بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
آنالیز ادرار 24 ساعته
اسلاید 2 :
عناوین
اطلاعاتی در مورد ادرار24 ساعته
مواد دفعی در ادرار
حجم ادرار
اهمیت کلینیکی ادرار24 ساعته
آزمایشاتی که نیاز به ادرار 24ساعته دارد
نحوه ی جمع اوری ادار24ساعته
نگهدارنده های ادرار24ساعته
اندازه گیری پروتئین ها
اندازه گیری کاتکول امین ها
اسلاید 3 :
مواد دفعی در ادرار
بیشترین مواد ادرار اوره و کلر و سدیم می باشند و مواد دیگر مانند اسید اوریک، کراتینین، اسید آمینه ها، آمونیاک و پروتئین های نادر، آنزیم ها و پورین ها باقیمانده مواد ازت دار دفعی را تشکیل می دهند. ادرار همچنین دارای پتاسیم، فسفات، سولفات و دیگر مواد گوگرد دار مانند سولفید سیستئین و مرکاپتان می باشد.
هورمون هایی نظیر کتواستروئیدها، استروژن ها، آلدوسترون وگونادوتروپین های هیپوفیزی و آمین های بیولوژنیک، کاتکول آمین ها و متابولیت های سروتونین به طور طبیعی در ادرار یافت و نشانگر حالت متابولیک و آندوکرین بدن می باشند. بنابراین بررسی و تحلیل محتویات ادرار می تواند برای تعیین وضعیت بدن، تشخیص بیماری های کلیوی، اختلالات همولیتیک، بیماری های متابولیک و اختلالات مجاری ادراری و مثانه و وجود عفونت کمک کننده باشد
اسلاید 4 :
حجم ادرار
اندازه گیری حجم ادرار طی فواصل زمانی در تشخیص کلینیکی ارزشمند می باشد. متوسط حجم روزانه در فرد بالغ در حالت طبیعی ۶۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی لیتر می باشد.
پلی اوری: حجم ادرار بیش از ۲۰۰۰ میلی لیتر در۲۴ ساعت
افزایش مصرف آب، افزایش مصرف نمک، افزایش مصرف پروتئین خوراکی و بعضی داروها نظیر کافئین، الکل، تیازید و محلول های گلوکز باعث افزایش دفع ادرار می شود.و همچنین دیابت بی مزه و دیابت شیرین از علل پلی اوری میتواند باشد.
اولیگوری: دفع کمتر از 600 میلی لیتر ادرار در 24 ساعت
انوری: توقف کامل تشکیل ادرار
اسلاید 5 :
اهمیت کلینیکی تست ادرار24 ساعته
بررسی بیماری های کلیوی
تعيين پروتئين ادرار، شاخصترين آزمايش براي بررسي بيماريهاي كليوي است. اغلب مراحل اوليه بيماريهاي كليوي با پروتئينوري همراه بوده و همين مسئله باعث ميشود كه آزمايش پروتئين ادرار بخش مهمي از هر آزمايش ادرار را تشكيل دهد. البته شرايط فيزيولوژيكي هم از قبيل ورزش و تب وجود دارند كه بدون وجود بيماري كليوي باعث افزايش دفع پروتئين به داخل ادرار ميشوند. مواردي هم از بيماريهاي كليوي وجود دارد كه در آنها پروتئينوري وجود ندارد.
افراد دیابتی
خانم های باردار
اسلاید 6 :
بررسی میزان پروتئین دفع شده در طول ۲۴ ساعت از زندگی
یکی از مهمترین آزمایشات در بررسی عملکرد کلیه ها است.
این آزمایش پنج سال بعد تشخیص دیابت نوع 1 و در زمان تشخیص دیابت نوع 2 باید سالیانه یکبار انجام شود.
اطلاعات دیگری که در این آزمایش قابل دسترسی است میزان کلسیم دفع شده بیانگر میزان کلسیم جذبی از طریق تغذیه و عملکرد ویتامین D
نکات
اسلاید 7 :
آزمایشات بخش بیوشیمی ادرارکه نیاز به ادرار24 ساعته دارد
آلبومین
کلراید
اگزالات
مس
کراتین
گلبولین
منیزیم
متانفرین
نورمتانفرین
فسفر
پتاسیم
پروتئین
سدیم
اوره
اسید اوریک
میکروالبومین
زینک
آمیلاز
آمینوائولینیک اسید
فلزات سنگین
هیستامین
لیزوزیم
متیل مالونیک اسید
موکوپلی ساکارید
پورفوبیلینوژن
پورفیرین
الکتروفورزپروتئین
آلدوسترون
گورتیزول
کلسیم
سیترات
وانیلیل مندلیک (VMAاسید(
اسلاید 8 :
نحوه ی جمع اوری ادرار
اولین نمونه ادرار خود را دور بریزید و زمان را یادداشت نمایید.
از آن به بعد ادرار خود رادر ظرف مخصوص بریزید.
ریختن ادرار در ظرف را تا ۲۴ ساعت از زمان دور ریختن نمونه اول ادامه دهید.
نمونه روز بعد ( روز دوم ) را نیز درست در همان زمانی که نمونه صبح روز اول را دور ریخته در داخل ظرف مخصوص بریزید.
ظرف حاوی نمونه را در اسرع وقت به آزمایشگاه منتقل کنید.
مثال: نمونه ادرار ساعت ۷ صبح روزاول را دور ریخته و نمونه های بعد از آن را (هر چند بار ) تا ساعت ۷ صبح روز بعد در ظرف مخصوص بریزید و ادرار ساعت ۷ صبح روز دوم را نیز در ظرف مخصوص بریزید.
اسلاید 9 :
نکات جمع آوری ادرار
از2الی 3 روز قبل از جمع آوری نمونه ادرار از مصرف زیاد مواد غذایی که دارای ویتامین C از جمله مرکبات تازه (مانند لیموشیرین، پرتقال، گریپ فروت، لیمو شیرین، اسفناج، توت فرنگی، گوجه فرنگی) خودداری کنید.
قرص ویتامین C - از 2 الی 3 روز قبل از جمع آوری نمونه ادرار مصرف نشود.
خوردن و اشامیدن در شرایط نرمال همیشگی باشد.
ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ آزﻣﺎﻳﺶ ، VMA، ﻣﺘﺎﻧﻔﺮﻳﻦ، ﻧﻮرﻣﺘﺎﻧﻔﺮﻳﻦ اﻧﺠﺎم شود از ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ،ازﺧﻮردن ﺑﺮﺧﻲ ﻏﺬاﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﭼﺎي، ﻗﻬﻮه، ﻛﺎﻛﺎﺋﻮ، واﻧﻴﻞ وﺷﻜﻼت ،داروﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﻛﺎﻓﺌﻴﻦ،اﭘﻲ ﻧﻔﺮﻳﻦ، ﻟﻮودوﭘﺎ، ﻟﻴﺘﻴﻢ، ﻧﻴﺘﺮوﮔﻠﻴﺴﻴﺮﻳﻦ، ﻛﻠﻮﻧﻴﺪﻳﻦ، اﻳﻤﻲ ﭘﺮاﻣﻴﻦ،ﻣﺎده حاجب رادیوگرافی یدارخود داری شود.
نیاز به ناشتایی نمی باشد.
اسلاید 11 :
نگهدارنده های ادرار24 ساعته
اسلاید 12 :
اندازه گیری پروتئین ها ی ادرار
روشهای اندازهگیری پروتئین در ادرار معمولاً بر دو نوع اند:
تستهایی که بر مبنای استفاده از تغییر رنگ اندیکاتور نوار ادراری استوارند.
تستهایی که بر مبنای رسوب پروتئینها به وسیله مواد شیمیایی یا ایجاد انعقاد به وسیله حرارت استوارند. این تستها قابلیت شناسایی همه پروتئینهاي ادرار از جمله آلبومین، گلیکوپروتئینها، گلبولینها ، پروتئین بنس جونز، هموگلوبین،میوگلوبین را دارا میباشند.
اسلاید 13 :
تست های اندازه گیری پروتئین های ادرار
استفاده از معرف های نواری ادرار
استفاده از اسيد سولفوساليسيليك
استفاده از حرارت و اسيد استيک
آزمايش تريكلرو استيك اسيد((TCA
روشهای رسوب دادن و حرارت دادن
خطای پروتئین اندیکاتورهای PH
اسلاید 14 :
تست های مناسب برای پروتئین ها
اسلاید 15 :
1- استفاده از روش سولفوسالیسیلیک اسید
از بین اسیدهایی که برای رسوب دادن پروتئین ادرار به کار می روند( اسید سولفوسالیسیلیک ، اسید نیتریک، اسید تری کلرو استیک) اسيد سولفوساليسيليک بيشترين كاربرد را دارد و احتياج به حرارت هم ندارد.
غلظتها و نسبتهاي مختلف از اين اسيد به كار ميرود و هر كدام از اين غلظتها محدوده طبيعي متفاوتي براي پروتئين ادرار دارند.
كدورت حاصل با آلبومين با روش با اسيد سولفوساليسيليک، 214 مرتبه بيشتر از كدورت حاصل با گلبولينهاست.
پليپپتيدها، گليكوپروتئينها و پروتئين بنس جونز نيز توسط اين روش رسوب داده ميشوند.
اسلاید 16 :
روش انجام آزمایش
تهیه ی معرف اسید سولفوسالیسیلیک 3 درصد:
3 گرم از اسید-5-سولفوسالیسیلیک (C7H6O6S. 2H2O) را در مقداری آب مقطر حل نموده و حجم نهایی آن را به 100 میلی لیتر میرسانیم.
به حدود 3 ميليليتر از ادرار، حجم مساوي از اسيد سولفوساليسيليك 3 درصد اضافه نموده و به وسيله سر و ته نمودن مخلوط مينماييم. به مدت 10 دقيقه در دماي اتاق رها نموده و سپس مجدداً مخلوط مينماييم. آنگاه در نور اتاق (نه نور لامپ) به بررسي آن ميپردازيم و کدورت ایجاد شده را درجه بندی می کنند.
اسلاید 18 :
2-استفاده از حرارت و اسيد استيک
پس از سانتريفوژ ادرار، PH آن را به كمك تامپون اسيد استيك و استات سديم به حدود 5-4 ميرسانيم، زيرا پروتئينها در محيط اسيد، بهتر فلوكوله ميشوند. PH پايينتر از PH ايزوالكتريك پروتئين، پروتئينهاي موجود در ادرار را مستعد رسوب كردن مينمايد و در صورت رسوب، با استفاده از حرارت، پروتئينهاي غير محلول منعقد ميشوند. وجود الكتروليتها در تامپون، عمل انعقاد پروتئينها را سرعت ميبخشد.
اين آزمايش خيلي حساس بوده و حتي مقادير 5 ميليگرم در دسيليتر پروتئين ادرار را نشان ميدهد.
به طور کلی مناسب است اما هموگلوبین و میوگلوبین را رسوب نمی دهد.
اسلاید 19 :
روش کار
حدود 10 ميليليتر ادرار را سانتريفوژ نموده و آن را صاف مينماييم.
دو سوم مايع رويي را به داخل لوله پيركس ميريزيم.
ته لوله آزمايش را با يك گيره نگه ميداريم و قسمت فوقاني آن را به مدت دو دقيقه ميجوشانيم (لوله را بايد به صورت مورب روي شعله نگه داشت و دهانه آن دور از سمت افراد باشد). اگر در اين مرحله كدورتي ظاهر شد ميتواند به پروتئينها، فسفاتها و كربناتها مربوط باشد.
سپس 5-3 قطره اسيد استيك 10-5 درصد اضافه ميكنيم و دوباره ميجوشانيم.
اسيد استيک موجب حل شدن فسفاتها و كربناتها شده كه در مرحله قبل ممكن است سبب كدورت شده باشند. همچنين اسيد استيك PH را پايينتر برده و آن را به PH ايزوالكتريك نزديكتر ميكند، بنابراين كدورت پس از افزودن اسيد استيك، مربوط به افزايش رسوب پروتئينها است.
در مرحله آخر نيز، درجه كدورت ايجاد شده را در قسمت بالاي لوله حرارت داده شد گزارش مينماييم.
