دانلود کارآموزی سخت افزار کامپیوتر

بخشی از مقاله

آشنايي كلي با مكان كارآموزي
مقدمه
اين سايت از سال 1387 كار خود را با 5 عدد كامپيوتر شروع كرده و به تدريج نسبت به توسعه و ارتقاء سيستمها اقدام شد.
اين سايت در ابتدا با نام خدمات كامپيوتري آريانا كار خود را آغاز كرد.
آدرس: نازي آباد خيابان نيك نام خيابان مير فتاح فاطمي‌پلاك 44
در اين سايت علاوه خدمات‌رساني كامپيوتري (آموزش نرم‌افزارها و تمرين مسائل مربوطه كه در كلاسهاي كامپيوتر دانشگاه ارائه شده است) نسبت به رفع عيوب سخت‌افزاري و نرم‌افزاري توسط اينجانب صورت مي‌گرفت.

فصل اول
آشنايي با قطعات سخت افزاري

معرفي قطعات سخت افزاري کامپيوتر
سخت افزار شامل کليه قطعات کامپيوتر مي‌باشد از قبيل:
1- مادر بورد 2- CPU 3- کيس و پاور 4- فلاپي ديسک
5-‌هارد ديسک 6- سي دي رام 7- کارت صدا 8- کارت فکس مودم

9- کارت گرافيک 10- کي بورد 11- مانيتور 12- ماوس
13- پلاتر 14- پرينتر 15- کارت شبکه 16- کارت TV
17- کارت I/O 18- قلم نوري 19- RAM 20- رسيور کارت
21- اسکنر

آشنايي با قطعات سخت افزاري
مادر بورد يا برد اصلي کامپيوتر( Main Board , Mother Board): بردي است که کليه بردهاي کامپيوتر روي اين نصب مي‌شوند. بر روي آن محلهايي براي اتصال يا قرار گرفتن کارتهاي مختلف‘ کابلهاي مختلف و سي پي يو قرار دارد. ابعادي حدود 25*30 سانتي متر دارد. چند مدل رايج آن عبارتند از: GIGA، ATC 7010، Asus. جزء اصلي ترين بردها محسوب مي‌گردد. نوع سي پي يو و ايرادهايش مستقيما روي نحوه کاردکرد سيستم تاثير مي‌گذارد و کوچکترين ايراد آن باعث عدم کارکرد کامپيوتر مي‌گردد.

قسمتهاي روي برد به شرح زير مي‌باشد:
1- سوکت مخصوص CPU: که در مادر بردهاي 486 و پنتيوم به صورت مربع بوده ولي در پنتيوم 2 به صورت کارتي مي‌باشد. نوع سوراخهاي سوکتهاي 486 موازي بوده و در سوکتهاي پنتيوم سوراخها به صورت اريب مي‌باشد. هر دو داراي ضامني جهت وصل کامل دارند.
2- اسلاتها( (SLOTيا شيارهاي گسترشي: توانايي مادربرد را گسترش ميدهند. اسلاتها به سه صورت مي‌باشند: آيزا AISA))- پي‌سي‌آي(PCI) - اي جي پي (AGP)که به ترتيب سريعتر و جديدتر مي‌باشند. اسلاتها براي نصب انواع بردها يا کارتها روي مادربرد طراحي شده‌اند.

3- ماژولهاي رم: که جهت نصب رم طراحي شده اند و انواع رم‌هاي 4 مگابايت- 16 مگابايت- 32 مگابايت- 64 مگابايت- 128 مگابايت و ... در اين ماژولهاي مخصوص خود نصب مي‌شوند که داراي ضامني نيز مي‌باشند.
4- باطري ساعت و تاريخ: اين باطري جهت نگهداري ساعت و تاريخ سيستم در مواقعي که کامپيوتر خاموش مي‌باشد گذاشته شده است که به صورت جعبه اي و سکه اي و خازني قابل تعويض مي‌باشد.
5- خروجي کي بورد: اين خروجي که جهت نصب به صفحه کليد طراحي شده به دو صورت معمولي و PS2 مي‌باشد.

6- خروجي‌هاي :ONBOARD بعضي از مادربردها بردها را به صورت روي برد دارند که خروجي اين بردها روي مادر برد خواهند بود.
در روي مادربرد جامپرهايي جهت تنظيم ولتاژ و سرعت و نوع سي پي يو وجود دارد که حتما بايد تنظيم شود چرا که در غير اينصورت ممکن است به سي پي يو آسيب برساند.
يکسري جامپرها در مادر برد ديده مي‌شود که به کيس وصل مي‌شود جهت نمايش وضعيت روشن و خاموش بودن LED‌هاي روي کيس و کي بورد مي‌باشد.
جعبه مادر بورد معمولا شامل يک کابل IDE جهت اتصال به‌هارد درايو و يک کابل روبان براي اتصال به فلاپي درايو مي‌باشد. يک سي دي شامل درايورهاي چيپ ست مادر بورد که در صورت داشتن کارت صدا و کارت گرافيک و کارت LAN به صورت ONBOARD داراي درايورهاي آنها نيز خواهد بود.

مادربوردها مجموعه وسيعي از کانکتورها را در پنل I/O فراهم مي‌کنند. به عنوان مثال در مادربورد EPoX 8RDA+ ازچپ به راست داريم: کانکتور داخل رنگ آبي کمرنگ يک کانکتور ماوس PS/2 مي‌باشد. کانکتور داخل رنگ ارغواني يک کانکتور کي بورد PS/2 مي‌باشد. دو کانکتور داخل رنگ سبز کانکتورهاي USB 2.0 مي‌باشند. کانکتور داخل رنگ قرمز کانکتور پورت پارالل (موازي) مي‌باشد((LPT . دو کانکتور داخل رنگ زرد کانکتورهاي پورت سريال (COM1,COM2) هستند. کانکتور داخل رنگ نارنجي کانکتور RJ45 LAN مي‌باشد. دو کانکتور داخل رنگ سبز دو کانکتور اضافي USB 2.0 مي‌باشند. کانکتور داخل رنگ صورتي براي ميکروفن مي‌باشد. کانکتور داخل رنگ آبي کانکتور خط ورودي کارت صداي BUILT IN و کانکتور داخل رنگ سبز کانکتور خط خروجي کارت صداي BUILT IN مي‌باشد.

اتصال وسايل از طريق کانکتور USB به خاطر راحتي در استفاده روز به روز گسترش پيدا مي‌کند و از آنجا که وسايل به صورت گردان مي‌توانند به همديگر زنجيره‌‌اي وصل شوند بنابراين کانکتورهاي USB تمام شدني نيستند. اما استفاده از يک پرينتر يا سيستم BACK UP درايو نوار در پورت پارالل غير معمول نيست يا اينکه کانکتورهاي PS/2 کي بورد و ماوس جهت استفاده کي بورد و ماوس.
کانکتورهاي روي پنل I/O هنگامي‌که مادربورد نصب مي‌شود از پشت کيس کامپيوتر برآمدگي دارند بنابراين اين کانکتورها بدون باز کردن کيس کامپيوتر قابل دسترسي هستند.
براي کارآيي بهتر سي دي رايتر و‌هارددرايو نبايد روي يک IDE نصب شوند. جعبه مادربورد شامل يک کابل IDE است. بنابراين يک کابل IDE ديگر بايد جداگانه خريده شود. در شکل زير يک کابل IDE با طول 18 اينچ استاندارد با کيفيت بالا-BELKIN- ديده مي‌شود. کانکتورهاي کابل جهت نشان دادن محل اتصال هر کدام رنگهاي متفاوتي را دارند. آبي براي مادربورد- سياه براي وسيله MASTER IDE و خاکستري براي وسيله SLAVE IDE.

مادربردهاي DDR: نوع جديد مادربوردها که علاوه بر دارا بودن اسلاتهاي AGP ماژولهاي حافظه DDR را نيز ساپورت مي‌کنند.
مادربردهايSDRAM : نوع قديمي‌مادربوردها که شامل اسلاتهاي ISA مي‌باشد.
مادربردهاي RAID: نوعي از مادربردها که استفاده از دو‌هارددرايو را به صورت parallel فراهم مي‌کند.
واحد پردازش مرکزي((CPU: کنترل کننده مرکزي کامپيوتر مي‌باشد که به کليه قسمتهاي کامپيوتر رسيدگي مي‌نمايد و عمل پردازش را انجام ميدهد. اين قطعه پردازشگر اصلي كامپيوتر است و در واقع تعيين‌ كننده نوع كامپيوتر مي‌‌باشد. در حال حاضر CPUهاي پنتيوم رايج است كه انواع آن پنتيوم II، III، IIII مي‌‌باشند.

CPUها داراي ابعادي حدود 5 * 5 cm و با ضخامتي حدود 2 mm مي‌‌باشند. CPU بر روي برد اصلي در جاي مخصوص خود نصب مي‌‌شود. سرعت CPU با واحد مگاهرتز معرفي مي‌شود. اين پردازنده داراي مدار الکترونيکي گسترده و پيچيده است که به انجام دستورات برنامه‌هاي ذخيره شده مي‌پردازد. بخشهاي اصلي CPU حافظه و واحد کنترل و واحد محاسبه و منطق هستند. در بخش حافظه کار ذخيره سازي موقت دستورها و يا داده‌ها در داخل ثباتها يا registerها انجام مي‌شود. واحد کنترل با ارتباط با بخشهاي مختلف سي پي يو کار هدايت و کنترل آنها را بر عهده دارد. واحد محاسبه و منطق(ALU) کار انجام توابع حسابي و مقايسه اي و منطقي را بر عهده دارد.
از ميان انواع سي پي يوهاي AMD و اينتل که بازار را در چنگ خود دارند پردازنده athlon از AMD ارزانتر و سريعتر و با کيفيت تر از پردازنده‌هاي اينتل مي‌باشد.



نماي پردازنده اتلون xp +2100 از بالا. شکل مربع براق روشن در مرکز هسته سي پي يو مي‌باشد. نماي پردازنده اتلون xp 2100+ از پايين. هسته پردازنده اتلون xp 2100+ . کلمه اول خط سوم (AROIA) نشاندهنده stepping پردازنده است که مشخص کننده overclock پردازنده مي‌باشد.

مقايسه پردازنده Athlon و Duron
Duron يک پردازنده Bus) 200FSB(FSB:Front Side است (200 مگاهرتز). پردازنده Duron 1.3 GHz حتي وظايف سخت را به خوبي انجام ميدهد. Athlon XP تا Athlon XP 2600+ يک پردازنده 266FSB است. از Athlon XP 2500+ به بالا 333FSB است. از Athlon XP 3000+ به بالا 400FSB مي‌باشد( از روي هم افتادنها معلوم مي‌شود که دو پردازنده هم سرعته مي‌توانند داراي FSBهاي متفاوتي باشند). Athlon XP 1700+ يا 1800+ تقريبا معادل و کمي‌قدرتمندتر از AMD Duron 1.3 GHz مي‌باشد.
دو مطلب در مورد اينکه پردازنده با چه FSB اي را استفاده کنيم اهميت دارد: اول اينکه مادربورد بايد کاملا FSB پردازنده را ساپورت کند( هر مادربوردي حداکثر تا يک حد FSB را ساپورت مي‌کند). دوم اينکه RAM بايد در همان سرعت FSB پردازنده کار کند. مثلا:

پردازنده 200FSB بايد با PC1600RAM استفاده شود.
پردازنده 266FSB بايد با PC2100RAM استفاده شود.
پردازنده 333FSB بايد با PC2700RAM استفاده شود.
پردازنده 400FSB بايد با PC3200RAM استفاده شود.

اما احتمال دارد کامپيوتر با سرعت FSB پردازنده و سرعت RAM غير مطابق با آن اسمبل شود مانند پردازنده 266FSB با PC2700RAM. اين مجموعه هم کار مي‌کند زيرا BIOS به سرعت کلاک حافظه اجازه مي‌دهد که به صورت تفاضلي با سرعت FSB پردازنده ست شود. بنابراين اين دو قطعه با هم به خوبي کار مي‌کنند.
پردازنده پنتيوم و پنتيوم 4 و پنتيوم 3

پنتيوم 3 و پنتيوم 4 پردازنده‌هاي بسيار خوبي هستند. کمي‌قبل پردازنده AMD در مواردي مانند کيفيت خو ب به نظر نمي‌رسيد و مشکلات سازگاري داشت. بخصوص با کارت ويدئوهاي مخصوص. امروزه کيفيت و سازش پذيري AMD Athlon مساوي با پنتيوم 3 و پنتيوم 4 است. وقتي تمام موارد با هم مساوي اند. پس بهتر است به سمت خريد AMD Athlon برويم که ارزانتر است.
RAM(READ ACCESS MEMORY): قطعه ايست که در ماژولهاي رم نصب مي‌شود و وظيفه اش نگهداري اطلاعات به صورت موقتي است تا سي پي يو بهتر بتواند کار خود را انجام دهد. در واقع به خاطر اختلاف زياد سرعت بين ديسک سخت و سي پي يو از رم استفاده مي‌شود تا اين اختلاف سرعت کاهش يابد. دو نوع رم هست: رم‌هاي معمولي (SD RAM) و رم‌هاي سريع (DD RAM). رم‌ها در انواع 4- 8- 16- 32- 64- 128- 256 مگابايتي در بازار وجود دارد. يک رم 256 تمامي‌کارها را به خوب انجام مي‌دهد و ما را مطمئن مي‌کند که رويهم رفته کارآيي سيستم به خاطر مقدار رم سيستم بي جهت از بين نمي‌رود.

مادربردهاي خوب امروزي اصولا از حافظه PC2100DDR( براي مادربردهاي DDR266) يا از حافظه PC2700( براي مادربردهاي DDR333) استفاده ميکنند. همه اينها از نوع DIMM form factor تبعيت مي‌کنند( ساختمان فيزيکي). همه حافظه‌هاي کامپيوتر اينگونه نيستند. براي مثال کامپيوترهاي قديمي‌از ماژولهاي حافظه SIMM استفاده مي‌کنند در حاليکه امروزه ماژولهاي حافظه DIMM معمولترند و از آنجاييکه استاندارد JDEC براي حافظه‌هاي DDR400 به مرحله نهايي نرسيده است همه ماژولهاي حافظه PC3200 در همه مادربردهايي که حافظه PC3200 را ساپورت مي‌کنند کار نمي‌کنند.
در موقع خريد علاوه بر اينکه بايد رمي‌که با کامپيوتر سازگار باشد مد نظر قرار داده شود بايد کيفيت رم را نيز در نظر گرفت. مشکلات بسياري از کامپيوترها بعلت استفاده از رم با کيفيت پايين مي‌باشد. کمپاني‌هايي مانند KingSton و Corsair اعتبار بالايي دارند و Mushkin بالاترين کيفيت رم را مي‌سازد براي کساني که مايل به پرداخت پول بيشتري هستند.
کارت گرافيک يا VGA: اين قطعه رابطي است بين برد اصلي کامپيوتر و مانيتور که وظيفه اصلي آن آماده سازي اطلاعات براي نمايش توسط مانيتور است. کارت گرافيک بر روي برد اصلي کامپيوتر نصب مي‌گردد و فيشي دارد که سيم کابل مانيتور به آن متصل مي‌گردد.

بعضي از کارتهاي گرافيکي امکانات خروجي TV دارند که قابل نصب به TV يا ويدئو مي‌باشند.
چهار جزء کليدي براي تمام سيستمها مادربورد- پردازنده- رم و کارت گرافيک هستند. با وجود تمام مطلوبيتي که کارتهاي گرافيکي امروزي دارند اما آنها هنوز داراي کاستيهايي هنگام کار با پردازنده‌هاي بسيار قوي و رم هستند. کارتهاي گرافيک MX بسيار عالي اند هم در کارآيي و هم در ارزان بودن و هم در بسته بندي و هم در نرم افزار. خريد يک پردازنده خوب همراه با يک کارت گرافيک پايين تر از حد پردازنده، پول دور ريختن است.
رقابت کارتهاي گرافيکي ATI و NVIDIA
يک رقابت شديد بين دو کارت گرافيک عالي NVIDIA و ATI وجود دارد مانند رقابت بين پردازنده‌هاي AMD و پنتيوم. کارت گرافيک NVIDIA GeForce4 Ti 4200 128MB 4x AGP حداقل کارت گرافيکي است که براي يک سيستم گرافيکي سطح بالا لازم مي‌باشد که داراي قيمت پاييني مي‌باشد. بعضي از کارتهاي گرافيکي داراي توضيحي مانند مدل DirectX 8.1 يا مدل DirectX 9.0 يا مدل تمام DirectXها مي‌باشند. اين يک فاکتور براي خريدن کارت گرافيک سطح بالا نيست. همه کارتهاي گرافيکي تمام حالتهاي DirectX را ساپورت مي‌کنند. بعضي‌ها فقط کارهاي بيشتري را از لحاظ سخت افزاري نسبت به بقيه انجام مي‌دهند اما تمام کارتهاي

گرافيکي سطح بالا به اندازه کافي براي انجام وظيفه قوي هستند. حالت ديگري که موجب اختلاف قائل شدن بين کارتهاي گرافيکي سطح بالا از يکديگر مي‌شود اينست که آيا آنها از لحاظ سخت افزاري AA را ساپورت مي‌کنند يا نه. اما اين يک فاکتور براي خريدن کارت گرافيک خوب نيست. AA پردازشي است که به موجب آن لبه‌هاي ناهموار و دندانه دار کمي‌نرم تر و صافتر مي‌شوند و تا حدي کار و تاثير دقيق و ماهرانه اي است.
بيشتر کارتهاي گرافيکي سطح بالا AGP 8x را ساپورت مي‌کنند. براي گرفتن بيشترين بازدهي AGP 8x، مادربورد نيز لازم است که AGP 8x را ساپورت کند. يک ترکيب AGP 8x، %5 تا %10 بهبود در اجرا و نمايش را نسبت به همان کامپيوتر با AGP 4x مي‌دهد. مدل‌هاي Geforce FX NVIDIA از لحاظ فيزيکي بسيار بزرگند به طوريکه آنها دو اسلات کارت را اشغال مي‌کنند، اسلات AGP و اسلات PCI مجاورش را.

براي گرفتن بيشترين بازدهي از کارت گرافيکي سطح بالا بايد پردازنده سطح بالا و حافظه سريع داشت و گرنه پردازنده قادر نخواهد بود تا کارت گرافيک را با لود کردن مشغول نگهدارد.
بايد حداقل از حافظه PC2700 و يک پردازنده Athlon XP 2100+ استفاده کرد تا بيشترين بازدهي را از کارت گرافيک سطح بالا گرفت.
كارت صدا يا Sound Card : براي اينكه كامپيوتر بتواند صدا را نيز پخش نمايد به قطعه ديگري به نام كارت صوتي نياز داريم. كارت صوتي نيز همانند كارت گرافيكي بر روي برد اصلي نصب مي‌شود و در پشت آن چند فيش براي ميكروفون و بلندگو قرار دارد. كارت صدا وظيفه آماده ‌سازي سيگنالها براي پخش و دريافت سيگنالهاي ورودي از ميكروفون و آماده‌ سازي آنها براي ذخيره در كامپيوتر را بر عهده دارد. اين قطعه اطلاعات کامپيوتري صفر و يک را به اطلاعات صوتي تبديل مي‌کند و انوع رايج آن در حال حاضر عبارتند از: Genius، Yamaha، Vibra و ...

براي کامپيوترهاي قديمي‌تر بايد کارت صدا نيز خريده مي‌شد، اما همراه با اغلب مادربوردهاي امروزي خريدن کارت صدا ضروري نيست چون آنها داراي ساپورت Build-in براي صدا با کيفيت خوب هستند، اما در صورت لزوم مي‌توان کارت صدا به طور جداگانه بر روي اين مادربوردها نيز نصب کرد. از بهترين کارت صداها، Creative Sound Blaster Audigy مي‌باشد که با انواع mp3 و Gamer قابل دسترسي است که هر دو داراي يک نوع سخت افزار هستند اما شامل بسته‌هاي نرم افزاري جداگانه اي مي‌باشند. قبل از Audigy، کارت صداي Creative Labs Sound Blaster Live! 5.1 بهترين نوع کارت صدا بود و هنوز هم در انواع mp3 و X-Gamer قابل دسترسي است.

بر خلاف کارت گرافيک Live!، Audigy به دو اسلات PCI براي شکل کاملش نياز دارد اما اسلات PCI دومي‌در واقع فقط براي فراهم کردن يک کانکتور براي Joystick استفاده مي‌شود و در صورت عدم نياز به آن مي‌توان فقط از يک اسلات PCI استفاده کرد. Audigy همچنين داراي ساپورت FireWire مي‌باشد.
کارت فکس مودم (Fax-Modem): فکس مودم کارتي است که در اسلاتهاي مادربورد نصب شده و براي برقراري ارتباط بين کامپيوترها استفاده شده و کامپيوترها را مجهز به امکانات ارسال و دريافت فکسهاي معمولي با کيفيت بالا و حتي رنگي مي‌کند علاوه بر اين جهت دريافت و ارسال اطلاعات کامپيوتري مانند فايل صدا و فايل اطلاعاتي و غيره توسط خطوط مخابراتي به کار مي‌رود. انواع مودم‌هايي که از خطوط تلفن استفاده مي‌کنند عبارتند از: مودم Dial-up، مودم ISDN و مودم DSL.

يک شبکه تلفن سنتي بر اساس سيگنالهاي آنالوگ عمل مي‌کند در حاليکه کامپيوترها با سيگنالهاي ديجيتالي کار مي‌کنند، بنابراين وسيله اي لازم است تا سيگنالهاي ديجيتالي کامپيوترها را به سيگنال آنالوگ و سازگار با خطوط تلفن تبديل نمايد(Modulation). اين وسيله همچنين بايد سيگنال‌هاي آنالوگ خطوط تلفن را به سيگنال ديجيتالي تبديل کند(demodulation). يک چنين وسيله اي به نام مودم مشهور است. اين نام از دو کلمه Modulation/Demodulation گرفته شده است. يک مودم همچنين DCE(Data Circuit Terminating Equipment) ناميده مي‌شود که براي اتصال يک کامپيوتر يا ترمينال داده به يک شبکه مورد استفاده قرار

مي‌گيرد. به طور منطقي يک کامپيوتر شخصي (PC) را DTE(Data Terminal Equipment) نيز مي‌نامند. سه نوع مودم وجود دارد: مودم داخلي(internal modem) که يک برد الکترونيکي است و در گذرگاههاي ISA يا PCI بر روي مادربورد قرار مي‌گيرد و توسط يک کانکتور Rj-11 به خطوط تلفن متصل مي‌شود. نوع ديگري از مودم‌ها، مودم خارجي(external modem) ناميده مي‌شود که برد الکترونيکي آن درون جعبه مخصوصي قرار داشته و در خارج از کامپيوتر قرار مي‌گيرد که توسط کانکتور DB-9 به يکي از پورتهاي سريال کامپيوتر متصل مي‌شود. نوع سوم که در کامپيوترهاي Laptop به کار مي‌رود شامل يک کارت است که در شيار PCMCIA قرار مي‌گيرد و اين کارت در واقع دربرگيرنده کل برد الکترونيکي مودم است. سرعت انتقال داده‌ها در مودم‌ها با پارامترهاي زير بيان مي‌شود: آهنگ باود(Baud Rate) و آهنگ ارسال داده‌ها (Data Rate). آهنگ ارسال داده‌ها عبارتست از تعداد بيتهايي که يک مودم مي‌تواند در يک ثانيه ارسال نمايد و آهنگ باود عبارتست از تعداد تغييرات سيگنال که در يک ثانيه اتفاق مي‌افتد.

هنگام خريد يک مودم بايد مطمئن شد که آيا استانداردهاي V.92 و V.44 را ساپورت مي‌کند يا نه. اين استانداردها تعدادي از بهبود و پيشرفتها را تضمين مي‌کنند از قبيل ساپورت انتقال سريع داده‌ها.
Hard Disk: اين قطعه بانك اطلاعات كامپيوتر است و همه اطلاعاتي كه قرار است براي مدتي طولاني نگهداري شوند، اغلب در اين قطعه نگهداري مي‌شوند.‌هارد از طريق يك كابل داده به برد اصلي متصل مي‌گردد و يك كابل برق نيز از منبع تغذيه به آن متصل مي‌شود. دو مارك عمده‌هارد Quantum و Maxtor است.‌هارد ابعادي به اندازه 12 * 8 cm دارد.

استفاده از يک‌هارد ديسک با ظرفيت بيشتر از 137.4 گيگابايت مي‌تواند بيشتر از درايوهاي کوچکتر مشکل ساز باشد. اين‌هارد درايوها احتياج به استاندارد آدرس دهي 48 بيتي جديدتري که به وسيله درايورهاي چيپ ست مادربورد،BIOS، و بوسيله سيستم عامل ساپورت مي‌شود دارد.

در انتخاب يک‌هاردديسک بايد به سطح ايجاد نويز و توليد حرارت نيز توجه کرد.
بيشتر‌هارد درايوهاي امروزي از استاندارد ATA(Advanced Technology Attachment) استفاده مي‌کنند. همچنين به عنوان IDE(Integrated Digital Environment) شناخته شده هستند. اين يک رابط پارالل است که سرعت انتقال ماکزيممي‌بالغ بر 133 مگابايت در ثانيه را ساپورت مي‌کند که اين بيشتر از حدي است که کامپيوترهاي امروزي مي‌توانند استفاده کنند.‌هارددرايوهاي SATA (Serial ATA) هم به عرصه ظهور رسيده اند و روزي چيزي عادي خواهند بود. يک‌هارد درايو که از SATA استفاده مي‌کند سرعت انتقال بالغ بر 150 مگابايت بر ثانيه را ساپورت مي‌کند.‌هارددرايوهاي ATA نمي‌توانند با سرعت انتقال بيشتر از 133 مگابايت در ثانيه ساخته شوند اما‌هارددرايوهاي SATA روزي به سرعت انتقال 300 و حتي 600 مگابايت در ثانيه خواهند رسيد.

گزارشهاي اوليه از مشکلات فراوان استفاده از SATA در قالبهاي RAID حکايت مي‌کند. اما ساير مزاياي SATA به نظر مطلوب مي‌رسد ولي نه زياد: 1- SATA از کابلهاي کوچکتر براي اتصال‌هارد درايو به مادربورد استفاده مي‌کند نسبت به کابلهاي bulkier ribbon که‌هارددرايوهاي IDE آنرا استفاده مي‌کنند. اين موضوع مهم است چرا که کابل ريبون IDE به اندازه اي بزرگ است که به راحتي جريان هوا را در داخل کيس مسدود مي‌کند و تأثير فن‌هاي کيس را تقليل مي‌دهد. اما مي‌توان کابلهاي ريبون IDE را خارج از مسير جريان هوا در داخل کيس عبورداد. 2- کابل SATA مي‌تواند تا 39.4 اينچ باشد در حاليکه کابلهاي IDE از 18 اينچ تجاوز

نمي‌کنند. اما فقط يک کامپيوتر بلند به کابل بالاي 18 اينچ احتياج دارد. 3- يک کابل SATA احتمال تداخل الکتريکي کمتري که روي اتصال بين‌هارددرايو و مادربورد واقع مي‌شود دارد چون سريال است. در حاليکه IDE پارالل است با 40 سيم در طول اتصال. با اينکه اين مورد از لحاظ تئوري معقول به نظر مي‌رسد اما به سختي مي‌توان تصور کرد که SATA پيشرفتي حاصل کرده است. چرا که کسي تا حالا نشنيده است که يک مشکل تداخل الکتريکي در کابلهاي ريبون IDE بوجود آمده باشد.