما برابر است با γ=9778 N⁄m^3 می گيريم .
- برای 209.43 دور بر حسب راديان بر ثانيه جدول زير را تشکيل مي دهيم :

C_(P_i )×〖10〗^(-4) C_H C_(q_v )×〖10〗^(-3) η P_in P_out q_v (m^3/s) H_p (m_آب)
8.12 0.148 5.22 0.954 400 381.342 0.0030 13
9.68 0.126 7.66 0.992 477 473.255 0.0044 11
10.45 0.094 10.44 0.934 514.8 481.077 0.0060 8.2

11.96 0.086 12.87 0.921 589 542.679 0.0074 7.5

- برای 314.15 دور بر حسب راديان بر ثانيه جدول زير را تشکيل مي دهيم :

C_(P_i )×〖10〗^(-4) C_H C_(q_v )×〖10〗^(-3) η P_in P_out q_v H_p
5.53 0.145 2.55 0.67 920 613.082 0.0022 28.5

6.92 0.133 4.18 0.8 1150 924.021 0.0036 26.25
9 0.127 6.26 0.883 1495 1320.03 0.0054 25
9.68 0.112 8.12 0.935 1610 1505.812 0.007 22

نتيجه گيري
در اين آزمايش با نحوه کار و عمدتا تست پمپ هاي سانتريفوژ که يکي از انواع توربوماشين ها مي باشند ، آشنا شديم. پمپ يکي از ماشين هاي سيالي مي باشد که در آن انرژي از ماشين به سيال منتقل مي شود و در واقع نقطه مقابل توربين محسوب مي شود. پمپ سانتريفوژ دستگاهي است که در آن امتداد حرکت سيال در قسمت گردان ، عمود بر محور پمپ مي باشد ، که اين نوع

توربوماشين ها را جريان شعاعي گويند. پمپ ها با استفاده از انرژي الکتريکي روي سيال کار انجام مي دهند و بدين طريق به سيال انرژي مي دهند و اين انرژي صرف افزايش هد سيال مي شود. نسبت توان متناظر با اين افزايش هد به توان ورودي را راندمان پمپ مي گويند و واضح است که ه

ر چه راندمان پمپ بيشتر باشد استفاده از آن مقرون به صرفه تر مي باشد. نحوه محاسبه توان هاي ورودي و خروجي در قسمت مطالعه تجربي آمده است. هر پمپي در شرايط کاري متفاوت ، يعني در دورها و دبي هاي مختلفي کار مي کند. به ازاي يک دور معين ، پمپ با مصرف انرژي الکتريکي ، دبي مشخصي را تا ارتفاع معلومي پمپاژ مي کند و در شرايط خاصي راندمان پمپ داراي

حداکثر مقدار ممکن خود مي باشد که به اين نقطه ، نقطه طراحي پمپ مي گويند و بايد کاري کرد تا پمپ هميشه در محدوده قابل قبولي حول اين نقطه کار کند تا اولا بيشترين راندمان حاصل شود و ثانيا پمپ آسيب نبيند ، چون در شرايطي غير از اين محدوده مجاز احتمال وقوع پديده کاويتاسيو

ن وجود دارد و در اثر اين امر ممکن است صدمه هاي جدي به پمپ وارد آيد و يا پمپ اصلا کار نکند. در بحث توربوماشين ها اعداد بي بعد متعددي وجود دارند که برخي از آنها عبارتند از ضريب هدC_H ، ضريب توان C_(P_i ) و ضريب دبي C_(q_v ) که روابط آنها در بالا آمده است. با استفاده از اين

ضرايب منحني هايي را براي پمپ رسم مي کنند. که حاوي اطلاعات مفيدي درباره نحوه کارکرد پمپ مي باشند و همچنين براي تست پمپ مورد نظر به کار مي روند. اين منحني ها به منحني هاي مشخصه پمپ معروف هستند. اين منحني ها شامل منحني هد بر حسب دبي ، منحني توان ورودي بر حسب دبي ، منحني راندمان بر حسب دبي ، منحني ضريب هد بر حسب ضريب دبي ، منحني راندمان بر حسب ضريب دبي و منحني ضريب توان بر حسب ضريب دبي مي باشند. سه

منحني اول به ازاي يک دور مشخص رسم مي شوند و حقايق زيادي را از نحوه کارکرد پمپ در اختيار ما قرار مي دهند. از روي نمودار هاي رسم شده مي توان به حقايق زير پي برد: با افزايش دبي ، هد کاهش و توان ورودي پمپ افزايش مي يابد زيرا پمپ مجبور است انرﮊي بيشتري را براي بالا بردن سيال مصرف کند و نيز هر چه دور کاري پمپ به ازاي يک دبي معين ، بيشتر شود ، هم هد و هم توان مصرفي پمپ افزايش مي يابد. همان گونه که از روي نمودار هاي رسم شده در بالا مشخص است ، نمودار تغييرات راندمان بر حسب دبي داراي يک نقطه ماکزيمم مي باشد و همان

طور که در ابتداي اين قسمت بدان اشاره کرديم ، به اين نقطه ، نقطه طراحي گويند و بايد سعي شود تا پمپ در دبي هاي نزديک اين نقطه کار کند تا بيشترين راندمان حاصل شود. همين نتايج براي نمودار هاي ضرايب هد و توان مصرفي و راندمان بر حسب ضريب دبي ، نيز صادق هستند يعني با افزايش ضريب دبي ، ضريب هد کاهش و ضريب توان افزايش مي يابد ، با اين تفاوت که اين

سه نمودار تقريبا مستقل از دور کاري پـمپ هستـند ، زيرا که اين ضرايب اعدادي بي بعد مي باشند. بنابراين چنان که مي بينيم ، اطلاعات زيادي را مي توان از منحني هاي مشخصه پمپ به دست آورد و اين منحني ها در تست پمپ ها کاربرد زيادي دارند. بايد توجه داشت که اطمينان از عدم وقوع کاويتاسيون در پمپ ها يکي از ضروريات مي باشد. از منابع ايجاد خطا در اين آزمايش مي توان به دقيق نبودن ابزارهاي اندازه گيري فشار هاي ورودي و خروجي و ولت متر و آمپر متر و دبي سنج توربيني ( همچنان که مي بينيم در همه موارد فشار ورودي برابر با صفر مي باشد ) و نيز خطاي خواندن اطلاعات مربوطه از روي اين ابزار ها ، ساده سازي بيش از اندازه معادلات حاکم ب

ر مسئله ( مثل صرف نظر از اختلاف ارتفاع ورودي و خروجي پمپ ) و صرف نظر کردن از تاثير اصطکاک بر معادلات ، سفت نبودن اتصالات دستگاه و نشت جريان از قسمت هاي مختلف دستگاه و همچنين خطاهاي ناشي از گرد کردن اعداد محاسبه شده در مراحل مختلف ، اشاره کرد. هر چه از مقدار اين خطا ها بکاهيم و تعداد دفعات انجام آزمايش را افزايش دهيم ، نمودار هاي به دست آمده دقيق تر و نزديک تر به واقعيت خواهند بود.

پمپ محوری
بررسي نظري مسئله ( تئوري مسئله )
پمپ هاي محوري در جاهايي که دبي بسيار و فشار کمتر مورد نياز است مانند تصفيه خانه ها و .. استفاده مي شود. همچنين توربين محوري در جاهايي که ارتفاع ريزش کم است مورد استفاده قرار مي گيرد. دستگاه آزمايش تشکيل شده است از يک مدار بسته شامل پمپ محوري که زاويه پره هاي آن قابل تنظيم است. فشار ورودي و خروجي پمپ توسط دو فشارسنج اندازه گيري مي

شود.جريان آب پس از خروج از پمپ از طريق لوله وارد توربين ميشود. قبل از ورود به توربين پره هايي براي تنظيم دبي مورد نياز نصب شده است.دبي را هم از طريق يک دبي سنج اندازه مي گيريم.
برای دور های کم در حدود rpm 1000 و زاويه 10 درجه جدول زير را ترتيب می دهيم :

3.5 3 1.8 0.8 H_p (m_آب)
0.040 0.045 0.075 0.095 q_v (m^3/s)

برای دور های کم در حدود rpm 1000 و زاويه 22 درجه جدول زير را ترتيب می دهيم :

2.8 2.75 3.75 H_p (m_آب)
0.127 0.085 0.040 q_v (m^3/s)

برای دور های زياد در حدود rpm 1450 و زاويه 15 درجه جدول زير را ترتيب می دهيم :

6.75 5 3.50 H_p (m_آب)
0.127 0.166 0.186 q_v (m^3/s)

برای دور های زياد در حدود rpm 1450 و زاويه 22 درجه جدول زير را ترتيب می دهيم :

7 6 6.8 H_p (m_آب)
0.130 0.215 0.194 q_v (m^3/s)

در rpm زياديکي از دريچه های خروجی باز بود در اين قسمت. فشار در مقطع ورودی خيلي کم بود و فشار برابر فشار بخار سيال شده بود و اين سبب توليد حباب داخل لوله شده بود که اين به پره های پمپ برخورد کرده و سبب ضربه و فرسايش آنها مي شود.