بخشی از مقاله
پيشگفتار
اين مدارك از لحاظ فني با روش آزمايش RNUR به شماره 1097 مطابقت دارد.
نبايد بدون توافق RNUR تغيير يابد.
1ـ موضوع و زمينه كاربرد
اين روش به منظور ارزيابي مقاومت كفپوشها در برابر سوراخ شدن تدوين شده است در جاي پاشنه كفش يا جاهايي كه كوبش يا سوراخ كف خودرو قرار دارد يا كفپوش روي مادهايقابل متراكم شدن قرار گرفته است. اين استاندارد در مورد كفپوشهاي لاستيكي پلاستومر، كامپوزيت يا غير كامپوزيت و همچنين كفپوشهاي پارچهاي اعمال ميشود.
2ـ مبناي كار
نمونهاي از روي پايهاي حلقوي نصب نماييد و نيروي لازم براي سوراخ كردن آنرا به كمك پانچ استوانهاي اندازهگيري كنيد.
3ـ تجهيزات
1ـ3ـ دستگاه فشار
با سرعت 5mm 30mm در دقيقه، روي حساسيتي تنظيم شده كه نيروي 10 تا daN 20 را حدود 0.1daN ارزيابي كند.
2ـ3ـ ميله استوانهاي سوراخ كردن
با قطر 0.1mm 6mm، طول مؤثر حدود 50mm، كه زواياي تند آن در يك سر حذف شده است، سر ديگر در يكي ازصفحات دستگاه فشار نصب شده طوري كه محور ميله عمود بر سطح نمونه باشد ( به شكل پيوست مراجعه كنيد. )
3ـ3ـ جانمونهاي
مطاببق شكل پيوست شامل يك صفحه نصب A، يك پايه B و يك سيستم نگهدارنده؛ در حلقه نصب دقت كنيد كه نمونه درست نصب گردد.
4ـ3ـ ابزار برش نمونهها
براي مثال قيچي يا پانچ با قطر 5 mm 40mm .
5ـ3ـ مقايسه كننده
باري اندازهگيري ضخامتها با دقت 0.20mm اين دستگاه فقط در صورتي لازم است كه آزمايش روي نمونههاي يكنواخت ( لاستيك، P.V.C) انجام شود كه ميخواهيم مقاومت تك تك آنها را در برابر سوراخ شدن ارزيابي كنيم.
6ـ3ـ محفظه تهويه شده
در
7ـ3ـ محفظه تهويه شده
در و رطوبت نسبي 5% 65% .
4ـ نمونهها
نمونههاي تقريباً دايرهاي و به قطر 5 mm 40mm .
پنج نمونه برياهر آزمايش تهيه كنيد. در صورت يكنواختي در كفپوش كه منجر به نتايج مختلف ميشود، اين تعداد ميتواند ده عدد باشد. نمونهها را پيش از آزمايش در محفظه (6ـ3 ) آماده سازي كنيد. هنگاميكه كفپوش داراي الياف پارچهاي است، نمونهها ار در محفظه (7ـ3) آماده سازي كنيد.
5ـ روش اجرايي
1ـ5ـ نمونهاي را در جا نمونهاي قرار دهيد، نحوه قرارگيري را بررسي كنيد. حلقه A را روي پايه B تدريجاً سفت كنيد، دقت كنيد كه نمونه كوژدار نشود.
جا نمونهاي را نسبت به ميله سوراخ كردن كه تا روي نمونه پايين آمده شده تنظيم كنيد.
خارج از محوري بايد كمتر از 2 mm باشد.
2ـ5ـ در مورد نمونههاي يكنواخت كه مقاومت آنها ممكن است تناسب با ضخامت باشد ( لاستيك، P.V.C )، ضخامت نمونهها را به كمك مقايسه كننده (5ـ3 ) در قسمت مركزي آنها را بدست آوريد.
سپس همانطور كه در بند 1ـ5 تعريف شد سوراخكاري را انجام دهيد.
6ـ تشريح نتايج
1ـ6ـ مقاومت در برابر سوراخ شدن ميانگين بارهاي سوراخكاري اندازهگيري شده روي 5 ( يا 10 ) نمونه است كه بر حسب d aN بيان ميشود.
2ـ6ـ در مورد مواد يكنواخت، اين مقاومت را ميتوان در واحد ضخامت بيان نمود: بايد هر نمونه، نسبت بار ( d aN ) سوراخ كاري را نسبت به مقدار ميانگين ضخامت ( m m ) اندازهگيري شده بيان كنيد؛ مقاومت سوراخكاري ( m m / daN )، ميانگين نسبتهايي است كه اينچنين محاسبه شدهاند.
7ـ گزارش آزمايش
گزارش آزمايش بايد ذكر كند:
ـ شماره مواد،
ـ شرايط خاص آزمايش،
ـ روش آمادهسازي نمونهها،
ـ مقدار ميانگين مقاومت در برابر سوراخكاري و احتمالاً، پراكندگي نتايج،
ـ موارد خاص، مقاومت سوراخكاري در واحد ضخامت.
پيوست
دستگاه سوراخكاري
8 ـ تاريخچه و مدارك مرجع
1ـ8 ـ تاريخچه
1ـ1ـ8 ـ تدوين
OR : 1978/ 01/30 ـ تدوين استاندارد PSA، جايگزين استاندارد 1097.
2ـ1ـ8 ـ موضوع تغييرات
A: 1997/ 01/ 30 ـ به همان صورت استفاده شده است.
2ـ1ـ8 ـ مدارك مرجع
1ـ2ـ8 ـ مدارك PSA
1ـ1ـ2-8 ـ استانداردها
2ـ1ـ2-8 ـ ساير موارد
2ـ2ـ8 ـ مدارك خارجي
3ـ8 ـ معادل با:
1097 REN
سيتروئن
منسوجات، ورقهاي پلاستيكي،
منسوجات با روكش پلاستيكي
مقاومت در برابر برش جوشكاريهايHF
D41 1033
پيشگفتار
اين مردك با روش آزمايش رنو شماره 1033 تطابق فني دارد.
اعمال تغييرات در آن بدون مشورت قبلي با شركت رنو ممنوع است.
اين سند مطابق توافق انجام شده ميان بخش استاندارد پژو و رنو در فوريه 1987 ميباشد.
1ـ موضوع و زمينه كاربرد
هدف اين استاندارد تعيين ميزان مقاومت منسوجات، پارچهها با روكش پلاستيكي
(TEP )، ورقهاي پلاستيكي، صفحات يا پنلها از جنس الياف چوبي، مواد حفرهدار از جنس پلي كلرور وينيل ( P VC ) استرهاي گرما جوش.
2ـ روش كلي
ارزيابي ميزان مقاومت در برابر برشكاري نمونه آزمايش متشكل از حداقل دو قطعه جوش خورده با فركانس بالا، توسط دستگاه كشش.
3ـ تجهيزات
1ـ3ـ دستگاه جوش HF
قابليت تنظيم اين دستگاه به گونهاي است كه با آن ميتوان نمونههاي آزمايش متشكل از 2 يا 3 عنصر از جنس مختلف را به هم جوش داد.
مثال:
الياف چوبي + مواد حفرهدار از جنس PVC + صفحه پلاستيك
موكت + ورق پلاستيكي
عرض الكترود 3mm باشد مگر در مواردي كه دستورالعمل خاصي در مدارم ذكر شده باشد.
حداقل طول الكترود 280mm باشد.
2ـ3ـ ابزار كشش
كه در روش آزمايش 1029 D41 تعريف شده است.
3ـ3ـ محفظه تهويه
با دماي و رطوبت نسبي 5 % 50% .
OR: 01/02/1982 C: 24/01/1997
4ـ آماده سازي نمونههاي آزمايش
1ـ4ـ اتصال دو قطعه
• نواري در اندازههاي 100 × 300 ميلي متر از هر يك از قطعاتي كه قرار است بهم جوش بخورند تهيه كنيد.
• قطعات را آنچنان كه در ضميمه شماره يك نشان داده شده بر روي هم قرار دهيدو عمليات جوشكاري را در وسط قسمتي كه نمونه آزمايش مركب (كامپوزيت ) قرار گرفته و به موازات ظلع بزرگتر انجام دهيد.
• نوارها بايد به قسمتي بريده شوند كه جهتي كه درصد ازدياد طول در آن كم بوده مطابق جهت كشيدگي باشد.
2ـ4ـ اتصال 3 قطعه يا بيشتر
• يك نوار در اندازههاي 100× 300 ميلي متر از هر يك از قطهاتي كه قرار است در فكهاي دستگاه قرار دهيد تهيه نماييد.
• در مورد قطعهات ديگر يك نوار در اندازههاي 30×300 ميلي متر تهيه كيند.
• با رعاتي تذكرات داده شده در مدارك و مطابق با ضميمه شماره 3، قطعات را بر روي هم قرار دهيد.
• عمليات جوشكاري را مطابق پاراگراف 1-4 انجام دهيد.
3ـ4ـ برش نمونهها
• نمونههايي را كه اتصال آنها در پاراگراف 1-4 يا 2-4 يا در مجموعههاي جوشكاري HF مثل موكت زير انداز پانل در طاقچه عقب... ) صورت گرفته برش بزنيد.
• حداقل 5 نمونه با پهناي 50 ميلي متر مطابق با ضميمه 2 تهيه كنيد.
4ـ4ـ حالت لبههاي تو گذاشته شده
• مطابق ضميمه 4 نمونهها را برش دهيد.
5ـ4ـ مشروط سازي نمونههاي آزمايش
• نمونهها را بمدت 24 ساعت در محفظه (3ـ3) قرار دهيد.
5ـ روش اجرا
• نمونه آزمايش را در فكهاي دستگاه كشش (2ـ3) كه مطابق مدارك 100 ميلي متر ازهم فاصله دارند محكم كرده و خط جوش را موازي و با فاصله مساوي از فكهاي دستگاه كشش قرار دهيد.
• دستگاه كشش را روشن كنيدو آزمايش را تا جدا شدن كامل عناصر نمونه آزمايش مركب ادامه دهيد.
6ـ نحوه بيان نتايج
مقاومت در برابر برش، كه برحسب نيوتن در 50 ميلي متر محاسبه ميشود، برابر با حداكثر مقدار ثبت شده است.
Usage Public OR: 01/02/1982 C:24/01/1997
7ـ گزارش آزمايش
علاوه بر نتايج بدست آمده، گزارش بايد بيانگر موارد زير باشد:
• مرجع استاندارد حاضر
• مرجع قعه يا قطعات آزمايش شده
• مقررات پذيرفته شده براي انجام جوشكاري ( پاراگراف 1ـ4 و 2-4 )
• طولجوش اگر كمتر يا بيشتر از 3 ميلي متر باشد.
• ترتيب روي هم قرار دادن قطعات و لايه مياني مناسب
• نوع پارگي ( چسبي يا اتصال )
• جزئيات عملياتي پيشبيني نشده در آزمايش و حوادث احتمالي كه ميتواند بر نتايج تذثير بگذارند.
8 ـ تاريخچه و مدارك ذكر شده
1ـ8 ـ تاريخچه
1ـ1ـ8 ـ تدوين
• OR:01/02/1982 تدوين استاندارد پژو ـ جايگزيني با استاندارد شماره 1033 شركت
3ـ1ـ8 ـ موارد تغييرات
• OR:01/02/1987 : بازنويسي كامل
• C:24/01/1997 : وارد كردن در شبكه كامپيوتري IDEM
2ـ8ـ مدارك ذكر شده
1ـ3ـ8 ـ مدارك پژو
1ـ1ـ2-8 ـ استانداردها
D41 1029
2ـ1ـ2ـ 8 ـ ساير مدارك
2ـ2ـ8 ـ مدارك خارجي
3ـ8 ـ معادل با :
REN 1033
D41 1029
روش آزمايش كشش منسوجات و روكشهاي داراي الياف
بدون محدوديت استفاده
D41 1029
روشهاي آزمايش مواد
روش آزمايش كشش منسوجات و روكشهاي داراي الياف
بدون محدوديت استفاده
پيشگفتار
اين سند معادل استاندارد شماره D41 1029 اتومبيل رنو ميباشد و بدون مشورت با بخش تدوين استاندارد اين گروه نبايد هيچگونه تغييري نمايد. اين روش آزمايش مطابق توافق حاصله فيمابين اين گروه و گروه PSA در تاريخ اكتبر 1998 صورت گرفته است، ميباشد.
1ـ موضوع و زمينه كاربرد
موضوع اين روش آزمايش، تعيين مشخصات كشش منسوجات و روكشهاي تقويتي با الياف ميباشد. اين روش آزمايش در رابطه با پارچهها، بافتنيهايي كه كمتر قابل تغيير شكل ميباشند، روكشهاي داراي الياف بافتني و همچنين همين موضوعات بصورت اندود شده و يا اشباع شده از پلاستيك يا لاستيك، به كار برده ميشود. روش آزمايش مذكور همچنين در مورد مواد و محصولات مركب ( C omposite ) حاوي يك ياچند عنصر بافتني و يا لامه مربوطه، بكار برده ميشود. اين آزمايش در رابطه با مواد و يا محصولاتي كه داراي قابلليت تغيير شكل بالايي ميباشند مانند بافتنيهايي كه بصورت حرارتي تثبيت شدهاند. بكار برده نميشود. روش مذكور ميتواند در رابطه با موضوعات فوقالذكر در حالت خشك و يا مر طوب عمل گردد. اين روش آزمايش در رابطه با آزمايشات كششي به كار برده ميشود كه مقدار كشش بيشتر يا مساوي 50N ميباشد و در رابطه با مقدار كشش كمتر از 50 N از روش آزمايش D45 1124 استفاده ميگردد.
2. روش
نمونه مورد آزمايش تحت يك نيروي كششي كه ميتواند تا حد گسستگي اعمال گرددد توسط دستگاهي كه ميزان نيروي اعمال شده و همچنين ازدياد طول را مشخص مينمايد، قرار ميگيرد.
3. تجهيزات
3.1 دينامومتر
مطابق شرايط زير:
• يك دستگاه ثبت منحني نيرو ـ ازدياد طول،
• درجه نيروها بصورتي انتخاب ميگردد كه اندازهها بتوانند بين 20% تا 80 % از درجه استفاده شده اعمال گردند ( براي مثال در مورد يك عمل ازدياد طول تحت 50N، درجه كامل 100N خواهد بود )،
• سرعت جابهجايي فك متحرك و يا هر سرعت ديگري كه در مدارك مشخص شده است.
3.2 گيره
قطعة نمونه را بنحوي كه امكان هر گرونه حركتي وجود نداشته باشد بطور ثابت نگاه ميدارد، بستن گيرهها بصورتي انجام ميگردد كه موجب اعمال شارژ اوليه در نمونه مورد آزمايش نشود ( براي مثال: بستن فكها توسط پيچ و گيرهها با شيارهاي مربوطه)، عرض نمونه مورد آزمايش بايد كمتر از عرض گيرهها باشد.
3.3 محفظة آزمايش
محفظة مذكور داراي دماي و ميزان رطوبت ميباشد.
3.4 ابزار برش نمونهها نظير قيچي بدون دندانه يا گازانبر ( پنس)
4. آماده سازي نمونهها
4.1 آماده سازي
نمونه برداري بايد در بيش از 150mm از قسمت لبهها و يا انتهاء قطعه اعمال گردد و در مورد نمونههايي كه در جهت طول ميباشند، طرف بزرگ نمونه، بصورت موازي با لبة قطعه ميباشد ( حاشيه )، در مورد نمونههايي كه در جهت عرضي ميباشند، طرف بزرگ بصورت عمود بر لبه ميباشد. نمونههايي كه در جهت مايل به راست ميباشند. طرف بزرگ بصورت نسبت به لبه قطعه ميباشدو در رابطه با نمونههايي كه در جهت مايل به چپ ميباشند، طرف بزرگ بصورت نسبت به لبه قطعه ميباشد.
4.2 ابعاد
نمونههاي مورد آزمايش بايد به ابعاد 5 0 mm × 300mm باشند. در مورد نمونههايي كه از جنس تار و پود پارچهاي ميباشند، ابعاد مورد نظر 60mm × 300mm خواهد بود، مقدار مذكور بدين دليل در نظر گرفته ميشود كه نمونهها پس عمل نخ كش شدن به ابعاد تعريف شده برسند.
4.2.1 ابعاد محصولاتي كه به شكل نوار ميباشند.
در مورد محصولاتي كه عرش آنها كمتر از 50mm ميباشد، نمونهبرداري درجهت طول و بر روي عرض محصول صورت ميگيرد.
4.3 تعداد نمونهها
تعداد 5 نمونه در هر جهت و براي هر نيروي كشش مشخص شده در مدارك انتخاب ميگردد.
4.4 شرايط آزمايش
4.4.1 آزمايش در حالت خشك
نمونهها بايد به مدت در محفظة آزمايش ( 3..3 ) تحت شرايط مربوطه قرار گيرند.
4.4.2 آزمايش در حالت خيس
آزمايشات كشش ميتوانند بصورت خسي طبق مشخصات ارائه شده در دستورالعملهاي مربوطه انجام شوند. نمونهها را به مدت 2 ساعت در يك وان آب مقطر كه داراي وزني معادل 20 برابر وزن پارچه ميباشد غوطهور ميكنند. چنانچه خيس كردن محصول مذكور مشكل باشد، از محلولي كه داراي 1% عنصر خيس كننده ميباشد مانند الكل اتيليك استفاده ميشود. قبل از آزمايش كشش، نمونههاي مورد آزمايش را از وان مذكور خارج نموده و آنها را در بين دو روق يا كاغذ مخصوص جذب رطوبت قرار دهيد. آزمايش را كمتر از 2 دقيقه پس از خروج نمونهها از آب اعمال نماييد.
5. روش عملكرد
• درجه نيرو، ازدياد طول و همچنين سرعت جابهجايي فك متحرك را تنظيم كنيد.
• فكهاي مذكور را در فاصله 200mm نسبت به يكديگر قرار دهيد. يك انتهاي نمونه را در گيرههاي نمونه درگيرهها و خطر پيش رفتن گيرههاي مذكور در رابطه با منسوجات، جلوگيري گردد.
• قمست تحتاني نمونه را در دهانه تحتاني حركت دهيد. در لبه تحتاني نمونه مورد آزمايش نيرو كشش اوليه مناسب را ( كمتر از 0.5N ) اعمال نماييد. گيرهها را با همان دقت قبلي بفشاريد و سپس نيرو ( بار ) اوليه را برداريد. نمونهاي كه اينگونه بسته شده است، محور تقارن آن بابيد با محور متصل كنندة دو فك، تلاقي نمايد.
• دستگاه ثبت را در محل قرار داده و آزماييش را شروع كنيد. آزمايش را تا درك اولين آثار و علامت گسستگي بر روي نمونه، ادامه دهيد. بر روي منحني كشش، نيروي اتخاذ شده مشخص ميگردد ( 50N ، 100N، ... )
• آزمايش را تا تفكيك كامل نمونه به دو قسمت اجراء نماييد. جابهجايي فك متحرك را متوفق كنيد.
• در مورد هر گسستگي محسوس و هر تشكيل دهنده مواد، پارژ گسستگي وازدياد طول مربوطه را توسط منحني نشان دهيد.
• نمودار نيرو گسستگي و ازدياد طول مربوطه را رسم نمائيد.
• گيرهها را باز كرده و نمونه مورد آزمايش را درآوريد. فك تحتاني را به حالت اوليه برگردانيد.
هنگاميكه يك نمونه هم سطح كمتر از 10mm گيرهها جدا ميگردد، نمونه مذكور را حذف نموده و آزمايش را بر روي يك نمونه جديد انجام دهيد.
درموارد يك قطعه مورد آزمايش داراي قابليت بسط بالايي ميباشدو به حداكثر ازدياد طول مجاز توسط دينامومتر ميرسد بدون اينكه آثار شكستگي در نمونه مذكور ايجاد گردد، مجداً آزمايش را بر روي نمونههاي ديگري آغاز نماييد. آزمايش مذكور رابه گونهاي عمل نماييد كه فاصله اوليه بين گيرهها 100mm و سرعت كشش باشد.
همچنين ساير تغييرات مربوطه به وضعيت نمونه مورد آزمايش را نظير ورق ورق شدن، تارتار شدن، تاب ورداشتن يا پيچيدگي يكي از عناصر، حد ريزش و غيره را يادداشت نماييد.
6. بيان نتايج
6.1 نيرو و ازدياد طول گسستگي
• مقاومت در برابر كشش در مورد نمونهاي با عرض 50 mm ، ميانگين رياضي نيروهاي گسستگي ميباشد كه در مورد هر سري از نمونهها ( در هر جهت ) صورت ميگيرد و بر حسب دكانيوتن ارائه ميشود. در مورد مواد مركب ( كمپوزيت )، ميانگين رياضي نيروهاي گسستگي هر يك از عناصر تركيب شده محاسبه ميگردد.
• ازديادطول مربوط به گسستگي بر اساس درصد طول اوليه نمونه بين فكها ارائه ميگردد و با ميانگين رياضي مقادير تعيين شده در مورد هر سري از نمونهها در هر جهت محاسبه ميگردد. در مورد مواد مركب، ميانگين رياضي ازدياد طول مربوط به گسستگيهاي مختلف هر يك از عناصر محاسبه خواهد شد.
• در مورد محصولاتي كه به شكل نوار ميباشند( مراجعه به پاراگراف 4.2.1 ) مقاومت در برابر گسستگي برحسب دكانيوتن ارائه ميگردد كه به توجه به عرض نهايي محصول در وضعيت ارسال محاسبه ميگردد.
6.2 ازدياد طول تحت نيرو ضعيف
بهرهبرداري در مورد نيرو و ازدياد طول بر روي منحني انجام نخواهد شد.
7.پرونده گزارش آزمايش
علاوه بر نتايج بدست آمده پرونده آزمايش بايد موارد زير را مشخص نمايد:
• رفرنس مربوط به اين روش آزمايش
• رفرنسهاي مربوط به مواد، تاريخ ساخت، عرض قطعه در صورت متفاوت لبودن با عرض استاندارد و فام سازنده،
• نقشة مربوط به انتخاب نمونههاي مورد آزمايش،
• شرايط ويژه آزمايش مانند نوع يا سرعت جابه جايي فك كه مي تواند بر روي مقادير اندازهگيري شده اثر بگذارد.
• مقاومت و ازدياد طول در برابر گسستگي در هر جهت، اولين علامات گسستگي و نوع اين علامات
• كليه مقادير تفكيك شدة بيش از 20% ميانگين نتايج، مشخص ميگردد،
• احتمالاً، هماهنگي مربوط به نقاط يا مناطق ويژه،
• هر گونه مشاهدة ويژهاي كه بر روي محصول صورت ميگيرد،
• جزئيات عملي پيشبيني نشده در روش آزمايش مذكور، نظير حوادث احتمالي مؤثر در نتيجة آزمايش.
8 . تاريخچه و مدارك ذكر شده
8.1 تاريخچه
8.1.1. تدوين استاندارد
• تاريخ 77/11/01 تدوين استاندارد PSA ، جايگزين استاندارد مشترك شماره 1029.
8.1.2 موضوع تغييرات
C: 99/02/10 اصلاح كامل روش آزمايش
B : 97/01/17 تجديد نظر تحت همان نام
8.2 منابع ذكر شده
8.2.1 مدارك PSA
8.2.1.1 استانداردها
D45 1124
8.2.1.2 ساير منابع
8.2.2. منابع و رفرنسهاي خارجي
8.3 معادل استاندارد:
REN D411029
D411009
ورقهاي پلاستيك
آزمايش كشش
بدون محدويت استفاده
D41 1009
روشهاي آزماييش مواد
ورقهاي پلاستيك
آزمايش كشش
بدون محدويت استفاده
پيشگفتار
اين سند معادل استاندارد 1009 D41 شركت رنو ميباشد و بدون مشورت قبلي با بخش تدوين استاندارد اين گروه نبايد هيچگونه تغييري نمايد. اين استاندارد مطابق توافق حاصله فيمابين گروههاي رنو و psa در تاريخ ژانويه 1999 ميباشد.
1.موضوع و زمينه كاربرد
موضوع اين روش آزمايش، تعيين مشخصات مربوط به كشش ورقهاي پلاستيكي ميباشد. اين روش آزمايش شامل ورقهاي پلاستيكي، نواري پلاستيكي و نوارهاي پالستيكي چسب ميباشد تعيين مدول در كشش بر اساس روش آزمايش 1004 D41 انجام ميشود.
2. روش
اندازهگيري نيروي لازم در گسستگي يك نمونه ورق و ازدياد طول ورق مذكور در زمان گسستگي اين اندازهگيري و تعيين، دررابطه با كليه نقاط ويژه منحني كشش مانند آستانه و حد جريان ( اولين الزام ) انجام ميشود.
3.تجهيزات
3.1ماشين كشش مطابق شرايط زير:
• دستگاه ثبت منجني شارژ ـ ازدياد طول
• نيروهاي كشش مشخص شده، و ثبت شده با حداكثر خطاي مرتبط 1%
• ازدياد طول مشخص شده و ثبت شده با حداكثر خطاي مرتبط 1%
• مقياس نيروهاي انتخاب شده به ترتيبي كه اندازهگيريها بين 20% تا 80% حداكثر مقياس مورد استفاده قابل اعمال باشند.
• سرعت جابهجايي فك متحرك كه به طور ثابت معادل و يا سرعت پيشبيني شده در مدارك مربوطه ميباشد.
• تغيير دهانه از نظر شكل و ابعاد بطوريكه ايجاد خرابي نكرده و اجازه حركت به نمونه مورد نظر در طي آزمايش ندهد. عرض دهانه مذكور بايد بيشتر از عرض نمونههاي مورد آزمايش باشد.
3.2 محفظة مخصوص آزمايش كه داراي شرايط دماي زير ميباشد:
و رطوبت
3.3 ابزار برش
تيغه تراش داراي خط كش، گازانبر و قيچي بدون دندانه
4. آماده سازي نمونهها
• بيش از 5cm از لبههاي قطعه مورد آزمايش نمونهبرداري نماييد، نمونهها بايد داراي طول حداقل 150mm و عرض باشند. اين برش به كمك يك ابزار برش (3.3 ) صورت ميگيرد.
لبههاي مذكور بايدعاري از هر گونه شكاف يا بريدگي كه موجب گسستگي زودرس ميشود باشند.
• در مورد نوارهايي كه داراي عرض كمتر از 25mm ميباشند، عرض نمونه همان عرض نوار خواهد بود.
• براي هر آزمايش، تعداد 5 نمونه را در جهت طولي و 5 نمونه را در جهت عرضي برش دهيد.