بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
جلسه دفاع طرح کوره زغال ساز به روش خلاء اکسیژن درون کوره
بسم الله الرحمن الرحیم
اسلاید 3 :
خلاصه فنی محصول:
تولید زغال سابقا بصورت سنتی، دفن در خاک و کورههای آجری یا اتاقی انجام میگرفت که آلودگی شدید محیط زیست، مصرف سوخت بیش از حد مجاز و تلفات حرارتی زیادی را در پی داشت همچنین در روشهای مذکور تولید زغال تلفات زیادی در تبدیل مواد اولیه به زغال وجود داشت یعنی ضریب تبدیل چوب به زغال پایین و در حدود 20 الی 25 درصد بود. همچنین در روشهای مذکور تولید زغال، نیاز به ناظر و اپراتور تمام وقت برای نظارت بر روش تبدیل چوب به زغال بود. برای غلبه بر چنین مشکلاتی کوره زغال ساز به روش خلاء اکسیژن درون کوره را طراحی و ساختیم که اولا بوسیله عایق کاری مناسبی که روی آن انجام پذیرفته است مانع هدر رفت انرژی و در نتیجه مصرف سوخت زیاد شده و ثانیا با توجه به اندازه گیریها و مقایسههای انجام پذیرفته با موارد مشابه دیگر، ضریب تبدیل چوب به زغال در دستگاه زغال ساز مورد ادعایی در حدود 45 درصد میباشد که نسبت به موارد مشابه بیشتر است.
اسلاید 4 :
توصیحات اجزای تشکیل دهنده طرح:
با توجه به نقشه، کوره زغال ساز به روش خلاء اکسیژن درون کوره از یک سقف هلالی از جنس آهن به منظور تجمیع گازهای متصاعد شده در روند تولید زغال از چوب(شماره 1 در نقشه)، دیواره های مشبک کوره از جنس آهن به منظور محبوس ساختن هوا در بین شبکه ها ی خود و در نتیجه آن عایق بندی حرارتی(شماره 2 در نقشه)، محل نصب عایق بندهای حرارت و صدا بر روی درب کوره(شماره 3 در نقشه)، هواکش گازهای متصاعد شده از فرآیند تبدیل چوب به زغال(شماره 4 در نقشه)، درب داخلی کوره مشبک شده (محل نصب آجر های نسوز بر روی آن) و عایق حرارت(شماره 5 در نقشه)، درب اصلی کوره از جنس آهن به منظور قطع ارتباط محیط داخل کوره با اطراف(شماره 6 در نقشه)، لوله خروجی محصولات احتراق(شماره 7 در نقشه)، پیچ تنظیم لوله رابط محصولات گازی تولیدی داخل کوره به محفظه احتراق(شماره 8 در نقشه)، لوله رابط مشعل و محفظه احتراق(شماره 9 در نقشه)، لوله رابط محصولات گازی تولید شده در داخل کوره به محفظه احتراق(شماره 10 در نقشه)، محفظه مکعب شکل احتراق برای حرارت دهی به داخل کوره تولید زغال(شماره 11 در نقشه) تشکیل شده است.
اسلاید 18 :
بازار خرید و فروش زغال صنعتی در ایران:
براساس آمارهای رسمی گمرک، در سال 96 هشت میلیون و 810 هزار و 709 کیلوگرم زغال به کشور وارد شده و در مقابل 456 هزار و 372 هزار کیلوگرم زغال از ایران صادر شده است. از آنجا که صنفی در ارتباط با زغالگیری وجود ندارد، آمار دقیقی از میزان مصرف هم وجود ندارد و همهچیز به مشاهدات میدانی خلاصه میشود.
براساس تخمینی که روزنامه سرمایه در سال 93 منتشر کرده، در بازار زغال تهران در آن سال روزانه 90 تن زغال به فروش میرسیده است که گردش مالی 18 میلیارددلاری را برای بازار این شهر رقم میزده اما این روزها، فقط در بازار مولوی به عنوان یکی از چند بازار عمدهفروشی زغال تهران، یک فروشنده مدعی میشود که ماهانه 50 تن زغال میفروشد
این یعنی گردش مالی بازاری که حتی صنف هم ندارد، در یک دهه جهش چشمگیری یافته است اما هیچ شفافیتی در فعالیت افراد شاغل در آن وجود ندارد و نمیدانیم چه بخش از این زغال به صورت قاچاق تولید میشود و کدام بخش با مجوز است. زغال قاچاق سرمایه رایگانی است که از جنگل به دست میآید و دلار را به جیب افرادی سرازیر میکند که معلوم نیست با کدام سازوکار، مجوز صادرات برای این محصول را از مراجع قانونی دریافت کردهاند.
