مقاله در مورد کارآفرینی صنعت چایی

بخشی از مقاله

كليات و شناخت طرح:
شركت آفتاب گوهر نوين ( سهامي خاص ) در تاريخ 1/4/78 تحت شماره 13548 در مشهد به ثبت رسيد. اين شركت در ابتدا با سرمايه 10000000 ريال شروع به فعاليت كرده بود. كه پس از يك سال با تغييرات اساسي به شرح زير روبرو شد.
سرمايه اوليه اين شركت از 10000000 ريال بعد از گرفتن مجوز بسته بندي چاي به ميزان 310000000 ريال افزايش داده شده است كه 30% اين سرمايه را خود شركت تامين كرده و مابقي از طريق وام تبصره 3 كه مدت آن 5 ساله مي باشد تكميل گرديده است و نيز اين طرح تغييري در محل شركت داشته كه از مشهد به تربت آورده شده است.

موضوع شركت:
بسته بندي چاي در بسته هاي گوناگون اعم از ( چاي بسته اي و چاي تي بگ ( كيسه اي ) بوده است.
سوابق تجربي و علمي مدير عامل شركت:
1- سرمايه اوليه شركت 10000000 ريال بوده.
2- ظرفيت توليد ماشين آلات ( اسمي ٬ عملي ٬ عادي٬ مورد انتظار ):
ظرفيت توليد ماشين آلات بر مبناي تقاضاي بازار بوده كه به طور متوسط بسته هاي 500 گرمي در هر ساعت 360 بسته و 1000 گرمي در هر ساعت 250 بسته و چاي تي بگ كيسه اي در بسته هاي 5/2 گرمي كه در هر ساعت 400 بسته تكميل مي گردد.

3- پرسنل قبل از توليد تجاري:
پرسنل قبل از توليد تجاري اشخاص نامبرده در آگهي تاسيس شركت شامل سه نفر سهامدار دو نفر بازرس و مدير عامل و منشي جلسه. ( مدير عامل رئيس هيئت مديره هم هست )
4- پرسنل بعد از توليد تجاري
پرسنل بعد از توليد تجاري شامل كارگر و حسابدار و معاونت و بازار ياب و راننده مي باشد.
5- نوع قطعات يدكي ماشين آلات :
منبع كلي قطعات يدكي داخل مي باشد كه به صورت سفارش ساخته مي شود.
6- هزينه هاي تاسيس ٬ هزينه ثبت شركت :
هزينه تاسيس 1000000 ريال و هزينه هاي تعيين نام و هزينه هاي اداريي و هزينه هاي مربوط به اداره ثبت شركتهاي تهران و اداره ثبت شركتها در مشهد جمعا 2500000 ريال بوده است.
7- هزينه بهره برداري تجاري و راه اندازي مانند وسايل اداري و كارگاهي و ...
طبق جدول تاسيسات جنبي و اداري 35800000 ريال.
8- بررسي قيمتها و چگونگي توزيع محصولات توليدي در بازار:
طبق سفارشات در يافتي توسط بازار ياب محصولات توزيع مي گردد.
مقدمه:
بمنظور هماهنگي و اعمال شرايط بهداشتي در واحد هاي بسته بندي چاي اقدام به تهيه ضوابط زير شده است كه از پراكندگي شيوه عمل و مراحل بسته بندي و مكان وكليه مقررات و ضوا بط جلوگيري شود و جهت حفظ منافع مصرف كننده توليدات واحد مزبور را موظف به اجراي اين ضوابط مينمايد.
واحد هاي موصوف بايد قبلا مورد شناسائي وزرات صنايع ( سازمان صنايع كوچك ايران ) و سازمان چاي بوده و جهت اخذ پروانه هاي بهداشتي از اداره كل نظارت بر مواد خوردني و بهداشتي بايد حداقل شرايط زير را دارا باشد.
مكان: مساحت موسسه بايد حداقل 200 متر مربع زير بنا با توجه به حجم توليدات را ادرا و شامل قسمت هاي زير باشد.

الف: انبار ها
1- انبار مواد بسته بندي ( كارتن- پاكت
3- انبار مواد بسته بندي شده متناسب با ظرفيت
شرايط انبار سلوفان و اتيكت ) متناسب با ظرفيت و مجهز به تهويه.
2- انبار مواد اوليه متناسب با ظرفيت–

انبار محصور و سقف و از نور كافي بر خوردار و كف و ديوار آن غير قابل نفوذ و4 آب و صاف و مجهز به پاكت و تهويه باشد.
سالن بسته بندي
مساحت مناسب با حجم توليدات كف و ديوار آن صاف و قابلب شستشو كاشي كاري يا رنك آميزي تا ارتفاع 80/1 متر و از نور كافي بر خوردار و مجهز به تهويه باشد.
محل سرند
سالني مسقف با كف موزائيك و يا بتون صاف و تهويه مناسب
سرويس بهداشتي كار گردان
1- توات بتعداد هر 12 نفر يك واحد داراي سيفون و تهويه مناسب
2- اطاق رخت كن مجهز به كمد مناسب با تعداد كارگردان
3- اطاق نهار خوري با سرويس ميز وصندلي و يخچال و تهويه ( در صور تيكه كار گردان در موسسه غذا صرف مي نمايند )
4- در صورتيكه تعداد كارگران از ده نفر تجاوز نمايد طبخ غذا در خارج از محدوده بسته صورت ميگيرد و بايد آشپزخانه مناسب م مجهز به مسائل لازم باشد

تجهيزات:
ماشين بسته بندي يا وسايل بسته بندي دستي از قبيل بمبو ( سرتاس – قالب پاكت – سكوي- ( با ارتفاع مناسب )
بسته بندي اتيكت زني – كارتن زني
ماشين دوخت:
1- تبصره . سكوي بسته بندي كف و حضار آن پوشش استنلس استيل يا كاشي كاري و كليه مراحل بسته بندي بر روي ميز انجام گردد و كارگران مستقر بر روي صندلي باشند .
مقررات بهداشتي
1- كليه كارگران – شاغل قبل از اشتغال لازم است به درمانگاههاي وزرات بهداري معرفي و پس از معاينه كارت بهداشتي اخذ نمايند
2- كارگران شاغل بايد مجهز به روپوش تميز با رنگ روشن و كلاه و كفش كار باشند
3- پشت كليه درب ها و پنجره هاي باز شو بايد توري نصب شده باشد
4- در فصل گرما و سرما از وسائل سرد كن و گرمكن مناسب استفاده شود
5- جعبه كمك هاي اوليه و مجهز به وسائل امداد فوري .
6- كپسول هاي آتش نشاني بمقدار كافي .

7- براي كارخانجات بسته بندي چاي كه بيش از 10 نفر كارگر اشتغال دارند لازمست يكنفر مسئول فني واجد شرايط باستناد تبصره ذيل ماده هفت قانون مواد خوردني و بهداشتي به اداره كل نظات بر مواد خوردني و بهداشتي معرفي نمايند جهت كنترل مرغوبيت و قابليت مصرف چاي بسته بندي شده يا در محل آزمايشگاه احداث و به وسائل لازم مجهز و يا آزمايشگاه مورد تاييد وزارت بهداري معرفي نمايند .
8- افزودن هر گونه اسانس و رنگ يا مواد ديگر به چاي مجاز نمي باشد مگر با اخذ مجوز از وزارت بهداري.
9- باستناد ماده 11 قانون مواد خوردني لازم است مطالب ذيل بر روي بسته بندي قيد شده باشد نسبت اختلاط – نام موسسه بسته بندي كننده – آدرس محل توليد – وزن خالص – قيمت مصرف كننده
10- نصب هود بر روي قسمت بسته بندي و الك چاي .
بسته بندي چاي تي بگ
1- بسته بندي چاي تي بگ منحصرا بايد وسيله دستگاه بسته بندي اتوماتيك و يا نيمه اتوماتيك و بدون دخالت دست انجام پذيرد .
2- سيم دوخت از جنس آلومينيم يا استنلس استيل
3- نخ از الياف طيعي بدون رنگ و بوي خارجي و قابل قبول از نظر وزارت بهداري
4- فيلتر از الياف طبيعي
5- پوشش پاكت هم بايد عاري از رنگ و بوي خارجي باشد .
6- ساير مقررات و ضوابط در مورد بسته بندي چاي تي بگ هم اعمال ميشود .
پيشينه چاي ، در ايران
ايرانيان چاي را نخست به عنوان يك ماده داروئي شناختند و تا حدود قرنهاي يازدهم و دوازدهم هجري نام آن در كتابهاي پزشكي و كتابهاي داروشناسي و به اصطلاح (( قرابادين )) در شماره مواد دارويي فهرست شده است بعدها هم كه صورت نوشيدني پيدا كرد باز براي درمان پاره اي از درد ها به كار مي رفت هنوز هم به عنوان يك ماده دارويي مورد استفاده دارد در پژوهش هاي ميداني كه در سالهاي 1370 تا 1372 انجام شد همه جا پاسخگويان از خواص درماني چاي ياد كرده اند بنابر اين دوره كاربرد چاي به عنوان يك دارو هرگز در ايران پايان نيافته است اما آغاز ايندوره به استناد كتابهاي موجود و نقل ابوريحان به بيش از هزار سال بر مي گردد و چنان كه ياد شد قديم ترين منابع در اين زمينه (( قرابادين جندي )) از آثار قرن سوم هجري تاريخ چين و صيدنه ابوريحان است بيشتر نويسندگاني هم كه در قرن هاي بعد به تاريخ پيدايش مصرف و خواص چاي پرداخته اند و نيز فرهنگ نامه نويسان از اين منابع استفاده كرده اند .
از جمله كتابهايي كه از گياه چاي نام مي برد كتاب فلاحت نامه غازاني مربوط به قرن هفتم است از همين دوره كتاب آئين شهرداري را داريم كه نويسنده آن ضمن شرح وظايف و نكات مربوط به صنف هاي بازار و فروشندگان و صنعتگران و تهيه كنندگان و پرندگان خوراكي ها به شربت سازان نيز مي پردازد و همچنين از شربت فقاع كه به نظر مي رسد رواج عمومي داشته است نام مي برد اما از

چاي و نيز از قهوه كه بيشتر از چاي معمول شده است نام نمي برد بنابر اين در قرن هفتم هنوز از چاي و قهوه به عنوان يك نوشيدني عمومي و از قهوه خانه به عنوان مكان عرضه آنها خبري نيست اين وضع تا حدود اوايل قرن دهم هجري نيز ادامه دارد در اين فاصله نوشيدني اي كه جنبه عمومي داشته باشد و دردكان و بازار عرضه شود فقاع بوده كه در حد پاي چاي امروزي كم خرج ترين شكل پذيرايي به شمار مي آمده است چنان كه اصطلاح (( فقاع گشودن )) به معني در شيشه فقاع باز

كردن و كار كوچكي انجام دادن آمده است چنان كه امروزه تعارف يك استكان يا يك پياله چاي همين معني و مفهوم و اعتبار را دارد فردوسي در هجو نامه اي كه براي سلطان محمود عزنوي سروده است به كنايه از بي ارزشي هديه اي كه سلطان برايش فرستاده مي گويد: (( بهاي فقاعي به من داده است )). در شعر زير فقاع گشودن و پذيرايي با فقاع به معناي كاري كوچك در برابر ((جلاب دادن )) يعني با شربت گوارا و گران قيمت پذيرايي كردن آمده است
وگر جلاب دادن را نشايم فقاعي را به دست آخر گشايم
بعدها قهوه اين جايگاه را پيدا كرد .


چاي از ايران به اروپاي شرقي رفت
نخستين خبر هايي كه از مصرف چاي به عنوان يك نوشيدني گرم و مفرح داريم به اوايل دوره صفوي مربوط مي شود اما به احتمال آغاز آن را بايد در زمان پادشاهي اوزون حسن قراقويرنلو و در نتيجه گسترش تجارت خارجي جستجو كرد يكي از مورخان به نام (( باتيستارامير )) مي نويسد كه: (( در اواخر قرن پانزدهم و اوايل قرن شانزدهم ميلادي شخصي به نام حاج محمد تاجر ايراني اولين اطلاعات راجع به چاي و طرز مصرف آن را همراه خود از چين به اروپا آورد.))
تاريخ ياد شده در اين نوشته همزمان است با اواخر حكومت قره قريونلوها و پيدايش حكومت صفوي و اگر اين نقل درست باشد دست كم شرق اروپا توسط بازرگاني ايران با چاي آشنا شده است مطالب (( آدام اولئاريوس )) سفير دوك هلشتاين آلمان كه چندين سال بعد در زمان شاه صفي ( 1038 تا 1052 ) در ايران بوده نيز درسني اين خبر را معلوم مي كند زيرا او در نوشته خود از چاي به عنوان (( آب داغ ناشناخته ))و (( آب سياه رنگ )) نام مي برد و پيداست كه با چاي و شيوه تهيه آن آشنا نبوده است بنابر اين در كشور او اين نوشيدني را نمي شناخته اند .

چاي ختايي خانه
مطلب سفرنامه اولئاريوس درباره چاي نخستين اطلاعات مشخص درباره رواج نوشيدن چاي و پيدايش چايخانه در ايران است اگرچه چنانچه آمد بايد در حد محدودتري چاي نوشي از زمان قره قويونلوها شروع شده باشد اولئاريوس سه گونه مكان تفريحي متفاوت ميخانه قهوه خانه و چاي ختايي خانه را در اصفهان معرفي مي كند كه هر يك فضا و مشتريان خاص خود را دارند او درباره چاي ختايي خانه مي نويسيد :
(( در چاي ختايي خانه آب داغ ناشناخته اي مي نوشند از اين نوشيدني بسيار مصرف مي شود و در ضمن نوشيدن چاي به بازي تخته نرد و همچنين شطرنج نيز مشغولند. ))
شرح اولئاريوس از فضا و مشتريان و رفتار هاي آنها در سه گونه تفريحگاه ياد شده نشان مي دهد كه گروه چايخانه رو نسبت به دو گروه ديگر افراد شاخص تري بوده و احتمالا جايگاه اجتماعي بالاتري داشته اند.
او در جاي ديگر سفر نامه اش مي نويسد:
(( در ميدان اصفهان چايخانه چيني هم وجود دارد در اينجا و همچنين در مكانهاي ديگر آب سياه رنگ داغي مي نوشند كه از پختن گياهي كه تا تارهاي ازبك از چين مي آوردند بدست آيد چاي عبارت است از برگهاي بلند نوك تيز كه وقتي خشك است سياه و لوله شده به نظر مي آيد ايراني ها چاي را در آّب زلال و تميز دم مي كنند. ))
از اين نوشته ها بر مي آيد كه چاي در آن زمان هنوز از چين و از راه شمال و شرق ايران و در واقع از راه جاده ابريشم به ايران وارد مي شده و هنوز نان قديمي (( چاي ختايي )) را بر خود داشته است در كتاب (( مخزن الادويه )) عقيلي خراساني از آثار قرن دوازدهم هجري ( 1185 . ه ق ) نيز چاي با نام (( چاي ختايي )) آمده است .

از وضع مصرف چاي در ايران از اين زمان تا اواسط دوران قاجاري و زمان ناصر الدين شاه خبر مستندي به دست نياورديم اما به نظر مي رسد از اوايل دوره قاجار به تناسب تحولاتي كه در اين زمينه در خارج از ايران پيش آمد شيوه و جايگاه مصرف چاي و بازار آن در ايران نيز دستخوش تغييراتي شد تا اين زمان بخش عمده و نزديك به تمام چاي ايران از چين وارد مي شد ام به تدريج كه كشت و توليد چاي در هندوستان رونق مي يافت محصولات آن از راههاي بازرگاني جنوب به ايران نيز وارد مي شد صادرات چاي هندوستان به بازار هاي جهان و از جمله ايران از پشتوانه

سياسي- تجاري و تبليغات بازرگاني انگليس در رقابت با چين نيز برخوردار بود علاوه بر آن رشد كيفيت و ميزان توليد چاي هندي كه نتيجه به كارگيري روشهاي جديد كشت و صنعت بود و نيز هماسيگي هند با ايران در مرز هاي جنوبي آن زمان از سبب هاي افزايش صادرات چاي هندوستان به ايران و نيز افزايش ميزان مصرف چاي به شمار مي آيند

از اين زمان به بعد به تدريج صفت ختايي از نام چاي افتاد و دامنه رواج آن از قهوه خانه و چايخانه هاي پاتون اعيان و بزرگان ( چنان كه از زمان صفويان معمول شده بود ) به خانه ها و تجارتخانه هاي آنها گسترش يافت پولاك طبيب ناصر الدين شاه در كتاب خود (( ايران و ايرانيان )) مي نويسد:
(( مصرف چاي امروز در شهرها چندان عموميت دارد كه به زحمت مي توان خانواده ثروتمندي را يافت كه در خانه اش يك سماور روسي نباشد هر مهمان محترم و مثلا طبيب را به هنگام عيادتش با چاي پذيرايي مي كنند در مسافرت هاي بياباني و رويهم رفته هر جا كه آب آشاميدني گوارا فراهم نباشد به علت خصلت عطش نشاني كه در چاي هست آن را مي نوشند. ))
(( ارنست هولستر )) در كتاب ايران در يكصدو سيزده سال پيش مي نويسد: (( اگر پس از قليان يك پياله چاي و پس از آن يك فنجان قهوه تعارف شود دليل لطف و احترام و دوستي است. ))
هم او مي نويسد: (( در مجلس عقدكنان در {اصفهان } فقط به مردان چاي { چاي خشك } و به هر كس مقداري نقل و يك كله قند مي دهند بعد چاي و قليان مي آوردند و آنگاه همه به خانه هايشان بر مي گردند. ))
پولاك هم در كتاب ياد شده به چند بسته چاي و قند كه براي عباس ميرزا ( وليعهد فتحعليشاه ) هديه آورده بودند اشاره مي كند محمد حسنخان اعتماد السلطنه در مرآت البلدان مي نويسد:
(( چاي گرچه پيش از ظهور اين دولت ( ناصر الدين شاه ) وارد ايران گرديد اما مثل اغلب طيبات به خاندان سلطنت و معدودي قليل انحصار داشت.))

و در المآثر و الآثار زير عنوان (( افتتاح دكاكين مخصوص فروش انواع چاي ها )) آورده است:
(( از زمان قليلي است كه عمل چاي در تحت انتظام آمده و سابقا در اين متاع عام البلوي هر گئنه اختلاف و اغتشاش شايع بود. ))
از مجموع مطالبي كه نقل شد چنين بر مي آيد كه در اين دوره چاي هنوز متاع و نوشيدني اي عمومي نشده و بيشتر گروه ها و طبقات بالاي جامعه مصرف كننده آن هستند و اهميتي را كه در سفر نامه اولئاريوس بدان اشاره شده به گونه اي حفظ كرده است چاي در مقطع تاريخي نيمه قرن سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجري از جمله اسباب بزرگي شد و به صورت نشانه سفره داري و مهمان داري در آمد
نقش سماور و قوري و وسايل چاي بر پيشاني خانه بروجردي ها در كاشان نقش قوري و استكان بر روي سنگ مزار هاي خانان و بزرگان لرستان و پديد آمدن انواع وسايل و ظرف هاي گرانبها و از جنس هاي گوناگون براي آماده سازي پذايريي و نوشيدن چاي و بسياري از اين گونه نشانه هاي حشمت . جلال و از اسباب بزرگي شدند.

اقدامات كاشف السلطنه و آغاز كشت چاي
پانزده سال پس از اقدام حاج محمد حسين در سال 1317 ه . ق شاهزاده محمد ميرزا كاشف السطنه سر كنسول ايران در هندوستان به تشويق مظفر الدين شاه و بنا به ماموريتي كه به او داده بود سه هزار اصله نهال چاي و چندين صندوق تخم چاي را از هندوستان به ايران آورد
: (( سرانجام در مكاتبات رسمي به وزير خارجه وقت دستور داده شد كه حاج محمد ميرزا ( كاشف السلطنه ) خود تخصص لازم را كسب كرده و در ايران به كار زراعت چاي و تهيه آن بپردازد. ))