بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
مقدمه
SQ به خودي خود، يك سيستم مديريت بانك اطلاعاتي با يك محصول مجزا نيست، بلكه جزء لاينفك يك سيستم مديريت بانك اطلاعاتي است، به طوري كه با قرار دادن دستورات SQ در برنامه‌هاي كاربردي مي‌توان قابليت برنامه‌ها را افزايش داد.
اسلاید 2 :
SQ و مزاياي آن
SQ وسيله‌اي است براي سازماندهي، مديريت و بازيابي داده‌هايي كه توسط بانك اطلاعاتي در كامپيوتر ذخيره شدهٍ‌اند. SQ يك زبان كامپيوتري است كه براي كار با يك بانك اطلاعات از آن استفاده مي‌شود. SQ در حقيقت با يك بانك اطلاعاتي موسوم به بانك اطلاعاتي رابطه‌اي كار مي‌كند. شكل زير كارهاي مربوط به SQ را نشان مي‌دهد. در اين شكل، سيستم كامپيوتري داراي يك بانك اطلاعاتي است كه اطلاعات مهمي را ذخيره مي‌كند. اگر سيستم كامپيوتر مربوط به يك كار تجاري باشد، بانك اطلاعاتي داده‌هاي مربوط به انبارداري، توليد، فروش و يا حقوق و دستمزد را نگهداري مي‌كند.
در يك كامپيوتر شخصي، بانك اطلاعاتي معمولاً داده‌هاي مربوط به چك‌هاي صادره، ليست پرسنلي و شماره تلفن آنها و يا داده‌هاي استخراج شده از يك سيستم كامپيوتري بزرگتر را نگهداري مي‌كند. برنامه كامپيوتري كه بانك اطلاعاتي را كنترل مي‌كند، سيستم مديريت بانك اطلاعاتي يا DBMS ناميده مي‌شود.
اسلاید 3 :
وقتي مي‌خواهيد داده‌هايي را از بانك اطلاعاتي واكشي كنيد، براي اجراي كار نياز به SQ داريم. DBMS پرس و جوهاي SQ را مورد پردازش قرار داده، داده‌هاي موردنظر را بازيابي نموده و نتيجه را به شما برمي‌گرداند. از SQ براي كنترل تمام عملياتي استفاده مي‌شود كه يك DBMS براي كاربران خود فراهم مي‌آورد از قبيل:
بازشناسي داده‌ها: كاربر توسط SQ مي‌تواند ساختار و سازمان داده‌هاي ذخيره شده را تعريف نموده و روابط بين آنها را تعيين كند.
واكشي داده‌ها: به وسيله SQ ، كاربرد با برنامه كاربردي مي‌تواند داده‌هاي ذخيره شده در يك بانك اطلاعاتي را بازيابي نموده و از آنها استفاده كند.
تغيير داده‌ها: كاربر يا برنامه كاربردي مي‌تواند با استفاده از SQ با افزودن داده‌هاي جديد، حذف داده‌هاي قبلي و اصلاح داده‌هاي ذخيره شده، يك بانك اطلاعاتي را تغيير دهد.
اسلاید 4 :
كنترل دستيابي به داده‌ها: با استفاده از SQ مي‌توان توانايي كاربر را براي بازيابي و تغيير داده‌ها محدود نمود و مانع از دستيابي افراد غيرمجاز به داده‌هاي ذخيره شده گرديد.
به اشتراك گذاشتن داده‌ها: با استفاده از SQ مي‌توان داده‌ها را به طور همزمان براي استفاده كاربران مختلف در اختيار آنها قرار داد. با اطمينان از اينكه كار آنها با يكديگر تداخلي نداشته باشد
جامعيت داده‌ها: SQ باعث مي‌شود كه در صورت قطع برق يا حوادث غيرمترقبه، داده‌هاي بانك اطلاعاتي آسيبي نبيند. لذا SQ زباني است براي كنترل و تاثيرگذاري متقابل با يك سيستم مديريت بانك اطلاعاتي.
SQ به عنوان زباني استاندارد براي بانكهاي اطلاعاتي رابطه‌اي شناخته شده است. هم داراي قدرت زيادي است و هم يادگيري آن نسبتاً آسان مي‌باشد. در قسمت‌ها بعدي قابليت‌هاي اين زبان برنامه‌نويسي بررسي خواهد شد.
اسلاید 5 :
شكل زير، اجزاي تشكيل دهنده يك DBMS را نشان مي‌دهد كه SQ اين اجزاء را به يكديگر وصل مي‌كند. موتور بانك اطلاعاتي قلب DBMS بوده و مسئوليت اجرايي براي سازماندهي، ذخيره‌سازي و بازيابي داده‌ها را بر روي ديسك قرار دارد. اين موتور، درخواست‌هاي SQ را از اجزا ديگر DBMS مانند برنامه تهيه گزارش يا ابزارهاي سازنده پرس و جو دريافت مي‌كند. همانطور كه در شكل مشاهده مي‌شود، SQ نقش‌هاي متعددي دارد:
SQ يك زبان پرس و جو محاوره‌اي است. بدين ترتيب، كاربران دستورات SQ را در يك برنامه محاوره‌اي مي‌نويسد تا داده‌ها را بازيابي نموده و آنها را روي صفحه نمايش دهد. در واقع، SQ زبان ساده‌اي براي اجراي پرس و جوهاي بانك اطلاعاتي مي‌باشد.
SQ يك زبان برنامه‌نوبسي بانك اطلاعاتي است. برنامه‌نويسان با قرار دادن دستورات SQ ، در برنامه‌هاي كاربردي مي‌توانند به داده‌هاي يك بانك اطلاعاتي دسترسي داشته باشند.
اسلاید 6 :
SQ يك زبان مديريت بانك اطلاعاتي است.
SQ يك زبان سرويس دهنده/سرويس گيرنده مي‌باشد. بسياري از برنامه‌هاي كاربردي جديد از اين ويژگي استفاده مي‌كنند تا ترافيك شبكه را كاهش داده و باعث شوند كه كامپيوترهاي شخصي و سروس دهنده‌ها وظايف خود را به خوبي انجام دهند.
SQ يك زبان بانك اطلاعاتي شبكه‌اي مي‌باشد. سيستم‌هاي مديريت بانك اطلاعاتي شبكه اي براي كمك به امر توزيع داده‌ها در سيستم‌هاي كامپيوتري متعدد از SQ استفاده مي‌كنند. نرم‌افزار DBMS موجود در سيستم‌ها براي ارتباط با سيستم‌هاي ديگر جهت دستيابي به داده‌ها از SQ استفاده مي‌كنند.
SQ يك زباني براي هماهنگي بين محصولات مختلف مي‌باشد.
به اين ترتيب، SQ به عنوان يك ابزار قوي و مفيد براي مرتبط نموده افراد، برنامه‌هاي كامپيوتري و سيستم‌هاي كامپيوتري به داده هاي ذخيره شده در يك بانك اطلاعاتي رابطه‌اي شناخته شده است.
SQ زباني است كه هم فهم آن آسان است و هم وسيله‌اي براي مديريت داده‌ها. برخي قابليت‌هاي اصلي و نيز شرايط بازار كه موجب موفقيت SQ شده است، در زير بيان شده است:
اسلاید 7 :
استقلال فروشنده
قابليت استفاده از انواع سيستم‌هاي كامپيوتري
استانداردهاي SQ
تاييد IBM
پايه و اساسي رابطه‌اي SQ
ساختار سطح بالا
درخواست‌هاي محاوره‌اي و موردي
داشتن چند ديد مختلف از داده‌ها
زبان كامل بانك اطلاعاتي
تعريف داده‌ها در هر زمان.
موارد فوق باعث شده است كه SQ به عنوان ابزاري استاندارد براي مديريت داده‌ها در كامپيوترهاي شخصي، ميني كامپيوترها و كامپيوترهاي بزرگ شناخته شود.
اسلاید 8 :
قابليت نقل و انتقال
وجود يك استاندارد ثبت شده براي SQ موجب شده تا ادعاهاي اغراق‌آميزي در مورد SQ و قابليت نقل و انتقال برنامه‌هاي كاربردي بوجود آيد. شكل زير نشان مي‌دهد يك برنامه كاربردي كه از SQ استفاده مي‌كند، مي‌تواند با هر سيستم مديريت بانك اطلاعاتي كه بر مبناي SQ است، به صورت جابجايي كار نمايد.
در حقيقت، نقاط ضعف استاندارد SQ و تفاوت‌هاي كه بين نسخه‌هاي گوناگون SQ وجود دارد، ايجاب مي‌كند كه وقتي يك برنامه كاربردي از يك بانك اطلاعاتي SQ به بانك اطلاعاتي ديگري مي‌رود، اصلاحات لازم صورت گيرد. تفاوت‌ها عبارتند از:
كدهاي خطا
نوع‌هاي داده‌اي
جدول‌هاي سيستمي
SQ محاوره‌اي
رابط برنامه‌اي
SQ پويا
تفاوت در مفهوم يا مقدار كلمات و توابع
مجموعه كاراكترها
ساختار بانك اطلاعاتي
اسلاید 9 :
عليرغم تفاوت‌هاي موجود، ادعاهايي در مورد قابليت نقل و انتقال بين انواع مختلف بانك اطلاعاتي SQ وجود دارد. اما به هرحال امكانات مورد بحث براي هر DBMS پشتيباني شده نياز به يك مبدل دارند تا نسخه SQ را توليد نموده، تبديل نوع‌هاي داده‌اي را انجام دهد و كدهاي خطا را ترجمه نمايد.
اسلاید 10 :
قواعد دوازده گانه كاد
مدل رابطه‌اي (و در نتيجه سيستم پايگاه داده‌هاي رابطه‌اي مبتني بر آن) بوسيله كاد طراحي شد. وي كه نحوه طراحي پايگاه‌هاي داده پيشين را مورد سوال قرار داده بود، مدلي با عنوان مدل رابطه‌اي طراحي كرد كه به شكلي بسيار اجمالي آن را بررسي كرديم. به هرحال، كاد براي حصول اطمينان از درك ايده‌هايش بوسيله همگان، قواعدي مشخص براي تعريف دقيق مدل رابطه‌اي ارائه كرد كه با توجه به اهميت اين قواعد به شرح آنها مي‌پردازيم. ذكر اين نكته نيز ضروري است كه پيش فرض اين قواعد اين است كه مديريت پايگاه داده بايد با استفاده از مفاهيم رابطه‌اي صورت گيرد.
قاعدعه 1: تمام اطلاعات در يك پايگاه داده رابطه‌اي در سطح منطقي به طور صريح به صورت مقاديري در داخل جدول‌ها نمايش داده مي‌شوند.
قاعده 2: هر عنصر بايد به طور منطقي از طريق تركيب نام جدول، مقدار كليد اصلي و نام ستون قابل دسترسي باشد.
قاعده 3: مقادير تهي براي نمايش مقادير نامشخص، آن هم به شكلي مستقل از دامنه استفاده مي‌شوند.
قاعده 4: توصيف پايگاه داده‌ها در سطح منطقي، همان جدول‌ها هستند.
