پاورپوینت لکه باکتریائی گوجه فرنگی

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 2 :

بیماری های باکتریائی گوجه فرنگی

بخش اول : لکه باکتریائی گوجه فرنگی

اسلاید 3 :

بخش اول : 

بیماری لکه باکتریائی گوجه فرنگی

گوجه فرنگی (Lycopersicon eseulentum Mill) میزبان تعداد باکتری بیماریزای گیاهی می باشد پژمردگی باکتریایی گوجه فرنگی ناشی از Rs = Ralstonia solanacearum )) درسال1372 از فارس ، بیماری خال زدگی باکتریایی گوجه فرنگی ناشی از ( Pss = Pseudomonas syringae pv tomato) در سال1373 از ورامین وشانکر باکتریایی گوجه فرنگی Cmm = Clavibacter michiganensis ssp. Michiganensis)) در سال 1367 در حومه ارومیه و لکه باکتریائی (Xv = Xanthomonas vesicatoriae Vauterin et al,1995) دیده شد. علایم بیماری در Pst بصورت لکه های گرد و نامنظم تا قهوه ای و سیاه با کلروز گسترده و یا محدود روی برگها و لکه های بیضوی کشیده روی دمبرگ، کاسبرگ ، دمگل و شاخه وساقه ودر روی میوه بصورت خالهای سیاه پراکنده سطحی وگاه با هاله کلروتیک روی میوه رسیده است .

اسلاید 4 :

در حالی که در شانکر باکتریایی گوجه فرنگی علائم بیماری شامل پژمردگی بوته بروز شانکر های قهو ه ای روی ساقه و دمبرگ ، تیره شدن بافت آوندی و بعضی موارد ظهور لکه های مدور سفید با برجستگی کوچک قهوه ای در مرکز آن بر روی پوست میوه می باشد. در پژمردگی باکتریایی گوجه فرنگی علایم بیماری عبارت است. از پژمردگی و پلاسیدگی برگها سبز خشکی سریع شاخ و برگ و تغییر رنگ سیستم آوندی ساقه است. علائم پوسیدگی نرم درساقه گیاهچه و بوته ها و میوه های گوجه فرنگی در اثر این دو عاملPcc = Pectobacterium carotovorum subsp. Carotovorum) ) و(Dc = Dickeya chrysanthemi ) میباشد.

طی سالهای 1385 تا 1387 تعدادی نمونه از بوته های آلوده گوجه فرنگی جمع آوری و به روش های معمول باکتری شناسی مورد بررسی قرار گرفت نتایج حاصل از این بررسی به منزله عدم وجود بیماری Cmm در مزارع خراسان رضوی و احتمال وجود پاتواری از بPs بر روی مزارع گوجه فرنگی و وجود باکتری اپی فیت Pantanoe herbicola می باشد. علائم پوسیدگی نرم در ساقه و گیاهچه بوته های گوجه فرنگی در اثر عامل Pc نیز مشاهده شد.

اسلاید 5 :

لکه باکتریائی گوجه فرنگی 

Bacterial speck Xthomanonas vesicatoriae vauterin et al. 1995

مقدمه :

بیمارری لکه باکتریائی گوجه فرنگی اولین بار در سال 1912 در تگزاس گزارش گردید و سپس در سال 1914 در آفریقای جنوبی و در سال 1917 در فلوریدا مشاهده شد. در سال های 1918 و 1919 خسارت روی گوجه فرنگی توسط این بیماری از 5 تا 50 درصد در بعضی از نواحی ایندیانا گزارش گردید. این بیماری یکی از مهم ترین بیماری های گوجه فرنگی و فلفل در فلوریداست. عامل بیماری توسط بهار (1368 ) از گوجه فرنگی هائی که از مناطق جنوبی کشور جمع آوری شده بود گزارش گردید.

اسلاید 6 :

نشانه های بیماری :

علائم بیماری روی کل بوته :

در اثر این بیماری تمام اندام های هوایی گیاه آلوده می شود. اگربوته های جوان بطور شدیدی به بیماری مبتلا شده باشند،کوتاه ماندن بوته و کاهش عملکردقابل تشخیص می باشد.

اسلاید 7 :

علائم بیماری روی برگ :

علائم روی برگ بسته به میزان رطوبت نحت ناثیر قرار می گیرند.تعداد لکه ها روی برگ های جوان بیشتر از برگ های پیر است. خالهای گرد کوچک سیاهرنگ روی برگ ظاهر می شودکه بعضی ازاین خالها همراه با حفره های زردرنگ می باشند و زاویه دارند. خالها با هم یکی می شوند و حاشیه برگ سیاهرنگ و زبر می شودروی برگ ها، ساقه ها و شاخه های میوه ده، لکه ها عموما مدور و به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه هستند. در شرایط رطوبت زیاد برگ ها ظاهری سوخته به خود گرفته و لکه های مشخصی روی برگ ها پدیدار می شود. در این حالت حاشیه و مابین رگبرگ ها زرد می شود و بافت زرد لکه ها آبسوخته شده و حالتی روغنی پیدا می کند و سرانجام برگ ها می میرند و چنین به نظر می رسد که برگ ها بر اثر کوددهی زیاد سوخته شده اند.

اسلاید 8 :

لکه های روی برگچه ها به آسانی با لکه های ناشی از خال سیاه، بلایت زودرس و لکه برگی خاکستری اشتباه گرفته می شود. زخم ها بر خلاف بلایت زودرس دارای نواحی متحدالمرکز نیستند. و در مقایسه با زخم های لکه برگی خاکستری، رنگ تیره تری داشته و پراکنش آن ها روی بوته ها یکنواخت تر است. یک هاله واضح در اطراف زخم های ناشی از بلایت زودرس دیده می شود ولی در لکه باکتریائی این هاله واضح وجود ندارد. زرد شدن برگچه ها و لکه های شبیه سوختگی روی آن ها به کل بوته حالت سوختگی می دهد. علائم بیماری روی ساقه مشابه علائم برگها می باشد.

اسلاید 9 :

علائم بیماری روی میوه و ریشه :

میوه: خالهای برجسته سیاهرنگ با حفره یا حلقه های زردرنگ برروی میوه ظاهرمی شود. سپس این خالها بصورت خشن و پوسته پوسته درمی آیند با حفره های تیره تر. پوست میوه به سختی کنده می شود. این بیماری هیچ علامتی روی ریشه ندارد. زخم های روی میوه اغلب به صورت تاول های ریز برجسته بوده که بزرگ شده و به رنگ قهوه ای در می آید.

اسلاید 10 :

عامل بیماری :

عامل بیماری باکتری است به نام Xanthomonas vesicatoriae که یک باکتری گرم منفی، دارای یک تاژک قطبی و غیرهوازی بوده، ژلاتین را ذوب می نماید. از مواد قندی گاز تولید نمی کند در محیط کشت سیب زمینی، پپتون و NA کلنی تشکیل می دهد و با طیف دمایی وسیع رشد می نماید. دمای رشد بهینه باکتری بین 25 تا 30 درجه سانتی گراد است. برخی جدایه ها روی فلفل، برخی در گوجه فرنگی و برخی دیگر هم روی فلفل و هم گوجه فرنگی بیماری زا می باشند.

اسلاید 11 :

چرخه بیماری و توسعه آن :

عامل بیماری در غیاب گیاه میزبان می تواند به مدت 16 ماه در بذر باقی بماند. زمستان گذرانی در ریشه و ساقه های گوجه فرنگی مرده و شخم نشده و روی گیاهانی از قبیل Solanum nigrum و Physalis minima صورت گیرد. بذور الوده، بقایای گیاهی آلوده، علف های هرز میزبان به عنوان منبع اولیه آلودگی به شمار می آیند. باکتری ها از طریق روزنه های برگ، زخم ها و یا محل شکستگی کرک های روی برگ که توسط باد، شن و کارگران ایجاد شده اند نفوذ می کنند و در بافت برگ تکثیر می نمایند. آلودگی ثانویه در خزانه و در مزرعه به وسیله باد و تراوش آب همراه با باکتری از سطح برگ انجام می گیرد. اگر یک گوشه از مزرعه آلوده شود تمام مزرعه آلوده می شود. آبیاری بارانی، بارندگی شدید و شینم طولانی از عوامل گسترش بیماری هستند. در دمای 25 تا 30 درجه و در برگ ها و میوه های جوان بیشتر از برگ و میوه های پیر می باشد. چنانچه دما در شب به زیر 16 درجه سانتی گراد برسد گسترش بیماری کم می شود و استفاده بیش از حد از کودهای ازته باعث شیوع بیماری می گردد.

اسلاید 12 :

کنترل بیماری :

هنگامیکه بیماری در مزرعه شایع است مبارزه با بیماری مشکل است. بنابراین باید منبع آلودگی را از بین ببریم. با استفاده از کاشت بذر سالم و نشاء کاملا سالم می توان آلودگی اولیه را کاهش داد. آلودگی اولیه بذر را با استفاده از تیمار آب گرم یا هیپوکلریت سدیم از بین برد. بذور را می توان را برای مدت 25 تا 30 دقیقه در دمای 50 درجه سانتی گراد قرار داده و پس از خشک کردن آن با پودرهای قارچ کش ضد عفونی نمود. آب گرم، باکتری موجود در داخل و سطح بذر را از بین می برد ولی با این تیمار درصد جوانه زدن در بذور ضعیف کاهش می یابد.

اسلاید 13 :

گوجه فرنگی و میزبان باید در زمین هایی کشت شوند که گیاهان عامل میزبان بیماری حداقل به مدت 2 تا 3 سال در آن ها کشت نشده باشد. سعی شود که گندم در تناوب به کار برده نشود زیرا باکتری در ریشه های گندم در زمستان مشاهده شده است.

عدم آبیاری بارانی در مزرعه و جلوگیری از رفت و آمد در مزرعه در هنگامیکه برگ ها خیس هستند در کاهش آلودگی موثر می باشد.

استفاده از باکتری کش ها نظیر استرپتومایسین در روی نشاها در خزانه سبب عدم انتقال آلودگی به مزرعه اصلی می شود.

استفاده از سموم مسی در مزرعه اصلی و یا سموم مسی همراه با مانکوزب و مانب برای مبارزه با بیماری های باکتریائی مورد استفاده قرار می گیرد.شاخ و برگ گیاهان میزبان را بعد از برداشت باید قطعه، قطعه نموده و زیر خاک مدفون نمود.

اسلاید 14 :

بخش دوم : بیماری خال زدگی یا خال سیاه گوجه فرنگی

اسلاید 15 :

بخش دوم : 

بیماری خال زدگی یا خال سیاه گوجه فرنگی

بیماری خال زدگی گوجه فرنگی در ستال 1373 از ورامین گزارش شده است (رحیمیان و شهریاری 1374). علائم بیماری تقریبا مشابه بیماری

لکه باکتریائی با عاملیت Xanthomonas vesicatoriae می باشد.

نشانه های بیماری :

علائم ایجاد شده توسط باکتری Pseudomonas syringae pv. Tomato اغلب به سختی از علائم ناشی از P.syringae pv.syringae (لکه باکتری سرینگیایی ) و حتی لکه برگی ناشی از Xanthomonas vesicatoriae در مزارع گوجه فرنگی قابل تشخیص هستند.

اسلاید 16 :

نشانه های خال زدگی گوجه فرنگی روی برگ :

روی برگ ها لکه های نکروزه قهوه ای تا سیاه با کلروزه گسترده یا محدود روی برگ ها ایجاد می گردد و نهایتا سطح وسیعی از پهنک را فرا گرفته و حتی موجب مرگ و ریزش آن ها می گردد. در مراحل اولیه در اطراف لکه ها هاله ای وجود ندارد، اما با گذشت زمان هاله ای رنگ پریده در اطراف آن ها ایجاد می شود. لکه ها در سطح زیرین برگ بسیار چشمگیر هستند.

بیماری به سایر اندام ها نیز سرایت می نماید و موجب لکه های بیضوی کشیده روی دمبرگ، دمگل و ساقه می شود.

اسلاید 17 :

علائم روی میوه :

ابتدا با خال های سیاه، ریز و سطحی شروع می شود و در مراحل قبل از رنگ گرفتن میوه، بافت اطراف لکه ها نیز سبز و بدون حاشیه مشخص است. اما نهایتا ممکن است یک هاله کلروتیک نیز اطراف آن ها را احاطه کند که موجب خسارت کیفی و کمی محصول می شود. این لکه ها در مراحل اولیه برجسته هستند. بافت اطراف هر خال نسبت به بخش های سالم ممکن است سبز پررنگ تر باشد. قطر لکه ها بسته به سن آلودگی متفاوت و اغلب کمتر از یک میلی متر است. آلودگی میوه های جوان به ویژه به وسیله استرین های دارای شدت بیماریزائی بالا و فراهم بودن شرایط مرطوب، گاهی منجر به تولید لک هایی با تراوش شدید شیرابه (همانند فتیله) می گردد.

اسلاید 18 :

عامل بیماری :

عامل بیماری خال زدگی گوجه فرنگی Pseudomonas syringae pv. Tomato (Okabe) Younge et al و عامل لکه برگی سرینگایی Pseudomonas syringae pv. Syringae Van Hall می باشد. باکتری عامل خال زدگی یک باکتری گرم منفی، هوازی، کاتالاز مثبت، میله ای، تکی یا دوتایی و دارای بیش از یک تاژک قطبی بودند. تمامی استرین های آن روی محیط KB تولید رنگ فلورسنت نمودند (قباخلو و رحیمیان 1379).نمایی از باکتری Pseudomonas syringae روی محیط کشت های مختلف (شکل سمت راست ) و روی برگ گیاه Arabidopsis در سمت چپ.

اسلاید 19 :

مبارزه :

از آنجاییکه عامل خال زدگی گوجه فرنگی بذر زاد می باشد و قادر است به مدت 12 الی 18 ماه روی بقایای آلوده گوجه فرنگی و علف های هرز زمستان گذرانی نماید، لذا رعایت تناوب زراعی به مدت حداقل سه سال با گیاهان غیرمیزبان در خزانه و مزارع، مبارزه با علف های هرز به منظور جلوگیری از افزایش جمعیت پاتوژن، استفاده از گیاهچه ها و نشاهای سالم، تیمار بذر با آب گرم و آنتی بیوتیک ها، مبارزه با حشرات و کنه ها، ممانعت از انتقال فیزیکی عامل بیماری از نقطه ای به نقطه دیگر توصیه می شود. سم پاشی با ترکیبات مسی و آنتی بیوتیک ها (سولفات استرپتومایسن) از زمان شروع تشکیل گل ها به فاصله یک یا دو هفته با تاکید بر پیش آگاهی، کشت ارقام مقاوم یا متحمل، استفاده از ترکیبات فنلی، اسید سالیسیلیک به عنوان القا کننده مقاومت و به کارگیری استرین های غیر بیماریزا و سودوموناس های آنتاگونیست نیز به عنوان مجموعه ای از روش های کنترل این بیماری پیشنهاد شده است

اسلاید 20 :

بخش سوم : بیماری شانکر باکتریایی گوجه فرنگی