بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
به نام خدا
اسلاید 2 :
قارچ های میکوریزا (Mycorrhiza)
واژه میکوریزا (قارچ- ریشه) در سال 1885 توسط فرانک گیاه شناس آلمانی، برای نوعی همزیستی دوجانبه مفید بین انواع خاصی از قارچ های خاک زی و سیستم ریشه ای گیاهان، وضع گردید.
میکوریزی از رایج ترین و سابقه دارترین، ارتباط های همزیستی در سلسله گیاهی است. به طوری که اکثر گیاهان (حدود 95 درصد گونه های آوندی) لااقل یکی از تیپ های میکوریزی را دارا هستند.
اسلاید 5 :
انواعی که به طور طبیعی توان برقراری این نوع همزیستی را ندارند، موارد استثنایی، نام برده شده اند و معمولاً در محدوده رطوبت های نهایی خاک به سر می برند. مانند گیاهان اراضی غرقابی (نی، جگن و .) و گیاهان خشکی پسند به خصوص از خانواده های Chenopodiaceae، Caryophyllacea، Cruciferae و . . .
براساس شواهد به دست آمده از فسیل های مربوط به میلیون ها سال قبلی، مشخص شده که زندگی ابتدایی ترین گیاهان بر روی کره زمین به کمک این نوع همزیستی، یعنی با روش تغذیه مایکوتروفی آغاز شده است.
متأسفانه دخالت های غیر اصولی انسان به خصوص از طریق مصرف زیاد و مکرر سموم قارچ کش و یا استفاده فراوان از کودهای فسفاتی، این همزیستی مفید را نیز مورد تهدید جدی قرار داده است.
اسلاید 6 :
قارچ میکوریزا
قارچ های میکوریزا بر اساس وضعیت قرار گرفتن میسیلیوم های آنها روی ریشه گیاهان میزبان به گروه های زیر تقسیم می شوند:
اکتومیکوریزا:(Ectomycorrhizae)
تشکیل هیف در بیرون از سلول های پارانشیمی ریشه
اندومیکوریزا:(Endomycorrhizae)
تشکیل هیف در داخل سلول های پارانشیمی ریشه
اکتاندومیکوریزا:(Ectandomycorrhizae)
تشکیل هیف هم در بیرون و هم در داخل سلول های پارانشیمی ریشه
اسلاید 10 :
قارچ های اکتومیکوریزا (Ectomycorrhizae)
این قارچ ها به درون سلول های ریشه وارد نمی شوند و به همین دلیل حالت میکوریزی آنها، برونی (اکتو) خوانده می شود.
هیف های این قارچ ها، در فضای بین سلول های پوست ریشه شبکه متراکمی به نام شبکه هارتیگ(Hartig Net) برای مبادله متابولیت ها با گیاه میزبان، به وجود می آورند.
این قارچ ها با تشکیل پوسته یا غلاف کم و بیش ضخیم بر روی سطح ریشه های کوتاه تغذیه کننده که اغلب با تغییر رنگ و تغییر شکل این ریشه ها به صورت انشعابات کوتاه دو یا چند شاخه ای مکرر، همراه است به خوبی از ریشه های غیر میکوریزی مشخص می شوند.
اسلاید 11 :
در این نوع همزیستی، قارچ تولید میسیلیوم انبوه و متراکمی روی سطح ریشه می کند.
گیاهانی که با این نوع قارچ آلوده شده اند با پوشش متراکمی از ریسه قارچها پوشیده شده اند و مستقیم با خاک تماس ندارند.
این نوع میکوریزا از راه افزایش سطح جذب ریشه باعث افزایش تحمل به خشکی گیاه میزبان به خصوص در مناطق خشک می شوند..
اسلاید 13 :
تلقیح با قارچ های اکتومیکوریزا در حدود سال 1920 در نهالستان های جنگلی استرالیا برای کشت بذرهای کاج آغاز گردید.
در حال حاضر یکی از مهم ترین قارچ های اکتومیکوریزای رایج برای تولید مایه تلقیحPisolithus tinctorius است که علاوه بر رشد سریع روی محیط های غذایی، قادر به همزیستی با بیش از صدگونه از درختان چوبی جنگلی است و توان رشد در شرایط زیستی بسیار نامساعد دارد. به همین دلیل در آمریکا بیشترین سطح تولید تجارتی و مصرف را داشته است.
قارچ های دیگری مانندLaccaria lacata ، Amanita muscaria ، Thelephora terrestrisو . . . هم کم و بیش به خصوص در کشورهای اروپایی مورد استفاده هستند.
اسلاید 18 :
قارچ های اندومیکوریزا(Endomycorrhizae)
در این نوع میکوریزا آثار قارچی روی ریشه میزبان قابل مشاهده نیست و از نظر ظاهری فرقی بین ریسه های آلوده و غیر آلوده ندارد.
هیف این قارچها از راه تارهای کشنده یا از راه سلول های اپیدرمی ریشه وارد سلول میزبان می شوند.
هیف پس از ورود به سلول میزبان تولید شبکه ای می کند که این شبکه از رشته های نازک دو شاخه ای بنام آربوسکول تشکیل شده که دارای ساختاری شبیه اندام های مکنده می باشد. تبادل متابولیت ها بین قارچ و سیتوپلاسم میزبان از طریق همین مناطق آرباسکول ها انجام می گیرد.
آربوسکول معمولا 20 الی 40 درصد حجم سلول را در بر می گیرند پس از مدتی از بین رفته و هضم می شوند.
اسلاید 19 :
انشعابات میسیلیوم های درونی ساختمان های کیسه مانندی با دیواره ضخیم ایجاد می کنند که به آنها وزیکول می گویند.
وزیکول اندام های ذخیره ای مواد غذایی و همچنین شکل پایدار قارچ هستند.
وجود ساختمان های وزیکول و آرباسکول در این نوع میکوریزاها سبب شده است که آنها را قارچهای وزیکولار آربوسکولار بنامند.
