بخشی از مقاله
چکیده
یکی از اهداف گزارشگری مالی، تسهیل تخصیص کارآمد سرمایه است. یکی از جنبه های مهم این نقش، بهبود تصمیمات سرمایه گذاری می باشد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر سررسید بدهی جاری بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای دستیابی به اهداف پژوهش تعداد 152 شرکت با روش نمونه گیری حذف سیستماتیک برای دوره مالی 1392-1384 انتخاب شد.
برای کیفیت گزارشگری مالی از 3 رویکرد، دچو و دیچو - 2002 - ، کوتاری و همکاران - 2005 - و مک نیکلز و همکاران - 2008 - و برای اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری از مدل بیدل، هیلاری و وردی - 2009 - استفاده گردید. پژوهش پیش رو از لحاظ هدف کاربردی بوده و از بعد روش شناسی جزء تحقیقات توصیفی- همبستگی از نوع علی پس از وقوع می باشد.
یافته های تحقیق نشان می دهد بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. سررسید بدهی جاری نیز بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر مثبت و معنی داری دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان میدهد سررسید بدهی جاری بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری تاثیر معناداری ندارد.
مقدمه
با توجه به تحولاتی که در جهان امروز رخ داده است، خصوصا در کشورهای در حال توسعه که با تهدیدات عدیده ای روبه رو می باشند، این کشورها، جهت حل مشکلات اقتصادی خود نیازمند راهکارهای مناسب جهت استفاده بهتر از امکانات و ثروتهای خدادادی خود می باشند. در این راستا یکی از راهکارهای مهم، بسط و توسعه سرمایه گذاری است. با توجه به محدودیت منابع، علاوه بر مسئله توسعه سرمایه گذاری، افزایش کارایی سرمایه گذاری از جمله مسائل بسیار با اهمیت می باشد.
کارایی سرمایه گذاری مستلزم آن است که از یک سو، از مصرف منابع در فعالیت هایی که سرمایه گذاری در آن بیش تر از حد مطلوب انجام شده است ممانعت شود - جلوگیری از بیش سرمایه گذاری - و از دیگر سو، منابع به سمت فعالیت هایی که نیاز بیشتری به سرمایه گذاری دارد، هدایت گردد - جلوگیری از کم سرمایه گذاری - .
جایگاه ارزشمند اطلاعات در توسعه اقتصادی و سرمایه گذاری مورد اتفاق صاحب نظران علوم اقتصادی است. گزارش های مالی یکی از منابع اطلاعاتی در دسترس بازارهای سرمایه است که انتظار می رود نقش موثری در توسعه سرمایه گذاری و افزایش کارایی آن ایفا نماید.
در این راستا اساتید، محققان و اهل حرفه حسابداری به دنبال افزایش کیفیت گزارشگری الی به عنوان ابزاری برای ادای مسئولیت پاسخگویی به نیازهای جامعه خود بوده اند. به عنوان مثال بنابر مفاهیم نظری گزارشگری مالی، هدف صورتهای مالی عبارت از ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. دست یابی به این هدف مستلزم آن است که اطلاعات مزبور در درجه نخست، مربوط و قابل اتکا بوده و در درجه دوم قابل فهم و قابل مقایسه باشد
رشد و دگرگونی سریع روابط اقتصادی، منجر به رقابت شدیدی در عرصه تجارت، صنعت و سرمایه گذاری شده است. لذا شرکت ها برای بقاء و گسترش فعالیت های خود، نیاز به انجام سرمایه گذاری های مناسب و به موقع دارند.
گزارشهای مالی شرکت ها باید اطلاعاتی فراهم نماید که برای سرمایه گذاران بالقوه و بالفعل، بستانکاران و سایر استفاده کنندگان در سرمایه گذاری های منطقی، اعطای اعتبار و تصمیمات مشابه سودمند باشد. گزارش های مالی بایستی اطلاعات لازم برای ارزیابی وضعیت مالی و بنیه اقتصادی بنگاه، ارزیابی عملکرد و توان سودآوری، ارزیابی چگونگی تامین مالی و مصرف وجوه نقد، ارزیابی چگونگی ایفای مسئولیت مباشرت مدیریت و انجام تکالیف قانونی و فراهم کردن اطلاعات مکمل برای درک بهتر اطلاعات مالی ارائه شده و پیش بینی وضعیت آتی را فراهم نماید. در نتیجه این گزارش ها اهمیت بسزایی در تحقق اهداف یاد شده دارند و افزایش کیفیت آنها می تواند موجب کاراتر بودن سرمایه گذاری های شرکتها و حفظ و توسعه منابع آنها گردد
شرط لازم برای دستیابی به این هدف، اندازه گیری و ارائه اطلاعات، به نحوی است که ارزیابی عملکرد گذشته را ممکن سازد و در سنجش توان سوداوری و پیش بینی فعالیتهای آتی بنگاه اقتصادی، موثر باشد. بررسی گزارشهای سالانه شرکتها نشان می دهد کیفیت اطلاعات افشاشده در چنین گزارشهایی متفاوت است و تفاوت در افشای شرکتها به احتمال زیاد در نتیجه تفکر مدیریت و فلسفه فکری آنان و همچنین صلاحدید آنان در مورد افشای اطلاعات برای مقاصد سرمایه گذاری است
تأثیر ذهنیت در اندازه گیری اقلام حسابداری ریشه در مبنای تعهدی دارد که باعث ظهور اقلام تعهدی در صورت های مالی اساسی می شود و این اقلام، قابلیت اتکای پایین تری نسبت به اقلام نقدی دارند. هرچه قابلیت اتکای اقلام تعهدی بیشتر باشد به همان اندازه نقش بسیار مهمی در ثبات و پایداری سودهای آتی خواهد داشت و باعث می شوند که سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه ارزیابی درستی از ارزش اقلام تعهدی داشته باشند.
به طور مفهومی، کارایی سرمایه گذاری زمانی حاصل می شود که شرکت - فقط- در تمامی طرح هایی با ارزش فعلی خالص مثبت سرمایه گذاری کند. البته این سناریو در صورتی کارساز است که بازار کامل باشد
