بخشی از مقاله
چكيده
اين تحقيق بخشيء از علم اصول در مبحث امر ميباشد كه قسمتي از بحث امر مورد بررسي قرار داده شده است در اين تحقيق سعي شده است با بهرهگيري از منابع موجود و در دسترس مطالبي دقيق طبق نظر مشهور علماي اصول ذكر شود و در برخي از مباحث نظرهاي ديگري علاوه بر مشهور ذكر شده است.
در اين تحقيق از دو عنوان بحث شده است: يكي ماده امر و ديگري صيغه امر و در ماده امر سه بحث وجود دارد: 1ـ معناي ماده امر 2ـ اعتبار علو در ماده امر
3ـ دلالت ماده امر بر وجوب و در صيغه امر نيز سه بحث مطرح است: 1ـ ظهور صيغه امر در وجوب 2ـ فوروتراخي 3ـ مرّه و تكرار و علاوه بر اين دو بخش دو تنبيه نيز ذكر شده است: يكي ظهور جمله خبريه دال بر طلب در معناي وجوب ديگري ظهور امر بعد از منع است.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه 1
1- ماده امر 2
الف) معناي كلمه امر 2
ب) اعتبار علو در معناي ماده امر 3
ج) دلالت لفظ بر وجوب 3
2ـ صيغه امر 4
الف)ظهور صيغه امر در وجوب 4
دو تنبيه 5
(1) ظهور جمله خبريه دال بر طلب در معناي وجوب 5
(2) ظهور امر بعد از منع يا توهم منع 5
ب) فوروتراخي 6
ج) مره و تكرار 7
منابع 8
مقدمه
با سپاس فراوان از خداوند متعال و سلام و صلوات بر پيامبر ختمي مرتبت حضرت محمد (ص) و خاندان پاك ايشان.
اين تحقيق مختصر در بحث امر از علم اصول است كه مهمترين مباحث موجود در امر را مورد بررسي قرار ميدهد مسائلي كه در اساس استنباط احكام شرعي از منابع آن كه طبق نظر اماميه فقط چهار منبع هستند كه شامل كتاب و سنت و عقل و اجماع ميشود كاربرد بسيار دارد و هدف از
اين تحقيق در وهله اول انجام وظيفه محوله و دوم راهگشا بودن اين تحقيق در تحقيقات بهتر و كاملتر است و اميد است كه اين امر تحقق يابد. انشاءالله.
امر
بحث در امر در دو عنوان مطرح است: 1ـ در ماده امر 2ـ در صيغه امر
ماده امر
مواد از ماده امر، كلمه «امر» است كه از حروف (ا، م، ر) تشكيل شده است. كه در اين زمينه سه بحث وجود دارد:
(الف) معناي كلمه امر
ماده امر لفظ مشتركي است كه در طلب و غير طلب بكار ميرود «بعيد نيست كه تمامي معاني غير از طلب كه امر در آنها به كار ميرود همگي به معناي واحد جامع رجوع كنند و آن مفهوم شيء است» پس لفظ امر بين دو معنا مشترك است:
1ـ طلب 2ـ شيء
الف) طلب: مراد از آن اظهار اراده و رغبت به وسيله قول، كتابت و غير آنهاست نه مطلق طلب، پس تفسير كردن امر به طلب از باب تعريف شيء به اعم از آن است.
ب) شيء: مراد از آن هر شيئي به نحو مطلق نيست و لذا تعريف امر به معناي شيء نيز از قبيل تعريف يك چيز به اعم است چون چيزي را امر اطلاق نميكنند مگر اينكه از افعال و صفات باشد و مراد از فعل و صفت معناي حدثي يا مصدري نيست بلكه خود فعل و صفت از آن حيث كه موجود است منظور ميباشد ولي امر به معناي طلب خلاف اين است و منظور از آن، معناي حدثي و جهت صدور است.