پاورپوینت چالشهای درمانی در ترومبوز نوزادان:

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 2 :

چالشهای درمانی در ترومبوز نوزادان:

اسلاید 3 :

مقدمه:

بیماری ترومبوتیک در نوزادان ناشایع است.
این بیماری میتواند موربیدیتی جدی بدهد.
این بیماری در نوزاد ترم وپره ترم رخ میدهد ونوزاد دختر وپسر را به یک اندازه درگیر میکند.
درمان ترومبوزیس /به جزموارد درگیری CNSدر در اینجا گفته میشود.

اسلاید 4 :

نگاه کلی:

نوزادان به دلیل مشخصات منحصر به فردی که در سیستم کواگولاسیون وفیبرینولیتیک دارند در ریسک ترومبوزیس قراردارند.

وجود یک کاتتر داخل عروقی تنها ومهم ترین فاکتور خطر برای ترومبوز نوزادی است .وبا قسمت اعظم حوادث ترومبوتیک همراهی دارد.

اسلاید 5 :

محل اسلاید

اسلاید 6 :

ازآنجایی که این فاکتورهای خطر معمولا گذرا هستند لذا خطر عود این مسئله پایین است.
پس هدف اولیه درمان در این گروه سنی پیشگیری از انتشار بیشتر لخته است که میتواند منجر به آسیب ارگان یا اندامی شود.

بندرت یک نوزاد دارای یک وضعیت مزمنی است که او را به ترومبوزیس مستعد میکندمانند پورپورپورافولمینانس/دراین صورت پروفیلاکسی طولانی مدت مورد نیاز است.

اسلاید 7 :

درمان ترومبوز نوزادی بطور عمده منتج از اطلاعات دربالغین بدست آمده است.
اطلاعات ما درباره استراتژی های درمانی /تاثیر وsafteyعوامل درمانی در گروه نوزادان اندک است.
در ارزیابی برای یک شیرخوار باید ریسک وفوائد آن بالانس شود.

اسلاید 9 :

درمان ترومبوزهای آسیمپتوماتیک:

اقدامات حمایتی وپایش دقیق واز نزدیک اندازه لخته را پیشنهاد میکنیم.
با این روش از ایجاد خونریزی ناشی از درمان فیبرینولیتیک یا آنتی کواگولان پرهیز کرده ایم.
اگر ترومبوز باکاتتر وریدی مرکزی یا کاتتر آمبلیکال همراهی داشته باشدباید کاتتر در آورده شود.
اگر لخته توسعه پیدا کند /درمان را توصیه میکنیم
درمان ابتدایی تجویز آنتی کواگولان است/بخصوص وقتی درآوردن کاتتر بدلیل وضعیت بالینی بیمار امکان پذیر نباشد.

اسلاید 10 :

در موارد بیماران سیمپتوماتیک:

ما پیشنهاد درمان با آنتی کواگولانها ویا فیبرینولیتیک را میدهیم.
درمان مواردو حوادث کمتر شدید نامعین است.
کاتتر مرکزی یا کاتتر ورید نافی دارای ترومبوز –اگر ممکن است- باید دراورده شود./بلافاصله یا 3-5 روزپس از درمان با آنتی کواگولانها
هرچند از نظر تئوریک ریسک آمبولی با برداشتن بلافاصله کاتتر همراه است.اما براساس شواهدوقوع این مسئله ناشایع است.

اسلاید 11 :

اگر کاتتر سنترال حین درمان آنتی کواگولان درمحل بماند پس از اتمام درمان پیشنهاد درمان پروفیلاکتیک با هپارین LMW میدهیم تا وقتی که کاتتر در آورده شود.
کاتترهای محیطی دارای ترومبوزیس باید سریعا درآورده شوند.
اگر ترومبوزیس سیمپتوماتیک باشددرمان با آنتی کواگولانها را شروع میکنیم.
مدت درمان اپتیمال نامعین است بطور کلی طول مدت درمان با آنتی کواگولانها از 6هفته تا 3ماه است.

اسلاید 12 :

درزمانی که درمان آنتی کواگولان و ترومبولیتیک انجام میشود باید از انحام اعمالی مثل تزریق عضلانی ونمونه گیری شریانی پرهیز کنیم.

دستکاری فیزیکی نوزادرا محدود کنیم
از تجویز ایندومتاسین یا سایر داروهای ضدپلاکت پرهیز کنیم.
وضعیت بالینی نوزاد بدقت مانیتور شود ومراقب بروز علائم خونریزی /بخصوص خونریزی داخلی و اینترکرانیال باشیم.

اسلاید 14 :

در زمان انجام آنتی کواگولان باید پلاکتها را بالای 50000 وسطح فیبرینوژن را بالای 1gr/dlنگه داشت.
ترومبوزهای کوچک شریانی/وریدی بدون علامت که انسداد ایجادنکرده اند وناشی از کاتترها هستند اغلب بابرداشتن کاتتر واقدامات حمایتی به تنهایی کنترل میشوند.
ترومبوزهای بزرگ شریانی /وریدی یا مسدود کننده را میتوان با هپارین unfractionate یا هپارین -molecular weight heparin Low-LMWH-درمان کرد.
درموارد ترومبوسهای Massiveشریانی یا وریدی که اختلال قابل توجه در علائم بالینی ایجاد میکند درمان با ترومبولیزیس لوکال یا سیستمیک انجام میپذیرد.

اسلاید 15 :

کنتراندیکاسیون های آنتی کواگولیشن :

موارد ممنوعیت مطلق:جراحی ناحیه CNS یا ایسکمی طی 10 روز گذشته
Procedureهای تهاجمی طی 3روز گذشته
تشنج طی 48 ساعت گذشته
و خونریزی فعال

اسلاید 16 :

ملاحظات عمومی:

کنتراندیکاسیون نسبی درمان با آنتی کواگولانها:
پلاکت کمتر از 50000یا کمتراز 100000در نوزاد بدحال
سطح فیبرینوژن کمتر از100mg/dl
INR>2
Severe coagulopathy
hypertension

اسلاید 17 :

درمان با آنتی کواگولانها:

درمان ترجیحی در نوزادان هپارین با وزن مولکولی پایین-LMWH-وهپارین unfractionated-UFH-است.
در اکثر موارد ما LMWH را ترجیح میدهیم:

1-پاسخ فارماکوکینتیک قابل انتظارتری میدهد.
2-نیاز کمتری به مانیتورینگ آزمایشگاهی وتنظیم دوز دارد.
3-زیر پوستی تزریق میشود.
4-احتمالا ریسک کمتری از نظر ترومبوسیتوپنی وابسته به ایمنی واستئوپروزیس دارد.

اسلاید 18 :

فواید دیگر LMWH:

1-وقتی ازطریق زیرجلد داده میشودbioavailabilityبیشتری دارد.
2-مدت اثر ضدانعقادی بیشتری دارد.
3- کلیرانس آن وابسته به دوز نیست.درنتیجه پاسخ دهی بیشتری داریم.
4- میتوان آن را زیر جلدی تزریق کرد واین امکان استفاده از آن را در موارد بیماران بدحال بیشتر میکند.
5-کاهش ریسک خونریزی در دوزهای توصیه شده درمانی دارد.(احتمالی است.)

اسلاید 19 :

انواع LMWH

1-Enoxaparin
2-Dalteparin
3-Ardeparin
Tinzaparin
Choice درمان آنتی کواگولیشن در نوزادان Enoxaparinاست هم از نظر Safetyوهم از نظر efficacy

اسلاید 20 :

Enoxaparin:

در موارد درمانی دوز دارو در نوزادان ترمmg/kg/dose 1/7است ودر نوزادان نارس mg/kg/dose 2است.این مقادیر دوبار در روز تجویز میشود.
دوز تراپوتیک دارو براساس سطح آنتی فاکتور Xaتنظیم وتیتر میشود.
سطح هدف آنتی فاکتور Xaبرای درمان اکثر حوادث ترومبو آمبولیک 0.5-1u/ml است که 4-6 ساعت پس از تزریق زیر جلدی اندازه گیری میشود