بخشی از مقاله
چکیده
در جهان امروزی گردشگری به عنوان عاملی جهت بهبود کیفیت زندگی جوامع در حال توسعه تلقی میشود وموجب تحولاتی بنیادی درشرایط اقتصادی ,فرهنگی واداب ورسوم مردم است.
از طرفی گردشگری و طبیعت گردی یکی از راههای مقابله با مشکلات روانی زندگی در شهرهای بزرگ است واز طرف دیگر انسان محور بودن این صنعت موجب شده که نقش عوامل انسانی در توسعه ان بسیارچشمگیرتراز عوامل طبیعی باشد.هنگامی که یک جامعه و منطقه تبدیل به مقصد گردشگران می شودالگوهای رفتاری وبسیاری از مولفه ها ازجمله مسائل اقتصادی ,اجتماعی و فرهنگی ان تحت تآثیرقرارمی گیرد.از جمله این تآثیرات می توان به استفاده بیشتر از زیربناهای اقتصادی بهبود کیفیت ووضعیت اشتغال وتآثیربر میزان درامدهای منطقه اشاره کرد.
جوامع امروزی برای رشد این صنعت از تمامی امکانات خود بهره می گیرندکه این امکانات گاهی به صورت بالقوه در منطقه وجود دارد.ازارکان مهم و منابع بالقوه توسعه گردشگری,عوامل ومنابع جاذبه های طبیعی می باشد که محدوده موردمطالعه یکی از مکانهای بالقوه گردشگری در سطح منطقه محسوب می شود.
آب وهوای معتدل کوهستانی در فصل گرما, چشم انداز زیبای کوهستانی ورودخانه باعث شده که این منطقه از لحاظ پتانسیل وداشتن استعدادهای بالقوه گردشگری در سطح مطلوبی قرار بگیرد بنابراین توسعه گردشگری در این محدوده,به پیروی از برنامه ریزی راهبردی ضرورت می یابد.
-1 مقدمه
-1-1گردشگری روستایی
امروزه صنعت گردشگری در جهان توسعه فراوانی یافته است وبسیاری از کشورها از این رهیافت توانسته اندوضعیت خویش راتا حددرخور توجهی بهبود ببخشندوبسیاری از مشکلات خود از قبیل بیکاری ,پایین بودن سطح در امد سرانه و کمبود در امدارزی را کاهش دهندامروزه مطالعات زیادی در سطح جهان پیرامون توسعه فعالیت گردشگری صورت گرفته است
در این میان جایگاه گردشگری روستایی نیز به عنوان شاخه ای از گردشگری دارای جایگاه برجسته ای است
توریزم پایدار روستایی، حضور نوعی ساختارها گردشگری است که در درجه اول به احیا و بازیافت ساختارهای موجود در منطقه می پردازد و اقدام به ساخت ساختمان های جدید تنها در صورت لزوم و یا فقدان آنها می کند. این امر کمک به بکرماندن منطقه توریستی کرده و در ضمن ،منبعی جهت در آمد برای روستاییان اطراف می شود.
ارتباط این روستاها با منطقه مورد نظر بوسیله وسایل نقلیه عمومی نظیر اتوبوس و بلکه دوچرخه بر قرارمی شود و بدینگونه هیچ نوع اقدامی بر افزودن سیمان ومصالح دیگر ساختمانی در مناطق مورد نظر انجام داده نمی شود.در این راستا، روستاییان دست به احیا و بازسازی منازل خویش زده و آنها را در ازای مبلغی معتدل، در اختیار گردشگران قرارمی دهند. بدینگونه از یکطرف گردشگر متحمل مخارج سنگین نمی شود و از طرف دیگر روستاییان در اجاره منازل و بطور کلی، چرخه اقتصادی روستا، یاری خواهند گرفت. دراین رابطه محیط زیست نیز آسیبی افزون نخواهد داشت و بافت روستایی احیا و نگهداری می شود
روستای یاس چای با برخورداری معماری سنتی و طبیعت منحصر به فرد تا کنون نتوانسته از این مزیت به خوبی استفاده کند با وجودی که مناطق طبیعی یاسه چای می تواند یکی از جاذبه های ارزشمندبرای جذب گردشگران داخلی وخارجی به شمار اید ,اما برنا مه ریزی برای استفاده از این شرایط هنوز در ابتدای راه است و کار مهم واساسی برای بهره برداری از جاذبه های طبیعی صورت نگرفته است
روستای یاسه چای در نگاه نخست، فاقد هر گونه خیابان و معبر به چشم می آید، بنابراین - روستای بدون کوچه ایران - هم گفته می شود این آبادی، دارای کوچه های سرپوشیده و دالان های قدیمی و بافت معماری خاص است که میتوان آن را به یک روستا با هدف گردشگری تبدیل کردو سالانه هزاران گردشگر به این روستا سفر کنند. گردشگری روستایی را می توان عبارت از فعالیت ها و گونه های مختلف گردشگری در محیط های مختلف روستایی و پیرامون آن ها که در بردارنده آثار مثبت و منفی برای محیط زیست روستا،انسان و طبیعت است نیز دانست
این روستا به لحاظ اقلیم و طبیعت مساعد، چشم اندازهای شگفت انگیزی در همه فصول سال دارد و گردشگران در مسیر مفرح پل تاریخی زمانخان، پس از عبور از دالان های سبز جاده در حاشیه رودخانه زاینده رود، در میان منطقه ای بکر و زیبا و بیشه زارها و باغ های انبوه، به هم پیوسته و وسیع از انواع درختان گردو، بادام، هلو، انگور، آلوچه، زردآلو، گیلاس، سیب و ... به این آبادی تاریخی می رسند و همگونی طبیعت و معماری را به نظاره می نشینند.تنوع گل ها و گیاهان خودروهمراه با گونه های متنوع جانوری از قبیل شغال، گرگ، روباه، خرگوش و کبک، جلوه جالب توجهی و زیبایی چشم نوازی به منطقه اطراف روستای - یاسه جای - بخشیده است .
این شهرستان، به دلیل قرار گرفتن در حاشیه رودخانه زاینده رود، از موقعیت های مناسب کشاورزی، باغداری و گردشگری برخوردار است
دات گردشگری روستایی را این گونه تعریف می کند: - فعالیت چند وجهی که در محیطی خارج از شهر صورت می گیرد و به گردشگران ماهیت زندگی روستایی را نشان می دهد -
آمپرمان نیز می گوید : - گردشگری روستایی به فعالیت های مزرعه ای و غیرمزرعه ای گفته می شود که در جوامع و نواحی روستایی انجام می شود، اما فعالیت های تفریحی بیرونی مانند پارک های موضعی و نواحی حیات وحش را شامل نمی شود.
