بخشی از مقاله
خاكبرداري به 2 روش انجام مي شود : يكي خاكبرداري سطحي و ديگري خاكبرداري عميق .
خاكبرداري سطحي بيشتر به منظور حفظ تعادل ساختمانهاي ( بلند ) انجام مي شود كه در اين روش ، حداقل 40 تا 50 سانتيمتر از خاكهاي دستي روي سح زمين را بر مي دارند .
اما خاكبرداري عميق با توجه به خواست كارفرما در احداث زيرزمين براي بنا صورت مي پذيرد .
وقتي عمليات خاكبرداري انجام مي شود محل تماس بل لودر با خاك . دست خورده مي شود كه براي تراكم اين خاك ، از غلطك محلي استفاده مي‌شود كه البته بهتر است قبل از آن ، از آب استفاده شود .
ـ جهت تعيين مقدار آب قبل از كوبش خاك ، بدين طريق عمل مي كنيم : با داشتن سطح زمين و ضخامت 15 تا20 سانتيمتر خاك ، حجم خاك را بدست مي آوريم . بعد با وزن مخصوص خاك ، وزن خاك را بدست آورده ، 20 درصد اين وزن را آب مي زنيم .( غلطك 10 تا 15 سانتيمتر متراكم مي كند .)
ـ خاكبرداري در عمق به دلايل زير انجام مي شود :
1) به عمق رفتن باعث رسيدن به مقاومت بهتر و بيشتر مي شود .
2) سربار باعث افزايش ظرفيت باربري است .
3) طول گيرداري بيشتر ، باعث واژگوني كمتر مي شود .
4) قرار گرفتن پي رد عمق باعث مي شود كه تحت تأثير يخبندان تخريب نشود .
5) از فضاي معماري زير رمين هم استفاده مي شود و..
ـ در خاكبرداري عميق بايد مواظب ريزش خاك بود .
چنانچه خاك بسيار ريزشي باشد و ساختمان همسايه هم وجود داشته باشد ، حدود يك تا 5/1 متري از ديوار همسايه خاكبرداري بايد شود و خاك باقيمانده را بصورت شيارشياري يعني يك در ميان خالي مي كنيم . هر قسمت را كه خالي مي كنيم ، مهار مي زنيم و بعد خاكهاي بعدي را بر مي داريم ومهار مي زنيم .
البته يك در ميان يا چند در ميان بودن خاكبرداري : بستگي به نوع خاك و تشخيص مهندس مربوطه دارد .
در خاكبرداري عميق ، براي مهار كردن ترانشه هاي خاكي ، يا از سپرهاي مشبك و يا غير مشبك استفاده مي شود يا به تنهايي از المانهاي افي و مايل
استفاده مي توان كرد .
اگر از المانهاي افقي و مايل استفاده شود اين المانها مي تواند چوبي يا فلزي ( پروفيل ) باشد .
در المانهاي چوبي براي گيردار كردن المانهاي افقي و مايل از گچ استفاده مي شود و در المانهاي فلزي ، از جوش مي توان استفاده كرد .
ـ در خاكبرداري نقطة شروع مهم است . اين نقطه بهتر است از جايي شروع شود كه سرباري وجود نداشته باشد . ضمن اينكه در موقع خاكبرداري در شروع كار ، جهت بيل نبايد به سمت منزل همسايه باشد .
« در تصوير فوق نمونه اي از خاكبرداري نشان داده شده است . ضمن اينكه عمليات پي ريزي و اجراي ستونها نيز ديده مي شود . درتصوير فوق ، از مهار ترانشه ها و نيز مهار ديوار همسايه بدليل ريزشي نبودن خاك . اثري ديده نمي شود كه البته بهتر است در جهت اطمينان ديوار همسايه و خاك اطراف ، مهار شود .»
« در تصوير بالا ، مهار ديوار همسايه فقط با استفاده از المانهاي عمودي چوبي و بوسيله گچ كاري انجام شده است . البته مهار كامل با استفاده از المانهاي مايل كه به المانهاي افقي و عمودي تكيه مي كند ، صورت مي پذيرد .»
« پي ريزي »
پي انواع مختلفي دارد كه از آن جمله است پي گسترده و پي نواري .
براي پي هاي گسترده فقط بايد 30 تا40 سانتيمتر از كل خاك را بايد برداشت ولي در پي هاي نواري 30 تا 40 سانتيمتر از محل پي نواري را فقط كمي مي كنيم و سعي مي كنيم كه ازخاك اطراف به عنوان قالب پي استفاده كنيم . اما گاهي اوقات به قالب نواري احتياج است .
قالب بندي در پي ريزي بخاطر شكل دادن بتن و عدم اختلاط بتن با مصالح مجاور و جلوگيري از فرار آب بتن پي ( ايزوله كردن پي ) انجام مي شود .
قالب هاي مورد استفاده عبارتند از : قالبهاي چوبي ، فلزي ، قالب با مصالح بنايي و استفاده از جدارة خاكي پيرامون پي كني .
در قالبهاي چوبي به روغن كاري احتياج است تا آب بتن جذب چوب نشود و نيز قالب بعداً راحت تر جدا شود .
براي راحت تر جدا شدن قالب هاي فلزي از بتن ، حتماً بايد روغن كاري نمود . قالب هاي فلزي راحت تر تنظيم مي شود . در قالبهاي فلزي نياز به استفاده از مشمع براي جلوگيري ازنفوذ آب بتن به فلز نيست ؛( ولي گاهي اوقات در قالبهاي چوبي از مشمع استفاده مي شود .)
« در تصوير مقابل نمونه اي از قالب چوبي و قالب بندي ستونك ديده مي شود .)
« در تصوير زير ، قالب بندي راه پله با استفاده از قالب هاي چوبي مشاهده مي شود . با دقت درتصوير قالبهاي فلزي را نيز مي توان مشاهده نمود .»
قالب هاي با مصالح بنايي محاسني دارد و معايبي . از محاسن اين قالب به موارد زير مي توان اشاره كرد : پايداري قالب ، جدا كردن آجرها بعد از گرفتن پي ، تنظيم راحت تر اين نوع قالب ها نسبت به قالبهاي چوبي و فلزي . از معايب قالبهاي با مصالح بنايي يكي اين است كه آب بتن توسط آجر فشاري جذب مي شود . البته راه حلي كه دارد استفاده از مشمع است . عيب ديگر ، اشغال فضاي زياد است .
