بخشی از مقاله
خلاصه
گرفت کوپلیمریزایسون - 2 هیدروکسی اتیل متاکریلات بر الیاف نایلون 6 با تابش UV انجام شده است. از بنزوفنون به عنوان آغازگر نوری و از پارا تولوئن سولفونیک اسید به عنوان بازدارنده ی هوموپلیمریزاسیون در طول گرفتینگ استفاده کردیم. بعد از تأیید گرفت کوپلیمریزاسیون - 2 هیدروکسی اتیل متاکریلات بر الیاف نایلون 6 با بررسی طیف ATR-FTIR آن، آزمون زیستی را جهت بررسی اثر ضد رسوب گذاری بخش -2 هیدروکسی اتیل متاکریلات گرفت شده بر الیاف نایلون 6 بر جلبک Ulva linza و دیاتوم Navicula perminuta انجام دادیم. با توجه به نتایج آزمون زیستی تراکم جلبک و دیاتوم موردنظر بر سطح الیاف اصلاح شده نسبت به الیاف اصلی کاهش پیدا کرده که بر مؤثر بودن این ترکیب در ضد رسوب گذاری نسبت به گونه های مورد نظر اشاره دارد.
.1 مقدمه
زیست رسوب گذاری دریایی به معنای تجمع میکرو رسوب گذاران و ماکرو رسوب گذاران بر سطوح ساخته ی دست بشر، یک مشکل جهانی مؤثر بر صنایع دریایی و آبزی پروری است که اثرات زیان باری را بر کانال های کشتیرانی، اسکله ها و دکل های حفاری دریایی و دیگر سازه های فرورفته در آب دارد .[1,2] به عنوان مثال، در مورد کشتی ها زیست رسوب گذاری دریایی سبب افزایش مصرف سوخت، هزینه ی نگهداری و انتشار گازهای گلخانه ای می شود شکل .[3] 1 زیست رسوب گذاری دریایی سبب افزایش %20 هزینه ی نگهداری تجهیزات در مزارع پرورش ماهی می شود .[4]
چندین پوشش ضدرسوب مؤثر از جمله رنگ های ضد رسوب خود پردازنده ی الحاق شده با تری بوتیل قلع به عنوان رنگ های رها کننده ی زیست کش از دهه ی 1960 به بعد استفاده می شدند. اما ترکیبات تری بوتیل قلع سبب صدمات جدی و زیان بار به آبزیان از جمله نازایی صدف ها و تضعیف دفاع ایمونولوژیکی ماهی ها می شوند .[5,6] به همین سبب رنگ های مبتنی بر ترکیبات قلع در سال 2003 از بازار خارج و در سال 2008 ممنوع گردیدند .[7]
اتصال برس های پلیمری عامل دار به سطوح مواد یک جایگزین بی خطر به لحاظ زیست محیطی برای پوشش های رها کننده ی زیست کش ارایه می دهد شکل 2، چرا که این برس های پلیمری می توانند از زیست رسوب گذاری و زیست خوردگی با الحاق گروه های عاملی با خواص ضد چسبندگی، ضد میکروبی و ضد خوردگی جلوگیری کنند، بدون این که هیچ گونه زیست کش سمی را در محیط رها نمایند .[8]
.2 بخش تجربی
1,2. مواد
-2 هیدروکسی اتیل متاکریلات، دی کلرومتان که ابتدا آن را به مدت 5h در دستگاه رفلاکس - تقطیر با کلسیم هیدرید تحت رفلاکس قرار داده و بعد آن را تقطیر کردیم تا بدین ترتیب دی کلرومتان را خشک نماییم، متانول خشک که آن را به مدت چندین روز در مولکولارسیو قرار دادیم تا نسبتا خشک شود، پاراتولوئن سولفونیک اسید و بنزوفنون که همگی از شرکت merck خریداری شده اند.
2,2. شرح آزمایش
محلول واکنش با مقادیر -2 1.86cc هیدروکسی اتیل متاکریلات و 32cc دی کلرو متان و 8cc متانول و 0/1408gr آغازگر نوری بنزوفنون و 0/2438gr پاراتولوئن سولفونیک اسید به عنوان عامل کاهش دهنده ی هوموپلیمر تهیه شد و به مدت 1h توسط همزن مغناطیسی هم زده شد. سپس نمونه ی الیاف نایلون به محلول اضافه شده و به مدت 48h در شیکر قرار گرفت و گهگاهی هم زده شد.
پس از آن نمونه ی الیاف از محلول خارج و به مدت 20min تحت تابش UV قرار گرفت. لازم به ذکر است که فاصله ی نمونه از منبع تابش 25cm بود. نمونه ی الیاف اصلاح شده با مقدار فراوانی متانول شسته و تحت خلا خشک شد و الیاف خشک شده به مدت 3h با حلال متانول تحت استخراج سوکسوله قرار گرفت و دوباره تحت خلا خشک شد. سپس انجام واکنش و اتصال -2 هیدروکسی اتیل متاکریلات و پلیمریزاسیون آن بر بستر با ATR-FTIR با استاده از سل Zn-Se و در محدوده ی 650cm-1 - 4000cm-1 تأیید گردید..
