بخشی از مقاله

چکیده

با افزایش جمعیت در جهان و به دنبال آن مصرف بیرویهی منابع غیرتجدیدشونده انرژی که عمدتا آلایندههای محیطزیست میباشند، بشر بهویژه در دو دههی اخیر به دنبال راهی برای استفاده بیشتر و بهتر از منابع تجدیدشونده زیستپایه بوده است. همچنین با توسعه صنعتی در زمینه نانوتکنولوژی، استفاده از خواص مفید این فناوری جهت بهبود ویژگیهای کامپوزیتها و دستیابی به محصولاتی با کیفیت بالاتر و نیز ارتقاء سیستمهای مدیریتی و اقتصادی و جنبههای زیستمحیطی، جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده است.

در این مطالعه به بررسی وساخت نانوکامپوزیتهای آلی-معدنی با بستره سلولزی حاصل از منابع گیاهی و باکتری پرداخته شدهاست. به طور کلی میتوان از انواع منابع سلولزی به عنوان ماده آلی و از انواع ذرات فلزی به عنوان ماده معدنی دراین نانوکامپوزیت بهرهمند شد. نانوکامپوزیتهای فوق، زیست تخریبپذیر و زیستسازگار بوده، همچنین دارای کاربردهای متفاوتی در زمینه داروسازی، الکترونیک، پزشکی، ذخیره انرژی و غیره میباشند. بنابراین استفاده از این نانوکامپوزیتها میتواند هم در کاهش مصرف انرژی و هم در کاهش آلودگی محیطزیست موثر باشد و از سوی دیگر خواص منحصربهفرد و جدیدی نسبت به مواد آلی و معدنی خواهند داشت.

مقدمه:

درسالهای اخیر توجه زیادی به تولید مواد سازگار با محیطزیست و دوستدار طبیعت شدهاست. تولید موادی پیشرفته با خواص مهندسی مطلوب نظر که به راحتی و بهسرعت قابلیت بازگشت به چرخه زیستی داشتهباشند از اهمیت به-سزایی برخوردار است. از اینرو ساخت نانوکامپوزیتهای آلی- معدنی از موضوعات مهم پژوهشی اخیر در محیطهای دانشگاهی، تحقیقاتی و صنعتی می-باشد. در تولید این نانوکامپوزیت، مواد آلی و معدنی به منظور دستیابی به خواصی منحصربهفرد و جدید برای کابردهای مختلف از جمله صنعت نساجی، لباسهای نظامی، قطعات الکترونیکی و غیره ترکیب میشوند.

نانوکامپوزیت:

فناوری نانو علمی است که با شناسایی، تولید و دستکاری ساختارهای بیولوژیکی و غیربیولوژیکی در ابعاد کوچکتر از 100 nm سروکار دارد. 

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید