مقاله در مورد کواترنر

بخشی از مقاله

كواترنر

مقدمه:
Aquitards كواترنر توسط لايه يخي اقليمي كه در حدود 13 ميليون كيلومتر در آمريكاي شمالي به صورت رسوب تشكيل شده است . كه اينها رايج ترين رسوبات سطحي زير خاك در محيطهاي كشاورزي در ايالت متحده آمريكاي شمالي و كانادا مي باشد .كه سرعت جريان آبهاي زير زميني اين رسوبات در حدود 1 متر در هر 1000 سال مي باشد . كمترين ميزان اين سرعت ميتوان به

حدود كمتر از 1 متر در هر 10000 سال اشاره كرد . واحدهاي aquitard معمولا به عنوان موانع غير قابل نفوذ و نشت ناپذير در برابر حركت آلاينده هاي عمودي به سمت حوزه آبهاي زير زميني تلقي ميشود . همچنين اين واحدها اغلب موارد براي نشست زمين هاي خاكي انتقال پسماند هاي مض

ر . تسهيلات موجود . ساختارهاي ذخيره سازي پسماند زميني يا خاكي براي مصارف كود كشاورزي و ديگر مشاركت ها همچنين براي ضربه زدن و برخورد با آبهاي زير زميني به عنوان ريسك بالا تلقي ميشود .
تحقيقات انجام شده در مورد آب شناسي كشت و كار اصولا زمينهاي زراعي جوانتر كه در آخرين حد منجمد شدن رسوب شده است را مورد تحقيق و بررسي قرار داده است . اين كار اصولا به اين خاطر بوده است : اين خاكهاي جوانتر در خاكهاي پيرتر سهيم ميشوند و يا در روي آنها قرار ميگيرند . اگر چه حيطه وسيعي از آمريكاي شمالي توسط خاكها ي زراعي منجمد قديمي تر از ilinoin پوشيده شده است . در اين مناطق توده هاي يخي در سطح زمين ديده ميشوند و چشم انداز و منظره طبيعي فراهم كرده است كه فعاليت هاي اجتماعي در آنجا انجام ميگيرد .
علاوه بر اين رسوبات تشكيل شده يخي pleistocen قديمي ترين در آمريكاي شمالي هستند و توده Pre ilinoin توسط توده هاي جوانتر پوشيده شده اند و اغلب مواقع همانند پوششي روي سطح سنگ بستر عمل ميكند و يا در مجاورت حوزه هاي آب سنگ بستربه دريا تبديل ميشود . شكستگي و هوازدگي توده هاي قديمي ممكن است كه وسيع تر و بيشتر از رسوبات يخي جوانتر باشد .
تحقيقات آبهاي زير زميني از توده يخي pre ilinoian براي ارزيابي توانايي توده هاي قديمي در حفاظت منابع آبي سنگ بستر امري ضروري و لازم مي با شد .
Rodvang و simpkins رخدادهاي آلاينده هاي كشاورزي عمومي را در aquitard كواتر نر مورد بازبيني قرار دادند و دريافتند كه آكوئيتاردهاي غير هوايي حاوي بيشترين كربن آلي ميباشد و ميزان سطح سولفور آن از آكوئيتاردهاي هوايي كمتر ميباشد و همچنين باعث كاهش غلظت هاي نيترات از نيتروژن دهي ميباشد . از طرف ديگر مناطق آكوئيتاردهاي هوايي در بر دارنده فسغر و نيترات بيشتري هستند كه اغلب موارد اين مقدار از زمينهاي كشاورزي بيشتر است .
تحقيقات اخيرهمچنين به طور ضمني حائز اين مطلب ميباشد كه رسوبات يخي كواترنر به عنوان منابعي از آلاينده هاي غير آلي سفره هاي آب تلقي ميشود .درحوزه هاي آب رانشي يخي و آبرفتي در قسمتهاي فوقاني غرب و ميانه غلظت هاي بالاي اسيد ارسنيك آلي بطور گسترده پخش شده و با رسوبات توده يخي همراه شده است.
آمونيم بالا نيز در سفره هاي آب كواتر نر منطقه ايووا در غلظت هايي كه به واسطه گند زدايي و ضد عفوني كردن آب فراهم شده يافت شده است .
غلظت هايي از فسفر توده اي حل نشده در آكوئيتارد و سفره آب ناپايدار منطقه ايوو

ا موجود مي باشد .
همچنين دريافت شده است كه از نظر محيطي يك معيار سنجش بسيار مناسب تلقي ميشود .
همچنين سنجش ميزان كارايي آكوئيتارد ها نسبت به بازداشتن خركت آلاينده ها از منبع بسيار مشكل ميباشد و اين امر زماني صورت ميگيرد كه غلظت زمينه پارامترهاي آلودگي غير آلي در حوزه آبريز معلوم نشده باشد .
اين گزارش حاكي از نتايج تحقيقات هيدرولوژيكي و چينه شناسي مي باشد كه در بخش لين جنوبي در منطقه ايووا از سال 2002 تا 2004 كامل شده است . مكان تحقيق دركزي كه به عنوان بخشي از پروژه هيدرولوژي آكوئيتارد به طور وسيع در سطح كشور توسط قوه مقننه دولتي ايوا سرمايه گذاري شده بود آغاز به كار كرد .
ايواي شرقي بدليل اينكه روي يك توده ضخيم مربوط به pre-ilinoian بدون پوشش خاكي بار آورده واقع شده بود براي تحقيقات انتخاب گرديد . تخقيقات قبلي در محل توسط مقاله ژئولوژيكي آمريكا انجام شده بود .
در سال 1991. جمع آوري داده ها د رمحل ايوواي شرقي به خاطر محدوديت ها و موانع سرمايه گذاري و اينكه محل نظارت ضرورتا رها شده بود متوقف شد . در سال 2002 پرسنل بخش ايوا از مقاله ژئولوژيكي منابع طبيعي اين تحقيقات هيدرولوژيكي را دوباره از سر گرفتند .
اهداف از اين تحقيق عبارتند از : 1- تعيين ميزان سودمندي استفاده از محلهاي از پيش تعيين شده و چاه هايي كه بر روي آن نظارت وجود داشته و اينكه به عنوان بخشي از يك شبكه نظارتي آبهاي زير زميني جديد در ايوا محسوب مي شوند . 2 – ارزيابي شيمي پايه خاك و ستون آب در حوزه هاي آبي و توسعه روشهايي براي بدست آورئن نمونه هاي معرف از چاههايي كه به تدريج در حال بهبودي و اصلاح هستند . 3 – تخمين و بر آورد سرعت جريان آب زير زميني در طول توده هاي pre-ilinoian كه به عنوان يك واحد عمده در حفاظت از آبهاي سفره هاي سنگ بستر در ايواي شرقي و جنوبي محسوب ميشود . 4 – سنجش سطوح زمينه اي مواد مغذي يونهاي مينور و ماژور و فلزات براي ارزيابي بالقوه توده مربوط به pre ilinoian كه به عنوان محدوديتي از شيمي خاك و منبعي از آلاينده سفره هاي آب زير زميني مي شود .
مجموعه نا حيه اي ( مجموعه سنگهاي منطقه )
لايه شناور يخي pre-ilinoian تقريبا بين 2.5 تا 500 هزار سال قبل رسوب كرده است كه در بر دارنده قديمي ترين تاريخ يخبندان اقليمي در آمريكاي شمالي محسوب ميشود .اصطلاح pre-ilinoian براي توصيف واحدهايي كه 3000 سال عمر دارند مورد استفاده قرار ميگيرند . تحقيق در ايواي غربي و نبراسكا و ايواي شرقي صورت ميگيرد و تعداد هفت صفحه توده اي مربوط به pre-ilinoian مشخص و شناسايي شده است .

بنابراين در اصطلاح واژگان اصطلاح دورديفه كانسان-نبراسكان براي توصيف پيچيدگي واحدهاي توده اي pre-ilinoian به حد كافي نمي باشد . در ايواي غربي-مركزي ساختمان و وضع زمين در قبل از اين سال در بر دارنده شكل wolf creek (يعني 500 ت

ا 730 هزار سال عمر )و شكلalburnett (يعني بيش از 730 هزار سال عمر ) مي باشد .تفاوت قائل شدن بين اين دو شكل عمده اصولا براي معدن شناسي خاك صورت ميگيرد . هر دو مورد اين توده ها گل و لاي يا رس هاي شني هستند كه در بر دارنده 30 تا 50 درصد شن و30 تا 45 درصد لاي و 20 تا 15 درصد خاك رس مي باشد . چگالي قسمتهاي عمده آن 1.76 تا 2.11 و 1.97 تا2.11 به

ترتيب براي شكل wolf creek و alburnett مي باشد

. در مجاورت و نزديكي محل تحقيق 60تا12 متر از صخره هاي كربني سيلورين و دونين حوزه هاي آب سنگ بستر اوليه در استان لين را تشكيل داده است .
تقريبا 90 درصد پمپاژ در منطقه sedar rapids و استان لين در از حوزه هاي آبي كواترنري و سيلورين-دونين مي با شد .پمپاژ كلي در استان لين در حدود 41 ميليم گالن در هر روز بوده است .
روشها و موضوعات (تحقیق هیدرولوژیکی)
تمامی 22 چاه مشاهده شده در پنج محل در سال 89 – 1988 در محل 1E نصب شده بودند. در روش چاه زنی برای خوردن سوراخ های هسته برای چاه های مشاهده شده مورد استفاده قرار می گرفت که سوراخ هسته ها کمتر از 45 feet عمق داشت و عملیات حفر را با استفاده از مته ای با ساقة توخالی انجام می دادند در حالیکه خود چاه کنی دورانی آبی برای چاههای عمیق تر مورد استفاده قرار می گرفت. یک چاه مشاهده شده با بستر سنگی با یک لوله فولادی 6 اینچی ایجاد شده بود. تمامی چاههای مشاهده شده دیگ با یک صفحة PVC با ارتفاع cm 5 دیک لوله pvc یعنی کلرید پولی وینیل با قطر cm 5 حفر شده بود. نبتونبت خشک، داخل حلقه های سوراخ هسته ها جاری شد تا اینکه در عمق حدوداً 5/0 هسته پایین از سطح زمین رفت. چاهها در میان یک مجموعه لوله محافظ فولادی در یک ستون بتونی قرار گرفته بود. استفاده از این چاهها در آگوست سال 1991 یعنی قبل از تحقیق امروزی، متوقف و ممنوع شده بود.
در سال 2002، تحقیقات هیدرولوژیکی در 14 چاه از مجموع 22 چاه واقع شده در دو حوزه بتونی چاهی واقع شده در بخش شمالی و جنوبی محل مورد نظر درباره از سر گرفته شد. (شکل 3)
محل بتونی چاه از یک حفره یا آشیانه بتونی 8 چاهی و یک 6 تایی تشکیل شده بود.
یادداشت های مربوط به حفر کردن و داده های مربوط به اندازه از طریق تحقیق قبلی طبق یک درک ناکافی از سوابق یخی و چینه شاسی تهیه شده بود. هستة خاکی برای تحلیل از کار قبلی موجود نبود بنابراین یک هستة خاکی (نزدیک به E1-2 ) از آشیانة ستونی چاه جنوبی از سطح زمین تا سنگ بسته ها جمع آوری شده بود. (عمق 31 متری) . هستة 6/7 متری پیوسته آن با استفاده از یک استفاده از فشار آب و یک بشکه قاشقکی که 5/1 متر شکاف دارد.
عمق 1/16 متری جمع آوری شده بود. روش حفاری به خاطر چکش لغزیده بعد از عمق 1/16 تعویض شد زیرا امتناع مته در توده انبوه بارسیل لغزش چکش صورت می گرفت.
پس از آن، یک نمونه قاشقکی شکافته شده با طول م

تر 6/0 بصورت هر 5/1 متری بخت به مرکز هسته در یک سطح سنگ بسته دودینان که در عمق 9/28 متری مواجه شده بود، جمع آوری شد. سنگ شناسی محل از ترکیب یک حفاری هسته ای اخیر همراه با کار قبلی موقع یافته بود.
رسانایی هیدرولیکی در منطقه اشباع شده از طریق یا نظارت اصلاح سطح آب در چاهی بعد از پمپاژ کردن و یا بوسیله نتیجه گیری و اجرای آزمایش

ات ضربه ای در چاههای کم عمق مورد بخش قرار گرفت.
داده های اصلاح شده از مقیاس های سطح آبی روزانه که توسط و دمان گزارش شده بود، حاصل شده است که چنین برآورد می شود که چاههای توده ای غیراکسید شده قبل از اصلاح پاک سازی و تصفیه شده اند اطلاعات اصلاح شده به عنوا

ن یک تست ضربة سربالارونده با خاکی کردن کل ستون آبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این قسمت در دیگر چاهها با استفاده از حذف یک گل کش 9/1 لیتری آب از چاه و همچنین نظارت اصلاح آب نسبت به شرایط ایستا انجام شده بود.
نتایج بدست آمده از تست های اصلاح و ضربه ای با استفاده از روش Hvorslev مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، این روش یک روشی که برای تخمین K در چاههای توده ای عمدتاً مورد استفاده قرار می گیرد.
رأس های هیدرولیک در چاهها چهاربار قبل از تصفیه سازی حساب که در سال 2002 با استفاده از شاهین الکترونیکی سطح آب صورت گرفته بود نزدیک به 25/0 ثبت شده بود مورد سنجش و آزمایش قرار گرفته بود. چنین زمن می شود که سطح آب ایستا در چاههای بعد از بیشتر از حدود یک دهه از عدم فعالیت آنها رأس هیدرولیکی ایستای صحیحی را در مورد نشان میدهد. بدون یک دوره طولانی قابل توحه برای اصلاح رأس هیدرولیکی در چاههای سفره ای آبی، شرایط صحیح رأس هیدرولیکی به ندرت مورد سنجش قرار گرفت. تحقیقات زمینی در زمینة آکوئیتاردا با K پایین انجام شده و چنین آزمایش کرده اند که عدم تعادل در طول نصب جریان اصلاح آب و کاهش بین امر یا پاکسازی و تصفیه را نشان میدهد. برای چاههای توده ای اکسید شده کم عمق، سطور حکی سطوح آبی برای برگشت شرایط ایستا در طی یک روز یک هفته اصلاح شده بود.
شیب های هیدرولیکی بین چاههای بتونی همانند یک نوع متفاوت در رأس هیدرولیکی بین چاههای تقسیم شده توسط فواصل ارتفاعات ماسه ای محاسبه شده بود.
نمونه گیری آب و تجزیه و تحلیل آن
در اکتبر سال 2002، به دنبال بیش از 11 سال از عدم

فعالیت، یک میله چندگانه هیدرولب مینی لوندول TM به آرامی در طول ستون آبی قرار داشده در 14 چاه سفره آبی به سمت پایین فرو رفت. شرایط این میله از جمله درجه حرارت آن، PH ، رسانندگی الکتریکی، (SL) ، اکسیژن حل نشده (DO) و کاهش بالقوه اکسیداسیون (ORP) بطور همزمان اندازه و سنجیده می شد و به طور مداوم به فواصل 10 ثانیه ای روی یک کامپیوتر لپ تاپ ثبت می شد.

خواندن های مینی لوند در سطح آبی در لوله چاه و تقریباً با فواصل 3 متری در طول یک ستون آبی برافراشته صورت می گرفت که خواندن نهایی در نقطه وسط صفحه چاه انجام می گرفت خواندنهای منی سوند این امکان را فراهم می کرد که قبل از اینکه به آرامی به افزایش عمق بعدی پایین رویم هر عمق را ثبت کنیم(شکل 4) . میزان وقت مقیاس ها، عبارت زیر بود :
C از 4 برای درجه حرارت ، 2/4 واحد PH برای PH ، %1/4 برای SC ، 2/0 F mg/1 برای DO 420 mv برای ORP درجه بندی مینی سوند توسط هیدرولب در کارخانه قبل از اینکه اجاره کالا با درجه بندی PH در این زمینه با استفاده از حلال ای بوفر استاندارد، انجام گرفته بود.
به دنبال نمودار سوراخ پایینی، نمودارهای آب از بالا به پایین ستون آبی برافراشته با استفاده از یک پمپ بالابر ماندواتررا (Waterra) جمع آوری شده بود. در مورد نمونه ستون آبی بالایی، لوله کشی دریچه پایی، به داخل چاه پایین رفته و سپس حذف

می شد که در این مورد دریچه و لوله کشی به عنوان یک گل کش عمل می کردند. برای نمونه های ستون آب پایین دریچه فوت در لوله کشی تا ته چاه پایین می رفت و برای برداشتن یک نمونه آب از ته چاه تا سطح زمین به حد کافی پمپاژ می کرد. مسلماً، روش جمع آوری نمونه نسبتاً روشی خام بود و داده های کیفی آب احتمالاً باید بصورت نیمه کمی مورد بررسی قرار بگیرند. هرچند که نتایج باید بصورت یک خط مدرک و جریان برای تصفیه تغییرات شیمی خاک در ستون آب برافراشته فراهم شوند. به دنبال نمونه گیری ستو

ن آبی، ستون های آبی برافراشته با استفاده از یک پمپ قابل فرو رفتن، تصفیه و پاکسازی می شد. در دوم دسامبر 2003 بعد از تقریباً 14 ماه از

بهبود سطح آب و عدم فعالیت چاه به ثبت عوامل شیمیایی آب درون سوراخ با استفاده از مینی سوند دوباره اجار شد. روشهای نموداری مشابه آنچه بود که در ابلا توصیف شد البته با تکرار فواصل عمقی مشابه در هر زمان توجه شود. ستون آبی برافراشته دوباره پاک و تصفیه شد و یک هفته بعد روش ثبت ویژگیهای آب درون سوراخ با استفاده

از مینی سوند برای بار سوم در تمام چاهها انجام شد.
در شتم دسامبر، نمونه های آبی از آشیانه های ستونی چاه در شمال و جنوب برای تحلیل شیمیایی و ایزوتوپ جمع آوری شده بودند. نمونه های آبی توسط پایین رفتن آرام میله در طول ستون آبی برافراشته تا ته چاه جمع آوری شده بود. نمونه های آبی در یک میدان با عبور دادن آب از یک صافی 45/0 میکرونی تصفیه شد. نمونه های جزیی از نمونه های آب تصفیه شده برای تجزیه و تحلیل از نظر کاتیون ها و فلزات تا 2 < PH اسیدی شوند. به تمام نمونه ها در دمای 4 درجه سانتی گراد ذخیره شدند سپس آزمایشگاه بهداشت دانشگاه ایووا برای تجزیه و تحلیل یون های مینیورو ماژور و از نظر خصلت قلیایی بودن فرستاده شدند. نمونه های آبی برای تجزیه و تحلیل ایزوتوپی از 185 ، H 2 و H 3 جمع آوری شدند و به آزمایشگاه ایزوتوپ محیطی دانشگاه دامنه او فرستاده شدند.
تجزیه و تحلیل ایزوتوپی با استفاده از روش های توصیف شده توسط اسپستین و مائدا در سال 1953 و در و سایرین 1951، درپی و سایرین 1993، انجام گرفت.
نتایج تریستم حاوی تشخیص مد شناخته

شده واصای تریستم 8/0 بود. داده های دقیق ایزوتوپ به عنوان یک اختلاف بین D 16 / D 18 و H / H2 نسبت های فراوانی نمونه ها و آب و میانگین اقیانوسی استاندارد وینا (VXMOW) در ثبت پرمیل (%D 2 و % 180) بیان شده است.
تأثیرات کاهش سرعت بهبودی روی شیمی خاک ستون آبی
نمونة آبی چاههای آکئوتارد یک درگیری را که ناشی از زمان های کم اصلاح برای آب در حال تبادل در چاهها بود را نشان می داد. برعکس بیش

تر تشکیلات غیرقابل نفوذ جایی که شدت و سرعت لوله گذاری چاه چندگانه می توانست قبل از نمونه برداری حذف شود تا جمع آوری علائم نمونه های آب زمینی حاصل از آب تشکیل شده را تضمین کند، حذف یک ستون لوله گذاری تک در یک چاه آکوشتارد اغلب مواقع خشک شدن کامل و چاه را تضمین می کند.

نمونه برداری آب تنها می تواند بعد از سرعت کافی آب و در حال تبادل چاه برای جمع آوری می باشد، کامل شود که هفته ها ، ماهها و یا شاید سالها این تبادل بسته به نیاز سرعت و شدت نمونه گیری به طول می انجامد. یک ارزیابی صحیح از شیمی خاک سفره های آب یک مسأله غامض و حیرت آوری است که با دانسته های غیر صحیح مثل PH، DO و ORP ممکن است که در طول زمان برای هر ستون آبی تغییر پیدا کند.
در تحقیق اخیر، و اسستار و هندری در سال 1999 چنین پیشنهاد کردند که باید 2 تا 10 هسته از آب برافراشته شده قبل از مقیاس دمای درجه حرارت در حتل طبیعی، PH ، PRB و DO بدست بیاید باید در فشار سنج باشد. علاوه بر این آنها خاطر نشان کردند که پارامترهای سنجیده شده کیفیت آب همانطور که به آرامی در حال عبور از فرایند لوله پاکسازی بوده است احتمالاً مسطح است و نتایجی با اشتباه ایجاد کند.
نتایج ارائه شده در این بخش از کار قبلی انجام شده توسط و استتاروهندری گرفته شده است که با در نظر گرفتن این مسأله بوده است که چگونه پارامترهای شیمی خاک در ستون های آب برافراشته از چاههای آکئونارد تغییر کردند و این تغییر در زمانی بوده که چاهها در پایان لوله پاکسازی بوده اند. نمودار سوراخ پایینی و نی برداری از چاههای آکئوتارد بعد از بیش از دوره 11 ساله صورت گرفت چون چاهها در پایان مرحله پاکسازی بودند نمونه با لوله کشی اخیر ترکیب شده بود و نمودار سوراخ های بعد از فواصل 1 سال و 1 خفته ای برای ارزیابی تغییرات شیمی خاک و سرعت تغییری که در چاههای آکئوتارد در حال بهبود آرام رخ داده بود، صورت گرفت.
نتایج حاصل از 5 چاه از کل 14 چاه در اینجا

دوباره گزارش شده است. پنج چاه شامل 2 چاه از آشیانه بتونی چاه جنوب (19 – E 2 – E ) و سه چاه از شمال (22 E و 6 – 1 E و 15 – E ) بوده است. چاههای 2 – 2E و 5 – 1E و 6 – 1E در توده های غیر اکسید شده قبل از سال در عمق های به ترتیب 3/28 ، 7/23 و 8/18 متری نصب شده است. چاه های کم عمق تر 19-1 E و 22 – 1E در یک توده اکسید شده قبل از زمان lilon در اعماق 5/8 و 2/11 متری نصب شده است. داده های این پنج چاه برای ارائه و نمایش انتخاب شده بودند چرا که چاهها شرایط کیفی آبی نمونه را نمایش داده

و مشاهده شده کار در چاههای آکئوتارد دیگر می باشد. یک خلاصه از نتایج مقیاس ها سوراخ نهایی برای همه چاههای در حال نظارت در بخش ضمیمه A می باشد.
شدت و سرعت بهبودی سطح آب
اگر فرض شود که سطح آب ایستا در چاهها بعد از دوره 11 ساله از عدم فعالیت رأس هیدرولیکی ایستای صحیح در سفره های آب را نمایش می دهد که

شدت بهبودی آب به دنبال پاکسازی می تواند تخمین زده شود (جدول 1) . در این مورد از چاههای توده ای غیر اکسید شده، سطوح آب در لوله های چاه از 5/65 تا 1/96 درصد از سطح آب ایستا بعد از 14 ماه دوره اصلاح، بهبود یافته است. در مقابل، سطوح آب در چاههای توده ای اکسید شده به طور کامل به سطوح قبلی ایستا در طول این فاصله زمانی اصلاح شده است. به وسائل یک هفته بعد از پاکسازی سطوح آب در چاههای توده ای غیر اکسید شده به آرامی اصلاح شده و تنها از 9/5 تا5/16 درصد از حالت ایستا بهبود یافت.
با در نظر گرفتن شدت کم بهبود سطح آب در چاههای غیر اکسید شده به اندازه 2/1 تا 7/1 سال نیاز است تا سطوح آب در چاهها به طور کامل بعد از اتمام پاکسازی بهبود بیابد.
برای چاههای کم عمق تر و چاههای اکسید شده سطوح آب به طور کامل با شرایط ایستا برگشته و بهبود یافته که این عمل با یک روز در یک هفته صورت گرفته است. (جدول 1).
متغیرهای عمودی در بحث شیمی آب
متغیر اساسی در شیمی آب برافراشته در کل چاههای آکئوتارد با فواصل زمانی مختلف توسعه پیدا کرد چون که آنها در پایان مرحله پاکسازی بوده اند. (شکل 4 تا9) با نگاه دقیق تر به نمودارهای شیمی، هر پارامتر را به طور جداگانه بررسی می کند.
دما
متغیر عمودی در درجه حرارت آب در تمام چاهها در طول دوره 11 ماهه عدم فعالیت توسعه پیدا کرد در چاههای عمیق تر، درجه حرارت آب به تدریج از 12 تا 14 درجه سانتی گراد و بالاتر از 10 متر از ستون برافراشته آب به یک مقدار گاز 3/10 درجه سانتی گراد در بخش پایین ستون آب کاهش پیدا کرد.
در چاههای کم عمق، درجه حرارت نیز در ستون آب

همراه با عمق کاهش پیدا کرد به پایین ترین سطح در ته چاه رسید. در طول دو فاصله زمانی پاکسازی بعدی (14 ماهه و 1 هفته ای). تغییرات درجه حرارت عمودی در ستون های چاه مشخص شود. درجه حرارت که 2 – 1 E از 7/11 تا 5/10 درجه سانتی گراد بعد از یک دوره دوم فعالیت 14 ماهه کاهش پیدا کرد اما به طور نسبی در ته چاه در درجه حرارت 5/10 در طول دوره آرام اصلاح آب بعد از یک هفته از پاکسازی ثابت باقی ماند (شکل a 5) بطور مشابه، درجه حرارت آب در ستون آب برافراشته بطور کلی بین فواصل زمانی 14 ماهه و یک هفته از پاکسازی علی رغم کامل شدن بهبود سطح آب در چاههای غیر اکسید شده همچنان ثابت باق ماند. در دو چاه اکسید شده، درجه حرارت آب در ته چاه در حین وقایع پاکسازی ثابت باقی مانده اما در بالای آب در طول فواصل زمانی پاکسازی 14 ماهه و 1 هفته دمای آب سردتر بوده است. احتما

لاً این امر به خاطر سطح محدود پایین تر و درجه حرارت پایین تر سطح در ماه دسامبر در طول دو حادثه پاکسازی چاه در مقایسه با پاکسازی اوایل اکتبر در سال 2002 بوده است.
PH
نمودارهای عمودی در PH تغییرات عمده ای را د ستون ای آبی برافراشته در فواصل زمانی مختلف پاکسازی را نشان نمی دهد اما بطور کلی PH بالاتر را بعد از اینکه آب در ستون های چاه برای 11 سال نشسته است را نشان میدهد(شکل b 5 و b 9) . PH در ستون های آبی از 1/8 تا 2/9 در کل چاه ها بعد از یک دوره عدم فعالیت طولانی در حال نوسان بوده است.