دانلود مقاله آسفالت

بخشی از مقاله

آسفالت

آسفالت ماده‌ای سیاه، چسبناک و بسیار چسبنده یا شبه جامد می‌باشد. آسفالت ماده‌ای ترکیبی است که از مخلوط کردن شن و ماسه و قیر ساخته می‌شود و در ساخت جاده، باند فرودگاه و پشت بام ساختمان‌ها به کار گرفته می‌شود.
تعریف آسفالت
آسفالت به‌صورت عام به مایع غلیظ، شبه جامد یا جامدی اطلاق می‌شود که عمدتاً از هیدروکربن‌ها و مشتقات آنها تشکیل شده است و در کربن دی‌سولفید به‌طور کامل حل می‌شود.
انواع آسفالت
آسفالت با توجه به نحوه

کاربرد و اختلاط، به سه دسته آسفالت گرم، آسفالت حفاظتی و آسفالت سرد تقسیم‌بندی می‌شود.
آسفالت گرم
آسفالت گرم به آن دسته از آسفالت‌هایی اطلاق می‌گردد، که در آن‌ها قیر و مصالح سنگی گرماگرم مخلوط شوند و گرماگرم پخش و متراکم گردند.

آسفالت گرم دارای انواع زیر می‌باشد:
بتون آسفالتی
این نوع از آسفالت دارای چند مجموعه اجرائی می‌باش

د:
گرم مخلوط شونده و گرم اجرا شونده
این نوع مخلوط آسفالتی بتنی که گرم تهیه و گرم نیز اجرا شود تشکیل شده‌است از: قیر خالص (AC)، مصالح سنگی بد دانه بندی شده، مصالح سنگی خوب دانه بندی شده. در موقع اجرا، استفاده از میله استحکام نیز رایج می‌باشد.
سرد مخلوط شونده و سرد اجرا شونده
رلد آسفالت
آسفالت ماستیک

آسفالت‌ حفاظتی
آسفالت‌های حفاظتی به آن دسته از مخلوط‌های قیر و مصالح سنگی اطلاق می‌شود که جهت پوشش و محافظت راه در مقابل عوامل جوی به‌کار گرفته می‌شوند. آسفالت حفاظتی باعث جلوگیری از فرسایش سطح راه‌های شنی و یا آسفالته می‌شود. این آسفالت به سهولت اجرا می‌شود و ضخامت آن معمولاً تا ۲*۵ سانتی‌متر است.
البته آسفالت حفاظتی می‌تواند کاملاً قیر نیز باشد، که در این نوع از آسفالت حفاظتی مصالح سنگی به کار نرفته است و به نوعی آن را از مخلوط های آسفالتی نیز می‌توان جدا نمود. که هدف از ایجاد لایه حفاظتی و اختصاصا از این نوع آسفالت ایجاد یک لایه قیر بر روی مصالح سنگدانه است تا مصالح سنگی را به مخلوط آسفالتی که بعدا مورد استفاده قرار می‌گیرد بچسباند. در این نوع آسفالت نباید از قیری استفاده شود که به لایه سنگدانه نفوذ کند، اما

باید آسفالت بالا را بچسباند.
آسفالت‌ سرد
آسفالت سرد (Cold Mix) به مخلوطی از مصالح سنگی و قیر مخلوط و یا امولسیون قیر گفته می‌شود که مواد اولیه آن در دمای محیط مخلوط شوند. در برخی انواع آسفالت سرد، ممکن است قیر بر حسب ضرورت گرم شود، اما سایر مصالح بدون گرم شدن با قیر مخلوط می‌شوند. آسفالت سرد به دو دسته زیر تقسیم‌بندی می‌شود:
آسفالت سرد پیش ساخته (Plant Mixed cold mix)
ردمیکس (Road Mix)
خواص فیزیکی
چگالی آسفالت فشرده برابر ۲*۲ تن بر متر مکعب می‌باشد.
تاریخچه شرکت :
شركت فني و مهندسي راهدار صنعت با مسئوليت محدود به شماره ثبت 156633 كه در زمينه راهسازي و ابنيه فني در راستاي خدمات به كارفرمايان محترم با دستيابي به آخرين تكنولوژي روز دنيا و ارائه خدمات و نوآوري و تو ليدات و مشتقات قير و آسفالت در صنعت راهسازي از سال 1378 آغاز بكار نموده است . اجراي پروژه هاي متعدد در زمينه بهسازي راه و راهسازي و ابنيه فني در نقاط مختلف كشور از جمله
چابهار كنارك

بهسازي و روكش آسفالت خيابان خليج فارس
جكيگور
دانشگاه آزاد اسلامي
آسفالت خيابان ها و بزرگراههاي سطح شهر تهران
درزگيري و لكه گيري آسفالت پروژه شوره گز - زاهدان
فرودگاه اصفهان
جهاد نصر كرمان
قزوين -بوئين زهرا
نشان دهنده قابليت هاي بالاي اين شركت در زمينه سرويس دهي مناسب به كارفرمايان محترم مي باشد . يكي از بزگترين افتخارات ما اين است كه با وجود مشكلات و كمبود طرح هاي منطبق با استانداردهاي جهاني با ارائه طرح ها و نوآوري هايي در زمينه راه و ابنيه فني و اجراي آن در تمامي نقاط كشور مخصوصاً مناطق محروم كشور عزيزمان ، خدمتگذاري كرده و گامي در جهت رفاه و امنيت جامعه و معرفي مناطق محروم با احداث راه هاي ارتباطي نموده ايم .
انجام پروژه طرح و اجرا توسط شركت فني مهندسي راهدار صنعت باعث شد كه اين شركت براي ارتقاء كيفيت خدمات خود نسبت به تاسيس و احداث شركت هاي اقماري و آزمايشگاه و دفتر طراحي و تحقيقات فني به شرح ذيل اقدام نمايد .

1.دفترفني طراحي ، محا سبات و تحقيقات
با احداث اين دفتر ، تحقيقات وسيعي پيرامون مشتقات نفتي ، بتن و افزودنيهاي آن و طرح هاي اجرايي جهت بهينه كردن و استفاده از مواد و مصالح و اجراي صحيح انها انجام گرفت كه در اين مدت طرحهاي منحصر بفرد نيز ارائه گرديده كه چند نمونه از گزارش اين طرحها به پيوست مي باشد .2.كارخانه توليد قير پليمري و مشتقات نفتي
با احداث اين كارخانه تحت عنوان شركت عمران عايق شيمي در استان تهران براي اجراي طرح ها ، مواد مورد نيازخود را از جمله انواع قيرهاي پليمري و اموليسون (قير آبهها ) با استانداردهاي جهاني و كيفيت بالا توليد گرديد. بديهي است آزمايشگاه اختصاصي جهت پژوهش و كنترل كيفيت مواد توليدي، همزمان با راه اندازي كارخانه احداث و خدمات خود را ارائه مي دهد . 3-گروه خدمات فني راه ليبهر گروه خدمات فني تحت ليسانس راه ليبهر ،براي دستيابي و استفاده از ماشين الات مورد نياز درزگيري با قير پليمري،شيار زن ها ، ماشين آلات مورد نياز ژئو سنتيتك ها، ماشين آلات جهت انواع بازيافت هاي آسفالت و تثبيت روسازي و ماشين آلات پخش آسفالت هاي خاص كه با تكنولوژي روز دنيا همخواني دارند، تشكيل گرديد

3.شركت راه بلدوزر صنعت
با توجه به نياز طرح هاي عمراني به ماشين الات خاص با تكنولوژي پيشرفته اين شركت تاسيس و نمايند گي ماشين آلات مخصوص درزگيري ساخت شركت سيم لان امريكا و همچنين فنيشر مالدين ساخت امريكا را اخذنمود. همچنين جهت استفاده مستمر از ماشين الات راهسازي و پخش آسفالت،اين شركت با ارائه خدمات فني توسط تكنسين ها و متخصصيني كه دورهاي ويژه اين ماشين الات را گذرانده اند تعميرات و راه اندازي دستگاه معيوب را در كوتاهترين زمان انجام داده تا ادامه كار با سرعت مطلوب انجام پذيرد .
عوامل موثر در انتخاب نوع آسفالت چیست؟

نوع روکش و آسفالت را می توان به سادگی با توجه به حجم ترافیک شهری در خیابان و نوع خاک انتخاب نمود اما گاهی انتخاب روکش آسفالت آنقدر پیچیده می شود که باید با توجه به تحقیقات و پژوهش های سنگین صورت گرفته و فاکتور های مهم و وزین مانند چرخه هزینه زندگی انتخاب کرد. هر گاه که در انتخاب از متدولوژی استفاده شود باید سبک انتخاب شده عینی، منطقی، علنی، قابل توضیح و مهم تر از همه این که بهترین معیار برای پرداخت کننده مالیات را در بر داشته باشد.
بسیاری از آژانس های سازنده بزرگراه های ایالات متحده امریکا درصددند تا روند روکش کردن خیابان ها را مورد بررسی و بازبینی قرار دهند تا نسب به رعایت اصول و الگوهای آسفالت کاری مطمئن شوند. در برخی از ایالات تصمیم گیری در این خصوص فقط بر عهده سازمان مرکزی است و در برخی دیگر به سازمان ها و ادارات زیر مجموعه نیز تفیذ اختیار شده است.
روکش کردن خیابان ها کاری بسیار دشوارتر از آسفالت کردن مسیر درب منزل تا پارکینگ اتومبیلتان است. اما آسفالت کردن خیابان ها با این نوع آسفالت بسیار متفاوت است چرا که آسفالت مطلوب می بایست در برابر ترافیک و عبور و مرور سنگین اتومبیل ها و بدی شرایط آب و هوایی بسیار مقاوم بوده و از نظر همواری به گونه ای باشد که بتوان بر روی آن هاکی بازی کرد.
همچنین اگر عمل آسفالت کردن خیابان ها به خوبی صورت گرفته و از آن به خوبی محافظت شود جذابیت خاصی را به خیابان ها و خانه ها ومغازه ها می بخشد. به همین جهت است که طراحان و مهندسین با استفاده از خلاقیت خود تغییرات جالبی را در رنگ و الگوی آسفالت کاری پدید آورده اند. باید از آسفالت خیابان ها طوری محافظت شود که در زمستان ها در اثر برف و یخبندان آسیبی نبیند و در تابستان هم آلودگی و کثیفی بر آن تاثیر گذار نباشد. اگر آسفالت این گونه باشد بدیعی است که مقرون به صرفه، بادوام و دائمی خواهد بود و همچنین نگهداری از آن نیزراحت تر می باشد.
برای تحقق این امر سه فاکتور اساسی وجود دارد که عبارتند از:
۱-طراحی مناسب
۲-استفاده از مصالح و مواد مرغوب
۳-اجرای صحیح عملیات ساخت و زیرسازی ومهمتر از آن نظارت صحیح

تاثیرطراحی مناسب چیست؟
اگر طراحی دقیق و مناسب باشد می توان گفت که خیابان آسفالت شده تا ۲۰ سال به همان صورت اولیه و بدون مشکل باقی می ماند.
شالوده: جاده از زمین و خاک درست شده است پس می بایست کار زیرسازی آن را با استفاده از مواد جامد شروع کرد.

*زیرسازی خیابان می بایست هموار، قرص و محکم باشد و در بستر حمل و نقل شهری واقع شود. به هیچ عنوان استفاده از تن مایه های گیاهی و حیوانی و خاک های سطحی در زیرسازی تجویز نمی گردد.
*حدود ۶ تا ۸ میلیمتر از سطح بالایی زیرسازی باید با سنگ ریزه های زبر و در عین حال متراکم پر شود.
*برای عریض سازی و زیرسازی دوباره خیابان باید مجددا عملیات زیرسازی با سنگ ریزه ها صورت گیرد تا زه کشی محل اجرا با اطمینان بیشتری انجام شود.
روکش کردن: آنچه می بینیم و به نظر مناسب می آید ملزوما مطلوب نیست. به عنوان مثال اگر روکش خیابان در نظر صاف و هموار می آید دلیل بر مطلوب بودن و مناسب بودن آن نیست. در واقع آنچه فاکتور اصلی در مطلوب بودن آسفالت مد نظر است تراکم و ضخامت آسفالت اجرایی است.
*راههای ورودی و اختصاصی به کمترین تراکم ضخامت یعنی چیز در حدود ۵۰ میلیمتر آسفالت مخلوط گرم نیازمند است.

*ضخامت هر لایه آسفالت معمولا سه چهارم ضخامت آسفالت نرم و مخلوط و گرم است. پیمانکار می بایست در قراردادش میزان ضخامت و تراکم روکش را بطور دقیق ذکر کند تا ابهامات در این مورد از بین رفته و از هر گونه کارشکنی ممانعت به عمل آید.
*برای اینکه دوام آسفالت بیشتر شود بهتر است که ۵۰ میلیمتر به زیرسازی و ۴۰ میلیمتر به لایه های رویی و سطح خیابان اختصاص یابد.
زه کشی: هنگامیکه آب بر آسفالت ها جاری می شوند و از مسیر خانه ها روان شده و از زیر سازی آسفالت عبور می کنند، تهدید کننده است.
*روکش خیابان ها باید دارای شیب باشد_در شیب گذاری گذاشتن شیب یک چهارم اینچ در هر ۵/۳۰ معمول است.(۲ سانتی متر متر برای هر یک متر عرض)
*زه کشی زیر زمینی لزومی ندارد.

*برای هر ۳۰ متر از خیابان ارتفاع شیب می بایست ۴۶۰ میلیمتر باشد.
*زه کشی باید از ساختمان ها فاصله داشته باشد و نباید اجازه داد تا آب در لبه آسفالت خیابان جمع شود.
چرا استفاده از مواد و مصالح مرغوب
*در خیابان ها که نیروی زیادی بر آن وارد نمی شود همان آسفالت HMA سنتی مناسب است. در بیشتر موارد HL- ۸ مخلوط برای زیرسازی (به اندازه ۱۹ میل متر) این قبیل خیابان ها استعمال می شود. در زیرسازی جاده های خارج از شهر و پارکینگ ها می توان از HL- ۳ (به اندازه ۵/۱۲ میلیمتر) برای بخش های سطحی استفاده نمود. برخی عقیده دارند که استفاده از HL- ۳ و یا HL- ۳A (به اندازه ۵/۱۲ میلی متر) به روکش و آسفالت دوام بیشتری می بخشد.
*مطمئن شوید که پیمانکار پروژه آسفالت را از تولید کنندگان مجاز و معتبر تهیه کرده است تا از کیفیت پروژه کاسته نشود.

اجرای صیحیح عملیات اجرایی
*زیرسازی می بایست هموار و محکم باشد. پیمانکار باید مناطقی که خاک سست و نرم دارند را با مواد متراکم و چگال جایگزین سازد این مورد نقش تعیین کننده ای دارد.
*در مناطقی که خانه های جدیدی ساخته شده اول مطمئن شوید که دیگر زمین نشست نمی کند شاید لازم باشد برای اطمینان از این امر چندین ماه منتظر بمانید.
*سنگ ریزه هایی که در شالوده به کار می رود باید طوری ریخته شود که ضخامت در همه جا یکسان باشد.
*در بخش زیرین آسفالت از گیاه کش ها استفاده کنید تا اگر احیانا آسفالت در آینده ترک برداشت در آنجا گیاه روئیده نشود و آسفالت متلاشی نگردد.
*باید آسفالت در درجه حرارت مناسب قرار گیرد. اگر حرارت داده شده بیش از حد باشد (که در این حالت دود آبی رنگی از روی آسفالت متصاعد می شود)

سطح آسفالت پس از مدت کوتاهی ترک بر می دارد و آسفالت زودتر از مدت مقرر سخت و سفت می شود.( بنابر این یکی از مواردی که باید مد نظر قرار داد و نظارت صحیحی بر آن داشت کنترل درجه حرارت آسفالت میباشد)
*پیمانکار نباید در یک برجستگی بیش از ۵ سانتی متر آسفالت مخلوط گرم بریزد.
*پیمانکار نباید بصورت دستی خیابان را آسفالت کند.
*استفاده از غلتک و عملیات متراکم سازی آسفالت باید از همان ابتدای کار صورت گیرد تا آسفالت در جای خود قرار گرفته و متراکم شود و تا زمانی که تمامی نقاط ناهموار پوشانده شود ادامه می یابد.

آشنايي با شركت راهدار صنعت
شرکت فنی مهندسی راهدار صنعت با 10 سال سابقه در زمینه راهسازی و بهره مندی ازمهندسان توانمند در کنار آخرین دستگاه های پیشرفته ،توانسته به عنوان یکی از برگزیده های صنعت راه در کشور مطرح باشد . این شرکت با در اختیار داشتن بیش از150 نفر پرسنل کار آزموده ،کارخانه های تولید پلیمر و آسفالت و همچنین تعمیرگاه مجهز و اهدار صنعت با دارا بودن 8 دستگاه درزگیر آسفالت و تجهیزات فروشگاه عرضه لوازم یدکی پیشرفته راه سازی به همراه پتانسیل بالای نیروی انسانی متخصص و مجری بسیاری از این شرکت در زمینه درزگیری آسفالت بیش از یک میلیون و پانصد .کارامد ،راه را برای .هزار مترطول در سراسر کشور را در کارنامه خود ثبت کرده

است مدیریت پروژه های بزرگتر هموار ساخته است پروژه راهسازی و.راهداری کشور است.اين شركت آمادگي دارد تا با آخرين تكنولوژي روز دنيا و بهره گيري از تجارب مفيد و كادر مديريتي و كارشناسان فني و نو آور درزمينه راهسازي و بهسازي راهها و راهداري و ابنيه فني و فني مهندسي به شرح ذيل در سراسر كشور عزيزمان در خدمت كارفرمايان محترم باشد
1-مطالعه ، بهسازي ، اجراء پروژه هاي راهسازي
2- آسفالت تراشي و درزگيري آسفالت
3- آببندي و درزگيري پلها
4-تعميرات ماشين آلات راهسازي
5- تامين قطعات ماشين آلات راهسازي

6-فروش دستگاههاي درزگير آسفالت
7ارزيابي رويه آسفالت
خدمات
درزگيري
شناسایی محل کار
.شناسایی وضعیت روسازی :سلامت 70%روسازی برای درزگیری ضروری است
شناسایی ترکهای موجود: ترکهای ،انقباضی ،عرضی،طولی ،دوبندی و بلوکی با شدت کم تا متوسط قابل ترمیم هستند ,تعیین عرض متوسط ترک ها به منظور انتخاب روش مناسب (حداکثر 20 میلیمتر

:

تراش ترک های آسفالت
.دیواره جداره های ترک ها در اثر نفوذ آب و یخبندان و تغییرات حجمی درزها سست می شوند
لازم است این دیواره ها با ماشین مخصوص تراش که قابلیت دنبال کردن مسیر ترک ها را دارد
تراشیده شوند تا آماده پذیرش مواد گردد . تراش می باید حداقل به عمق 2 سانتیمتر و عرض 15سانتیمتر انجام شود . سرعت تراش در شرایط مساعد حداقل 100 متر در ساعت است


:تمیز کردن ترک ها
لازم است با اعمال هوای فشرده مواد سست و گرد و قبار درون ترک ها تخلیه شودکمپرسور دستگاه تزریق مواد،هوای فشرده تامین می کند .در صورت وجود رطویت و یا هوای سرد اعمال هوای گرم برای خشک کردن محل و نرم کردن آسفالت اطراف .ضروری است

تزریق مواد درزگیر
تزریق مواد توسط ماشین مخصوص تزریق که مواد را در حدود 180 تا 200 درجه سانتیگرادبر حسب نیاز گرم می کند ، انجام می گیرد . مواد توسط همزن مخصوص مخلوط و آماده تزریق می شود .پمپ دستگاه مواد را با فشار از درون لوله ای انعطاف پذیر منتقل کرده و اپراتور با نازل مخصوص آن را به درون ترک های تراشیده شده و تمیز شده، تزریق می کند . مواد درزگیر ترکیبی از قیر ، لاستیک ،وپلیمر های خاص میباشد . این مواد دارای خواص انعطاف پذیری و چسبندگی زیاد بوده که بر اساس این مواد قادرند ضمن پر دستورالعمل های استاندارد ASTM تهیه شده اند . این مواد

قادرند ضمن پر کردن درزها به دیواره دو طرف ترک کاملا چسبیده و بر تغییر دما و همچنین تغییر فاصله درز ها پایدار بمانند. در صورت اجرای صحیح ،در شرایط تابستانی ،زیر بار ترافیک سنگین مقاومت داشته و همچنین در شرایط زمستانی نیز به علت خاصیت ارتجاعی خود در برابر ترک خوردگی مقاوم باشند .


:پخش فیلر یا پودر سنگ
برای تسریع در باز شدن مسیر بر روی ترافیک (چند دقیقه پس زا اجرا ) لازم است پودر سنگ یا فیلر بر روی مواد تزریق شده ریخته شود تا در اثر عبور و مرور وسائط نقلیه ماده درزگیربه لاستیک آنها نچسبد .

دستگاه تزریق

دستگاه برش

دستگاه فنيشر
آسفالت طبيعي
ژيلسونيت هيدرو کربن رزينی و طبيعی است. اين ماده بسيار شبيه به آسفالت سخت شده نفتی می باشد و معمولا به اسم آسفالت طبيعی شناخته شده است. اسامی ديگری چون آسفالتيت، يوناتيت و آسفالتوم نيز برای اين ماده مرسوم است. ژيلسونيت به مانند آسفالت طبيعی در حلالهای آسفالتيک و آروماتيک محلول است. به خاطر سازگاری بسيار بالا، ژيلسونيت معمولاً جهت سخت کردن مشتقات نفتی نرمتر به کار می رود. ژيلسونيت در حالت گوده ماده ای براق، مشکی و بسيار شبيه ابسيدين (obsidian) است. بسيار ترد است و به راحتی به پودر قهوه ای تيره تبديل می شود.

ژيلسونيت در زير سطح زمين در لايه های عمودی يافت می شود. بنظر می رسد معمولا بين دو تا شش فوت عرض داشته باشد اما با عرض 28 فوت نيز تا به حال ديده شده است. لايه ها کاملاً با هم موازی هستند و در جهت شمال غربی به جنوب شرقی کشيده شده اند لايه ها مايلها طول و عمقی برابر 1500 فوت دارند. لايه ها به صورتی هستند که هر چه از سطح به عمق پيش برويم عرض لايه ها به صورتی هستند که هر چه از سطح به عمق پيش برويم عرض لايه بيشتر می شود. به خاطر جبهه معدنکاری باريک، ژيلسونيت امروزه با استفاده ازبلدوزر و لودر و چکشها و ديگر ابزار مکانيکی جديد استخراج می گردد.

کاربردهای ژيلسونيت
بخش نفتی: ژيلسونيت در حفاری چاههای نفت به عنوان گل حفاری استفاده ميشود.
بخش آسفالت و پياده رو: ژيلسونيت به عنوان افزايش دهنده کيفيت اجرائی مخلوط آسفالت عمل می کند. آسفالت اصلاح شده با ژيلسونيت از PG بالاتری برخوردار است و به راحتی با مخلوط آسفالت بدون نياز به نيروی غلطکی بالا، بر خلاف ديگر اصلاح کننده ها، مخلوط می شود. آسفالت اصلاح شده با ژيلسونيت دارای مقاومت بالاتر، تغيير شکل کمتر، نقطه نرمی بالاتر مقاومت به آب بالاتر از ديگر آسفالتهای اصلاح شده با ديگر اصلاح کننده ها می باشد. ژيلسونيت همچنين جهت ساختن پايه محلولها و امولسيون های آسفالت و عايقهای مختلف با ظاهر بهتر و مقاومت به فرسايش بالاتر کاربرد دارد.

بخش ريخته گری:ژيلسونيت پس از ترکيب با ذغال سنگ و ديگر مواد می تواند به عنوان يک ماده افزودنی به ماسه ريخته گری جهت حصول اطمينان از کيفيت مناسب و بهبود سياليت مذاب و سطح نهائی بهتر مورد استفاده قرار گيرد.
بخش محصولات شيميايی
ژيلسونيت با بسياری از مواد شيميايی ديگر ترکيب می شود تا از خواص منحصر بفرد آن استفاده شود. کاربردهای پوششی در پروسه های متالورژيکی، محصولات چوبی، صنايع نسوز و ديگر صنايع، تائيد ديگری بر موارد استفاده اين ماده کمياب ميباشد.

بخش رنگ و جوهر
رزين ژيلسونيتی ايران به طور گسترده ای به عنوان کربن سياه جهت توليد جوهر سياه و جوهر گراور استفاده می شود. رزين ژيلسونيتی ايران با رزين های هيدرو کربنی پايه نفتی، رزين های فنوليک و رزين های فلزی رقابت بسيار خوبی می کند که به بهای تمام موارد نام برده با غلظتهای مختلف می تواند استفاده شود. غلظتهای مختلفی از اين ماده جهت توليد جوهرهای مخصوص، با درخشندگی بالا استفاده می شود. نوع خاصی از ژيلسونيت با عنوان select نيز در ساخت رنگهای مشکی آسفالتی و روغن های جلا نيز استفاده می شود.

امولسيون قيري چيست؟
امولسيون قيري عبارتست از پراکندن مولکولهاي قير با قطر متوسط 0.1 تا 10 ميکرون در فاز آبي، اين يک سوسپانسيون روغن در آب که قير به عنوان فاز روغني ( با درصد 52 تا 68 درصد) در فاز آبي (با درصد 43 تا 32 درصد ) معلق مي شود.
امولسيفاير چيست ؟
قير با آب ترکيب نمي شود. جهت ايجاد پايداري و معلق نگهداشتن مولکولهاي قير در آب نياز به ماده واسطه اي مي باشد که با احاطه کردن مولکولهاي قير و همبارکردن آنها از به هم چسبيدن آنها جلوگيري نمايد. امولسيفاير ماده اي است که مولکول آن از دو قسمت آبدوست و چربي دوست تشکيل گرديده است. قسمت چربي دوست آن به قير و قسمت آبدوست آن به مولکولهاي آب مي چسبند و با ايجاد سپر از چسبيدن مولکولهاي قير به يکديگر جلوگيري مي نمايند.
کلوئيدميل (colloidal-Mill) چيست؟
مهمترين قسمت پلانت توليد امولسيون ميل آن مي باشد. اين ميکسر از دو قسمت اصلي روتور و استاتور تشکيل شده است. آب و قير بدرون اين دستگاه وارد مي شوند، قير ورودي تحت اثر دوران سريع قسمت روتور به ذرات بسيار ريز تبديل شده و امولسيفاير موجود درآب مولکولهاي قير را احاطه کرده و امولسيون از ميکسر خارج مي شود.

انواع امولسيون :
امولسيونها از نقطه نظر بار به دو نوع کاتيونيک و آنيونيک واز نقطه نظر زمان شکستن به سه نوع تندـ شکن، متوسط ـ شکن و کندشکن تقسيم مي شوند.
شکستن امولسيون چيست؟
شکستن امولسيون عبارتست از تبادل بار الکتريکي مولکولهاي امولسيفاير با مصالح سنگي منجر به از بين رفتن فشار، محافظ مولکولهاي قير شده و اين فرصت را ايجاد مي کند که يکديگر را جذب کرده و به شکل قير درآيند.

ميزان پاشش امولسيون در مترمربع چقدر است؟
ميزان پاشش امولسيون بر روي آسفالت (تک ـ کت ) بسته به وضعيت سطح بين 250 تاحداکثر 500 گرم در مترمربع و براي اجراي پرايم ـ کت بين 800 تا 1200 گرم در مترمربع مي باشد.
چيپ ـ سيل ( chip- seal) چيست ؟

چيپ ـ سيل يا آسفالت سطحي عبارتست از پخش يک لايه امولسيون و پوشاندن آن با مصالح شني دانه اي .
موارد استفاده چيپ ـ سيل :
از اين روش ارزان و سريع مي توان براي روکش مسيرهاي دسترسي شني ريز شده، بالابردن اصطکاک سطوح قيرزده ، روکش حفاظتي مسيرهاي با تردد کم و متوسط و پرکردن ترکها نام برد.
آيا استفاده از چيپ ـ سيل براي مناطق با شرايط آب و هوايي خاص است؟ خير، از اين روش در کشورهاي مختلف دنيا با شرايط آب وهوايي متفاوت همانند فرانسه و کانادا با شرايط آب و هواي سرد و استراليا و مناطق مرکزي و جنوبي آمريکا با شرايط آب و هوايي بسيارگرم استفاده مي شود.

نوع قير مورد استفاده در اين روش چيست؟
در اين روش مي توان از امولسيون تندـ شکن ، قير خالص و يا قير -Ⅱ MCاستفاده نمود.
چرا قيرپليمري را انتخاب می کنیم ؟
قيرهاي خالص در محدوده حرارتي خاصي مي توانند مورد استفاده قرار گيرند. جهت افزايش حدود بالا و پايين حرارتي بايد خواص قيرها را تغيير داد. براي ايجاد اين تغيير استفاده از پليمرها الزامي است.
PG چيست؟
PG مخفف کلمه performance grade به معناي درجه کاردهي مي باشد. جهت بررسي عملکرد قيرها در شرايط آب و هوايي مختلف از اين طبقه بندي استفاده مي شود. پليمرها به ما کمک مي کنند که عملکرد قيرها را متناسب با شرايط آب و هوايي محل استفاده تغيير دهيم.
فوايد قيرهاي پليمري چیست ؟

افزايش دوره بهره برداري آسفالت توليد شده با اين قير، کاهش ضخامت لايه هاي روسازي، صرفه جويي در هزينه هاي تعمير و نگهداري در دوره بهره برداري.
فن آوري GTR/TD چيست ؟
استفاده از پودر لاستيک هاي فرسوده در مجاورت پليمر واسطه (vestenamer) براي تغيير خواص رفتاري قيرهاي راهسازي.
نحوه استفاده از GTR/TDR :
در اين روش پليمر واسطه به قيري که تا دماي 180 درجه گرم شده اضافه مي گردد. پس از ذوب شدن آن ( نقطه ذوب اين پليمر 60 درجه مي باشد ) پودر لاستيک به مخلوط اضافه گرديده و بوسيله ميکسر ( بدون نياز به ميکسرهاي برش بالا ) با قير مخلوط مي گردد.

نقش vestenamer چيست ؟
نقش اين پليمر ايجاد پل ارتباطي بين سولفور موجود در مولکولهاي قير و پودر پلاستيک مي باشد بطوري که خواص قير تحت تاثير پودر لاستيک قرار گرفته و رفتار آن تغيير مي نمايد.
ميزان مصرف پودر لاستيک و پليمر در مخلوط چقدر مي باشد ؟
ميزان پودر لاستيک بين 5 تا 20 درصد وزني قير و ميزان ثابت و 4.5 درصد وزني پودر لاستيک مي باشد.

مزاياي توليد آسفالت پليمري با پودر لاستيک چيست ؟
زير بارهاي ترافيکي انعطاف پذيرتر مي باشند. از تشکيل يخ در لايه آسفالتي جلوگيري مي کند. آلودگي صوتي ناشي از عبور ترافيک را بشدت کاهش مي دهد. افزايش مقاومت در انعکاس ترک به لايه هاي بالايي، پاکيزه نمودن محيط زيست ، کاهش ترک خوردگي در مقابل انبساط و انقباض، اين نوع آسفالت را مي توان در لايه هاي نازک تر پخش نمود.

در میان تمدنهای بین النهرین ، استخراج و استفاده تجارت نفت و قیر رواج داشت، چندان که برخی لوحه‌های سنگی که به خط میخی نگاشته شده است، جزئیات این تجارت و از جمله قیمتهای رسمی آن را گزارش می‌دهد. یکی از این لوحه‌های سنگی به روزگار حمورابی (پادشاه بابل) ، در حدود 3800 سال پیش بر می‌گردد.
موارد استفاده از قیر در دنیای قدیم
باستان شناسان در ویرانه های شهرهای قدیم بین النهرین از قبیل اور و بابل کشف کرده‌اند که قیر به عنوان ملاط در بنای دیوارهای آجری بکار می‌رفته است. همچنین مردم بابل برای مراسم دینی خود جاده‌های آسفالته (متشکل از لایه‌های شن و آجر قیراندود) احداث کرده بودند. به نظر می‌رسد که ایرانیان چندان استفاده از قیر نمی‌کردند، زیرا از آثار معماری باستانی ایران چنین قرائنی بدست نیامده است.
استفاده دیگر قیر این بود که قایقها و ظروف آب را با قیر می‌اندودند، تا منافذ عبور آب را ببندد. در کتاب تورات(سفرتکوین) ، صریحا ذکر شده است که خداوند به حضرت نوح علیه‌السلام دستور داد تا پیش از آمدن طوفان و بلای آسمانی ، کشتی بزرگی بسازد و دیواره‌های درونی و بیرونی آن را قیراندود کند. در داستان دیگر تورات و قرآن می‌خوانیم که مادر حضرت موسی علیه‌السلام طفل خود را در سبد گذاشت و به آب رودخانه نیل انداخت تا از دست جلادان حاکم در امان باشد. احتمالا این سبد قیراندود شده بود، چنانکه رسم آن زمان بود.
ایرانیان گاهی ظروف چرمی را قیراندود می‌کردند. پادشاهان ایران

باستان از نفت و قیر به عنوان وسیله جنگی استفاده میکردند. آورده اند که وقتی کوروش در سال 539 قبل از میلاد ، در تدارک حمله به بابل بود، او را از خطرات جنگ خیابانی (به اصطلاح ما) آگاه کردند و کورش پاسخ داد: "ما همچنین مقدار زیادی قیر و طناب داریم که شهر سریع طعمه آتش شود."
"هرودوت" ، مورخ یونانی ، خبر داده است که وقتی سربازان خشاریاشا شهر آتنن را در سال 450 قبل از میلاد مسیح محاصره کردند، تیرهای آتشین (آغشته به نفت) پرتاب می‌کردند. بنا به گزارش "آمیانوس مارسلینوس" ، مورخ رومی ، سربازان پاپور دوم ساسانی همین وسیله را در جنگ با رومیان بکار می بردند. یک مورخ رومی دیگر به نام "هروکوهویس" خبر داده است که جنگاوران ایرانی کوزه های بسیاری را از قیر و گوگرد پر می‌کردند و آتش می‌زدند و به سوی سر

بازان رومی پرتاب می‌کردند.
استفاده از نفت در جنگهای باستانی
"پلوتارک" ، مورخ یونانی ، می‌نویسد که مردم بابل ، چشمه نفتی و شعله‌های نفت را به اسکندر مقدونی نشان دادند. در آن روزگار ، بابل جزو امپراتوری ایران بود. هنگام عصر ، بابلیان نفت را بر مسیری منتهی به چادر اسکندر روی زمین ریختند و شب هنگام آن را آتش زدند. خیابان شعله پیوسته ای از آتش بود و حتی چادر اسکندر سوخت و این برای اسکندر و سربازان یونانی بسیار تماشایی بود.
فردوسی در شاهنامه آورده است که وقتی اسکندر مقدونی پس از تصرف ایران به هندوستان حمله کرد، برای مقابله با فیلهای نیرومند آن دیار دستور داد که تعداد زیادی اسب و وار آهنین بسازند و آن را با نفت پر کنند. در هنگامه جنگ ، آنها را رو

ی چرخ فرستادند. فیلها که از آتش ترسیده بودند، پا به فرار گذاشتند.
تیمورلنگ و نادرشاه افشار نیز تظیر همین فن را در لشکرکشی به هندوستان بکار بردند. "جان هان وی" جهانگرد انگلیسی که در زمان نادر شاه در ایرن بود، در سفرنامه‌اش (1753 میلادی) جنگ نادر با محمد شاه (امپراتور مغول هند) را به تفصیل نوشته است. از جمله ، در این سفرنامه می‌خوانیم که نادر شاه دستور داد تعدادی سکو بسازد و به شترها وصل کنند. روی این سکوئها نفت ریختند و مخلوطی از مواد آتش‌زا نهادند. فرمان داد که آنها را آتش بزنند. همه می‌دانند که این حیوانات عظیم _فیلها چقدر از آتش می‌ترسند. لذا به عوض آنکه ارتش ایران را پایمال کنند، با نزدیک شدن شترها ، روبرگرداندند و بسیاری از صفوف ارتش هند را بر هم زدند و گیج ساختند.
به میدان آمدن روغن

در سده هفتم میلادی، اولیوم انیسن دیاروم ( روغن آتش‌افروزنه در لاتین ) بُعد تازه ای به استفاده نظامی نفت بخشید. این ماده به آتشپاره یونانی مشهور است، زیرا آن را یونانیان بیزانسی (امپراتوری روم شرقی) بکار می‌بردند. اختراع این سلاح را به شخصی به نام "کالینیکوس" اهل هلیوپولیس (شهر بعلبک امروزی در شمال شرقی لبنان) نسبت می‌دهند که طرز ساختن آن را در قسطنطنیه (پایتخت روم شرقی که قبلا بیزانس نامیده می‌شد) به امپراتور قسطنطنیه چهارم تقدیم کرد.
چند و چون ساختن آتشپاره یونانی را رومیان همچون رازی مهم برای خود نگه می‌داشتند و لذا دقیقا روشن نیست. اما احتمالا مخلوطی از نفت و گوگرد و آهک و شوره (نیترات پتاسیم) بود که حتی روی آب هم می‌سوخت و اصولا وقتی آب به آن می‌رسید، آتش می‌گرفت. این مواد منفجره را با نوعی منجنیق چوبی یا با تیر و کمان به سوی دشمن پرتاب می‌کردند.
بدین ترتیب قسطنطنیه توانست کشتیهای جنگی اعراب را که معاویه بن ابی‌سفیان (اولین خلیفه اموی برای تصرف قسطنطنیه فرستاده بود، نابود کند (اعراب شهر قسطنطنیه را از 673 الی 678 میلادی در محاصره داشتند)

آتشپاره های یونانی را ««آتشپاره‌های مادی»» هم می‌نامیدند. احتمالا به این دلیل که نفت و قیر را از ماد (آذربایجان ایران) وارد می‌کردند. آتشپاره‌های یونانی (مادی) نمونه‌های بدوی از بمب ناپالم بود و در واقع امر ، کلمه ناپالم از ترکیب دو واژه نفتین (سیکلوپارافین) و پالمیتات (ماده مرکب دارای اسید پالمیتیک) - مواد سازنده ناپالم- وضع شده است.

(منجنیق ، منجلیق) ، ابزاری جنگی است که مسلمانان از آن بسیار استفاده می‌کردند، هم سنگ و هم (گلوله آتش‌افزا که از نفت و قیر ساخته می‌شد) را به سوی دشمن پرتاب می‌کرد. اصولا پیش از آنکه باروت (اختراع چینیان) در سده چهاردهم به اروپا برسد، نفت و قیر خطرناکترین مهمات جنگی در بین‌النهرین و ایران و روم بود.

داروی شفابخش
نفت و قیر نیز مانند بسیاری از مواد و آلات دیگر که بشر بکار می‌برد، هم موجبات درد و کشتار را فراهم می‌ساخت و هم داروی شفابخش امراض بود که پزشکان قدیم ، از جمله "دیوسکوریدس" طبیب یونانی و صاحب کتاب «ماتریامدیکا» (ترجمه عربی با عنوان کتاب الحشائش فی هیول الطب)، از آن استفاده می کردند. "پلینی" ، طبیعیدان رومی ، در دائرة المعارف تاریخ طبیعی ، خواص طبی نفت و قیر را چنین بر می‌شمارد: خونریزی را متوقف می‌کند، مرهم زخم است، مروارید چشم را درمان می‌کند، مرهم نقرس است، درد دندان را آرام می‌بخشد، سرفه مزمن را تسکین می‌دهد، تنگی نفس را رفع می‌نماید، جلوی آسم را می‌گیرد، ماهیچه بریده را می‌چسباند و روماتیسم و تب را برطرف می‌‌کند.
"ابواسحاق ابراهیم بن محمد استخری" ، جغرافیدان ایرانی که در سده چهارم هجری (قرن دهم میلادی) می‌زیست، در کتاب«المسالک و الممالک» اظهار می‌دارد که در غاری در دارابگرد (دارابجرد) واقع در ولایت فارس ، مومیا یافت می‌شود و قدرت شفابخش آن ، چندان ارزشی دارد که یک نگهبان همیشه در کنار این غار کشیک می‌دهد و این مومیا را یک بار در سال در ظرفی سنگی جمع آوری می‌کنند و نزد حاکم ولایت می‌برند. "ابوعبدا... محمد بن احمد مقدسی" ، صاحب کتاب «احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم» (375 هجری قمری) نیز آن را تایید کرده است.
"مارکوپولو" در سفرنامه‌اش که در سده سیزدهم میلادی تالیف شده است، با اشاره به چشمه‌های نفتی آذربایجان می‌نویسد که این روغن (نفت) برای خوراک خوب نیست، اما برای

سوزاندن مفید است و نیز از آن برای معالجه (جرب گیری) شتران استفاده می‌شود.
"ژان شاردن" ، جهانگرد فرانسوی که در سده هفدهم (عهد صفویان) از ایران دیدن می‌کرد، می‌نویسد که در مازندران نفت یافت می‌شود، هم نفت سیاه و هم نفت سفید. نفت برای جلا دادن ، رنگ کردن و نیز به عنوان دارو بکار می‌رود و برای درمان خنازیر (غدد زیر گلو) از آن استفاده می‌شود.
"تامس هربرت" انگلیسی که به دربار شاه عباس کبیر آمده بود، از معدن (زهک) مومیا در جهرم دیدن کرد و در نامه اش نوشته است که این روغن تندبو و مرطوب بر زهر ، کارگر می‌افتد و اگر حرف مردم را باور کنیم، علاج تام و تمامی است برای هر گونه زخم، تا آنجا که وقتی شاهان دیگر طلا و مروارید و هدایای گرانبها برای شاه عباس می‌فرستند، وی در عوض مقداری از این مرهم

می‌فرستد.

کاربردهای دیگر
در ایران قدیم همچنین از مواد نفتی برای روشن کردن مشعل‌ها ، روغن‌کاری ارابه‌ها ، تزیین ظروف و کارهای دستی دیگر و نیز از نفت سفید برای پاک کردن لکه‌های روی لباس استفاده می‌کردند.
آسفالت :
آسفالت بطور کلی مخلوطی است از مصالح سنگی با دانه بندی پیوسته و یک ماده چسباننده که معمولا قیر است. آسفالت با توجه به کاربرد آن به صورتهای گوناکون ساخته می شود. آشناترین نوع آسفالت همان آسفالت گرم یا بتن آسفالتی گرم است. مصالح سنگی معمولا بیش از 90 درصد مخلوط آسفالت را تشکیل می‌دهند. از اینرو مصالح سنگی تاثیر بسزایی در کیفیت آسفالت حاصله دارد.
بتن آسفالتی:

بتن آسفالتی ، پوسته متراکم و سیاهرنگی است که قسمت عمده و بطور کلی استخوان بندی آن را مصالح سنگی دارای دانه بندی پیوسته (با کمترین فضای خالی) تشکیل می‌دهد و ذرات آن به توسط قیر به هم چسبیده‌اند. بتن آسفالتی جسم همگن و توپری است که خود بار می‌برد، مقاومت برشی نسبتا زیاد دارد، در برابر عوامل جوی و چرخ وسایل نقلیه پایداری می‌کند و نیاز به تعمیر همیشگی ندارد.

به عبارت دیگر بتنی است که در آن ، به جای دوغاب سیمان ، قیر بکار رفته است و برای پر کردن هر چه بیشتر فضاهای خالی آن از گرد سنگ استفاده شده است. بتن آسفالتی را به روش گرم و معمولا در ماشینهای خودکار ساخته و مخلوط می‌کنند و سپس در سطح راه پخش نموده و می‌کوبند. آسفالت را تا 4 یا 5 سانتیمتر در یک قشر و کلفت تر از آن را در بیش از یک قشر می‌سازند.
ویژگیهای آسفالت در قسمتهای مختلف راه
معمولا قشرها از رویه و آستر تشکیل می‌شود. لایه رویی که تحت تاثیر عوامل جوی و چرخ وسایل نقلیه است، باید از جنس ممتاز ساخته شود. یکی از وظایف اصلی لایه زیرین که در روی پی (زیرسازی) راه قرار می‌گیرد و ممکن است خود از یک یا چند لایه درست شده باشد، انتقال بار از رویه به زیرسازی راه است. قشر آستر معمولا با دانه بندی درشت تر و قیر کمتر و قشر رویه با دانه بندی ریزتر و قیر بیشتر ساخته می شود.

در زمان تهیه آسفالت ، علاوه بر نوع مصرفی که خواهد داشت به حمل مصرف آن توجه می‌شود. از آن جمله است: آفتابی یا سایه بودن محل ، روباز بودن یا قرار گرفتن درون تونل ، خشکی و نمناکی محل کار ، تغییرات دمایی که باید تحمل کند، فصل ساختن راه و مانند آن.
انواع مصالح سنگی آسفالت
مصالح سنگی درشت
شامل ذرات درشت تر از الک شماره 8 (یا 10) است. این مصالح که معمولا از شن طبیعی و سنگ یا قلوه سنگ شکسته است، باید عاری از مواد پوشاننده سطح دانه‌ها (مانند لای یا رس) یا هر نوع ماده مضر دیگر که مانع چسبیدن قیر به ذرات می‌شود ذرات سست و کلوخه‌های گلی و سنگهای تجزیه شده باشد. ساییدگی این مصالح در 500 دور چرخش ماشین لوس آنجلس نباید از 40 برای آستر و از 30 برای رویه تجاوز کند. همچنین باید لااقل 60 درصد وزنی دانه‌های درشت ، حداقل در دو چشمه شکسته باشند. مقاومت اینگونه مصالح در مقابل عوامل جوی پس از 5 چرخه آزمایش با سولفات سدیم نباید از 8 درصد بیشتر باشد.

مصالح سنگی ریز
به مصالحی اطلاق می‌گردد که از الک شماره 8 می‌گذرند، ولی روی الک شماره 200 باقی می‌مانند. این مصالح از شکستن سنگ یا شن یا از ماسه طبیعی یا مخلوطی از آنها بدست می‌آیند. مصالح سنگی ریز ، باید تمیز و سخت و بادوام و تا حد امکان گوشه‌دار و عاری از پوشش رسی ، لای یا هرگونه مواد مضر دیگر ، که مانع چسبیدن قیر به ذرات می‌گردد، باشند. علاوه بر آن باید عاری از کلوخه‌های رسی و دانه‌های سست سنگهای تجزیه شده باشند. مقاومت این مصالح در مقابل عوامل جوی پس از 5 چرخه آزمایش با سولفات سدیم باید کمتر از 8 درصد باشد (افت وزنی کمتر از 8 درصد).