بخشی از مقاله
چکیده:
نانوذرات اکسید آهن به عنوان عنصر ایجاد کننده ی تضاد در MRI و همچنین گرمادرمانی سلول های سرطانی استفاده های گسترده ای دارند. با این وجود اثرات این نانو ذرات روی سلامتی انسان به طور کامل بررسی نشده است. در این تحقیق اثرات نانو ذرات اکسید آهن روی هورمون های تیروئیدی T3 - و - T4 و TSH در موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت.
موش ها در سه گروه تجربی روزانه و به مدت 15 روز، نانوذرات اکسید آهن را با غلظت های 20µg/kg،50µg/kg و 150µg/kg که در یک میلی لیتر آب مقطر حل شده بود، توسط لوله ی گاواژ دریافت کردند. گروه کنترل نیز روزانه یک میلی لیتر مقدار آب مقطر دریافت کرد. غلظت سرمی هورمون T3 در گروه های تجربی و کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. غلظت سرمی هورمون T4 در گروه تجربی دریافت کننده ی دوز حداکثر نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد.
همچنین غلظت یرمی هورمون TSH در گروه های دریافت کننده ی دوزهای متوسط و حداکثر نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان می دهد. نتایج این تحقیق تجربی نشان می دهد که نانوذرات اکسید آهن در غلظت های بالا باعث مهار اعمال آندکرینی محور هیپوفیز-هیپوتالاموس شده و موجب بروز اختلال در عملکرد غده ی تیروئید می شود. به نظر می رسد نانوذرات اکسید آهن در غلظت های بالا اثر سمی بر فعالیت تیروئید دارد.
.1 مقدمه:
برخی نانوذرات نضیر آهن، کبالت و نیکل به دلیل خصوصیات مغناطیسی و پایداری که دارند به نانوذرات مغناطیسی معروفند - . - 5/1 از این میان نانوذرات اکسید آهن به دلیل خصوصیات فیزیکوشیمیایی که دارند به طور گسترده در تحقیقات in vivo و in vitro استفاده می شوند
همچنین این نانوذرات دارای کاربردهای زیست پزشکی زیادی از قبیل باز سازی بافتی، ایمنی سنجی، دفع مسمویت مایعات زیستی، گرمادرمانی سلول های سرطانی و غیرو می باشند . - Mirkovic et al 2010 - کاربرد مهم دیگر این نانوذره در MRI می باشد. MRI امروزه یک روش استاندارد و جاری در تشخیص های پزشکی می باشد . - Ka-wing Au et al 2008 - استفاده از نانو ذرات اکسید آهن به عنوان انتقال دهنده ی دارو برای درمان سرطان به سال 1970 باز می گردد و تا به حال نیز ادامه داشته است
با وجود کاربرد فراوان این نانوذره اثرات آن روی سلامتی انسان هنوز به طور کامل شناخته نشده است - Eun-jnng Park . - et al 2010 نانو ذرات اکسید آهن پاسخ های التهابی شامل افزایش غلظت سایتوکاین ها و همچنین افزایش بیان ژن های وابسته به این پاسخ ها را تشدید می کنند . تحقیقات زیادی اثرات سمی خفیف این نانوذرات را ثابت کرده اند .
- Eun-jnng Park et al 2010 - Apopa و همکارانش در سال 2009 اعلام کردند که نانو ذرات اکسید آهن باعث افزایش نفوذ پذیری سلول های اندوتلیالی می شوند. نانوذرات به دلیل شکل و اندازه ای که دارند قادرند از سدهای فیزیولوژیکی عبور کرده و اثرات مضری به جای گذارند. به هر حال اطلاعات ما در مورد سمی بودن آن ها بسیار کم و محدود است
در این تحقیق فرض براین است که تماس طولانی با نانو ذرات اکسید آهن موجب اختلال در هورمون های تیروئیدی T3 - و - T4 و TSH می گردد. تحقیقات زیادی نشان داده اند که سیستم هورمونی تیروئیدی نقش بسیار مهمی را در اعمال متابولیکی بافت ها ایفا می کند و هرکونه اختلال در عملکرد این سیستم آندوکرینی، خسارات جبران ناپذیری را به بافت ها وارد می کند. در این تحقیق اثرات مقادیر مختلف نانوذرات اکسید آهن بر غلظت هورمون های تیروئیدی مورد بررسی قرار گرفته است تا بتواند اطالاعات مهمی در ارتباط با اثرات ابن نانو ذرات بر فعیالیت های آندوکرینی و متابولیکی بدن ارائه دهد و زمینه های افزایش حفاظت در برابر این نانو ذرات فراهم گردد
.2 بخش تجربی:
حیوانات مورد استفاده در این تحقیق تجربی موش های صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-300 گرم بود که از خانه ی حیوانات دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد تهیه شد. حیوانات در زمان آزمایش به طور متوسط دارای سن 2/5-3 ماه بودند. درجه حرارت محیط در زمان آزمایش 25 -20 درجه ی ساتنتیگراد در طول شبانه روز بود. و شرایط نوری به مدت 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی تنظیم شد. آب آشامیدنی ار آب لوله کشی شهری و تغذیه ی حیوانات به وسیله ی خوراک مخصوص موش - غذای فشرده - که از شرکت سهامی خوراک دام و طیور پارس تهیه شده بود انجام شد. در این تحقیق تجربی حیوانات به طور تصادفی به دو گروه به شرح زیر تقسیم شدند:
گروه اول: گروه کنترل شامل 10 حیوان که در زمان آزمایش به آن ها روزانه یک میلی لیتر آب مقطر به مدت 15 روز خورانده شد.
گروه دوم: گروه تجربی شامل سه زیر گروه و هر کدام شامل 10 حیوان که به آن ها مقادیر مختلف نانو ذرات اکسید آهن که از پژوهشکده ی نانوتکنولوژی یزد تهیه و در یک میلی لیتر آب مقطر حل شده بود با غلظت حداکثر 150µg/kg وغلظت متوسط 50ʽg/kg و غلظت حداقل 20µg/kg ، به مدت 15 روز به صورت دهانی و از طریق لوله ی گاواژ خورانده شد.
از تمام حیوانات در پایان روز پانزده ام خون گیری از طریق سیاهرگ رترو اوربیتال چشمی صورت گرفت و سپس هر نمونه به مدت 15 دقیقه با دور 3000 سانتریفیوژ شد. بعد از جدا سازی سرم از لخته توسط سمپلر، نمونه ها تا زمان انجام سنجش های انزیمی در دمای -20 درجه سانتیگراد منجمد و نگهداری شد. غلضظت هورمون های تیروئیدی T3 - و - T4 و TSH با استفاده از روش الیزا و با استفاده از کیت های خریداری شده از شرکت Monobind ساخت آمریکا خاص هر هورمون اندازه گیری شد.
نتاج حاصله از مقادیر آنزیم های کبدی بر اساس برنامه آماری SPSS و آزمون ANOVA و تست Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و اختلاف در سطح احتمال P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
.3 بحث و نتیجه گیری:
.1-3 نتایج:
مطالعات آماری و مقایسه میانگین غلظت هورمون های تیروئیدی T4 - و - T3 و TSH به دنبال دریافت نانوذرات اکسید آهن، بین گروه های تجربی و کنترل انجام گرفت و نتایج به همراه محاسبات آماری در قالب نمودار آورده شده است. علامت * نشان دهنده ی اختلاف معنی دار در سطح P<0.05 برای هر گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل است.
بررسی تاثیر مقادیر مختلف نانوذرات اکسید آهن بر غلظت هورمون T3 نشان می دهد که بین گروه های تجربی و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود ندارد - نمودار شماره ی . - 1 غلظت هورمون T4 در گروه های دریافت کننده ی دوزهای متوسط و حداقل نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد ولی بین گروه دریافت کننده ی دوز حداکثر و گروه کنترل افزایش معنی داری وجود دارد - نمودار شماره ی. - 2 میزان هورمون TSH در گروه های دریافت کننده ی دوزهای متوسط و حداکثر نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان می دهد
