دانلود مقاله واکسن

بخشی از مقاله

واكسن

-واكسن چيست؟
واكسن دارويي است كه براي تحريك سيستم ايمني و در نتيجه توليد پاسخ مناسب طراحي شده است گاهي يك بار واكسيناسيون شخص را تا آخر عمر مصون نگه مي‌دارد. (23)
-تاريخچه واكسيناسيون
اولين اطلاعات در مورد واكسيناسيون به قرن ششم بر مي گردد. واكسيناسيون از زمان هاي بسيار قديم در هند، چين و ايران مورد استفاده بوده است. تقريباً در قرن پيش بود كه دكتر ادوارد جنيريك تكنيكي را براي واكسيناسيون بر ضد آبله كشف كرد. در 14(May) سال 1975 دكتر جيمز اولين بار از ويروس ضعيف شده آبله گاوي براي واكسناسيون فردي به نام جيمز فيليپ بر عليه آبله استفاده كرد. كار جنر با واكسيناسيون آبله گاوي اولين تلاش علمي براي كنترل بيماري هاي عفوني بود. كه با تلقيح دقيق و برنامه ريزي شده سيستماتيك صورت

گرفته بود. كار ادوارد جنر پايه اي براي ساختن واكسن هاي جديد و مدرن شد. با وجود اينكه تقريباً يك قرن پيش دانشمند فرانسوي، دكتر لوئي پاستور دريافت كه يك فرد مي تواند بر عليه يك بيماري مسري و عفوني حفاظت شود هنگامي كه اين فرد با پاتوژن ضعيف شده آلوده شود كه باعث ايجاد بيماري بسيار ضعيف و آرام مي‌كند كه تقريباً بدون ضرر است. مهمترين رويدار در تاريخ واكسيناسيون كه به آن دليل لوئي پاستور مشهور شد در سال 1885 زماني رخ داد كه پسري به نام ژوزف ميستر توسط يك سگ هار گاز گرفته شده بود. براي اولين بار در تاريخ فردي به صورت موفقيت آميز بر عليه هاري واكسيناسيون شده بود.

تا قرن نوزدهم در واكسن ويروس انساني به وجود آمد. يكي واكسن آبله جنر و واكسن هاري كه توسط لوئي پاستور ساخته شد. سه واكسن باكتريايي انساني (تيفوئيد، وبا و طاعون) نيز همچنين به وجود آمدند. تحقيقات اكتشافي و گسترش وسيع در علم واكسن سازي از سال 1950 شروع شد. دو واكسن معروف در طي اين سالها به وجود آمدند كه يكي واكسن غير فعال شده پوليو بود كه توسط دكتر جوناس سالك توليد شده وديگري واكسن زنده پوليو بود كه توسط دكتر آلبرت sabin توليد شد. به دنبال آن واكسن هاي ديگري نيز به وجود آمدند كه به صورت گسترده اي بر عليه سرخك، اوريون، سرخچه و هپاتيت B و استرپتوكوكوس نومونيا و هموفيلرس آنفولانزاي تيپ B مورد استفاده قرار گرفتند. (1)

-واكسن و واكسيناسيون
مشاهده افرادي كه از بعضي بمياري هاي عفوني بهبود مي يافتند و پس از آن نسبت به آن عفونت مچدد مقاوم مي شدند مدتها قبل از به وجود آمدن علم ايمونولوژي و فهم ما از پاسخ ايمني صورت گرفته بود. البته تلاش هاي پيگير خبر (Jenner) و پاستور Pasteur) براي بازسازي اين پديده مقدمه و محرك اوليه ايجاد علم ايمونولوژي بود. تلاش هاي آنها براي ايجاد ايمني از طريق تماس مصنوعي با عوامل عفوني آنقدر موفقيت آميز بودكه بسياري از بيماري ها كه زماني جزو بيماري هاي خطرناك و كشنده بودند به سرعت كنترل شدند. واكنسن

هايي عليه آبله، هاري، كزاز، سياه زخم، وبا و ديفتري ساخته شد. اين مسئله تا حدي مسئول ازدياد فوق العاده در جمعيت اخير دنيا شد كه متاسفانه بدون تحويلي در ساخت غذا صورت گرفته است. به طوري كلي روش‌هاي ايمني سازي با ارائه دادن مشتق شده از يك عامل عفونت به يك فرد در ارتباط هستند به طوري كه يك پاسخ ايمني به وجود آمده و

مقاومت نسبت به آن عامل عفونت تحريك شود. اين روش به نام ايمني سازي فعال (active immunization) خوانده مي شود. در مقابل مي توان آنتي بادي از پيش تشكيل شده را به فرد گيرنده آسيب پذير تزريق كرد تا يك حالت ايمني موقتي ولي فوري ايجاد شود كه به اين فرايند ايمن سازي غير فعال (Passive immunization) گفته مي شود. قبل از تعيين اينكه آيا تزريق واكسن براي كنترل بيماري خاصي لازم و امكان پذير هست يا نه بايد سه شرط وجود داشته باشد: اول اينكه ارگانيسم هاي ايجاد كننده بيماري به طور عامل شناسائي شوند. در حالي كه اين شرط بديهي به نظر مي رسد ولي همواره در عمل و حداقثل دربرخي از بيماري هاي حيوانات اهلي، به آن توجيه نشده است. دوم اينكه بايد مشخص شود كه حقيقتاً يك

پاسخ ايمني مي تواند در برابر بيماري مورد بحث محافظت بعمل آورد. بهمين علت هرگز نبايد واكسن آبله را براي درمان عفونت هاي هرپس و ويروس راجعه (recurrent herpes virus) يا زگيل به كار برد. مثال هاي ديگري از پاسخ هاي ايمني بدون داشتن اثر محافظتي در بيماري ويروسي در اسبها، بيماري پارو ويروس (parvovirus) دوسمور، بيماري آليوتيان (Aleution disease) و جود دارد كه در آن پاسخ هاي ايمني خود مسئول بسياري از فرايندهاي بيماري است و بنابراين به آن شدت مي بخشد. بالاخره واكسيناسيون، جواب منفي نيز دارد. قبل از استعقاي هر واكسني بايد مطمئن شد كه خطرهاي آن بيشتر از خطر احتمال وخيم تر شدن بيماري نباشد، براي مثال آبله از تاريخ 26 اكتبر 1977 در دينا ريشه كن شده است. از

آنجائي كه واكسيناسيون براي آبله ممكن است منجر به اسفاليت (encephatitis) گردد و شايد هم به مرگ منجر شود هيچ گونه دليلي براي زدن واكسن آبله به افراد طبيعي وجود ندارد. اخيراً بحث قابل توجهي در مورد ريسك هاي واكسيناسيون عليه بورد تلاپستوسيس (B.pertussis) سياه سرفه در مقابل حرارت خود بيماري سياه سرفه پيش امده است. واكنش هاي شديد نسبت به واكسن سياه سرفه نادرند. با وجود اينكه تب بالا، تشنج و واكنش هاي غشي مشاهده شده است ليكن آنفاليت حاد صدمه دائم مغزي و مرگ به ندرت ديده مي شوند. البته برآورده شده است كه اگر واكسيناسيون قطع شود تعداد مرگ هاي مربوط به سياه سرفه در ايالات متحده از حدود 10 به 35 تا 60 مرگ در سال صعود مي كند. روشن است كه فوائد نسبي اين واكنش بايد به دقت بررسي شود.

انواع شيوه هاي ايمن سازي:
ايمن سازي غير فعال و ايمن سازي فعال دو شيوه اي هستند كه مي توان به وسيله يك آنها يك فرد را نسبت به يك عامل عفوني مقاوم كرد. ايمن سازي غير فعال، از طريق انتقال آنتي باديها از فرد مقاوم به فرد آسيب پذير به طور موقت در اين مقاومت به وجود مي آورد. آنتي بادري هاي منتقل شده به طور غير فعال حفاظت فوري ايجاد مي كنند ولي چون به تدريج تابودينده مي شوند ميزان حفاظت نيز كم شده و فرد گيرنده، متعاقب آن نسبت به عفونت دوباره آسيب پذير مي گردد.

دسته بندي راه هاي كسب مصونيت در يك فرد.
(ايمن سازي غير فعال: Passive immunization):
ايمن سازي غير فعال مستلزم اين است كه آنتي بادي در فرد دهنده با استفاده از از روش ايمن سازي فعال توليد شود تا بتوان اين آنتي بادري ها را براي ايجاد حفاظت به جانور آسيب پذير تزريق نمود. اين آنتي بادي ها را مي توان در جانوران هر گونه اي و عليه طيف وسيعي از پاتوژنها توليد نمود. يكي از مهمترين شيوه هاي ايمن سازي غير فعال حفاظت انسان ها و حيوانات ديگر در مقابل كزاز به وسيله آنتي سرم هاي ايجاد شده در اسب بوده است. اين آنتي بادي ها كه ايسيون گلوبولين (immune globolin) نام دارد به وساطه يك سري تزيريقات ايمني زا در اسب هاي جوان بوجود مي‏آيند. توكسين هاي كلستريديومها پروتئيني هستند و مي توان با به كار بردن فرمالدئيد آنها را غير سمي كرد. توكسين هايي كه از اين روش به

دست مي آيند. توكلئيد نام دارد. در ابتدا به اسبها توكوئيد تزريق مي شود ولي با به وجود آمدن آنتي بادي ها تزريقات بعدي حاوي توكسين خالص شده مي گردند. پاسخ هاي اسب ها تحت نظر گرفته مي شود و زماني كه سطح آنتي بادي ها به حد كفايت رسيده خون اسبها گرفته مي شود. گرفتن خون به فواصل مشخصي انجام مي شود تا زماني كه سطح آنتي بادي ها نزول كند كه در اين هنگام دوباره آنتي ژن به اسبها تزيريق مي شود. پلاسما از خون اسب جدا شده و به آن سولفات آمونيوم اضافه مي شود تا بخش گلوبولين تغليظ و خالص شود. سپس اين فراورده آنتي بادي خاصل شده دياليزه فيلتره، تيتره و تجويز مي گردد. آنتي سرم اسب مصونيت كامل در برابر كزاز ايجاد مي‌كند ولي عاري از عوارض جانبي نيست. اين اسيون گلوبولين چون تنها به واسطه كاتابوليسم از بين مي رود براي مدتي طولاني دوام خواهد آورد. البته اگر اين آنتي سرم به حيواني از گونه ديگري، مثل انسان داده شود بيگانه شناخته مي شود و يك پاسخ ايمني در مقابل آن ايجاد شده و به سرعت از بين مي رود.

-بررسي واكسن هاي قديمي و جديد
واكسن هاي قديمي شامل ميكروب كشته شده، ضعيف شده و يا ميكروب زنده بودند. اين دسته از واكسن ها براي محافظت عليه بيماري هايي مثل فلج اطفال- آبله و مخملك مناسب بودند. به زودي با پيشرفت در تكنولوژي كشت سلولي دانشمندان به سمت ساخت واكسن هايي كه بر پايه كشت سلولي بودند هدايت شدند. آنها دريافتند كه تلقيح يك يا چند پروتئين از پاتوژن خيلي بهتر از خود پاتوژن مي تواند باعث ايمني زدايي شود. و بعد از آن نيز از پپتيدهاي آنتي ژنتيك به عنوان واكسن و به جاي پروتئين هاي پاتوژن استفاده كردند.
-واكسن هاي نسل جديد

امروزه از علم بيوتكنولوژي براي گسترش و ادامه ساخت واكسن هاي حيواني و انساني استفاده مي شود. واكسن هاي مدرن مختلف كه بر پايه علم بيوتكنولوژي توليد شده اند با استفاده از پيشرفت در علومي مثل ايمونولوژي، ميكروبيولوژي، زيست شناسي مولكولي، بيوتكنولوژي و منهدسي ژنتيك به دست آمده اند. در حال حاضر واكسيناسيون يكي از بهترين و با ارزش ترين راه ها برا جلوگيري از ابتلا به بيماري است. يك بار ايمني سازي، مشخص را تا آخر عمر در برابر بيماري حفاظت مي‌كند. دو گروه واكسن بر پايه علم بيوتكنولوژي ساخته شده است. واكسن هاي انساني و واكسن هاي حيواني با آمدن بيوتكنولوژي و مهندسي ژنتيك دانشمندان اين شانس را پيدا مي كردند كه از تكنولوژي هاي مختلف براي گسترش واكسن

هاي جديد استفاده كنند. پيشرفت تكنولوژي و تحقيقات واكسن نتيجه تغييري از واكسن هاي سنتي است كه شامل تمام ارگانيسم ميكروبي زنده است. به سمت واحد ايمن تر پيش مي رود و يا واكسن هاي نوتركيب است كه فقط شامل تركيبات آنتي ژنتيك لازم براي ايجاد ايمني كافي است. مهندسي ژنتيك ميكروبي و سيستم هاي بيان ژن در سطح بالايي براي گسترش اين فرآيند مفيد بوده اند. واكسن هاي مخاطي كه از باكتري ها و ويروس هاي نوتركيبي ساخته شده اند به عنوان واكسن هاي مياني براي آنتي ژنهاي هترولوژ مورد استفاده قرار مي گيرند. باكتري هاي زياد تخفيف حدت يافته مثل سالمونلا، مايكوباكتريوم بوسيس، شيگلا، ليتريا مونوسيتو ژنز واسترپتوكوكوس گوردني به عنوان ناقلين آنتي ژن مورد توجه

هستند. نژادهاي باكتريايي براي استفاده به عنوان واكسن هاي نوتركيب و غير نوتركيب پيشرفت يافته اند. به دنبال ايمني سازي باكتري نوتركيب زنده در داخل سلول ميزبان تكثير يافته و باعث بيان ژن ها و آنتي ژن ها شده در نتيجه باعث ايجاد ايمني در موقع هدف مي شود. ويروس هاي نوتركيب براي ساختمان واكسن هايي انتخاب مي شوند. زماني كه تغييرات پس از ترجمه براي پروتئين ها لازم است و زماني كه شناسائي ايمولوژيكي بهتر در سطح سلولي نياز است. باكتري هاي غير بيماري زا را از طريق مهندسي ژنتيك طوري دست كاري مي كنند كه مي تواند باعث بيان ژن شود. مثلاً آنتي ژنهايي كه در سطح قرار دارند و يا آنتي ژنهاي محلول و يا آنتي ژن هايي كه به غشا باند شده اند و يا در فرمهاي ترشحي هستند.
-BAC- VAC

يك تيپ جديد از تكنولوژي واكسن است كه بر پايه كروموزوم هاي مصنوعي باكتري هايي ساخته شده اند. (BAC) كه شامل قسمتي از ژنوم HSC-1 كه مسئول توليد مثلي است و بيشتر از آنتي ژن هرپس سيمپلكس (1) كه شامل هر دو ايمني سلولار و همورال است حضور پيدا مي‌كند.
BAC-VAC داراي اين قدرت است كه تعداد زيادي از آنتي ژن هاي كه شده توسط ژن ها را حمل مي‌كند.

-واكسن ضد كوكائين
واكسن هاي جديد ديگر واكسن بر ضد كوكائين است. آزمايشات صورت گرفته بر روي حيوانات نشان داده است كه آنتي بادي كوكائين مي تواند به فرم يك واكسن درماني عمل كند و اين كار را با اتصال مولكول كوكائين در بدن انجام مي دهد و آنها را از آسيب ناشي از كوكائين در امان نگه مي دارد. واكسن كوكائين براي درمان افرادي كه از دوز زياد كوكائين مصرف كرده اند. و يا افرادي كه به كوكائين معتاد هستند استفاده مي شود.

-واكسن هاي ژني
واكسن هاي ديگري واكسن هايي هستند كه درآنها از ژن استفاده مي شود كه در آنها از ايمن سازي به وسيله DNA يا RNA استفاده مي شود و باعث ايجاد ايمني مطلوب مي شود. تزريق مستقيم ژني كه بايد بيان شود در سلول ميزبان باعث كد كردن پروتئين هاي آنتي ژن شده در نتيجه باعث ايجاد ايمني بر عليه آن مي شود.
-واكسن هايي كه در آنها از مولكول آدهزين استفاده مي شود

مولكول هاي ديگر نظير آدهزين adhesins نيز براي توليد واكسن مورد بررسي هستند. اتصال ابتدائي آدهزين باكتريايي به سلول ميزبان باعث ايجاد كلني هاي متعدد و مختلفي از باكتري هاي عفوني مي شود. توليد آنتي بادي بر عليه اين آدهزين مانع اتصال آن و ورود پاتوژن هاي عفوني مي شود. برخي از آدهزين ها به قرار زير است.
پروتئين آدهزين Film H از پاتوژن هاي روده اي مثل Perlactin , FHA , Ecoil از بردتلاپرتوزيس، Hmw2 , Hmw1 از هموفيلوس آنفولانزا و PsaA از استرپتوكوكوس پنومونيه هستند. آنتي ژن هاي سطحي مثل PsaA (پروتئين سطحي (A) پنوموكولي) از استرپتوكوكوس پنومونيه در حال تحقيق براي توليد واكسن هستند.
-واكسن هاي خوراكي

از واكسن هاي ديگر واكسن هاي خوراكي هستند. اين دسته از واكسن ها نيازي به سرم ها و فريز كردن ندارند. واكسن هاي خوراكي در مقايسه با واكسن هاي تزريقي يك راه مناسب و ارزان قيمت براي اعمال و اجراي واكسن ها نشان مي دهند. واكسن هاي خوراكي سيستم ايمني را از بين واكنش هاي متقابلشان با لايه مخاطي راه معده اي، روده اي به راه مي اندازند. و اين دسته از واكسن ها در مقايسه با واكسن هاي تزريقي موثر بوده و موجب پاسخ ها و واكنش هاي ايمني بر ضد بيماري هاي غفوني مي شود كه از طريق سطوح مخاطي به بدن تجاوز مي كنند. گياهاني كه داراي ژن هاي پيوندي هستند خط مشي تكنولوژي براي گسترش و استفاده از واكسن هاي خوراكي را پيشنهاد مي كنند.
-استفاده از زير واحدهاي پپتيدي براي توليد واكسن

از تكنولوژي هاي جديد ديگر براي توليد واكسن استفاده از زير واحدهاي پپتيدي براي توليد واكسن است Vaccinomes كه در آنها از ژنوم براي تهيه واكسن استفاده مي شود.
پپتيدهاي Cyclic به عنوان يك نماينده ايمني زا از پپتيدهاي
in combination with mannan ساختگي و مصنوعي به عنوان واكسن براي diabetes، آنتي ژن براي ويروس هرپس سيمپلكس به عنوان پروتئين تعديل كننده پپتيدهاي آنژيوتانين II و به عنوان گيرنده پپتيدي ترومبين عمل مي‌كند.
واكسن هاي ساكاريدي
از دسته ديگر واكسن هاي ساكاريدي هستند. بيماري هاي اصلي كه بيماري هاي هدف براي اينگونه واكسن ها هستند عبارتند از سرطان، بيماري هاي كارديو سكولار، آرتريت ديابت، التهاب و بيماري آلزايمر است.

واكسن هاي DNA
واكسن هاي DNA يك مولكول DNA دو رشته اي حلقوي است فرستاده شده به يك پلاسميد كه شامل ژن هاي كد كننده يك يا چندين پروتئين پاتوژن هستند. از واكسن هاي DNA مي توانند در مورد درمان افرادي كه دچار بي نظمي و يا درهم ريختگي ژنتيكي شده اند مثل همفيلي به وسيه ژن تراپي استفاده كنند كه با اين روش فاكتورها را در سلول هاي مورد نياز وارد كرده و بنابراين مي توانند باعث درمان هموفيلي شوند و همچنين در مورد پيش گيري در مورد بيماري هپاتيت B در مورد استفاده از اين پروتئين‌هاي نوتركيبي براي ايمني سازي ظهور واكسن هاي نسل دوم را نشان داد. در مورد هپاتيت B پروتئين هاي انولوپ ويروسي در سلول هاي مخمر ساخته ده زياد شده و تصفيه مي شوند. كشف سلولي نيز انسان را به سوي ساخت واكسن هاي جديد هدايت كرد.

مزيت واكسن هاي DNA
يكي از بزرگترين مزيت هاي واكسن DNA اين است كه اين گونه واكسن هاي تركيبي از واكسن هاي زنده و غير زنده مفيد هستند. سلول ميزبان كه به عنوان يك سلول آلوده شده ظاهر مي شود آنتي ژن هاي كد شده به وسيله واكسن DNA را بيان مي‌كند. آنتي ژن مشتق شده پپتيدي به وسيله مولكول هاي MHC كلاسI و به وسيله بيان سلول حضور خواهند يافت. اين بدين معني است كه يك ايمني وسيع و كامل مي تواند به دست آيد. از زماني كه تمام واسكن هاي DNA بر پايه اصول متشابه ساخته شدند آماده كردن واكسن هاي جديد با آنتي ژن هاي حفاظتي شناخته شده نسبتاً آسان است. علاوه بر آن پلاسميد DNA در مقايسه با تعداد زيادي از واكسن هاي معمولي براي ساخت ارزان تمام مي شوند و در تمام

محيط ها و از همت جهات ثابت و پايدار هستند. واكسيناسيون بر ضد ويروس VHS كه باعث ايجاد سپتي سمي خونريزي دهنده درماهي رنگين كماني مي شوئد و به عنوان يك مدل براي نشان دادن پتانسيل واكسيناسيون DNA براي ماهي قرار گرفته است. محصولات كد شده از گليكوپروتئين هاي G ويروسي حفاظت و ايمني عالي مي دهد. مقدار بسيار كم (تقريباً 1ng) از پلاسميد DNA تزريق شده در داخل ماهيچه ماهي تقريباً حفاظت مهم نامعلوم مي دهد در حالي كه 10ng تزريق شده DNA حفاظت و ايمني بسيار خوبي مي دهد. يك دوره آزمايشي با واكسيناسيون DNA بر ضد ويروس VHS در ماهي رنگين كماني (هر g4 –3) براي مطالعه سطح و دوره ايمني و حفاظت بعد از واكيسناسيون انجام گرفته شد. نمونه هاي

آزمايشي به مدت يك هفته بعد از واكسيناسيون تا 24 هفته بعد از واكسيناسيون صورت گرفت. مقدار DNA تزريق شده DNA m1 بود. در تمام مدت ماهي هاي واكسيناسيون شده PC DNA- VhSG بسيار خوب ايمن و محافظت شده بودند. حفاظت و ايمني به مدت يك هفته بعد از واكسيناسيون نشان داد كه شامل هر دو مكانيسم يعني هم خاص و هم غير خاص يا معمولي است. در اين آزمايشات نشان دادند كه واكسيناسيون توسط DNA ابزار بسيار مناسبي براي پروفيلاكسي بر ضد بيماري هاي ويروسي در ماهي هاي كشت داده شده روي آب است. در اين دوره از آزمايشات هيچ مدركي مبني بر اينكه اين واكسن هاي داراي اثرات منفي هستند، يافت نشد. هرچند بزرگترين مانع در اين دوره آزمايشي براي توليد واكسن هاي DNAافكار عمومي كلي بر ضد حضور تغييرات ژنتيك مادزادي در توليد محصولات غذايي است.

2-اصول ايمني سازي ژنتيكي:
رهايي يا واگذاري ژن و بيان توالي هاي آنتي ژن توسط پپتيد آلسترون تنظيم كننده استراتژي برنامه داشنگاه است و بر روي اهميت مكانيسم هاي مولكولي براي گسترش واكسن هاي DNA و ژن تراپي كار ميكند. هدف اصلي از اين برنامه گسترش يك زير تيپ از واكسن DNA بر ضد ISAV (ويروس عفوني آنمي دهنده در ماهي سالمون) به عنوان يك مدل براي مطالعه مكانيسم هاي مولكولي براي درمان ژن، بيان ژن و توليد ايمني در ماهي سالمون و زبرا (Zebra) مي باشد.

برخلاف بيشتر تحقيقاتي كه روي اين رشته جديد صورت مي گيرد ؟ آلسترون و همكارانش فكر مي كنند كه هنوز ميزان دانش آنها در مورد واكسن هاي DNA و ميزان تاثير آنها در فرايندهاي مهم مولكولي آن كم است. كوچك كردن مقدار DNA و بيان ژن و هر آن چيز ديگر كه مربوط به ايمونولوژي ماهي است لازم و ضروري است. چندين مكانيسم براي بيان ژن وجود دارد: 1-داخل سياهرگي (i..V) 2-داخل ماهيچه (i.m) يا داخل پري توئنال يعني تزيريق در داخل آنها2-بهره گيري و يا استعمال

3- تحويل DNA استفاده از سوزن سرگل در داخل فشار زياد (Meditector) 4-صداي مافوق ultra sound 5- Electroportion 6-تكنولوژي ميكروپور (Tm) 7-جذب از طريق دهان/ روده يا مخاط هاي آبشش يا بناگوش 8-ساير موارد. معمولي ترين استفاده تزريق به طريق i.m است كه در بخشي از 1ng تا 50Mg از ساختمان پلاسميد DNA تزريق مي شود/ استفاده از تفنگ ژني براي انتقال DNA در تمرينات آزمايشگاهي درست و خوب كار مي كنند اما در حال حاضر هزينه كافي براي درخواست در مقياس بالا و جود ندارد. راه هاي ديگر استفاده از

روش تحويل DNA بدون استفاده از سوزن سرنگ و تحت فشار زياد است. صداي مافوق بالا وجود ندارد. راه هاي ديگر استفاده از روش هاي تحويل DNA بدون استفاده از سوزن سرنگ و تحت فشار زياد است صداي مافوق و كلا براي بهره برداري كامل و صحيح از اين متدها نياز به تحقيقات گسترده تر مي باشد. دكتر آبسترون مي گويد كه آنها فهميدند كه هنگام وارد كردن DNA از طريق تزريق داخل ماهيچه اي مشكلاتي همانند نشت و يا تراوش DNA از واكسن تزريق شده وجود دارد و بنابراين ممكن است باعث تغيير دادن عملكرد واكسن شود.آنها در حال تلاش هستند كه مقدار نشت مقدار نشت DNA را بعد از تزريق با ابزار و دستگاه هايي كه باعث تزريق داخلي بدون استفاده از سوزن سرنگ است را كاهش مي دهند.

16-نتيجه واكسيناسيون DNA در ماهي ها
بعد از واكسينايسون DNA آنها دريافتند كه سلول هاي سوماتيك براي
- گالاكتوزيداز به وسيله ELLISA اندازه گيري شد. نفود مايع يا محلول تزريق شده در ماهيچه ماهي بسيار خوب بود. بدون هيچ نفوذي در پوست يا ساير قسمت هاي بدن ماهي بود. نسبت به مرگ و مير در بين ماهي هاي واكسينه شده كم بود.

17-مزيت هاي تزريق بدون سوزن سورنگ
مزيت هاي تزريق بدون سرنگ: 1-واكسن DNA به خوبي در ماهيچه پخش شده بود. 2-مقدار نشت DNA در مواردي بسيار كم بود و در مواردي نيز هيچ نشتيب از نقطه تزريق ديده نشد. 3-اين متد براي استفاده بسيار ارزان و ساده است اما در عين حال اين روش در كنار مزيت هايي كه دارد در برخي موارد كسل كننده به نظر مي رسد. مثلا طراحي يك دستگاه براي مدل Medi-Jector.. نسل جديدي از ابزارها را براي تزريق بدون سوزن به وجود آمده كه به خوبي براي واكسن DNA مورد استفاده قرار مي گيرد.

Vestrheim , Lundinand , Syed , unpublished).
استفاده از تفنگ ژني براي تحويل DNA
تفنگ براي تحويل بي.ليسنيگ DNA به زير پوست ماهي زبرو zebro مورد استفاده قرار مي گيرد. با اين متد تحويل داخل سلول DNA به داخل بافت هاي هدف از ميان بمباران ذرات ملايمي پوشيده از DNA را امكان پذير مي سازد. مهمترين مزيت اين متد مقدار بسيار كم DNA است كه براي بهره گيري و استعمال DNA مورد نياز است. و به سرعت بعد از تزريق DNA بيان مي شود. تقريباً 13 دقيقه بعد از تزريق در 10% سلول هاي هدف GFP بيان مي شود و بعد از يك ساعت بعد از بمباران همه سلولهاي هدف در وسعتي برابر cm21 فلوئورسانس خواهد شد. مهمتري صدور هزينه حامل هاي ميكلرو است و علاوه بر آن مشكلاتي نيز در رابطه با استاندارد كردن مدل حاضر ابزار تفنگ ژني است. روش ديگري براي بهتر كردن جذب

سلولار و ملكولار ساختار ژن نفوذ از طريق گيرنده تغيير داده شده پپتيدي روي غشا سلول و پپتيد NLS يا عنصر افزايش دهنده SV40 ori 72 bp كه واسطه اي است براي وارد كردن به داخل هسته يعني انتقال از طريق سوراخ هاي هسته اي. تركيب مكانيسم هاي NLS و نفوذ در حال حاضر بهترين راه براي رسيدن به مقصود يعني انتقال ژن از محيط خارج سلول به داحل سيگنال در سلول هدف استفاده كرد كه البته بايد آن را در ساختار ژن جاي داد و يا نصب كرد تا بتوان آن را در سطح مشخصي از تيپ سلولي يا بافت متمركز ساخت.