تحقیق در مورد مودم‌ها

بخشی از مقاله

برقراري ارتباط بين اتصال Lan و اينترنت
ارتباطات بين رايانه ها بخش عمده و مهم در صنعت محاسباتي PCبه شمار مي روند. به كمك وب جهاني WWW هيچ كاربر رايانه اي در دنيا تنها و جداافتاده نيست. با استفاده از يك مودم يا فناوري BroadBand تقريبا مي توان همه PCها را به رايانه هاي ديگر وصل كرد تا بدين وسيله رايانه ها قادر باشند پرونده ها را به اشتراك بگذارند. پيام الكترونيكي ارسال و دريافت كنند و به اينترنت دسترسي داشته باشند. در اين قسمت فناوري هاي مختلفي بررسي خواهد شد كه شما مي توانيد آنها را براي تسفاده از PCخود و دنياي اطراف آن به كار گيريد.

ممكن است با ديدن بحثهاي مربوط به پروتكلها و ست آپ(برپايي)‌كردن شبكه شگفت زده شويد ، ولي اتصال با مودم نيز در واقع شكلي ديگر از ايجاد شبكه است. در حقيقت سيستم عامل ويندوز 9x ، ويندوز Me، ويندوز NT و ويندوز 2000 تقريبا با تلفيق اين دو سرويس يك سرويس واحد ارائه مي دهند.

دليل تركيب مزبور اينست كه هدف اتصال مودم در طول سالها تغيير كرده است. مدت هاي طولاني كاربرانPC، از طريقه سيستمهاي تخته اعلانات شماره گيري مي كردند(خد مات اختصاصي كه دستيابي نهايي به رايا نه هاي ديگر را فراهم مي كردند).خدمات درون خطي نظيرهم سالهاي زيادي وجود دا شته اند، ولي به طور سنتي از كلا ينت (مشتري)ها وپروتكل هاي اختصاصي استفاده مي كرده اند كه با پروتكل هاي شبكه هاي محلي كاملا تفا وت دا شتند.

امروزه، عملا منسوخ شده اند و خدماتي همانند به عنوان پل هاي ارتبا طي به انترنت دوباره پا گرفته اند

. با وجود رشد انفجاري اينترنت،فناوري هاي مودم و شبكه با هم تركيب شدند زيرا هر دو مي توانند از نرم افزار كلاينت وپروتكل هاي يكسان استفاده كنند. امروزه معروفترين مجموعه پروتكل هاي شبكه سازي ،علاوه بر در اينترنت نيز استفا ده مي شوند. وقتي يك ارائه دهنده خدمات اينترنتي را شمارگيري مي كنيد، در واقع با استفاده از يك مودم به جاي يك كارت رابط شبكه، به يك شبكه متصل مي شويد و هنگام استفاده از بيشترين خدمات نوار گستر مسير دستيا بي شما به اينترنت عملا با يك كارت رابط شبكه آغاز مي شود.

مودم هاي غير همزمان (آنالوگ)
چنانچه بخوا هيد به اينترنت وصل شويد،يك مودم آنا لوگي مي تواند به عنوان (درون شيبه اي )در دنياي محا سبا تي عمل كند.مودم ها در اكثر سيستم هاي جديد، دستگاهي استا ندارد محسوب مي شوند ودر سييتم هايي كه فاقد دستيابي به راه حل هاي نوار گستر هستند (نظير مودم كابلي دوطرفه يا خطوط ) به عنوان ارتقا هاي متداول به كار مي روند. حتي با وجود دسترسي به چنين نوارگستر ها يي(نظير تلفني ومودم هايي كه داراي بافه يكطرفه هستند )

.، هنوز لازم است كه مودم ها در خواست هاي صفحه اي وپست الكترونكي را ارسال كنند. واژه مودم (كه از عبارت گرفته شده است )اساسا به دستگاهي اشاره مي كند كه داده هاي ديجيتالي مورد استفاده رايانه ها را به سيگنال هاي آنا لوگي مناسب مخابراتي در سرا سر يك خط تلفن تبديل مي كند ،همچنين سيگنال هاي آنا لوگي را در مقصد به داده هاي ديجيتالي تبديل مي كند. براي شناسايي مودم هايي كه سيگنال هاي آنا لوگي و ديجيتالي را از ساير دستگاههاي دستيا بي تبديل مي كنند، مودم هاي آنا لوگ اطلاق مي شود

. يك مودم معمولي يك دستگاه غير همزمان است ، يعني داده ها را با يك جريان متنا وب از(بستك )هاي كوچك ارسال مي كند. سيستم دريافت كننده نيز داده ها را به صورت بستك دريافت نموده و سپس آنها را مجددا" به شكل مورد نياز در رايانه اسمبل(همگذاري)مي كند.

مودمهاي غيرهمزمان Asynchronous modems هر بايت از داده ها را جداگانه و به صورت يك بستك جدا ارسال مي كنند. يك بايت، برابر با هشت بيت است( كه از كد رمز هاي استاندارد ASCII استفاده مي كنند)، براي ارسال يك كاراكتر (نويسه)الفبايي عددي، مقدار داده هاي كافي به شمار مي رود. يك مودم كه داده ها را به صورت غير همزمان ارسال مي كند بايد ابتدا و انتهاي هر بايت را براي م

ودم دريافت كننده مشخص كند. مودم فرستنده اين كار را با اضافه كردن يك بيت آغاز به ابتدا و انتهاي هر بايت از داده ها انجام مي دهد بنابراين براي ارسال هر بايت از 10 بيت استفاده مي كند. به همين دليل ارتباطات غير همزمان گاهي اوقات ارتباطات شروع-خاتمه (Start-Stop) نيز ناميده مي شوند. اين امر با ارتباطات همزمان كه در آن يك جريان دائمي از داده ها با سرعت ثابت ارسال مي شوند تفاوت دارد.

مودم هاي همزمان عموما در محيطهاي خط استيجاري و توام با تسهيم كننده (Multiplexer) ها استفاده مي شوند و ترمينال(پايانه ) ها را به سرور(خادم) هاي مبتني بر Unixو رايانه هاي بزرگ مرتبط مي كنند. لذا اين نوع مودم خارج از بحث اين مقاله است.

استفاده از يك بيت شروع در همه ارتباطات غيرهمزمان لازم است، ولي برخي پروتكل(ضابطه)ها بيش از يك بيت خاتمه را به كار مي برند. براي همسازي سيستمها با پروتكلهاي مختلف معمولا نرم افزار هاي ارتباطات به شما امكان مي دهند اصلاح فرمت فريم(قالب قاب) به كار رفته براي ارسال هر بايت را اصلاح كنيد.

فرمت استاندارد به كار رفته براي فرمت ارتباطات غيرهمزمان به صورت بيت هاي داده اي/بيتهاي خاتمه/ توازن مي باشد. امروزه تقريبا همه اتصالات غيرهمزمان به اختصار به شكل No Parity/8 data bits/1 stop bit) نشان داده مي شوند. معناي هر يك از اين پارامتر(معرفه) ها و انواع ممكن آنها عبارتند از :

توازن (Parity) :قبل از آنكه پروتكلهاي تصحيح خطا جزو مشخصات استاندارد مودم شوند،از يك مكانيسم ساده توازن براي بررسي ابتدايي خطا در سطح نرم افزار استفاده مي شد. امروزه، اين روش به كار برده نمي شود و در واقع مولفه هيچ ارزشي ندارد . مقادير امكان پذير ديگر براي توازن كه ممكن است شما در بسته نرم افزار ارتباطات ببينيد

عبارتند از فرد،‌زوج، علامت و فاصله خالي.
بيت هاي داده ها(Data bits) :اين مولفه نشان مي دهد كه واقعا چه تعداد بيت در بخش داده هاي يك بستك (بدون در نظر گرفتن بيت هاي شروع و خاتمه)‌منتقل مي شوند. معمولا PCها از هشت بيت داده ها استفاده مي كنند ولي بعضي از انواع رايانه ها از بايت 7بيتي (7-bit byte) و بقيه مستلزم طولهاي ديگري از داده ها هستند. برنامه هاي ارتباطي هم اين گزينه را ارائه مي دهند تا يك بيت خاتمه با يك بيت داده ها اشتباه گرفته نشود.
بيت هاي خاتمهStop bits: اين مولفه مشخص مي كند كه چه تعداد بيت هاي خاتمه به انتهاي هر بايت افزوده مي شود . معمولا PCها از يك بيت خاتمه استفاده مي كنند ، ولي ساير پروتكلها ممكن است از بيت هاي خاتمه5/1 يا 2 بيت پايان استفاده كنند.

در بيشتر مواقع شما مجبور نيستيد اين مولفه ها را به طور دستي تغيير دهيد ولي امكان كنترل(نظارت) اين مولفه ها تقريبا هميشه فراهم است . مثلا در ويندوز 98، Me، 2000 اگر شما كنترل پانل Modemsرا باز كنيد و صفحهConnectionرا در جعبه محاوره اي Propertiesمودم خود نگاه كنيد، انتخاب كننده هاي Data bits،Parityو Stop bits را مشاهده خواهيد كرد.

شما ممكن است هرگز نياز به اصلاح اين پارامترها نداشته باشيد مگر اينكه از برنامه Windows Hyper Terminalبراي برقراري يك اتصال مستقيم به يك رايانه ديگر از طريق خطوط تلفن استفاده كنيد . البته اگر لازم باشد براي شبيه سازي پايانه اي جهت بانكداري الكترونيكي (e-banking) ، بررسي كاتالوگ(كارنما) يك كتابخانه يا كاركردن از خانه، به يك رايانه بزرگ متصل شويد، ممكن است مجبور شويد

اين پارامترها را تنظيم كنيد. (شبيه سازي ترمينالي به معناي استفاده از نرم افزاري است كه صفحه كليد و صفحه نمايش PC شما همانند يك پايانه نظير Dec VT-100 و غيره عمل كنند). بسياري از رايانه هاي بزرگ از توازن زوج و يك طول كلمه 7 بيتي استفاده مي كنند. چنانچه PCشما اشتباه تنظيم شود، شما روي صفحه مانيتور(مبصر) خود به جاي صفحه ورود به سيستم يا خوشامد ، متنهاي نامفهوم را مشاهده خواهيد كرد.
استانداردهاي مودم
براي اين كه دو مودم بتوانند با هم ارتباط برقرار كنند،‌بايد پروتكل يكساني را به كار برند. پروتكل، مشخصه اي است كه نحوه ارتباط بين دو موجوديت را تعيين مي كند. دقيقا مثل انسان ها كه بايد براي صبحت كردن با يكديگر داراي زبان و مجموعه لغات مشترك باشند ، دو رايانه يا دو مودم هم بايد از پروتكل مشتركي استفاده كنند. در مورد مودمها، پروتكل ماهيت سيگنال آنالوگي را تعيين مي كند كه دستگاه از روي داده هاي ديجيتالي رايانه ايجاد مي كند.

در طول سالها، استانداردهاي زيادي براي ارتباطات مودمي به وجود آمده اند كه اكثر آنها به وسيله هيات هاي دو حزبي ايجاده شده اند و تقريبا توسط همه سازنده هاي مودم پذيرفته شده اند. با پيشرفت فناوري سخت افزار، ارتباطات مودمي هم سريعتر و كارآتر شده اند و براي بهره گيري از قابليت هاي سخت افزار استانداردهاي جديدي در حال گسترش هستند،‌بدين ترتيب مودم ها مي توانند به صورت دستگاه هايي مفيد براي كاربران رايانه هايي كه به اتصالات نوارگستر دسترسي ندارند يا قادر به خريد آن نمي باشند باقي بمانند.

Bell Labs و CCITT شركتهايي هستند كه براي پروتكلهاي مودم، استانداردهايي وضع كرده اند. CCITT علامت اختصاري اصطلاح فرانسوي Comite Consultatif International Telephonique et Telegraphique است كه ترجمه آن به انگليسي Consultative Committee on International Telephone and Telegraph مي باشد.

در اوايل دهه 1990 اين سازمان به ITU(International Telecommunication Union) تغيير نام داد، ولي پروتكلهايي كه تحت نام قديم ايجاد شدند، اغلب به همان نام خوانده مي شوند. به پروتكلهاي جديدتر ،‌استانداردهاي ITU-Tگفته مي شود كه به بخش استانداردسازي ارتباطات ITU اشاره مي كند.Bell Labsديگر استاندارد جديدي براي مودمها ايجاد نمي كند، هر چند استانداردهاي قديمي تر آن هنوز استفاده مي شوند.

اكثر مودم هاي ساخته شده در سالهاي اخير با استانداردهاي ايجاد شده توسط CCITT مطابقت دارند.ITU(كه در ژنو سوئيس اداره مي شود) يك شركت بين المللي متشكل از متخصصان فني است كه مسئول ايجاد استانداردهاي ارتباطات داده ها براي دنيا مي باشد. اين گروه، تحت حمايت سازمان ملل متحد قرار دارد

و اعضاي آن را نمايندگاني از توليدكنندگان عمده مودم، شركت هاي ارتباطاتي(همانند AT&T) و شركتهاي دولتي تشكيل مي دهند. ITU استانداردها و پروتكلهاي ارتباطاتي را در زمينه هاي زيادي ايجادمي كند تا يك مودم بسته به ويژگيها و قابليت هاي مختلف خود با چند استاندارد مطابقت داشته باشند. استانداردهاي مودم را مي توان به سه دسته زير گروه بندي كرد:
*Moduation(استاندارد مدولاسيون) *Error Correction(تصحيح خطا)
Bell 103 ITU V.32 ITU V.42
Bell212A ITU V.32bis *Data Compression(متراكم سازي داده ها)
ITU V.42bis ITU V.34 CCITT V.21
ITU V.44 ITU V.90 ITU V.22bis
ITU V.92 ITU V.29

استانداردهاي ديگري هم توسط شركتهاي مختلف(بجز Bell Labsيا ITU) ايجاد شدند. اين استانداردها گاهي استانداردهاي اختصاصي ناميده مي شوند هر چند بيشتر اين شركتها مشخصات كامل پروتكلهاي خود را منتشر مي كنند تا سازندگان، مودم ها را طوري توسعه دهند كه با اين پروتكلها نيز كار كنند.ليست زير برخي از استانداردهاي اختصاصي را نشان مي دهد كه در طول چنذ سال معروف بوده اند.

*Moduation(استاندارد مدولاسيون) *Error Correction(تصحيح خطا)
HST MNP 1-4
K56Flex Hays V-series
X2 * Data Compression(متراكم سازي داده ها)
MNP 5 CSP
به خاطر سازگاري پسرو(Backward Compatibility) توليد كنندگان مودم با به وجود آمدن استانداردهاي جديد، به جاي پشتيباني از استانداردهاي قديمي از استانداردهاي جديد پشتيباني مي كنند. در نتيجه ، وقتي مودم ها را ارزيابي مي كنيد، احتمالا ليستهاي طولاني از استانداردهاي پشتيباني كننده را مشاهده خواهيد كرد. در بيشتر موارد شما مي خواهيد بدانيد كه آيا يك مودم از آخرين استانداردها پشتيباني مي كند يا خير ، بنابراين ، پشتيباني از يك پروتكل قديمي و كم استفاده نبايد در تصميم گيري شما براي خريد مودم تاثيري داشته باشد.

توليد كنندگان مودم ادعا مي كردند كه سازگار با Hayes هستند اين اصطلاح نيز همانند اصطلاح سازگار با IBM(وقتي به PCها اطلاق مي شود)‌بي معني است. در حالي كه امروزه، سازندگان مودم مي گويند از مجموعه فرمانهاي ATاستاندارد پشتيباني مي كنند كه در واقع معناي ان همان سازگاري با Hayesاست.

فرمان هاي ATرشته هاي متني هستند كه براي فعال كردن ويژگي هاي مودم توسط نرم افزار به مودم فرستاده مي شوند. مثلا فرمان ATDT به همراه يك شماره تلفن باعث مي شود كه مودم در وضعيت tone يك شماره را بگيرد. برنامه هاي كاربردي كه از مودم استفاده مي كنند معمولا براي شما فرمان هاي ATرا توليد مي كنند، ولي شما مي توانيد يك مودم را مستقيما و با استفاده از برنامه ارتباطات و يك وضعيت ترمينال يا حتي فرمانDOS ECHO نيز كنترل كنيد.

به دليل اين كه تقريبا همه مودم ها از مجموعه فرمان هاي AT(HAYES) استفاده مي كنند اين يك سازگاري پيش فرض است و نبايد در تصميم گيري شما براي خريدن مودم تاثير داشته باشد . ممكن است فرمان هاي اوليه مودم هاي سازندگان مختلف بسته به جنبه هاي خاص مودم ها متفاوت باشند ولي مجموعه فرمان هاي پايه اي AT جهاني هستند.

نرخ هاي باود بيت ها
هنگام صحبت درباره سرعت انتقال مودم ها، اغلب اصطلاح نرخ باود(بيت در ثانيه)و نرخ بيت با هم اشتباه مي شوند . نرخ باور(گرفته شده از نام EmileBoudot‌فرانسوي، مخترع چاپگر تلگراف(دورنگار) غير همزمان)تعداد دفعاتي است كه يك سيگنال در يك ثانيه بين دو دستگاه تغيير مي كند. مثلا اگر يك سيگنال بتواند با فركانس (بسامد) يا فاز 300مرتبه در ثانيه بين دو مودم تغيير كند گفته مي شود دستگاه با سرعت 300باود ارتباط برقرار مي كند. بنابراين باود نرخ سيگنال دهي است (نه نرخ انتقال داده ها) .تعداد بيت هاي انتقال يافته در هر باود نرخ واقعي انتقال داده ها (كه بر حسب بيت در ثانيه يا كيلو بيت در ثانيه بيان مي شود)‌را تعيين مي كند.

گاهي مواقع، تغيير در مدولاسيون يك سيگنال براي انتقال يك بيت استفاده مي شود. در اين حالت 300باود برابر با 300بيت در ثانيه است.اگر مودم بتواند در هر تغيير سيگنال دو بيت را انتقال دهد، نرخ بيت در ثانيه دو برابر نرخ باود يعني 600 بيت در ثانيه با نرخ 300باود مي باشد.

اكثر مودم ها در هر باود چندين بيت را انتقال مي دهند به طروي كه نرخ باود واقعي بسيار كندتر از نرخ بيت در ثانيه است. درواقع مردم اغلب از اصطلاح باود درست استفاده نمي كنند. ما معمولا علاقه اي به نرخ خام باود نداريم بلكه مي خواهيم نرخ بيت در ثانيه را بدانيم كه سرعت صحيح ارتباطات مي باشد. همانطور كه در جدول زير مشاهده مي كنيد مودم هاي جديدتر مي توانند مقادير بيتي متعدد در هر تغيير سيگنال (نشانك) را سيگنال دهي كنند.

جدول نرخ هاي (سرعت) سيگنال دهي در مقابل سرعت هاي انتقال
نرخ باود تعداد بيت بر باود سرعت واقعي مودم بر حسب بيت در ثانيه
600 4 2,400
2,400 4 9,600
2,400 6 14,400
3,200 9 28,800
همانطور كه قبلا گفته شد نرخ باود در تعداد بيتها در هر باود ضرب مي شود تا سرعت واقعي مودم بر حسب بيت در ثانيه تعيين شود.
رسيدن به بيش از 2400باود در خطوط عادي تلفن مي تواند مشكل ساز باشد و به همين دليل است كه وقتي كيفيت خط تلفن پايين باشد، مودم 8/28كيلو بيت در ثانيه(28800بيت در ثانيه) ممكن است بالاتر از 19200بيت در ثانيه كار بكند.بعدا خواهيم ديد كه مودم هاي به اصطلاح 56 كيلو بيت در ثانيه اي از باود به ترتيبي كه توضيح داده شد استفاده نمي كنند بلكه عملكرد آنها كاملا متفاوت است.

استانداردهاي مدولاسيون
مودم ها با مدولاسيون شروع به كار مي كنند كه روش سيگنال دهي الكترونيكي استفاده شده توسط مودمها مي باشد مدولاسيون از جهاتي يك Varianceسيگنال ارسال شده مي باشد. مودم، با مدولاسيون كردن سيگنال با استفاده از يك الگوي از پيش تعيين شده داده هاي رايانه اي را كدگذاري نموده و آن را به يك مودم ديگر كه سيگنال را مدولاسيون(يا كد گشايي)‌مي كند مي فرستد . مودم ها براي فهميدن يكديگر بايد از روش مدولاسيون مشابه استفاده كنند. هر نرخ(سرعت )داده ها از يك روش مدولاسيون متفاوت استفاده مي كند و گاهي بيش از يك روش براي يك نرخ خاص وجود دارد.

بدون در نظر گرفتن روش مدولاسيون ، همه مودم ها بايد يك وظيفه خاص را انجام دهند. تبديل داده هاي ديجيتالي استفاده شده در داخل رايانه(On-Off,1-0) به داده هاي آنالوگي(Variable tone and volume) استفاده شده توسط مدارهاي شركت مخابرات كه سالها قبل ساخته شده اند و هرگز منظور از ساختن آنها استفاده رايانه اي نبوده است. اين همان روش Mo(dulate) در واژه Modemاست. وقتي سيگنال آنالوگ به وسيله رايانه اي ديگر دريافت مي شود، اين سيگنال از امواج آنالوگ به داده هاي ديجيتالي تبديل مي شود. اين همان Dem(odulate) در واژه مودم است.
سه روش معروف مدولاسيون عبارتند از:
FSK(كليد زني انتقال فركانس): شكلي از مدولاسيون فركانسي (بسامدي) است كه به آن هم گفته مي شود. با ايجاد و نظارت بر تغييرات فركانسي در يك سيگنال ارسالي روي خط تلفن ، دو مودم مي توانند به هم اطلاعات بفرستند.

PSK(كليد زني انتقال فاز): شكلي از مدولاسيون فازي(گامه اي) است كه در آن زمان بندي موج سيگنال حمل كننده تغيير مي كند و فركانس ثابت مي ماند.
QAM(مدولاسيون دامنه نوسان چهارگانه): يك فن مدولاسيون است كه تغييرات فازي را با تغييرات دامنه سيگنال تركيب مي كند و در نتيجه سيگنالي به وجود مي آيد كه اطلاعات بيشتري را نسبت به روش هاي ديگر انتقال مي دهد.

همه پروتكلهاي فعلي(V.34 annex, X2, K56flex, v.90,V.92 , V34) پروتكلهاي دوطرفه كامل هستند. يك پروتكل دوطرفه كامل پروتكلي است كه در آن ارتباطات مي توانند همزمان در دو جهت و با سرعت يكسان حركت كنند. مثلا يك تماس تلفني ،‌دو طرفه كامل است چون دو طرف مي توانند صحبت كنند. در وضعيت نيمه دو طرفه ارتباطات مي توانند در دو جهت حركت كننند، ولي در هر لحظه فقط يك طرف مي توانند اطلاعات را ارسال كند. يك تماس راديويي كه در آن فقط يك طرف مي تواند در هر لحظه صحبت كند، مثالي از ارتباطات نيمه دو طرفه است.

اين پروتكل ها به طور خودكار بين مودم شما و مودم طرف ديگر مورد توافق قرار مي گيرند. اساساً مودم ها با سريعترين پروتكل مشترك بين هر دو مودم شروع به كار مي كنندو كار خود را تا حد تركيب سرعت/پروتكل كه تحت شرايط موجود در خط تلفن كه هنگام تماس كار مي كند، پايين مي آورند. ليست پروتكلهاي موجود به همراه حداكثر سرعت هاي پشتيباني شده را مي توانيد در جدول زير مشاهده نماييد.

جدول استاندارد هاي مدولاسيون مودم و نرخ(سرعت )هاي انتقال
پروتكل حداكثر سرعت انتقال (بيت در ثانيه)
ITU V.34 28800بيت در ثانيه (8/28 كيلو بيت در ثانيه)
ITU V.34 annex 33600بيت در ثانيه(6/33كيلو بيت در ثانيه)
X2 56000بيت در ثانيه(56كيلو بيت در ثانيه)
K56flex 56000بيت در ثانيه(56كيلو بيت در ثانيه)
ITU V90 56000بيت در ثانيه(56كيلو بيت در ثانيه)
ITU V92 56000بيت در ثانيه(56كيلو بيت در ثانيه)

اگرچه ITU V90(جانشين استانداردهاي اختصاصيK56Flex و X2) اين سرعت انتقال را فراهم مي كنند ولي در حال حاضر U.S .FCC(كميته ارتباطات فدرال) فقط امكان سرعت 53000بيت در ثانيه (53كيلو بيت در ثانيه) را فراهم مي كند.
خانواده V.34،ITU V90و V32مختص پروتكلهاي استاندارد صنعتي هستند كه امروزه متداول مي باشند همچنين مودم هاي جديد V92از مودم هاي V90پشتيباني مي كنند.
V90

V90نام ITU-Tبراي استاندارد ارتباطات سرعت 56كيلو بيت در ثانيه مي باشد كه تعارض هاي بين مشخصات مودم هاي US .Robitics (3com )x2 وrockwell k56 flexرا از بين مي برد.
V92
V92 نام ITU-T براي نگارش پيشرفته استاندارد V90مي باشد كه انتقال سريعتر اتصال، پشتيباني فراخواني انتظار و بارگذاري سريعتر (كه انجام اين كارها با V90نيز امكان پذير است) را ارائه مي دهد.

V90 و V92 از پروتكلهاي فعلي ارتباطات مي باشند كه توسط ISPها پشتيباني مي شوند و در حال حاضر هر نوع مودمي كه به كار مي بريد بايد حداقل از پروتكلV90پشتيباني كند.

پروتكلهاي تصحيح خطا
تصحيح خطا به قابليت برخي از مودم ها براي تشخيص خطا در طول يك انتقال و ارسال مجدد و خودكار داده ها ( كه ظاهرا در لحظه عبور آسيب ديده اند) اطلاق مي شود. اگرچه اجراي تصحيح خطا با استفاده از نرم افزار نيز امكان پذير است

ولي اين يك وظيفه اضافه براي گذرگاه گسترش و پردازنده رايانه به وجود مي آورد. با انجام تصحيح خطا به وسيله يك سخت افزار اختصاصي در مودم پيش از آنكه داده ها به CPUرايانه فرستاده شوند خطاها تشخيص داده و تصحيح مي شوند.

همانند مدولاسيون هر دو مودم بايد براي تصحيح خطا با استاندارد يكساني مطابقت داشته باشند تا بتوانند كار كنند . خوشبختانه اكثر سازندگان مودم پروتكلهاي يكساني را براي تصحيح خطا به كار مي برند.
MNP1-4
MNP1-4 يك استاندارد اختصاصي كه توسطMicrocomبراي تصحيح خطا ايجاد شده است.
MNP10,MNP10EC

MNP10براي فراهم كردن روشي بهتر جهت مقابله با تغييرات در وضعيت خطوط ايجاد شد. MNP10EC يك نگارش پيشرفته است و به مودم ها امكان استفاده از اتصالات تلفن هاي سلولي و دائما در حال تغيير را مي دهد.
V.42
V.42يك پروتكل تصحيح خطا با بازگشت به MNP4 مي باشد،MNP(نگارش 4) هم يك پروتكل تصحيح خطا است.از آنجايي كه استاندارد V42شامل سازگاري با MNPتا Class 4 مي باشد، همه مودم هاي سازگار با MNP4مي توانند اتصالات داراي تصحيح خطا را با مودم هاي V42 نيز ايجاد كنند.
اين استاندارد از يك پروتكل به نام LAMP(رويه دستيابي به پيوند براي مودم ها) استفاده مي كند. LAMP همچونMNPبه طور خودكار به وسيله ارسال مجدد داده هاي از بين رفته در حين انتقال ،‌با اختلالات خطوط تلفن مقابله مي كند تا مطمئن شود كه فقط داده هاي بدون خطا بين مودم ها حركت مي كنند . V42 بهتر از MNPمورد توجه قرار گرفته است،زيرا نرخ انتقال آن به خاطر الگوريتمهاي هوشمندتري كه دارد تقريبا 20 درصد بالاتر است.

استانداردهاي متراكم سازي داده ها
متراكم سازي داده ها(Data Compression) به يك قابليت توكار در بعضي از مودمها براي فشرده كردن داده هايي كه مي خواهيد ارسال كنند،اشاره دارد تا بدين ترتيب در زمان و هزينه كاربران مودم صرفه جويي شود. بسته به نوع پرونده هايي كه مودم مي فرستد داده ها مي توانند تا حدود يك چهارم اندازه اوليه خود فشرده شوند و بدين ترتيب سرعت مودم چهار برابر خواهد شد.

مثلا يك مودم 14400 بيت در ثانيه باقابليت متراكم سازي مي تواند نرخ(سرعت)هاي انتقالي تا 57600بيت در ثانيه ارائه دهد، يك مودم 28800 بيت در ثانيه مي تواند تا 115200بيت در ثانيه و يك مودم 56000بيت در ثانيه مي تواند تا 224000بيت در ثانيه را دست كم در تئوري ارائه دهد

(فقط براي دانلود كردن) .البته با اين فرض كه مودم متراكم سازي داده هاي V.42bisتوكارداشته باشد(از 1990به بعد) و داده ها از قبل توسط نرم افزار فشرده نشده باشند. بنابراين در واقع بهترين نتيجه متراكم سازي از اعمال آن روي پرونده هاي HTML و متن ساده در وب به دست مي آيد. بايگاني هاي گرافيكي (نگاره سازي) و ZIP يا EXE و اكثر پرونده هاي(Adobe Acrobat Reader) PDF از قبل فشرده شده اند.

همانند تصحيح خطا متراكم سازي داده ها با نرم افزار نيز قابل انجام است. داده ها فقط يك بار متراكم مي شوند بنابراين اگر شما پرونده هاي از پيش متراكم شده(نظير بايگاني هاي ZIP، تصاوير GIFيا JPEGيا پرونده هاي ‍PDFرا ارسال كنيد، افزايش محسوسي در سرعت متراكم سازي سخت افزاري مودم وجود نخواهد داشت. البته انتقال پرونده هاي متني ساده (همانند صفحه هاي HTML) و نگاشت بيتي هاي متراكم نشده به طور قابل ملاحظه اي به وسيله متراكم سازي مودم سريع خواهد شد.
MNP5
Microcomتوسعه پروتكلهاي MNPخود رابراي اضافه كردن پروتكل متراكم سازي MNP5 ادامه داد.
V42bis

V42bis يك استاندارد متراكم سازي CCITT مشابه MNP Class 5 مي باشد با اين تفاوت كه متراكم سازي آن 35% بهتر است. در واقع V42bisبا MNP class 5 سازگار نمي باشد ولي تقريبا همه مودم هاي V42bisقابليت متراكم سازي داده هاي MNP5را دارند.
اين پروتكل بسته به تكنيك متراكم سازي استفاده شده، گاهي اوقات قادر است كيفيت را چهار برابر كند. اين واقعيت منجر به بعضي آگهي هاي فريبنده شده است.

مثلا يك مودم 2400bps V42bis ممكن است در آگهي هاي تبليغاتي با بازدهي 9600بيت در ثانيه و شامل V42bis معرفي شود ، ولي اين فقط در موارد كاملا خوش بينانه (نظير ارسال پرونده هاي متنيكه با بي دقتي بسته بندي مي شوند) امكان پذير است. V42bis از MNP5 برتر است زيرا نخست داده ها را تحليل مي كند و سپس تصميم مي گيرد كه آيا متراكم سازي مفيد است يا خير. V42bis فقط داده هايي را كه نياز به متراكم سازي دارند متراكم مي كند. MNP5 هميشه سعي در متراكم كردن داده هايي دارد كه در كارآيي پرونده هاي از قبل متراكم شده نتيجه خوبي نخواهد داشت.
براي داشتن يك اتصال استاندارد با استفاده از v42bis لازم است كه V42 نيز وجود داشته باشد. لذا فرض مي شود كه يك مودم با متراكم سازي داده هاي V42bis داراي تصحيح خطاي V42 هم باشد.
در نتيجه تركيب اين دو پروتكل يك اتصال بدون خطا و با حداكثر متراكم سازي داده هاي ممكن را خواهيم داشت.

V44
در اواسط سال 2000 كه پروتكل V92 توسط ITU ارائه شد يك پروتكل متراكم سازي داده هاي ديگر به نام V44 نيز به وسيله ITU ايجاد شد. V44 از يك پروتكل متراكم سازي جديد بدون ضايعات به نام LZJH استفاده مي كند كه به وسيله سيستم هاي شبكهHughes(توسعه دهندگان خدمات اينترنتي نوارگسترDirecPC) طراحي شده است تا به كارآيي بيش از 25% برسند

كه بهتر از كارآييV42مي باشد. بازدهي داده ها با V44 مي تواند به نرخ (سرعت) 300كيلوبيت در ثانيه نيز برسد در حاليكه با V42bis به نرخي ( سرعتي) برابر با 150 تا 200كيلو بيت در ثانيه مي رسد. V42bis در اواخر دهه 1980 پيش از ظهور وب جهاني توسعه يافت به همين علت براي گشت و گذار در وب با روش V44 بهينه نيست. V44 براي بهينه كردن متراكم سازي صفحه هاي متني HTMLطراحي شده است.

استانداردهاي اختصاصي
علاوه بر پروتكل هاي استاندارد صنعتي براي مدولاسيون ، تصحيح خطا و متراكم سازي داده ها كه عموما توسط ITU-T‌تعريف و تاييد مي شوند پروتكل هاي ديگري نيز توسط شركت هاي مختلف ابداع شدند وبدون هيچ تاييد رسمي از طرف شركتهاي استاندارد در محصولات آنها به كار گرفته شدند و براي خود تبديل به شبه استاندارد شدند. استانداردهاي Microcom MNP5 تصحيح خطا و متراكم سازي داده ها ، تنها استانداردهاي اختصاصي مي باشند كه به شكل گسترده پشتيباني مي شوند.ساير استانداردها نظير CompuCom’s DIS, 3Com’s HST و Hayes’V-series ديگر متداول نيستند.

MNP
MNPتصحيح خطاي انتها به انتها را ارائه مي دهد يعني مودم ها قابليت تشخيص خطاي انتقال و درخواست انتقال مجدد براي داده هاي از بين رفته را دارند. برخي از سطوح MNPنيز داده ها را متراكم سازي مي كنند.

با تكامل MNP كلاس(رده) هاي مختلفي از استاندارد تعريف شدند كه حد پشتيباني هاي پياده سازي MNPاز پروتكل را بيان مي كنند. بيشتر پياده سازي هاي فعلي به پشتيباني از Class 1-5 مي پردازند تعدادي از مودم هاي PCI جديد و اكثر مودم هاي PC Card(PCMCIA) هم ممكن است از Class 10 وclass 10EC پشتيباني كنند. كلاس هاي ديگر معمولا منحصر به مودم هاي ساخته شده توسط Microcom ,Inc هستند، چون كاملا اختصاصي مي باشند.

عموما از MNPبه خاطر قابليت هاي تصحيح خطا استفاده مي شود ولي Classes 4‌و 5 نيز افزايش كارآيي دارند و به همراه Class5 متراكم سازي بلادرنگ را ارائه مي كنند. كلاس هاي پايين تر MNP براي كاربران مودم امروزي چندان اهميتي ندارند، ولي در جدول زير آمده اند تا جدول كامل شود. در جدول زير نرخ (سرعت) هاي كارآيي با يك مودم غير MNP مقايسه شده اند و كارآيي يك مودم غير MNpنيز 100درصد در نظر گرفته شده است.
MNP Class توضيحات
MNP Class1(حالت بلوكي) با كارآيي 70درصد و فقط داراي تصحيح خطاست كه امروزه بندرت استفاده مي شود.
MNPClass2(حالت جرياني) با كارآيي 84درصد و فقط داراي تصحيح خطاست كه امروزه بندرت استفاده مي شود.

MNP Class3 با كارآيي 108درصد و شامل Class 2هم مي شود.
MNP Class4 با كارآيي 105درصد در برخي از انواع تماس ها و اتصالات ، كارآيي مي تواند از 125درصد تا 150درصد بالا برود.
MNP Class5 داراي متراكم سازي داده ها: در پرونده هاي متني كارايي آن از150 درصد هم مي تواند بالاتر برود، ولي در پرونده هاي متراكم شده بسيار پايين تر است.معمولا در سيستم هايي كه پرونده هاي Zip و ساير پرونده هاي متراكم شده را انتقال مي دهند غير فعال است.
MNP Class10 داراي قابليت تصحيح خطادر خط هاي آسيب ديده با پايين نرخ داده اي شروع به كار مي كند و تا بالاترين نرخ ثابت بالا مي رود.(بر خلاف ساير روش هاي تطبيق سرعت): با تغييرات در وضعيت خط ،‌مي تواند نرخ انتقال داده ها را نيز تنظيم كند.

MNP Class10EC نوع Enhanced Cellular براي MNP Class10:داراي روش مقابله بهتر و سريعتر با Hand Offها ، پژواك و مشكلات خطي ديگر نسبت به MNP Class 10 مي باشند و اگر هر انتها داراي MNP Class 10 EC باشد بهترين عملكرد را دارد.
استانداردهاي فاكس(دورنگار) مودم
فناوري Facsimile(نمابر) يك دانش جديد به حساب مي آيد ، اگرچه شباهت هاي زيادي به ارتباطات داده ها دارد. اين شباهت ها منجر به تركيب قابليت هاي داده ها و فاكس در يك مودم شده است. تقريبا امروزه همه مودم هاي موجود در بازار از ارتباطات فاكس و داده ها پشتيباني مي كنند با وجودي كه در اواخر دهه 1980 قابليت هاي فاكس PCبراي اولين بار توسعه يافت، ولي دستگاه هاي فاكس و مودم جداگانه مورد نياز بودند.
در طول سالها ITU استانداردهاي بين المللي را براي ارسال فاكس تنظيم كرده است . اين امر منجر به گروه بندي فاكس ها به صورت يكي از چهار گروه شد. هر گروه (I تا IV) از فناوري و استانداردهاي مختلفي براي ارسال و دريافت فاكس ها استفاده مي كند. Group I و Group II نسبتا كند هستند و نتايج آنها نيز در استانداردهاي امروزي قابل قبول نمي باشد (از اين رو در اينجا بررسي نميشوند) Group III استاندارد جهاني است كه امروزه تقريبا در همه ماشين هاي فاكس از جمله آنهايي كه با مودم ها تركيب شده اند استفاده مي شود.
پروتكل Group III Fax
پروتكل Group III، حداكثر نرخ انتقال 9600 باود و دو سطح وضوح تصاوير را نشان داده است: استاندارد (98×203 پيكسل) و استاندارد عالي(196×303پيكسل). اين پروتكل ، همچنين متراكم سازي داده هاي تعريف شده توسط CCITT(به نام T.4) و مدولاسيون V92 را به كار مي گيرد.
استاندارد فاكس Group III، داراي دو زير مجموعه كلي Class 1و Class 2 مي باشد.

تفاوت بين آنها اينست كه در ارسال فاكس Class 1 نرم افزار فاكس، تصاوير را توليد و پروتكل جلسه و زمان بندي را با سيستم دريافت كننده اداره مي كند. در Class 2 نرم افزار ، يك تصوير را براي هر صفحه توليد مي كند و به فاكس مودم مي فرستد كه مودم مزبور پروتكل جلسه و زمان بندي را اداره مي كند. لذا در Class 1سازگاري با ساير دستگاه هاي فاكس(دورنگار)‌بيشتر وظيفه نرم افزار است، در حالي كه در Class 2اين امر بر عهده مودم مي باشد. اگرچه هر دو كلاس (رده) نياز به فرمان هاي AT اضافي مرتبط با فاكس دارند تا توسط مودم شناخته و اجرا گردند ولي مجموعه فرمان هاي Class 2بسيار بزرگتر و مشتمل بر 40 دستور العمل جديد مي باشد .

مشخصات Class 1 به سرعت در سال 1988 توسط CCITT مورد قبول و تاييد قرار گرفتت ولي سندهاي Class 2مكررا رد شدند. به هر حال بعضي از توليد كنندگان مودم هاي نوع Class 2با استفاده از پيش نويس ( يعني ،‌تاييد نشده) استاندارد طراحي كرده اند. امروزه تقريبا همه فاكس مودم هاي گروه III از استاندارد Class1‌پشتيباني مي كنند و اين بايد حداقل ويژگي قابل قبول هر فاكس مودمي كه مي خواهيد بخريد باشد. پشتيباني Class 2 يك امتياز اضافه است ولي به تنهايي سازگاري Class1 را كه تقريبا جهاني شده است ارائه نمي دهد.

پروتكل فاكس گروهIV
در حالي كه Group I تا III ذاتا آنالوگ هستند (نظير مودمها) وبراي استفاده ازخطوط تلفن آنالوگ استاندارد طراحي شده اند مشخصات Group IV نياز به ارسال ديجيتالي تصاوير فاكس دارد و در نتيجه تصاوير فاكس دارد و در نتيجه نياز به يك ISDN يا اتصال ديجيتالي ديگر به سيستم مقصد دارد. Group IV از وضوح فاكس هايي تا 400Dpi پشتيباني مي كند همچنين براي متراكم سازي داده ها يك پروتكل جديدتر CCITT‌به نام T.6به كار مي برد.

براي داشتن يك راه حل ديجيتالي نظير ارسال فاكس Group IV به مقصد مورد نظر اتصال بين سيستم هاي مبدا و مقصد بايد به طور كامل ديجيتالي باشد . اين بدان معناست كه حتي اگر اداره شما از يك سيستم تلفن مبتني بر PBX كه ديجيتالي است استفاده كند و حامل تلفن شما اتصالات ديجيتالي (رقمي) به كار ببرد، اين احتمال نيز وجود دارد كه حداقل بخشي از ارتباطات موجود در مدار، مثلا بين PBX و خدمات تلفن محلي آنالوگ باشد. تا وقتي كه سيستم تلفن به يك شبكه كاملا ديجيتالي تبديل نشود( كه كاري بسيار مشكل و بزرگ است) سيستم هاي فاكس مودم Group IV نمي توانند جايگزين سيستم هاي Group III شوند.

مودم هاي 56 كيلو بيت در ثانيه
قبل از اين، سرعت اضافي V34 با 33600بيت در ثانيه (6/33كيلو بيت در ثانيه) به عنوان محدوديت سرعت مطلق براي كاربرد مودم هاي غير همزمان مورد توجه بود. از اين رو ، سازندگان مودم شروع به عرضه مودم هايي كردند كه از سرعت هايي تا 56000بيت در ثانيه (56كيلو بيت در ثانيه) پشتيباني مي كنند.در حال حاضر، تقريبا مودمهايي كه داراي سرعت 56كيلو يا 56كيلوبيت در ثانيه مي باشند، همگاني هستند(گرچه روش هاي قطع مانع 6/33 كيلو بيت در ثانيه ،‌بارها تغيير كرده است). براي درك اين موضوع كه اين سرعت بالا چگونه به دست آمد، شما بايد اصول پايه اي فناوري مودم(كه همان تبديل ديجيتالي به آنالوگ است) را مورد توجه قرار دهيد.

همانطور كه مي دانيد يك مودم سنتي داده ها را از ديجيتالي به آنالوگ تبديل مي كند تا داده ها بتوانند روي (Public Switched Telephone Network) PSTN حركت كنند. در سيستم مقصد يك مودم ديگر داده هاي آنالوگ را به ديجيتالي تبديل مي كند. اين تبديل از ديجيتالي به آنالوگ و برعكس تا حدي باعث افت سرعت مي شود . با اين كه خط تلفن از لحاظ فيزيكي قابليت انتقال داده ها با سرعت 56كيلوبيت در ثانيه يا بالاتر را دارد،‌به دليل همين تبديل ها، حداكثر سرعت مفيد در حدود 6/33كيلو بيت در ثانيه است. شخصي به نام شانون قانوني معرفي كرد(قانون شانون) كه مي گويد بسته به نويز( نوفه) روي خط،‌حداكثر نرخ(سرعت ) ممكن براي ارتباطات داده هاي بدونخطا در PSTN ، تقريبا 35 كيلو بيت در ثانيه مي باشد.

البته قانون شانون اتصال بين دو مودم را كاملا آنالوگ فرض مي كند. اين مطلب امروزه در آمريكا درست نيست. در مناطق شهري بيشتر مدارها تا رسيدن به اداره مركز شركت مخابران (CO) كه خط تلفن شما به آن متصل است ديجيتالي هستند. COسيگنال ديجيتالي را قبل از فرستادن به خانه شما به سيگنال آنالوگ تبديل مي كند.

با در نظر گرفتن اين واقعيت كه سيستم تلفن تا حد زيادي ديجيتالي است شما مي توانيد(در بعضي موارد) تبديل اوليه ديجيتالي به آنالوگ را حذف كنيد و يك سيگنال ديجيتالي خاص را از طريق PSTN به CO گيرنده بفرستيد.بنابراين به جاي دو تبديل يا بيشتر فقط يك تبديل ديجيتالي به آنالوگ مورد نياز مي باشد . در نتيجه از نظر تئوري شما مي توانيد سرعت انتقال داده ها را فقط در يك جهت به بالاتر از 35 كيلو بيت در ثانيه ذكر شده در قانون شانون افزايش دهيد(تا حدود 56 كيلوبيت در ثانيه كه از طرف شبكه تلفني پشتيباني مي شود) قبل از استاندارد جديد ITU V92‌انتقال در جهت ديگر همچنان محدود به حداكثر سرعت V34 يعني 6/33كيلوبيت در ثانيه است.

محدوديت هاي 56 كيلو بيت در ثانيه
با توجه به مطالبي كه گفته شد مودم هاي 56كيلو بيت در ثانيه بيش از مودم هاي V34‌مي توانند سرعت هاي انتقال داده ها را افزايش دهند ،‌ولي خود آنها علت اصلي محدوديت ها محسوب مي شوند. برخلاف فناوري هاي مودم استاندارد، شما نمي توانيد دو مودم 56 كيلو بتي در ثانيه بخريد، آنها را در دو رايانه نصب كنيد و سرعت هاي 56 كيلو بيت در ثانيه نيز حاصل شود. يكي از دوطرف اتصال بايد از يك مودم ديجيتالي مخصوص كه مستقيما و بدون تبديل ديجيتالي به آنالوگ به PSTN متصل مي شود استفاده كند.

بنابراين، مودمهاي 56 كيلوبيت در ثانيه را فقط مي توان در حداكثر سرعت و تنها براي اتصال به ISPها يا ساير خدمات ميزباني استفاده كرد كه در زير بناي مورد نياز براي پشتيباني اتصال ايجاد شده اند. به دليل اين كه ISPداراي اتصال ديجيتالي به PSTNميباشد ، انتقالات پايينرودDownstream آن به رايانه شما شتاب مي دهد در حالي كه اين شتاب در ارتباط برعكس يعني از رايانه شما به ISPوجود ندارد. در يك سطح علمي اين بدان معناست كه شما مي توانيد خيلي سريع وب را جستجو نموده و پرونده ها را دان لود كنيد، ولي اگر PCشما ميزبان يك سرور وب است ، كاربران شما افزايشي را در سرعت احساس نخواهند كرد، زيرا رفتامد بالارود Upstream داراي شتاب نمي باشد.اگر به يك مودم معمولي ديگر وصل شويد ، اين اتصال با نرخ هاي اضافي V34 استاندارد (6/33كيلو بيت در ثانيه يا پايين تر)‌برقرار مي شود.

همچنين ممكن است تنها يك تبديل ديجيتالي (رقمي)‌به آنالوگ در اتصال پايين رود از ISP به رايانه شما وجود داشته باشد. اين امر به وسيله ماهيت اتصال فيزيكي به حامل تلفن محلي تحميل مي شود. اگر در اتصال شما تبديل هاي اضافه وجود داشته باشد، فناوري 56 كيلو بيت در ثانيه براي شما كار نخواهد كردو حداكثر سرعت ممكن شما نيز 6/33كيلو بيت در ثانيه خواهد بود. براي هدايت سايت(محله) وب به منظور آزمايش خط( كه توسط US.Robitics ايجاد شده است)

مي توانيد به اين نشاني http://www.3com.com/56k/need4_56k/linetest.html مراجعه نماييد.
اين سايت يك شماره تماس رايگان و يك رويه ساده را ارائه مي دهد تا در آزمايش خط و مودم موجود از آن استفاده كنيد. اگرچه مودم هاي 6/33كيلوبيت در ثانيه و همچنين مودم هاي كندتر ديگر در بازار وجود ندارند، ولي باز هم دانستن اين مطلب مفيد است كه بدانيد پيش از خريدن يك مودم 56 كيلوبيت در ثانيه اي ، آيا خط تلفن شما از آن مودم پشتيباني مي كند يا خير.

از آنجايي كه خط آزمون مختص مكان شماست، خطي را كه واقعا براي مودم استفاده مي كنيد، آزمايش كنيد. با روشي كه سيستم تلفن گسترش يافته تا با دستگاه ها و مبادلات جديد سازگار شوند، حتي دو همسايه ممكن است از اين آزمايش نتايج متفاوتي بگيرند.

استانداردهاي 56كيلو بيت در ثانيه
براي داشتن يك اتصال سريعت هردو مودم و ISPشما( يا خدمات ميزبان ديگر كه به آن متصل مي شويد) بايد از فناوري مشابه 56 كيلو بيت در ثانيه پشتيباني كنند. در اواخر سال 1996اولين مجموعه تراشه هاي 56 كيلو بيت در ثانيه به بازار عرضه شد كه عبارتند از :
• US Robotics كه با استفاده از مجموعه تراشه هاي Texas Instruments(TI) مودم هاي خود را به نام X2به بازار عرضه كرد.

• Rockwellنيز كه توسط Zoom‌و ساير سازندگان پشتيباني مي شد مودم هاي K56flex را معرفي كرد.
اين دو استاندارد رقيب براي رسيدن به كارآيي 56 كيلو بيت در ثانيه با هم سازگار نبودند و در نتيجه استاندارد ITU به نام V90 در سال 1998 جايگزين آنها شد.

متاسفانه نام 56 كيلو بيت در ثانيه با توجه به سرعت هاي واقعي انتقال تا حدودي گمراه كننده است . اگرچه همه مودم هاي 56 كيلو بيت در ثانيه به طور نظري قابليت كارآيي در خطوط تلفن با كيفيت بالا را دارا مي باشند. ولي الزامات قدرت براي خطوط در تنظيم FCC’s Part 68 مشخص و به محدود كردن سرعت بالاي اين گونه مودم ها با 53 كيلو بيت در ثانيه مي پردازند. FCC به طور قابل موجهي اين محدوديت سرعت را تا پاييز 1998بهبود بخشيد هرچند هنوز در مودم هاي اوليه 2001 اعمال مي شوند.

V90
پس از يك سال سردرگمي و نااميدي كاربران مودم هاي سريع، بالاخره يك استاندارد واحد براي حل دعواي بين K56flex و X2 به وجود آمد. در پنجم فوريه سال 1998، ITU-T‌يك دترمينان براي استاندارد مودم 56 كيلو بيت در ثانيه به نام V90 مورد تاييد قرار گرفت و در 15 سپتامبر 1998 تصويب شد. اكنون كه يك استاندارد اداري وجود دارد، همه توليد كنندگان مودم، محصولات فعلي خود را براي پشتيباني از V90 ارتقا داده اند تا ارتباط بين دستگاه هايي كه دو استاندارد پيشين را پشتيباني مي كنند امكان پذير باشد.

از آنجا كه پياده سازي استانداردهاي X2 و K56flex اساسا در نيازهاي سخت افزاري مشابه هستند، بسياري از مودم هايي كه يكي از اين دو استاندارد را به كار مي برند را مي توان با استفاده از بهنگام سازي يك فلش يا يك جايگزيني ساده تراشه ارتقا داد تا V90 را پشتيباني كنند. اگر مودم خود را پيش از رسمي شدن استاندارد V90 خريده ايد براي اطلاعات مربوط به ارتقاي مودم به V90 به سايت (محله) وب فروشنده آن مراجعه كنيد.

بسته به مدل مودم شما يكي از سه احتمال زير وجود دارد:
• برخي از كاربران مي توانند نرم افزاري را براي رد كردن ميان افزار بايوس خود به استاندارد جديد V90 دان لود كنند.
• تعدادي از افراد مودم خود را با قيمتي پايين تر عوض مي كنند.
• برخي هم بايد يك مودم جديد خريداري نمايند.

از زمان ارائهV90، كاربران مودم هاي X2 كه ميان افزار خود را به استاندارد هاي V90 بهنگام كرده اند،‌در بر قراري اتصال با سرعت هاي بالاتر خوش شانس بوده اند.اين در حالي است كه كاربران مودم هاي k56flex حتي پس از بهنگام سازي مودم هاي خود به استاندارد v90 مشكل داشته اند. اگر شما پس از بهنگام كردن V90 از K56flex در برقراري اتصال مطمئن و با سرعت مشكل داشتيد موارد زير را امتحان كنيد:

1- مطمئن شويد كه جديدترين ميان افزار عرضه شده را داريد. حتي اگر به تازگي مودم خود را خريده ايد ممكن است فروشنده مودم يك بهنگام سازي ميان افزاري را در سايت وب خود ارائه داده باشد. اگر در برقراري اتصال مشكل داريد، براي دسترسي به آن با مودم خود از طريق يك خط 6/33كيلو بيت در ثانيه تماس بگيريد يا با نصب آن به عنوان يك مدل 6/33كيلوبيت در ثانيه از همان فروشنده، فرض كنيد كه مودم شما يك مودم قديمي است.
2- بررسي كنيد كه آيا مي توانيد از مودم به عنوان يك K56flex استفاده كنيد يا خير. برطبق سايت (http://www.k56flex.com) Lucent Technologies’ 56k بسياري از سايتهاي سازگار با V90 هنوز هم مي توانند از شماره گيري با يك مودم K56flex پشتيباني كنند تا سرعتي مشابه مودم V90 به دست آيد. ولي تا چيزي كاملا خراب نشده اقدام به تغيير آن نكنيد.

3- بررسي كنيد كه آيا مي توانيد به طور همزمان از ميان افزار K56flex وV90 استفاده كنيد يا خير. تراشه هاي ROM (حافظه فقط خواندني) ميان افزار بعضي از مودم ها ، داراي فضاي كافي براي هر دوكد K56flex و V90 مي باشند، در حالي كه مودم هاي ديگر فقط براي يكي از آنها فضا دارند(مثلا شركت Zoom Telephonics با داشتن هر دو استاندارد مودمهاي خود را Dualmode مي نامد). معمولا مودم ها با تراشه 1 MB Flash Rom فقط مي توانند با يك نوع ميان افزار كار كنند، در حاليكه مودم هايي كه تراشه Flash Rom 2مگابايتي هسند

فضاي كافي براي هر دو دارند. اگر نمي توانيد به طور همزمان هر دو نوع كد را در مودم خود داشته باشيد هر دوميان افزار K56flex و V90 را در سيستم خود دانلود كنيد سپس هر يك را امتحان نماييد و ببينيد كدام يك براي شما بهتر كار مي كند. تا هنگامي كه ISP شما داراي يك گروه مودم خاص K56flex يا مودم هاي V90 مي باشد كه از k56flex پشتيباني مي كنند شما واقعا نياز نداريد كه مودم خود را به V90 تبديل نماييد.
4- اگر فروشنده مودم چند نسخه مختلف از ميان افزار را براي دانلود در اختيار دارد، برخي از نسخه هاي اوليه را هم مثل نسخه هاي جديد امتحان كنيد . ممكن است يك نسخه قديمي واقعا بهتر كار كند.

5- اگر از مودم خود در كشوري غير از آمريكا يا كانادا استفاده مي كنيد ممكن است نيازي به يك بهنگام سازي بين المللي داشته باشيد . مثلا سايت وب Zoom Telephonic بهنگام سازي جداگانه K56flex به V90را براي استراليا ، بلژيك ، دانمارك ،‌فنلاند ، فرانسه ، آلمان ، هلند(كشور پادشاهي هلند) ، ايتاليا، پرتغال، سوئد، سوئيس و انگلستان ليست كرده است.
6- فراموش نكنيد كه درايور هاي سيستم عامل مودم شما نيز ممكن است نياز به بهنگام سازي داشته باشند.

7- اگر از يك مودم مجموعه تراشه Lucent استفاده مي كنيد علاوه بر درايورهاي عرضه شده توسط سازنده مودم خود درايورهاي عمومي Lucent‌را نيز امتحان كنيد، معمولا ، درايورهاي مجموعه تراشه Lucent در بين سازندگان مختلفي كه از همان مجموعه تراشه استفاده مي كنند،مبادله مي شود. گروه Microelectronics قبلي Lucent (كه مجموعه تراشه هاي مودم را ساختند) در اواخر سال 2000(اوايل 2001) كناره گيري كردند. شركت جديد Agere Systems نامگذاري شد. براي يافتن درايورهاي مودمAgere/Lucent مي توانيد به نشاني زير مراجعه كنيد:
Http://www.Lucent.com/Micro/K56flex/Driver.html

ITU V.92 و V.44 (رفع مشكل آپلود)
پروتكلهاي 56 كيلوبيت در ثانيه (نظير استانداردهاي اوليه اختصاصي X2و K56flex ) و همچنين آخرين استاندارد ITU V90 سرعت دانلود كردن خود را از حداكثر سرعت قبلي6/33كيلوبيت در ثانيه به 56كيلوبيت در ثانيه افزايش دادند.

با اين وجود، سرعت هاي آپلود كه بر نحوه ارسال سريع پست الكترونيكي ، درخواست هاي صفحه و انتقال فايلها موثرند، تحت تاثير توسعه فناوري هاي 56 كيلوبيت در ثانيه قرار نگرفتند. سرعت هاي آپلود فناوري هاي 56 كيلوبيت در ثانيه به حداكثر 6/33كيلو بيت در ثانيه محدود شده است. اين امر باعث مي شود تا سرعت سرور(خادم) هم براي كاربران تلفني و هم كاربراني كه وابسته به مودم هاي آنالوگ مربوط به ترافيك Upstream كاهش يابد. ساير معايب فناوري موجود 56 كيلوبيت در ثانيه شامل مدت زماني است كه مودم كاربر براي برقراري اتصال خود با مودم دوردست منتظر مي ماند و نيز عدم پشتيباني از ويژگي هاي فراخواني انتظار مي باشند.

در اواسط سال 2000، ITU، پروتكلهاي V92و V44(قبلا V92را V90 Plus مي نامند) را به عنوان راه حلي براي مشكل اتصالات و آپلود هاي كم سرعت ارائه داد.
V92 همانطور كه از نامش پيداست يك جانشين براي پروتكل V90 محسوب مي شود، همچنين، همه مودم هاي پشتيباني كننده از V92 از V90 نيز پشتيباني مي كنند. V92 سرعت دانلود را به بيش از 56 كيلو بيت در ثانيه افزايش نداده است

ولي ويژگي هاي اصلي زير را ارائه داده است:
• Quick Connect: ويژگي Quick Connect به وسيله ذخيره كردن مشخصات خط تلفن، سبب كاهش مقدار زمان مورد نياز براي ايجاد يك اتصال مي شود و هر وقت كه مجددا از همان خط تلفن استفاده شود، از اطلاعات ذخيره شده استفاده مي كند. براي كاربراني كه بيش از يكبار از محل يكساني به اينترنت وصل مي شوند،‌مقدار زمان بوق(بيپ)‌ها و وزوزهاي مودمي كه اتصال را ايجاد مي كنند، از 27 ثانيه به نصف تقليل مي يابد. به خاطرداشته باشيد كه اين كاهش در زمان اتصال اتفاق نمي افتد تا اين كه اتصال اوليه در همان مكان ايجاد شود و مشخصات آن براي استفاده در آينده ذخيره شود.