بخشی از مقاله
دقت يك موضوع اصلي مورد علاقه براي روان شناسان و محققان رفتار حركتي است . صد سال پيش ويليام جونز 1890 يكي از اولين و مشهور ترين روان شناسان تجربي مي نويسد: هر كسی ميداند كه دقت چيست. اين تعيين موقعيت به وسيله تفكر به روشي روشن و واضح در اهداف ممكن پشت سر هم يا تربيت تفكر مي باشد. تمركز كردن و چيزي را كانون توجه قراردادن از روي آگاهي به عنوان اصول اصلي هستند. اين از بعضي چيزها به منظور اين كه به طور مؤثر با ديگران همراه باشيم به وجود مي آيد.
انواع دقت :
اما آيا هر كسی ميداند توجه و دقت چيست؟همانطوركه نورمن (1976) و موري(1970)اشاره كرده اند. تعاريف متفاوتي از دقت وجود دارد و مردم از اين اصطلاح در روشهاي گوناگوني استفاده ميكنند .به هر حال خصوصياتي از اين پديده وجود دارد كه داراي اهميت مي باشند.يكي از اين ها مفهوم دقت است كه محدود مي باشد: ما ميتوانيم فقط به يك چيز در يك زمان توجه نماييم يا در يك زمان يك چيز را مورد تفكر قرار دهيم . در اصطلاح رفتار حركتي ما قوياً محدود به تعدادي از چيزها هستيم كه در يك زمان ارائه شده ميتوانيم انجام دهيم. اگر چه بعضي ظرفيت ها مي توانند بر اين پيشي بگيرد.اگر فعاليت زيادي صورت گيرد.خصوصيت مهم ديگر اين است كه دقت حالت انتخابي دارد:ما ميتوانيم بر روي يك چيزيا چيز ديگري تمركز كنيم اين مفاهيم متفاوت كه براي توضيح دقت استفاده ميشوند در بخش بعد به طور خلاصه مورد بررسي قرار ميگيرد.
دقت و آگاهي:
در تحقيق اوليه در تاريخ عمالكرد انسان همانگونه كه به وسيله اظهارات جيمز (1890) بيان شده است رفت با مفهوم آگاهي در ارتباط است كه به عنوان چيزي كه ما از آن در زمان داده آگاهي داريم تعريف ميشود.باا اين وجود اصطلاح آگاهي به طور اخص . رفتار ناآگاهانه از توجه در طول دوره ريشه رفتار گرايي در آغاز قرن بيستم كاسته شده است.اندازه گيري آگاهي مسئله ساز است چون در زمان تنها راه براي درك چيزي كه موضوع آگاهي ميباشد اين است كه خواسته شود تا در ذهن خود تحقيق كنند و اين براي رفتارگرايان حالت ذهني دارد تا اطلاعات را محاسبه كرده و به شكل تئوري در مي آورند . در سالهاي اخير مفهوم آگاهي در ميان روانشناسان و عصب شناسان احيا شده است.(كوهن اسكولر 1997 پسند و پترسون 199) روشهاي اندازه گيري مغزي به دانشمندان اجازه داده تا الگوهاي مفاليت مغزي را مشاهده كنند و انواع عيني از اطلاعات را در مقايسه با آنچه قبلا در اختيار داشته اند نشان دهند.
(پالمرز 1995) آگاهي همچنين به مفهوم پردازش كنترل شده در مقابل خودكار ارتباط برقرار ميكند .(در ادامه اين بخش بحث ميشود) عملكرد با حافظه را به طور مستقيم وغير مستقيم آزمايش مي كند. (رودريگرومك در موت 1993)و استفاده از اندازه گيري را به طور مجزا (ياكوبي يا لوسينال و جنيينگز 1997) يك تاثير مستقل از آگاهي و عدم آگاهي را در رفتار پيشنهاد ميدهند . براي مثال: پردازش خودكار (ناآگاهانه)در افراد بزرگسال به منظور ميرسد كه بهتر محافظت ميكند در حالي كه پردازش كنترل شده (آگاهانه) با كاهش سن حساس ميشود . خطاهاي عملكرد از قبيل لغزشهاي عملي به عنوان موقعيتهايي هستند كه عملكرد ناآگاهانه يا خودكار به طور موفقيت آميزي ايجاد نشده يا با حالت آگاهانه وپردازش كنترل شده همراه نشده است.
دقت به عنوان تلاش و انگيزش:
روش ديگر براي عملكردي كردن مفهوم دقت بر اساس اين ايده است كه مردم دقت را با توجه وظايفي از قبيل دريافت دسته چك يا شناي رقابتي اجرا نمايند انها تلاش ذهني را توسعه داده اند كه در اندازه گيريهاي فيزيولوژيكي متفاوتي نمايان مي شود0 براي مثا ل كان من 1973و بتي(1978) از عامل شاگردان براي اندازه گيري شده به وسيله ي تكنيك هاي خاص به عنوان يك اندازه گيري غير مستقيم دقت استفاده مي كند0وقتي كه از موضوعات خواسته مي شود تا وظايف ذهني متفاوت را اجرا كند عامل شاگردان هنگامي كه موضوع تحت فشار براي ايجاد يك پاسخ مي باشد افزايش مي يابد و اندازه ي وظايف مشكل بيشتر است0 به طور مشابه اين مفيد است تا دقت را به عنوان انعكاسي به وسيله ي اندازه گيري فيزيولوژيكي متفاوت در نظر بگيريم0 در اينجا موضوع فعا ل مي باشد0 كانمن(1973) از اندازه گيري فيزيولوژيكي مقاومت پوست استفاده كرد و ضربان قلب به صورت غير مستقيم دقت را با توجه به وظايف متفاوت اندازه گيري مي كند.
دقت به عنوان يك ظرفيت يا منبع:
مفاهيم اخير بيان مي كند كه دقت شامل يك محدوديت در ظرفيت يا منابع در دسترس براي كسب اطلاعات از محيط مي باشد0 دقت مورد نياز همراه با بعضي از اين ظرفيت محدود بايد با عملكرد يا كنترل همراه شود چون مقدار اين ظرفيت محدود به نظر مي رسد فعاليت هاي ديگري(B) مورد نياز اين ظرفيت با دخالت نمايد(A)0 دخالت بايد با روش هاي زيادي صورت گيرد: Bمي تواند از سرعت عملكرد و يا كيفيت ان اسيب ببيند0 در حالي كه A در ان بي تاثير است0 (B) B مي تواند تحت تاثير قرار نگيرد در حالي كه A اسيب مي بيند(c) هم A و B با هم اسيب مي بينند (d) B مي تواند محافظت شود از رخ دادن با هم در حالي كه A پيشرفت مي كند0 اين الگوهاي تداخل مي تواند به ما چيزي درباره ي طبيعت محدوديت ها در ظرفيت بگويد
تداخل به عنوان اندازه گيري دقت:
بنابراين يك تغيير در موقعيت وجود دارد كه دقت به اگاهي مربوط مي باشد كه دقت نوعي محدود براي پردازش اطلاعات مي باشد0 با اين وجود تعاريف كاربردي تغيير مي كند بنابراين دقت به عنوان اصطلاحي از تداخل بين دو وظيفه اجرا شده به صورت پشت سر هم تعريف مي شود 0 بنا براين اگر دو وظيفه بتواند به صورت پشت سرهم و شخصي صورت گيرد يكي از انها نياز به دقت ندارد و يا قسمتي از ظرفيت محدود ما خواهيم فتكه يكي از انها خودكار است و نيازي به دقت ندارد0 از طرفي ديگر اگر يكي از وظايف به صورتع كمتر اجرا شود هنگامي كه با وظيفه ثانويه تركيب شود پس هر دو وظيفه به ظرفيت محدود نياز دارد در اين مثا ل هر دو وظيفه تقاضاي دقت دارند همچنين در طول زمان اين معيار تداخل يك اصل انتقادي براي دقت مورد نياز مي شود اگر چه اين ازمون براي دقت در زمان هاي اخير محبوبيت كسب كرده است يك امر جديد نيست در قرن گذشته ولش(1898) وظايف پشت سر هم را براي نياز به دقت مورد ازمايش قرار داده است.
تداخل ساختاري و تداخل ظرفيتي:
وظايف مي توانند به اثر دلايل متفاوت با هم تداخل پيدا كنند تنها بعضي از انها قابل پيش بيني است و به علت محدوديت ها در ظرفيت هاي مركزي مي باشد0 براي حل هين مساله محققان دو نوع تداخل را تعريف كرده اند 0 تداخل ساختاري كه نتيجه دو ساختار فيزيكي است براي مثا ل دست در يك زمان مي تواند در يك مكان باشد و تداخل بين دست خط و برداشتن گوشي تلفن با هم دست مي تواند باشد0 اين نوعي از محدوديت است و نه به علت محدوديت در ظرفيت همچنين چشم ها مي توانند فقط بر روي يك چيز در يك زمان تمركز نكند و بنا براين دو علامت ديداري پشت سر هم در دو موقعيت مي تواند از اصل سرعت تحت تاثير قرار بگيرد و اين به دليل محدوديت ساختاري است.از طرف ديگر هنگامي كه كسي مي تواند امكانات را تداخل بين انها وجود دارد نظم دهد تداخل ظرفيت رخ مي دهد و اين به علت محدوديت در ظرفيت مركزي است و به معني دقت است0 براي مثا ل شواهدي وجود دارد كه هر دو نوع تداخل هنگامي كه كسي از يك تلفن در هنگام رانندگي استفاده مي كند وجود دارد 0 يك تلفن دستي از يك تلفن ثابت در طول فعاليت هايي مانند شماره گيري تداخل بيشتري ايجاد مي كند كه اين تحت تاثير تداخل ساختاري است0 به هرحال هر دو نوع تلفن خطر تصادف اتومبيل را مانند صحبت كردن افزايش بدهد كه اين تفسير تداخل ظرفيتي را مورد حمايت قرار مي دهد.
