دانلود مقاله سهم عادی Common stock

بخشی از مقاله

سهم عادی Common stock

سهام عادی (به انگلیسی: Common stock) سندی است که نشان می‌دهد یک سرمایه‌گذار، مالک درصد معینی از یک شرکت است، و درصد معینی از سود شرکت، و مزایای دیگری که به سهامداران تعلق می‌گیرد را دریافت خواهد کرد.[۱]
دارندگان سهام عادی، مالکان اصلی شرکت بوده، و از حقوق و مزایای زیر برخوردارند:

• حق دریافت سود سهام؛
• حق رأی دادن در مجامع عمومی عادی، و مجمع فوق‌العاده؛
• حق تقدم در خرید سهام جدید؛
• حق باقیمانده دارایی پس از انحلال شرکت؛

• حق اطلاع از فعالیت‌های شرکت؛
اکثر سهام شرکت‌ها به صورت سهام عادی است و به همین دلیل، معمولاً صاحبان این نوع سهام کنترل و مدیریت شرکت‌ها را در دست دارند.
Common stock
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search

Common stock is a form of corporation equity ownership represented in the securities (the stock). It is risky in comparison to preferred shares and some other investment options, in that in the event of bankruptcy, common stock investors receive their funds after preferred stockholders, bondholders, creditors, etc. On the other hand, common shares on average perform better than preferred shares or bonds over time.
Holders of common stock are able to influence the corporation through votes on establishing corporate objectives and policy, stock splits, and electing the company's board of directors. Some holders of common stock also receive preemptive rights, which enable them to retain their proportional ownership in a company should it issue another stock offering.

Additional benefits from common stock include earning dividends and capital appreciation
سهم (به انگلیسی: Share) قطعه‌ای از سرمایه یک شرکت است. هر سهم، نشان‌دهنده یا نمایندهٔ کوچکترین واحد مالکیت در یک شرکت یا کارخانه است. دارندهٔ هر سهم یا سهامدار، به همان نسبتی که سهام در اختیار دارد، در مالکیت شرکت یا بنگاه تولیدی شریک است. برای مثال، اگر شرکتی به تعداد دو میلیون سهم منتشر کرده، و شخصی مالک دو هزار سهم در این شرکت باشد، او یک‌هزارم از مالکیت این شرکت را در اختیار دارد.[۱]
] انواع سهام
از نظر حقوقی که سهامدار در سرمایه شرکت دارد

• سهام سرمایه‌ای — که می‌توان آنرا در دو گروه دسته‌بندی کرد:
o سهام عادی — که به دارندهٔ خود، حق اعمال رأی در مجامع عمومی شرکت را داده، و سود تقسیم‌شده در شرکت را دریافت می‌کند.[۲]
o سهام ممتاز — که معمولاً حق رأی نداشته، اما در دریافت سود سهام، نسبت به سهامداران عادی، در اولویت قرار دارد. سود سهام ممتاز، درصد ثابتی از مبلغ اسمی سهام ممتاز است، که میزان آن از قبل مشخص‌شده و در اختیار مجمع نیست. سود سهام ممتاز، باید قبل از سود سهام عادی پرداخت شود، حتی اگر شرکت به هر دلیل ورشکسته شود.[۳]
• سهام انتفاعی:سهم انتفاعی وقتی مصداق دارد که به دلیل استهلاک سهام که در قانون ایران از آن به عنوان استهلاک سرمایه یاد شده است [۴] ٬ ارزش اسمی سهم با استفاده از اندوخته‏های اختیاری یا سود قابل تقسیم به صاحب آن پرداخت شود.
از نظر ماهیت آورده

• سهام نقدی:در قانون فرانسه به کسانی که آورده نقدی یعنی پول به شرکت می‏آورند سهم نقدی اختصاص داده می‏شود.این سهام با پرداخت یک چهارم مبلغ آن قابل صدور است [۵].
• سهام غیرنقدی:به کسانی که آورده غیرنقدی به شرکت می‏آورند سهم غیرنقدی اختصاص داده می‏شود.این سهم در صورتی صادر می‏شود که آورده راجع به آنها به طور کامل تسلیم شده باشد [۶] .
سایر انواع سهام

• سهام مؤسس: سهام مؤسس سهامی است که در ازای زحمات مؤسسان پس از تصویب مجمع عمومی به آن‌ها داده می‌شود. دارندگان این نوع سهام، در اداره امور شرکت حقی ندارند و فقط پس از پرداخت سهام، بهره‌ای به آن‌ها تعلّق می‌گیرد.به بیان دیگر مزیت قابل انتقالی است که صاحب آن ٬ به دلیل ارائه خدمات در تاسیس شرکت سهامی از قسمتی از منافع شرکت یا هنگام تصفیه شرکت از قسمتی از دارایی اضافه بر سرمایه باقیمانده شرکت برخوردار می‏شود.
از نظر شکل

• سهام با نام — سهم بانام سهمی است که در ورقه راجع به آن نام صاحب سهم گفته شده باشد و یا در دفتر سهام شرکت ثبت شده باشد.در واقع هم می‏شود روی ورقه سهم که دارای شماره مخصوص است نام دارنده آن را ذکر کرد و هم به این اکتفا کرد که سهم با نام است و نام صاحب آن در دفتر سهام شرکت آورد [۷].
• سهام بی نام — حقوق صاحبان سهم بی‏نام ناشی از ورقه سهم است که به صرف قبض و اقباض قابل انتقال به دیگری است و هیچ‏ گونه تشریفات دیگری برای اعتبار انتقال آن ضرورت ندارد.از آنجا که این نوع سهم ٬ به صورت سند در وجه حامل تنظیم و مالک دارنده آن شناخته می‏شود ٬ مگر خلاف آن ثابت گردد [۸] ٬ گم شدن یا سرقت آن تابع مقررات قانون تجارت راجع به اسناد در وجه حامل است [۹] .

• سهام با حقّ چند رای: سهام با حق چند رای، سهامی است که حق رأی آن بیش از سهام عادی است و در مجامع عمومی شرکت، هر قطعه آن بیش از یک رأی دارد.
• سهام جایزه
• سهام ترجیحی
• سهام عدالت
• سهام مدیریتی

البته ممکن است سهمی در عین حال در دو یا چند تقسیم بندی قرار بگیرد مثلا سهام سرمایه‏ای ٬ بانام و ممتاز [۱۰] .
In financial markets, a share is a unit of account for various financial instruments including stocks, mutual funds, limited partnerships, and REIT's. In British English, use of the word shares in the plural to refer to stock is so common that it almost replaces the word stock itself. In American English, the plural stocks is widely used instead of shares, in other words to refer to the stock (or perhaps originally stock certificates) of even a single company. Traditionalist demands that the plural stocks be used only when referring to stock of more than one company are rarely heard nowadays.

The income received from shares is called a dividend, and a person owning shares is called a shareholder.
A share of stock is one of a finite number of equal portions in the capital of a company, entitling the owner to a proportion of distributed, non-reinvested profits known as dividends, and to a portion of the value of the company in case of liquidation. Shares can be voting or non-voting, meaning they either do or do not carry the right to vote on the board of directors and corporate policy. Whether this right exists often affects the value of the share. Voting and non-voting shares are also known as Class A and B shares respectively.