بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
فصل دوم
آشنايي با اصول كلي كمكهاي اوليه
اسلاید 2 :
اصول و اجرای کمکهای اولیه
کمکهای اولیه عبارتست از کاربرد ماهرانه اصول پذیرفته شده درمانی به هنگام وقوع یک سانحه یا بدحال شدن ناگهانی، با استفاده از امکانات و وسائلی که در آنزمان در دسترس وجود دارد. کمکهای اولیه در حقیقت روشهای درمانی تایید شده ای هستند که در مورد شخص مصدوم تا رسیدن پزشک یا انتقال به بیمارستان(اگر لازم شد) اجار می شود.
چرا کمکهای اولیه انجام می شود
کمکهای اولیه به این دلائل در مورد مصدوم اجرا می شود:
*نجات جان مصدوم
*جلوگیری از بدتر شدن حال مصدوم
*بالابردن احتمال بهبودی مصدوم
مسئولیت امدادگر
نقش امدادگر به علت تکرار و طبیعت وخیم بسیاری از حوادث کاملاً مهم است. نقش شما به عنوان یک امدادگر در اداره کردن یک مصدوم عبدارت است از:
*درک موقعیت
*تشخیص بیماری یا حالتی که به مصدوم دست داده است.
*به کار بردن روشهای درمانی مناسب و کافی، بدون اتلاف وقت. بخاطر داشته باشید که ممکن است یک مصدوم در آن واتحد دچار چند ناراحتی شده باشد و همچنین امکان دارد بعضی از مصدوم ها نیاز به مراقبت های فوری تر نسبت به سایرین داشته باشند.
*بسته به وخامت حال مصدوم، بدون معطلی ترتیب انتقال او را به بیمارستان، مطب پزشک یا خانه اش بدهید.
مسئولیت شما زمانی تمام می شود که مصدوم تحت نظر پزشک یا پرستار یا سایر اشخاص متخصص قرار گیرد. شما نبایستی محل حادثه را ترک کنید مگر انکه وضعیت را برای شخصی که عهده دار امر شده است گزارش کنید و مطمئن شوید که به کمک شما در مراحل بعدی نیازی نیست.
اسلاید 3 :
تعریف ها
امداد پزشکی: روشهای درمانی که بوسیله پزشک عادی یا جراح، در بیمارستان یا مطب انجام می گیرد.
امدادگر: این واژاه به افرادی اطلاق می شود که دارای گواهینامه از یک موسسه معتبر هستند و این گواهینامه نشان می دهد که فرد دارای کیفیت لازم برای انجام اعمال مربوط به کمکهای اولیه می باشد. این گواهینامه برای اولین بار در سال 1894 بوسیله سازمان داوطلبانه کمکهای اولیه صادر شد. در کشور انگلیس گواهینامه کمکهای اولیه بوسیله سنت جان آمبولانس و انجمن سنت آندوز آمبولانس و صلیب سرخ انگلیس به کاندیداهایی که دوره های تئوری و عملی کمکهای اولیه را دیده اند و در امتحانات حرفه ای مربوطه قبول شده اند اعطاء می شود. گواهینامه اعطاء شده تنها برای 3 سال معتبر است و در آن قید شده است که امدادگر:
*کاملاً آموزش دیده.
*منظماً امتحان شده.
*دارای تازه ترین معلومات و مهارتها در این زمینه است.
اسلاید 4 :
تکنیکهای اصلی کمکهای اولیه
امدادگر ماهر با تامین نیازهای حیاتی مصدوم می تواند جان او را نجات دهد. این نیازهای حیاتی عبارتند از:
الف- باز بودن راه تنفس
ب- تنفس به اندازه کافی
ج- گردش خون مناسب
برای انکه زندگی ادامه پیدا کند شخص باید قادر باشد که اکسیژن را به ششها برساند. اکسیژن به نوبه خود بوسیله خون در سراسر بدن توزیع می شود. اگر چه امکان دارد بعضی از اعضای بدن بدون اکسیژن مدتی به حیات خود ادامه دهند اما برخی دیگر از اعضاء به سرعت تحت تاثیر کمبود اکسژن قرار می گیرند- بعنوان مثال سلولهای حیاتی در مغز تنها می توانند سه دقیقه بدن اکسیژن دوام بیارند. سه موقعیت اورژانس که فرد به علت فقدان نیازهای حیاتی در معرض خطر مرگ قرار می گیرد (در زیر ذکر شده است(ترتیب اهمیت ممکن است نسبت به موقعیت فرق کند)
*فقدان تنفس و(یا) فقدان ضربان قلب
*خونریزی شدید
*حالت بیهوشی که احتمالاً منجر به بسته شدن راه تنفس و در نهایت عدم تنفس می شود.
تکنیکهایی که در این فصل شرح داده می شوند عبارتند از:
روشهایی در مورد را تنفس
بازکردن راه تنفس باعث می شود که هوای تازه بدون برخورد با مانع به ششها برسد.
وضعیت بهبود کمک می کند تا راه تنفس باز بماند و به این ترتیب مانع از آن می شود که فرد بیهوش شده دچار خفگی شود.
اسلاید 5 :
روشهایی در مورد تنفس
تنفس مصنوعی هوا را به ششهای مصدومی که تنفسش قطع شده است می رساند.
روشهایی در مورد گردش خون
وارد آوردن فشار خارجی روی قفسه سینه(کمپرس قلب) باعث می شود که خون از طریق شریانا(سرخرگها) به اندامهای حیاتی پمپ شود و با فشار لازم به آنها برسد.
کنترل خونریزی
شدید باعث جلوگیری(یا به حداقل رساندن) خونریزی می شود بطوریکه گردش خون مصدوم حفظ می شود.
نکته مهم اینست که باید تکنیکها را تحت نظر متخصص تمرین کنید چرا که توضیحات هیچ کتابی نمی تواند جایگزین معلومات و تجربیات عملی شود.
اسلاید 6 :
درک موقعیت
ابتدا باید بر خود مسلط شوید و بررسی دقیقی از وضعیت سانحه انجام دهید و در مورد اولیت کارها تصمیم بگیرید. شرایطی که در این امر موثر هستند عبارتند از: رعایت ایمنی، کمک خواستن از دیگران تعیین اولویتهای درمانی و تقاضای کمک.
رعایت ایمنی
این موارد باعث می شود که خود مصدوم و سایرین را به خطر نیندازید، و از وارد آمدن صدمه بیشتر لوگیری کنید.
*حوادث جاده ای: یکی از حاضرین را وادار کنید که ترافیک را کنترل کند، او را در جائی دور از خود و مصدومها بگمارید. مراقب خطر آتش سوزی از ناحیه باک بنزین باشید، موتورهای روشن را خاموش کنید.
*گاز و دودهای سمی: اگر ممکن باشد بلافاصله منبع گاز یا دود را قطع کنید.
*برق گرفتگی: اتصال را قطع کنید و مراقب باشید در خلال کمک های اولیه با برق تماس حاصل نکنید.
*آتش سوزی و آوار ساختمان: قبل از هر کاری بلافاصله مصدوم را بجای امن منتقل کنید.
اسلاید 7 :
کمک خواستن از دیگران
بعضی از حاضرین می توانند کاملاً مفید واقع شوند و ممکن است بتوانند در درمان ممصدوم ها(مثلاً در جلوگیری از خونریزی) به شما کمک کنند. سایر حاضرین ممکن است فقط سر و صدا راه بیاندازند، آنها را با مسئولیتی که واگذارشان می کنید مشغول نگه دارید و از دخالت آنها در کارتان جلوگیری کنیدو می توانید از یکی بخواهید که ترافیک و از دیگری بخواهید که جمعیت را کنترل کند. بعضی را برای تقاضای کمک بسوی تلفن روانه کنید و مطمئن شوید که پیامی را که باید بگوید درست فهمیده است. از آنها بخواهید که پیام را بنویسید یا تکرار کنند. از آنها بخواهید که پس از انجام کار گزارش خود را به شما بدهند.
تعیین اولویتهای درمانی
برای آنکه بفهمد که چه درمانی را باید زودتر انجام دهید، بلافاصله این موارد را آزمایش کنید.
راه تنفس و نفس کشیدن
بلافاصله آزمایش کنید که آیا راه تنفس مصدوم باز است و مصدوم نفس می کشد، یا خیر. اگر نفس نمی کشید بلافاصله تنفس مصنوعی را شروع کنید
خونریزی
مصدوم را از نظر خونریزی معاینه کنید و سعی کنید جلوی آنرا بگیرید
بی هوشی
مصدومی را که بیهوش است یا تنفس او صدادار است در وضعیت بهبود قرار دهید و سطح هشیاری مصدوم را آزمایش کنید. اگر احتمال می دهید که مصدوم دچار شکستگی ستون فقرات شده است او را حرکت ندهید، مگر آنکه اشکال در تنفس شمار را ناگزیر سازد.
اسلاید 8 :
تشخیص
برای آنکه در مورد اولیت بتوانید تصمیم بگیرید . باید تشخیص درست، روی این موارد تکیه کنید، چگونگی وقوع حادثه، وضع مجروح، عوارض، نشانه ها و سطح هوشیاری.
چگونگی وقع سانحه
این امر مربوط می شود به اینکه چگونه این حادثه اتفاق افتاده است یا چگونه بدحالی شروع شده است. می شود این اطلاعات را ارگ ممکن باشد از مصدوم یا یکی از حاضرین بدست آورد. بعنوان مثال مجروح ممکن است فقط بتواند بگوید((من لیز خوردم و به زمین افتادم)) در حالیکه شاهد حادثه ممکن است بگوید((من دیدم که پیرمرد بزمین افتاد و سرش به دیوار خورد)). به چگونگی وقوع حادثه کاملاً توجه نشان دهید. زیرا ممکن است نشانه های راهنما از جراحت احتمالی را دربر داشته ابشد. به ویژه زمانیکه شما احتمال می دهدی که با مواردی نظیر بیماری قند یا مرض قبلی روبرو هستید داشتن سابقه پزشکی مصدوم بسیار موثر است. اگر امکان دارد از جزئیات وضع مصدوم یادداشت بردارید زیرا برای پزشک قابل استفاده است.
هرگز مصدوم را دستپاچه نکنید و بخاطر داشته باشید که کلیه اطلاعات را هنگامیکه پزشک یا اورژانس سر رسید به آنها بدهید.
اسلاید 9 :
عوارض
عبارتست از آنچه که مصدوم حس می کند و برای شما توصیف می کند- قابل استفاده ترین آنها احساس درد است. اگر مصدوم بهوش است از او بپرسید که ایا درد دارد و اگر دارد کجایش درد می کن؟ اول آن نقطه را معاینه کنید و سپس سایر نقاطی را که در آنها درد احساس احساسا می شود دنبال کنید و بخاطر داشته باشید که درد شدید در یک ناحیه ممکن است جراحت وخیم در سایر نقاط را که درد کمتری دارد بپوشاند. سایر عارضه های قابل استفاده ای که مصدوم ممکن است به آنها اعتراف کند، حالت تهوع، سرگیجه، احساس سرما و گرما یا از دست دادن کنترل ماهیچه ها یا بی حسی باشد و تمام عوارض باید بوسیله معاینه فیزیکی برای یافتن نشانه ای از جراحت یا بیماری تحقیق شوند. اگر مصدوم بیهوش باشد یا بدلیل گیج بودن یا شوکه بودن حرفه هایش چندان قابل اعتماد نباشد در این حالت تشخیص نمی تواند براساس عارضه ها انجام شود بلکه تشخیص بایستی براساس اطلاعاتی که از شاهدها و نشانه ها بدست می آید انجام شود.
اسلاید 10 :
نشانه ها
نشانه ها، جزئیاتی هستند که می توانید با استفاده از حواس خود(دیدن، لمس کردن، شنیدن و بوکردن) آنها را مشخص سازید. اینها ممکن است نشانه های جراحتهائی نظیر خونریزی، ورم، از ریخت افتادگی یا نشانه ها های وخامت هایی نظیر تب و (یا) ضربا شریع یا ضربان قلب نامنظم باشند. تمام این نشانه ها ممکن است بلافاصله ظاهر شوند یا تصادفاً مشاهده یا بر اثر معاینه کشف شوند.
معاینه
مصدوم چه بیهوش باشد چه نباشد باید یک معینه کلی برای تشخیص درمان قطعی برای نجات زندگانی او به عمل آورد. تا آنجا که می توانید مریض را کمتر حرکت دهید. معاینه را از سر او شروع کرده و به صورت منظم تا پاهای او ادامه دهید. برای معاینه از تماس حواس خود، دیدن، احساس کردن، شنیدن و بو کردن استفاده کنید. همیشه یک سمت بدن را با سمت دیگر مقایسه کنید. اگر در هر مرحله ای در خلال معاینه تنفس مصدوم دچار اشکال شد مصدوم را در وضعیت بهبود قرار دهید.
اسلاید 11 :
سر
دهان: تنفس را مجدداً چک کنید. به عمق، میزان و ماهیت آن(اینکه آیا آسان نفس می کشد یا مشکل، با صدا نفس می کشد یا آرام) توجه کنید، سریعاً داخل دهان را بگردید تا مطمئن شوید که چیزهایی مثل استفراغ، خون، غذا، دندان مصنوعی و غیره که باعث بند آمدن نفس بیمار می شود در دهان وجود ندارد. لبها را چک کنید و ببنید آیا سوخته یا بیرنگ هستند یا نه؛ که احتمالاً نشانه مسمومیت هستند. پشت لبها را نگاه کنید و ببینید که آیا کمبود هستند، چون کبودی لبها نشانه خفگی است. دندانها را آزمایش کنید. مطمئن شوید که دندانی لق به گلوی بیمار نیفتاده باشد. مطمئن شوید که دندانهای مصنوعی محکم به لثه چسبیده باشند، اگر نه آنها را خارج کنید.
بینی: بینی را برای یافتن نشنانه هایی از خون، مایع روشن یا مخلوطی از هر دو، معاینه کنید ممکن است از داخل جمجمه آمده باشند.
چشمها: دو چشم را با هم معاینه کنید به واکنش مژه ها در برابر تماس توجه کنید. مردمکها(دایره سیاه در مرکز چشم) را با هم مقایسه کنید و توجه کنید که آیا هر دو به یک اندازه هستند یا خیر. حدقه سفید چشم را از نظر خون گرفتگی معاینه کنید.
اسلاید 12 :
صورت: به رنگ صورت توجه کنید ممکن است رنگ پریده یا برافروخته باشد، و حتی ممکن است در صورت اشکال در تنفس کمبود باشد. در همان حال حرارت صورت را بیازمائید و ببینید که بطور غیرعادی سرد است یا گرم. به حالت پوست توجه کنید. که خشک است یا مرطوب، عرق کرده است یا می کند یا نه.
گوشها: گوشها بایستی از نظر اشیاء خارجی چک شود. توجه کنید که آیا چیزی در گوش فرو رفته یا نه. به دنبال نشانه هایی از خون و(یا) مایع شفاف نخاعی بگردید که احتمالاً نشان دهنده شکستگی در جمجمه هستند. در گوش مصدوم صحبت کنید تا شنوایی او را بسنجید.
جمجمه: با ملایمت سر را از زمبن بلند کنید به دنبال خونریزی، ورم یا برآمدگی- فرورفتگی بگردید اینها احتمالً نشان دهنده شکستگی در جمجمه هستند.
گردن
یقه یا کراوات اطراف گردن را شل کنید. انگشتان خود را روی ستون فقرات قرار دهید و از بالای گردن(انتهای جمجمه) تا به پایین تا انجائی که دستتان می رسد انگشتان خود را بین دو کتف بلغزانید و چک کنید که آیا بی نظمی در ستون فقرات وجود دارد که اگر وجود داشته باشد احتمالاً نشانه شکستگی است. دواردور گردن را چک کنید و ببینید که آیا شخص مدالی به گردن دارد یا نه.نبض شریان سباتی را چک کنید و به سرعت قدریت و ریتم آن توجه کنید. اگر مصدوم بیهوش باشد و گردن صدمه ندیده باشد گردن را همانطور که قبلاً توضیح داده شد در وضعیتی قرار دهید که راه تنفسش باز باشد.
اسلاید 13 :
ستون فقرات
انگشتان خود را با ملایمت در زیر فرو رفتگی پشت قرار دهید و بدون آنکه بیمار را حرکت دهید یا لباسش را در بیاورید از روی لباس تا آنجا که ممکن است بالا و پایین پشت را بگردید تا مطمئن شوید که در رفتگی یا شکستگی روی ستون فقرات حس می شود یا خیر. و همچنین به دنبال ورم و بی نظمی احتمالی مهره ها بگردید.
تنه
سینه را از نظر یکنواختی حرکت دنده ها در هنگام نفس کشیدن و پیداکردن جراحت احتمالی روی سینه معاینه کنید. دنده ها را از نظر نظم و ترتیب و فرورفتگی که ممکن است نشانه شکستگی در آنها باشد آزمایش کنید. انگشتان خود را در طول خطوط قفسه سینه حرکت دهید. هر دو استخوان ترقوه و شانه ها را معاینه کنید. هر دو طرف لگن خاصره را همانطور که مصدوم خوابیده با دست امتحان کنید و ببینید که آیا اثری از شکستگی وجود دارد یا نه و همچنین توجه کنید که آیا نشانه ای از بی اختیاری در دفع(ادارار یا مدفوع) وجود دارد یا نه).
بازوها
استخوانهای بازو و استخوانهای ساعد، مچها، کف دست و انگشتان به ترتیب بایستی معاینه شوند. ببینید آیا از شکل افتادگی یا ورم وجود دارد یا خیر. که اگر داشته باشد احتمالاً نشانه شکستگی است. ساعدها را به دقت چک کنید تا ببینید آیا بازوبند پزکشی یا نشانه خاصی مبنی بر هشدار در مورد تزریق وجود دارد یا نه.
پاها
رانها، مفصل زانو، هر دو استخوان ساق پا، مچ پا، کف پا و انگشتان پا به همان ترتیبی که در مورد دستها ذکر شد باید معاینه شوند.
توجه: از هر دو دست استفاده کنید بطوریکه بتوانید دو سمت بدن را با هم مقایسه کنید.
اسلاید 14 :
سطح هوشیاری
بین سطح هوشیاری و بیهوشی درجات مختلفی وجود دارد. اگر مصدومی به خوبی نسبت به تحریکات خارجی واکنش نشان داد می توان گفت در یک بیهوشی خفیف به سر می برد.(مثلاً ضعف). اما اگ رمیزان واکنش پایین باشد می توان گفت که بیهوشی مصدوم تقریباً عمیق است و اگر بطور کلی واکنشی وجود نداشت مصدوم بالقوه در حالت خطرناکی به سر می برد. هر ده دقیقه یکبار بایستی مصدوم را از این نظر چک کنید و به واکنشهای مصدوم نسبت به تحریکات توجه کنید: صدا(بلند در گوش بیمار داد بکشید)،تماس(سعی کنید مصدوم را با تکان ملایم شانه ها بیدار کنید)، درد(در حالیکه پوست دست یا قوزک پا را نیشگون می گیرید به صورت مصدوم نگاه کنید) و اعمال انعکاسی مصدوم مانند حرکت پلک چشم را آزمایش کنید(به مژه ها دست بزنید) و حرارت بدن مصدوم باید انجام شود، مشاهدات خود را یادداشت کنید.
مواردی که به تشخیص کمک می کند
تشخیص شما براساس اطلاعاتی است که از منابع مختلف کسب می کنید. بوسیله اطلاع از چگونگی حادثه، سوال از مصدوم در مورد عوارضی که احساس می کند و معاینه برای یافتن نشانه ها، می توانید یک تشخیص دقیق دشاته باشید.
اسلاید 16 :
مدارک راهنما
اگر مصدوم بیهوش باشد امکان دارد در جیبها یا ساک دستی یا کیف پول او مدارکی وجود داشته باشد . مثلاً یک کارت تعیین وقت برای بیمارستان یا یک کارت اطلاعاتی که نشان دهنده مبتلا بودن مصدوم به صرع می باشد یا یک تکه قند یا گلوکز که احتمالاً نشانه دهنده کمبود قندخون در مصدوم است. اگر امکان داشته باشد این بازرسی را در حضور دیگران انجام دهید. ممکن است مصدوم به همراه خود بازوبند یا مچ بند یا گردن آویزی(پلا) داشته باشد که وضعیت پزشکی مصدوم را مشخص نماید.
درمان
شما باید برای هر وضعیتی که با آن روبرو می شوید درمان مناسب با آن وضعیت را با ملایمت و به سرعت بکار بندید. مهم ترین کار آنست که به مصدوم آرامش دهید و اور تشویق کنید. از دستپاچه کردن مصدوم بپرهیزید و سعی کنید کارتان مفید باشد و نسبت به خواسته های مصدوم توجه کنید و او را با سئوالات خود آزار ندهید. این کار با علاوه بر آنکه برای مصدوم ناراحت کننده است، نشانه عصبی بودن شما نیز هست. پس از آنکه درمان لازم را بکار بستید مصدوم را در وضعیت مناسب قرار دهید و با چشمان باز مراقب او باشید تا کمک برسد.
بخاطر بیاوردید که هدف شما نجات زندگی مصدوم، جلوگیری از بدتر شدن وضع مصدوم و بالا بردن احتمال بهبودی اوست.
اسلاید 17 :
برای نجات زندگی مصدوم
با قرار دادن مصدوم در وضعیت صحیح را تنفس او را باز نگه دارید.
*اگر مصدوم نفس نمی کشید یا قلب او ضربان نداشت روشهای نجات زندگی را شروع کنید و به درمان خود ادامه دهید تا آنکه کمک پزشکی سر برسد.
*خونریزی را کنترل نمائید.
جلوگیری از بدتر شدن وضع مصدوم
*زخمها را پانسمان کنید.
*اعضایی را که دچار شکستگی شده اند یا جراحت های بزرگ برداشته اند تکان ندهید.
*مصدوم را در راحت ترین وضعیت ممکن متناسب با نیاز درمان قرار دهید.
برای بالا بردن احتمال بهبودی
* سعی کنید به بیمار روحیه بدهید.(اضطراب را از او دور سازید)، و اعتماد به نفس او را تقویت کنید.
*سعی کنید تا جائیکه می توانید بیمار را از درد و ناراحتی برهانید.
*مصدوم را با ملایمت انتقال دهید.
*از مصدوم در برابر سرما و رطوبت حفاظت کنید.
اسلاید 18 :
انتقال مصدوم
پس از آنکه درمان خود را پایان دادید بلافاصله مصدوم باید تحت نظر یک متخصص(دکتر یا پرستار) قرار گیرد. بسته به وخامت حالت مصدوم و امکاناتی که در دسترس دارید شما باید:
1- ترتیب انتقال مصدوم را با آمبولانس به بیمارستان بدهید(در مورد جراحتهای جزئی یا شکستگی بازو می توان از اتومبیل معمولی هم استفاده کرد.
2- اگر پزشک یا پرستاری در صحنه حضور دارد مصدوم را به او بسپارید.
3- در موارد جراحتهای جزئی مصدوم را به نزدیکترین خانه یا سرپناه برسانید و آنجا منتظر رسیدن آمبولانس یا پزشک شوید.
4- اگر شرایط اجازه می دهد مصدوم را روانه خانه اش کنید و به او توصیه نمائید که توصیه های پزشکی را رعایت نماید.
هرگز کسی را که بیهوش شده(حتی برای مدت کوتاه) یا شوک به او دست داده پس از بهبودی به خانه اش نفرستید بلکه حتماً او را به مطب پزشک برسانید.
اسلاید 19 :
گزارش وضع مصدوم
اگر نمی توانید خودتان همراه با مصدوم بروید یادداشتی از چگونگی وضعیت او تهیه کنید و همراه مصدوم به بیمارستان بفرستید. اما اگر لازم شد خودتان همراه وی به بیمارستان بروید و وضعیت او را برای پزشک بازگو نمائید این گزارش باید دربر گیرنده موارد زیر باشد:
*چگونگی وقوع حادثه یا بدحال شدن مصدوم.
*توصیف مختصری از صدمه.
*سطح هوشیاری و تغییرات آن.
*ضربان قلب و تغییرات آن.
*رنگ پوست و تغییرات آن.
*وضعیت خونریزی.
*هر نوع رفتاری غیرعادی مصدوم.
*درمانی را که به کار برده اید و زمان آن.
همچنین به منزل مصدوم اطلاع دهید که چه اتفاقی افتاده و مصدوم به کجا برده شده، بهتر است این کار را به پلیس یا مسئول دیگری که در صحنه وجود دارد واگذار کنید.
اموال مصدوم
از آنچه که متعلق به مصدوم است به خوبی مراقبت کنید و آنرا بوسیله پلیس یا پسنل آمبولانس همراه مصدوم بفرستید.
گزارش وضع مصدوم
اگر نمی توانید خودتان همراه با مصدوم بروید یادداشتی از چگونگی وضعیت او تهیه کنید و همراه مصدوم به بیمارستان بفرستید. اما اگر لازم شد خودتان همراه وی به بیمارستان بروید و وضعیت او را برای پزشک بازگو نمائید این گزارش باید دربر گیرنده موارد زیر باشد:
*چگونگی وقوع حادثه یا بدحال شدن مصدوم.
*توصیف مختصری از صدمه.
*سطح هوشیاری و تغییرات آن.
*ضربان قلب و تغییرات آن.
*رنگ پوست و تغییرات آن.
*وضعیت خونریزی.
*هر نوع رفتاری غیرعادی مصدوم.
*درمانی را که به کار برده اید و زمان آن.
اسلاید 20 :
با لباس و کلاه ایمنی مصدوم چه کنیم
گاهی اوقات برای مشاهده جراحت لازم می آید که لباس مصدوم را از تنش خارج کنید تا بتوانید تشخیص درستی داشته باشید و درمان مناسب را بکار بندید. این عمل بایستی با حداقل مزاحمت برای مصدوم انجام گیرد، و حتی الامکان از اسیب رسیدن به لباس خودداری شود و تنها مقدار که لازم است از بدن مصدوم خارج شود. نبایستی بیهوده لباس را پاره نمود. اگر لباس زیر مصدوم خیلی تنگ است و مجبورید لباس را پاره کنید، لباس را از درز آن پاره کنید.
اگر لازم می آید که لباس مصدوم از تنش خارج شود باید مراقب باشید حرمت وی به اندازه کافی حفظ شود.
با لباس و کلاه ایمنی مصدوم چه کنیم گاهی اوقات برای مشاهده جراحت لازم می آید که لباس مصدوم را از تنش خارج کنید تا بتوانید تشخیص درستی داشته باشید و درمان مناسب را بکار بندید. این عمل بایستی با حداقل مزاحمت برای مصدوم انجام گیرد، و حتی الامکان از اسیب رسیدن به لباس خودداری شود و تنها مقدار که لازم است از بدن مصدوم خارج شود. نبایستی بیهوده لباس را پاره نمود. اگر لباس زیر مصدوم خیلی تنگ است و مجبورید لباس را پاره کنید، لباس را از درز آن پاره کنید.اگر لازم می آید که لباس مصدوم از تنش خارج شود باید مراقب باشید حرمت وی به اندازه کافی حفظ شود.
