دانلود مقاله بررسی سخت افزار های کامپیوتر

بخشی از مقاله

فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه آ
صفحه كليد 1
حافظه RAM 2
هارد ديسك 8
اتصال كابل 11
روش RLL 22
كنترلر SCSI 28
كارت گرافيك 31
CD درايو و كار با آن 56
نصب درايو در سيستم 62
مونتاژ كردن 65
كانتكتورهاي مادر برد 83
انواع مدولاسيون 86
متراكم سازي داده ها 88
نص و راه اندازي مودم 92
خلاصه مطالب 95

صفحه كليد :
به عنوان ميكرو كنترلي 40 پايه و پردازنده استفاده شده است.اين تراشه در داخل خود حافظهRA M به مقدار 128بيت حافظهROM به مقدار يك كيلو بايت دارد.سيگنال صفحه كليد به عنوان تنها ورود استاندارد كامپيوتر،داراي 38كليد دركامپيوتر IBM-XI مي باشد.در ساختار تمام صفحه كليدها از ماتريس براي تست فشار يك كليد استفاده شده است.در صفحه كليدXT از تراشه8048 ورودي اين تراشهMH2 77/4 مي باشدكه درداخل آن تقسيم برسه انجام مي شود. 12رديف و3 ستون اين تراشه هر3 تا5 ميلي ثانيه يك بار جاروب مي شوند.هنگامي كه يك كليد فشرده شد و كد جاروب آن توسط 8048 كشف شد،كد جاروب آن در حافظهRAM مربوط به 8048 ذخيره مي شود.

سپس از طريق يك خط سريال براي مادربرد ارسال مي شود.اگر يك كليد بيش از نيم ثانيه پايين نگاه داشته شود،آنگاه در هر ثانيه 10 بار كد اسكن كليد توليد شده ودر حافظه RAMذخيره مي شود(البته اين مدت زمان و تعداد آن در صفحه كليدهاي AT قابل تغيير بوده وحتي از طريق فرامين DOS نيز قابل كنترل مي باشد).حافظه RAM براي16 كليد جاي لازم را دارد.هنگامي كه يك كليد فشرده شده،رها مي شود،كد اسكن آن كليد بعلاوه 128(بيت7آن يك شد)برايCPU فرستاده مي شود،ز اينكه يك كليد و يا مجموعه اي از كليدها فشرده مي شوند.

از خط خط اطلاعات(پايه شماره2كابل ارسالاطلاعات) سيگنال HIGHبمدت2/0 ميلي ثانيه به خروجي فرستاده مي شود و سپس هشت بيت اطلاعات از طريق خط خروجي و پالس ساعت از طريق پايه يك به خروجي فرستاده مي شود و سپس پهناي پالس هر بيت كه 1/0 ميلي ثانيه است جهت ارسال به بوردCPU از طريق كابل سريال است. بعد از وصل شدن خط+5 ولت به صفحه كليد يك منطق(power on reset)POR به مدت حداقل 300 ميلي ثانيه و حداكثر 4 ثانيه بوجود مي آيد.بعد از آن يك برنامه تست در صفحه كليد اجرا شده وحافظهROM وRAMتست مي شود.در اين مرحله براي لحظه اي سه لامپ سمت راست روشن شده وسپس خاموش شده.زمان اجراي اين برنامهاز600 تا900ميلي ثانيه ميباشد.با كامل شدن برنامه تست و آماده شدن صفحه كليد(خط پالس و اطلاعات بصورت HIGHمي شود)در صورت درست بودن يك كدAAHبراي آمادگي و سالم بودن ويا FCHجهت خطا براي واحد سيتم ارسال مي نمايد.در حين كار و ارسال اطلاعات توسط صفحه كليد،فرامين زيادي بين صفحه كليد و واحد سيستم مبادله مي شود كه هر كدام معني و كار خاصي انجام مي دهند .

توليد كننده پالس ساعت
حافظه ROM
حافظه RAM، بافر صفحه كليد كه به صورت :first inpat first output)FIFO اولين ورودي و اولين خروجي)كار مي كند.
تايمر و كانتر،(جهت شروع،پايان جاروب صفحه كليدها).
يك پورت ورودي و خروجي كه اطلاعات را به صورت سريال جابجامي نمايد.
تراشه8048به عنوان يك ريزپردازنده(ميكروكنترلي)كارهاي زير را در صفحه كليد انجام مي دهد:
اجراي يك برنامه براي تست داخليش به هنگام روشن سيستم (POR) .
جاروب كردن صفحه كليد هر3تا5 ميلي ثانيه.
قرار دادن كد اسكن 16 كليد در بافر مربوطه.
اجراي حالت typematic(نگهداري كليد براي تكرار).

فرستادن كد اسكن براي واحد سيستم .
سيگنال پالس فعال كننده صفحه كليد از واحد سيستم مي آيد(توسط 6بيت پورت 61 تراشه 8255 فعال مي شود)،با فعال شدن اين بيت (HIGH) ارتباط بين صفحه كليد و سيستم در هنگام روشن شدن بر قرار مي شود.هنگام زدن و يا آزاد شدن يك كليد كد اسكن آن توسط 8048 براي واحد سيستم از طريق پورت 60H تراشه 8255 فرستاده مي شود و سپس يك وقفه صفحه كليد در CPU رخ مي دهد.CPU از طريق پورت 60H كد فوق را خوانده و به وقفه از طريق (INTA) بيت 7پورت 60H جواب مي دهد (با فرستادن يك پالس مثبت).همانطور كه قبلاً اشاره شد صفحه كليدهاي XT داراي 38 كليد مي باشد كه از 1تا83 شماره گذاري شده اند به عنوان مثال كليد درA داراي كد اسكن 30 و كليدS داراي كد اسكن 31 مي باشد

.هنگام رها كردن يك كليد فشرده هنگام زدن و رها كردن مي باشد.با دريافت و هنگام رها كردن يك كليد فشرده شده كد اسكن آن عبارتست از كد اسكن اصلي آن +128.به عنوان مثال كدهاي 30و158 مربوط به حرف،A هنگام زدن و رها كردن مي باشد.با دريافت يك وقفه از صفحه كليد توسطCPU اجراي برنامه در حال اجرا متوقف شده و سيستم به آدرس سرويس روتين وقفه 0000:0024H(4X9H) پرش كرده و آدرس سرويس رويتن وقفه 9H (وقفه مربوط به صفحه كليد)را بدست آورده و آنرا اجرا مــي كند. تعـــدادي از كـــارهاي كه بوسيله سرويس روتين صفحه كليد انجام مي شود عبارتست از ( ايــن سرويس روتين در حافظه ROM مي باشدو جزء وقفه هاي باياس محسوب مي شود) :

(1)ترجمه كدهاي اسكن به كدهاي اسكي.
(2)داشتن 15 كاراكتر در بافر (مستقل از 16 كد اسكن موجود در بافر صفحه كليد).
(3)انجام عمل كرد كليد CAPS LOCK در هنگام فشردن آن.
(4)داشتن حالت كليد SCROLL LOCK براي برنامه هاي كاربردي.
(5)انجام كارهاي خاص براي كليدهاي:
ريست كردن سيستم با فشار دادن كليدهاي CTRL+ALT+DEL
اجراي يك وقفه IBH براي كليدهاي CTRL+BREAK
چاپ صفحه صفحه نمايش (اجراي وقفه 5H )در اثر فشار كليد PRTSCيا SHIFT+PRTSC
(6)جلوگيري از تكرار كليدهاي CTRL،SHIFT،ALT،NUM LOCK،SCROLL LOC، INC،CAPS LOCK در صورت فشرده ماندن.
(7)انجام حالت SHIFT براي كليدهاي SHIFT،CTRL،ALT.

براي انجام كليدها دو كد وجود دارد.كه كد اسكي و كد اسكن كه هر كدام يك بايت را از بافر اشغال مي نمايند .كليدهايي كه كد اسكن ندارند داراي فقط يك كد اسكن يا كد اسكي گسترش يافته مي باشد.به كليد يا كليدهايي كه با زدن آن يك برنامه مقيم شده در حافظه اجرا مي شود وسپس كنترل سيستم به برنامه قبلي برمي گردد كليد داغ اطلاق مي شود

.براي ارسال اطلاعات از سوي صفحه كليد به واحد سيستم بعد از آماده شدن آن، اگر خط پالس (CLOCK)صفر باشد.اطلاعات در بافر ذخيره شده و به واحد سيستم ارسال نمي شود.اگر خط پالس فعال(HIGH) باشد و خط اطلاعات صفر باشد (لازم داشتن خط براي ارسال اطلاعات توسط سيستم ) اطلاعات در بافر صفحه كليد ذخيره شده و صفحه كليد اطلاعات ارسالي از سوي واحد سيستم را دريافت داشته و اجرا مي نمايد.اگر هر دو خط اطلاعات (پالس) يك (HIGH) باشند آنگاه صفحه كليد اقدام به ارسال اطلاعات بصورت يك بيت شروع،8 بيت اطلاعات،يك بيت پريتي و يك بيت متوقف مي نمايد

.هنگام ارسال اطلاعات توسط صفحه كليد ،حداقل هر 60 ميلي ثانيه يكبار خط پالس چك مي شود،در صورت صفر شدن اين خط توسط واحد سيستم،يك خط در ارسال و دريافت اطلاعات رخ داده است.بنابراين صفحه كليد از ارسال اطلاعات خودداري مي نمايد.اگر قبل از بيت درهم (بيت پريتي) اين خط (پالس) صفر مي شود،صفحه كليد از ارسال خودداري نموده و خط پالس و اطلاعات را فعال (HIGH) مي نمايد.اما اگر بعد از دهمين بيت باشد.آنگاه صفحه كليد ارسال را كامل خواهد نمود.زماني كه سيستم براي ارسال اطلاعات به صفحه كليد آماده است.ابتدا آن را چك مي نمايد كه آيا صفحه كليد در حال ارسال اطلاعات هست يا خير.اگر صفحه كليد در حال ارسال است ولي هنوز به دهمين بيت يك كد نرسيده است با صفر كردن خط پالس از ادامه آن جلوگيري مي كند.

ولي اگر بعد از دهمين بيت باشد،صبر مي كند تا ارسال كامل گردد.براي ارسال،ابتداء خط اطلاعات با بيت شروع (معمولاً صفر است) ارسال را آغاز مي نمايد،در اين حالت خط پالس مي تواند يك باشد با آغاز ارسال صفحه كليد 11 بيت را مي شمارد كه بعد از بيت دهم،صفحه كليد خط اطلاعات را صفر نموده و يك بيت (بيت متوقف) را مي شمارد.با اين كار (صفر كردن خط اطلاعات) صفحه كليد به سيستم مي گويد كه اطلاعات ارسالي يك فرمان از سوي سيستم كامل دريافت شده است.بايد صفحه كليد در كمتر از 20 ميلي ثانيه به آن جواب دهد اگر در اين زمان خطايي رخ دهد،سيستم ارسال اطلاعات را دوباره انجام مي دهد.در كامپيوترهاي AT بجاي مدار فوق يك ميكرو كنترلي تحت نام كنترلي صفحه كليد (معمولاً با شماره هاي 8042 يا 8742 مشاهده مي شود) كار مي نمايد.لازم به توضيح است كه در كامپيوترهاي AT ،سرعت وتاخير و نرخ تكرار كليدهاي فشرده شده از دو محل قابل تعريف مي باشند
كه عبارتنداز :
الف)تعريف درست آپ سيستم
ب)استفاده از فرمان MODE درMS-DOS
معمولاً بافر صفحه كليد در حافظه RAM بورد سيستم 32 بايت مي باشد كه مي تواند كه مربوط به 16 كليد را در خود داشته باشد.آدرس شروع آن در حافظه RAM به عنوان بافر 0040:00/EH مي باشد،چون اين بافر بصورت دايره اي مي باشد بنابراين دو علامت ابتدا و انتهاي آن را براي سيستم عامل مشخص مي نمايد
كه عبارتند از:
كلمه HEAD يا ابتداي بافر صفحه كليد:اين كلمه 2 بايتي از آدرس 0040:00/AH به ابتداي جاري بافر صفحه كليد باياس در آدرس 0040:00/EH اشاره مي كند.
كلمه TAIL يا انتهاي بافر صفحه كليد :اين كلمه 2 بايتي از آدرس 0040:00/CH به انتهاي جاري بافر يا آخرين بايت ذخيره شده در بافر اشاره مي نمايد.

هارد ديسك:
نصب هارد بر روي سيستم :
براي نصب يك يا چند هارد بر روي سيستم بايد مراحلي را طي نمائيم تا در نصب آن دچار مشكل نشده و به سادگي آنرا انجام داده و باعث آسيب ديدن هارد وسيستم نشويم.بر روي يك سيستم با توجه به سمت آن حداكثر دو يا چهار هارد از يك نوع قابل نصب ميباشد . سيستمهاي فعلي معمولاً از كنترلي هاي SCSI وIDE استفاده مي نمايند درست آپ هر سيستم براي تعريف پارامترهاي هارد جار زرو شده است كه اولي بنام : DISKC ويا DISK1 ودومي بنام :DISKD وياDISK2 الي آخر نامگذاري شده است . هنگام نصب هاردهاي از نوعSCSI ، نيازي به تعريف آنها درست آپ سيستم نيست وبايد پارامترهاي آنرا درست آپ خود هارد تعريف نماييم.

معمولاً هنگام روشن شدن سيستم ،ابتداي منوي ورود به ست آپ هاردهاي SCSF (اگر داشته باشيم) ظاهر مي شود و سپس منوي مربوط به ورود به ست آپ سيستم ظاهر مي شود. بعد از اولين بار تعريف درست آپ خود ست آپ هنگام بوت شدن سيستم ، پارامترهاي خود را به سيستم معرفي مي نمايد و در اصطلاح به اين نوع ، هاردهاي با هوش گفته مي شود.اما هاردهاي TDE و انواع ديگر را بايد در ست آپ سيستم معرفي نماييم .كابل ارتباطي بين كنترلر هاردها (از نوع TDE ) و مادر بورد (يا كارت MILO ) داراي سه يا دم عدد كانكتور مي باشد (بحث بر روي كنترلر ‌IDE است) كه 40 عدد سيستم اين كابل بين سه كانكتور مشترك مي باشد .

اگر خواسته باشيم بر روي سيستم بيش از يك هارد از نوع IDE داشته باشيم و با توجه به مشترك بودن سيم ها، بايد بر روي خود كنترلر هارد يكي را با اولويت بالاتر و ديگري را با اولويت پائينتر تعريف نمائيم تا هر دو بتوانند به نوبت كار نمايند. تعيين اولويت هاردها توسط جامپرهاي موجود بر روي كنترلر انجام مي شود.به هارد با اولويت اول MASTER و به هارد با اولويت دوم SLAVE اطلاق مي شود.

اگر بخواهيم بر روي يك سيستم دو عدد هارد IDE و SCSI نصب نماييم . تعريف هارد اسكازي در ست آپ سيستم هيچگونه ضرورتي نداشته و لازم نمي باشد . همچنين نيازي به تعريف يكي به عنوان MASTER وديگري به عنوان SLAVA نمي باشد ولي اگر بخواهيم دو عدد هارد IDE بر روي سيستم نصب نمائيم بايد يكي را به عنوان MASTER و ديگري را به عنوان SLAVE تعريف نمائيم . كه اين كار توسط ست كردن جامپرهاي موجود بر روي كنترلرها امكان پذير مي باشد . لازم به توضيح است كه هارد اسكازي داراي كابل ارتباطي 60 يا 50 پين مي باشد و يك كنترلر اسكازي قادر است كه حداكثر 7 عدد هارد را به طور همزمان بر روي يك سيستم پشتيباني نمايد.

تعريف نوع هارد:
قبل از نصب هارد بر روي سيستم ، بايد با ست كردن جامپرهاي آن ، نوع آنرا SLAVE) يا (MASTER مشخص نمائيم . براي تعريف حالت بايد عملكرد يك هارد، هر هارد داراي جدولي از جامپرها مي باشد كه معمولاً بر روي خود هارد و يا در دفترچه آن آورده مي شود كه هنگام كار با آن ، داشتن دفترچه آن كمك
زيادي به شما خواهد كرد.

نصب فيزيكي هارد:
هنگام نصب هارد يا هاردها در محل آن بايد دو نكته توجه نماييم كه عبارتند از:
(1)انتخاب پيچهاي بلند باعث از بين بردن بورد و در نتيجه كنترلر خواهد شد و نهايتاً كار نخواهد كرد ، در نتيجه بايد از پيچهاي مخصوص هارد استفاده نماييم.
(2)هنگام نصب بايد دقت كرد كه هارد به صورت افقي و يا عمودي قرار گيرد و نصب هارد با زواياي غير از اين باعث خراب كار كردن و بالا رفتن فرسودگي آن خواهد شد.
(3)جهت نصب به سمتي باشد كه قسمت كانكتورها به طرف داخل سيستم باشد .

بخاطر سرعت انتقال بالاتر در كنترلرهاي SCSI هاردهاي با ظرفيت بالارا (بالاي 500 مگابايت ) با اين نوع كنترلر مي سازند و هاردهاي با ظرفيت پائين تر از آن را با انواع ديگركنترلرازجمله IDE .سازنده هاي معروف هارد عبارتنداز:TEAC ، QUAN TAM، MAXTOR ، SEAGET ، CONNER و IBM .در بين هاردهاي فوق با ظرفيت برابر ، هاردهاي CONNER داراي جريان مصرفي كمتري بوده ولي به تغيرات جريان و ولتاژ نيز بسيار حساس مي باشند و زودتر آسيب مي بينند ، ولي سرعت دستيابي بالاتري دارند.در هاردهاي قديمي بيشتر درايوها از موتور پله اي جهت حركت هد در سطح ديسك استفاده مي كرده اند كه در هاردهاي جديد براي بالا بردن سرعت و كاهش صداي هد از حلقه صوتي استفاده مي نمايند.در اين نوع ، هد حول يك بازو به صورت زاويه اي حركت مي نمايد كه اين امر توسط يك سيم پيچ مغناطيسي انجام مي شود . سرعت حركت هد در اين روش بيشتر و لرزش آن در حركت كمتر مي باشد.

اتصال كابل :
بعد از بيتن هارد يا هاردها بر روي سيستم بايد كابلهاي آن را وصل كنيم.يكي از كابلها مربوط به برق مي باشد كه 12 + و 5 + و 0 ولت را شامل مي شود ، اين كابل در جهت عكس در سكوت مربوطه قرار نمي گيرد.بنابراين نگراني اشتباه بودن آنرا نداشته باشيد. كابل ديگر مربوط به خط كنترل و اطلاعات مي باشد كه در كنترلرهاي IDE ، چل پين مي باشد .يك طرف كابل به سوكت مربوط به مادر بورد و يا كارت MI/O و طرف ديگر آن به هارد يا هاردها وصل مي شود،نحوه و محل اتصال سوكت ها هيچگونه اولويتي را ايجاد نمي نمايد.هنگام نصب كابل بايد دقت نمود كه شماره يك سوكت مربوط به كنترلر IDE به پايه شماره يك مربوط به كارت وصل شود و اگر اشتباه وصل شود چراغ IDE هارد هميشه روشن مي ماند و هارد يا هاردها قابل خواندن نمي باشند .هاردهاي با كنترلر SCSI داراي كابل ارتباطي 64 پين مي باشند .ولي كنترلرهاي ESDI و ST506 داراي دو عدد كابل جدا از هم براي خطوط كنترل و اطلاعات مي باشند .اگر كانكتور مربوط به اطلاعات و كنترل هارد درست در سوكت قرار نگرفته باشد سيستم روشن نخواهد شد.

تذكر:هنگام اتصال سوكتها به هارد يا هاردها بايد دقت شود كه درست در سوكت قرار گيرد و پايه ها از طرف آن بيرون قرار نگيرد و همچنين سيستم نيز حتماً خاموش باشد.
تعريف پارامترهاي هارد يا هاردها در ست آپدر كامپيوترهاي AT به خاطر راحتي عوض كردن پيكربندي سيستم و داشتن امكانات بيشتر ،از حافظه اي به نام CMOSRAM استفاده مي شود.برنامه اصلي در حافظه ROM قرار دارد و مقادير پارامترها در حافظه CMOSRAM كه در زمان قطع برق توسط يك باتري به نام بك آب (BACK UP) نگهداري مي شود. اندازه حافظه فوق به تعداد پارامترها وامكانات برنامه موجود در RAM بستگي دارد كه معمولاً64 بايت مي باشد.
بعداز نصب هارد يا هاردها بايد پارامتررهاي آنرا (سيلندر،هد و سكتور) در ست آپ سيستم تعريف نمائيم.
TYPE SYI HEA LZON PRECOM SECTOR COPACITY
DISK C: DISK D:
مشخصات يك هارد به TYPE هارد معروف مي باشد.در ست آپ هاي قديمي ، اندازه پارامترهاي فوق از قبل تعريف شده مي باشد و فقط با يك TYPE را كه هم اندازه پارامترهاي هارد يا هاردهاي ما مي باشند ، انتخاب كنيم ، اما اگر يك TYPE هم اندازه پيدا نشد ، بايد يك TYPE كه پارامترهاي آن كمتر از مقادير هارد و نزديك به آنها نيز باشد را انتخاب نماييم .

تذكر: اگر TYPE كه انتخاب مي كنيم داراي پارامترهاي بيشتر از مقادير واقعي باشد ممكن است سيستم قبول نكرده و خطا بگيرد ولي اگر هم قبول نمايد براي ذخيره اطلاعات مضر بوده و ممكن است اطلاعات در نواحي كه وجود فيزيكي ندارد ولي تعريف شده ذخيره شود ، اين غير ممكن است و اطلاعات از بين خواهد رفت .
در ست آپ هاي جديد علاوه بر TYPE هاي از پيش تعريف شده ، يك تيپ براي استفاده كننده نيز وجود دارد كه استفاده كننده خود مي تواند پارامترهاي هارد را با مقادير مورد نظر در آن تعريف نمايد، استفاده كننده بايد پارامترهاي هارد را از روي بدنه هارد و يا دفترچه آن خوانده و در اين تيپ تعريف نمايد.
براي بدست آوردن ظرفيت كل ها TYPE كافيست كه از فرمول زير استفاده كنيم :
512 × (سكتور) × (تعداد هد) × (سيلندر) = CAPACITY (ظرفيت كل هارد)
در ست آپ ها دو پارامتر LZON و PCOM عبارتند از :
LZON :محلي از هارد كه هنگام پارك شدن هارد ، هد آن قرار مي گيرد و از خراب شدن منطقه اطلاعات جلوگيري مي كند كه در هاردهاي اتو پارك اين منطقه تعريف نمي شود.

PCOM :به علت اينكه بايد در سكتورهاي داخلي و خارجي ، اطلاعات يكسان ذخيره شود و فضاي سكتورهاي داخلي و خارجي كمتر مي باشد ، بايد از يك سكتور خاص به بعد ، جريان اعمالي توسط هد بيشتر شود به خوبي ذخيره شوند كه اين سكتور در اين پارامتر مشخص مي شود . البته در هاردهاي جديد به دليل مدرن بودن كنترلرهاي آن و استفاده از روشهاي مختلف در جهت بالا بودن ظرفيت و سرعت ، مقدار اين پارامتر تعريف نمي شود .

تقسيم بندي و آماده سازي هارد :
پس از نصب هارد و تعريف صحيح آن در ست آپ بايد آنرا تقسيم بندي و آماده سازي نمائيم ، براي انجام اين كار چند مرحله را بايد انجام دهيم كه عبارتند از :فرمت سطح پائين و تقسيم بندي
فرمت سطح پائين:براي آماده سازي يك هارد بايد ابتدا آنرا فرمت سطح پائين نمائيم . در فرمت سطح پائين ، تعيين مقدار پارامتر اينترليو تاثير بسزائي در سرعت انتقال اطلاعات دارد . اغلب هاردهايي كه به بازار مي آيند توسط كارخانه سازنده فرمت سطح پائيني مي شوند . قبلاً از فرمان DEBUC مربوط به DOS استفاده مي شد تا فرمت سطح پائين را انجام دهد ولي اكنون كارخانه سازنده هارد ، نرم افزارهاي متفاوتي را جهت انجام اينكار به بازار داده اند . يكي از اين نرم افزارهايي كه براحتي مي توان بوسيله آن فرمت سطح پائين نمود QAPLUS مي باشد . اما در ست آپها جديد منويي وجود دارد كه در آن مي توان براحتي هارد را فرمت سطح پايين كرد .

تذكر : قبل از تعيين پارامترهاي فوق ، هارد را آناليز نموده تا سكتورهاي خراب مشخص و علامت زده شود كه اين كار نيز توسط يك منوي موجود در ست آپ امكانپذير مي باشد.
تقسيم بندي : بعد از فرمت سطح پائين ، هنوز هارد توسط سيستم قادر به شناختن نمي باشد . براي شناختن هارد توسط باياس ، بايد آنرا تقسيم بندي نمائيم . تقسيم بندي هارد دو دليل اساسي دارد كه عبارتند از :اولاً با تقسيم بندي حداقل دو قسمت يك هارد مي توانيم همزمان دو سيستم عامل همانند VNIX و DOS را داشته باشيم و هنگام روشن شدن سيستم بدون هيچگونه تداخل از هر كدام كه بخواهيم سيستم را بوت نمائيم . ثانياً با تقسيم بندي هارد مي توانيم از هاردهاي با ظرفيت بالاتر استفاده كنيم و همچنين در هاردهاي با ظرفيت بالا از استهلاك هارد جلوگيري نماييم.

قسمت سكتور : قسمت سكتور ساختاري است كه تمام روايتهاي DOS براي تعريف تقسيم بندي هارد از آن استفاده مي نمايند . زماني كه شما براي فرمان FDISK را اجرا مي نماييد ، قسمت سكتور ، در سكتور اول هارد (سيلندر صفر ، هد صفر ، سكتور صفر )ايجاد مي شود .

هنگام بوت شدن سيستم باياس ، قسمت سكتور را در عوض سكتور بوت DOS به حافظه مي خواند و در آدرس 0000:7C00 از حافظه قرار مي دهد . اگر باياس بتواند دو كد 55 H و AAH را در انتهاي اين قسمت پيدا نمايد ، آنگاه 512 بايت اطلاعات آن ، قابل خواندن و اجرا كردن مي باشد . ولي اگر باياس يك خطا را پيدا نمايد آنگاه اجرا را به ROM بيسيك داده (در سيستمهاي AT اين ROM وجود ندارد ) ويا در يك حلقه قرار مي گيرد كه اين حالتها به نوع باياس بستگي دارد. اين برنامه پارتيشن فعال سيستم عامل را (باياس) تشخيص مي دهد و شروع مي نمايد و براي انجام اين برنامه پارتيشن فعال سيستم عامل را بخواند و كنترل را به او بدهد . كد پارتيشن از آدرس 0000:7C00 به آدرس 0000:0600 آورده مي شود تا توسط برنامه باياس بوت كننده سيستم ، مورد استفاده قرار گيرد.

جدول پارتيشن : برنامه موجود در پارتيشن فعال را پيدا نمايد . براي اين كار از جدول پارتيشن استفاده مي نمايند . اين جدول در آدرس 1BEH (آفست) از پارتيشن سكتور قرار گرفته است و مقدار آن نيز 16 بايت مي باشد . در DOS حداكثر از 2 پارتيشن استفاده مي شود هر رديف مربوط به پارتيشن داراي 16 بايت مي باشد . جدول پارتيشن در انتهاي سكتور پارتيشن قرار گرفته است در بعضي موارد سكتور پارتيشن اين اجازه را به استفاده كننده مي دهد كه كد مربوط به سيستم عامل را در جدول پارتيشن عوض نمايد . اين عمل به استفاده كننده اجازه مي دهد تا در صورت داشتن دو يا چند سيستم عامل بر روي هارد از هر كدام كه مي خواهد سيستم را بوت و از آن استفاده نمايد . به عنوان مثال اگر بر روي يك هارد دو سيستم عامل DOS و هم XENIX يا UNIX باشد آنگاه هنگام روشن شدن سيستم از استفاده كننده در مورد بوت شدن با هر كدام سؤال مي نمايد .

پارتيشن بوت كننده : اولين فيلد از جدول پارتيشن نشان مي دهد كه آن پارتيشن فعال است يا خير .
مقدار 00H در اين فيلد نشان مي دهد كه پارتيشن فعال نيست و مقدار 80H نشان مي دهد كه پارتيشن فعال بوده و قادر به بوت كردن سيستم مي باشد . اگر برنامه موجود در سكتور پارتيشن ، چند پارتيشن فعال را پيدا نمايد يا اطلاع دهد كه پارتيشن فعال را پيدا نكرده كه اين با نشان دادن يك پيام خطا بر روي صفحه نمايش به يك حلقه خواهد رفت و براي خارج شدن از اين حالت بايد سيسنم را خاموش ويا رست نماييم . هنگامي كه سكتور پارتيشن ، يك پارتيشن فعال پيدا نمايد آنگاه موقعيت آنرا بر روي هارد پيدا مي كند . براي بدست آوردن پارامترهاي هارد از وقفه 13H استفاده مي شود كه اين شماره سيلندر ، سكتور و غيره را مشخص مي نمايد . اين وقفه مربوط به باياس مي باشد . بعد از اين مرحله به دليل اينكه هنوز DOS بوت نشده است داراي وقفه اي براي كار با پارتيشن نمي باشد . بعد از بدست آوردن پارتيشن فعال ، با خواندن دو فيلد آن ، شماره سيلندر و سكتور به ترتيب از بيت هاي (6 و 7) و (8 و 9) به دست مي آيد .

ساختار پارتيشن توسعه داده شده :
3/3 DOS به بالا به شماره اجازه مي دهد كه يك پارتيشن توسعه يافته را در هارد تعريف نماييد . برنامه FDISK شما را قادر مي سازد تا پارتيشن را تعريف نماييد ولي قادر به نوشتن برنامه كد در پارتيشن سكتور نمي باشد . جدول پارتيشن داراي دو رديف است . رديف اول مربوط به اولين درايو منطقي در بخشي توسعه يافته و نوع آن مي باشد. (مقدار يك يا چهار براي پارتيشن DOS يا FAT دوازده بيتي يا شانزده بيتي ) . رديف دومي براي درايو منطقي دوم در بخش توسعه يافته مي باشد . به شرطي كه قسمت اول وجود داشته باشد . براي پشتيباني درايوهاي منطقي ديگر ، ساختار فوق براي درايوهاي مختلف تكرار مي شود .

روشهاي نوشتن اطلاعات بر روي فلاپي و هارد
براي نوشتن اطلاعات بر روي فلاپي و هارد ديسكها از سه روش استفاده مي شود كه در اينجا به طور خلاصه آن را بيان خواهيم كرد . براي درك اينكه اطلاعات چگونه بر روي صفحه مغناطيسي هارد و غلاپي ذخيره مي شود بايد اعداد صفر و يك را از ياد ببريم زيرا صفر و يك ها و نيستند كه بر روي صفحه مغناطيسي ذخيره مي شوند . براي نشادن دادن مكان مغناطيسي شده يا مغناطيس نشده ، اين روش غير ممكن مي باشد . شايد اين سؤال مطرح شود كه چرا ممكن است فكر نماييد كه جزء هاي مغناطيسي شده و مغناطيس نشده پشت سر هم قرار مي گيرند ولي تشخيص اين جزئيات توسط هد غير ممكن و تشخيص دو يا چند صفر پشت سر هم براي هد مشكل مي باشد . يك راه برايبرطرف نمودن اين مشكل ، استفاده از طول جزء مغناطيس و انتخاب يك زمان براي هر جزء فوق مي باشد . بخه عبارت ديگر ما نياز به يك نوع پالس براي نشان دادن هر بيت داريم اما انتخاب يك زمان ثابت براي هر بيت صفر يا يك مشكل است ، زيرا ممكن است سرعت چرخش موتور و حركت هد كند يا تند شود . براي برطرف كردن مشكلات فوق از روشهاي خاصي موصوم به كد گذاري جهت نوشتن اطلاعات استفاده مي شودكه اهم آن عبارتند از FM و MFM و RLL

روش FM :
ساده ترين روش جهت كد كردن يك ها و صفر ها بر روي يك سطح مغناطيسي ، ضبط تغيير فلوي مغناطيسي براي هر يك و يا عدم ضبط براي صفر مي باشد . اما اين روش براي زنجيره اي از صفرها مشكل مي باشد و جدا كردن صفرها از همديگر مشكل و يا هزينه گزاف ممكن مي باشد براي حل اين مشكل به روش FM كه هرگز در هارد ديسكها به كار برده نشد متوسل شدند در اين روش بين هر بيت يك پالس قرار دادند كه كار خواندن ساده و راحت شود همچنان كه در اين شكل مشاهده مي شود تغيير فلوي مغناطيسي باعث ايجاد يك پالس مدوله شده فركانس مي شود . بيت هاي اطلاعات در سيكنالهاي پالس مدوله شده است و پهناي صفر دو برابر بيتهاي يك مي باشد ولي در هر صورت بعد از هر بيت يك پالس اضافي وجود دارد . از مزيت هاي اين روش سادگي ان و ارزان بودن مدارات سازنده آن مي باشد . ولي هر بيت از اطلاعات به دو تغيير فلوي مغناطيسي نياز دارد كه اين كار ظرفيت ديسك را به نصف كاهش مي دهد . اين روش در اكثر فلاپي ديسك هاي قديمي ( 360، 80، 160،180كيلو بايت ) مورد استفاده قرار گرفته است .

روش MFM :
براي اصلاح روش FM و كاهش تعداد تغيير فلوي مغناطيسي و در نتيجه افزايش ظرفيت ديسك ، اين روش مورد استفاده قرار گرفت . در اين روش اطلاعات به صورت زير رمز گذاري مي شوند :
رمز گذاري شده مقدار بيت اطلاعات
تغيير فلوي مغناطيسي 1
تغيير فلوي مغناطيسي با ادامه به عدم تغيير فلوي مغناطيسي صفر بعد از يك صفري ديگر
عدم تغيير فلوي مغناطيسي با ادامه به يك تغيير فلوي مغناطيسي صفر بعد از يك ، يك ديگر

همچنانكه مشاهده مي شود بعد از هر يك اگر صفري باشد كه بعد از آن صفر باشد تغير فلوي مغناطيسي رخ نخواهد داد ولي اگر بعد از صفر يك صفر ديگر قرار داشته باشد ، تغير فلوي مغناطيسي ايجاد خواهد شد و اين كار نياز به يك پالس در هر بيت براي جدا سازي زنجيره صفرها از يكديگر را از بين مي بربد . در اين روش نيز از سيگنال زماني جهت ذخيره بيتها استفاده شده است ولي در آن فقط از يك تغير فلوي مغناطيسي جهت صفرها و يك ها استفاده مي شود . براي ايجاد چنين فلوي مغناطيسي به يك مدار كنترل پيچيده تر و دقيقتر نياز داريم كه بالطبع قيمت را بالا مي برد . همچنانكه از شكل مشخص است اگر صفر و يك ها پشت سر هم باشند هيچ مشكلي نخواهيم داشت ، هر جا يك باشد با يك تغير فلو و هر جا صفر باشد با يك تغير فلوي مغناطيسي در يك زمان مشخص روبرو خواهيم بود (مثلاً b 101 ). تنها مشكل زماني خواهد بود كه به صفري كه بعد از آن يك قرار داشته باشد بر خورد نمائيم در اين صورت فاصله زماني تغير فلوحدود يك برابر و نيم زماني است كه دو تغير فلوي معمولي انجام شود ، در واقع اين مساله كار را براي طراحي مدار كنترلي آن مشكل خواهد كرد و باعث بالا رفتن قيمت آن مي شود .

روش RLL
روش جديدي براي نوشتن اطلاعات بر روي ديسك مي باشد كه ظرفيت ذخيره را به ميزان 50% نسبت به جاي تك بايت كار مي كنيد . علاوه بر اين برگرداندن اين بايت مي تواند از سوي بايت بعدي انجام شود . در واقع در اين روش با توجه به نحوه بايتهاي رمز گذاري شده ، هر بايت از اطلاعات به بايت يا بايتهاي بعدي براي بر گرداندن به حالت اوليه نيازمند است .

مشكل مي تواند در آخرين بايت هر سكتور به وجود آيد زيرا اين روش به چند بايت اطلاعات بعدي براي برگرداندن نياز دارد . براي برطرف سازي اين مشكل به انتهاي هر سكتور ، بيتهاي اضافه شده (توسط كنترلر هارد انجام مي شود ) كه فقط موقع خواندن اطلاعات از ديسك از آن براي كشف اطلاعات واقعي استفاده مي شود و جزء اطلاعات و محتويات سكتور محسوب نمي شود .به روش MFM افزايش مي دهد . اين روش تقريباً در تمامي هارد ديسكهاي فعلي مورد استفاده قرار مي گيرد . از روش RLL يكها در يك جهت تغير فلوي و صفرها در جهت ديگر ذخيره مي شوند . در اين روش سيگنال زماني جهت يادداشت مورد استفاده قرار نمي گيرد و خود مدار كنترل درايو اين سيگنال ها را فراهم مي كند . در واقع پالسهاي زماني جزء اطلاعات محسوب نشده و بر روي ديسك ذخيره نمي شوند .

مشكل براي اين روش زماني پيش مي آيد كه چندين صفر بين دو يك قرار گيرد ، در اين روش يكها نيز نمي توانند به صورت تكرار قرار گيرند ، به عبارت ديگر كنترلر هارد ممكن است كه نتواند مكان مورد نظر را نگه دارد . تبديل صفر و يكها به يك سيگنال قابل ذخيره بر روي صفحه مغناطيسي را نشان مي دهد . روش RLL به جاي رمز گذاري يك بيت به گروهي از بيتها توجه كرده از 2 تا 4 بيت مي تواند باشد . در روشهاي جديد طول اين بيتها به دو برابر رسيده است اما در هر صورت مشكل عدم حضور چندين صفر در بين دو عدد يك هنوز بر طرف نشده است و كار طراحي كنترلر را با مشكل مواجه مي كند . روش رمز گذاري 2 و 7 امروزه تقريباً به صورت استاندارد در آمده است و اقلب در هاردهاي جديد از آن استفاده مي شود . در اين رمز گذاري حداقل 2 عدد صفر و حداكثر 7 عدد صفر مي تواند در بين دو عدد يك قرار گيرند .

اين روش ظرفيت ديسك را نسبت به MFM 50% افزايش مي دهد . روش رمز گذاري ديگر در RLL است معروف به توسعه يافته RLL كه عبارتست از RLL 3 و 9 . در اين روش حداقل و حداكثر تعداد صفرها بين دو عدد يك به ترتيب 3 و 9 مي باشد . جدويل ذيل رمزگذاري اين روش را (RLL ) براي حالت 2 و 7 نشان ميدهد . در يك نگاه اوليه ممكن است فكر نماييد كه يك بايت به صورت 00000001b قابل برگرداندن به حالت اوليه نيست ولي فراموش ننمائيد كه در اين حالت شما با سكتور به كنترلرST506 كنترلر فوق به عنوان اولين كنترلر هارد در دنياي كامپيوتر استفاده هاي زيادي داشته است و نام آن نشان مي دهد كه مربوط به كمپاني سيگيت مي باشد كه يكي از كار خانه هاي مهم سازنده هارد در دنيا مي باشد .