دانلود مقاله آشنائی با شبکه های بی سیم

بخشی از مقاله

آشنائي با شبكه هاي بي سيم

مقدمه
نياز روز افزون به پويايي كارها ، استفاده از تجهيزاتي مانند تلفن همراه ، پيجرها و ...
بواسطه وجود شبكه هاي بي سيم امكان پذير شده است.
اگر كاربر يا شركت يا برنامه كاربردي خواهان آن باشد كه داده و اطلاعات مورد نياز خود را به صورت متحرك در هر لحظه در اختيار داشته باشند شبكه هاي بي سيم جواب مناسبي براي آنها ست.

اين مقاله دربخش‌هاي مختلفي ارائه ميشود، در بخش حاضر فقط به بيان كلياتي در رابطه با شبكه‌هاي بي‌سيم و كابلي پرداخته شده، در بخش‌هاي بعدي به جزئيات بيشتري در رابطه با شبكه‌هاي بي‌سيم خواهيم پرداخت.
تشريح مقدماتي شبكه هاي بي سيم و كابلي
شبكه هاي محلي (LAN ) براي خانه و محيط كار مي توانند به دو صورت كابلي (Wired ) يا بي سيم (Wireless ) طراحي گردند . درابتدا اين شبكه ها به روش كابلي با استفاده از تكنولوژي Ethernet طراحي مي شدند اما اكنون با روند رو به افزايش استفاده از شبكه هاي بي سيم با تكنولوژي Wi-Fi مواجه هستيم .

در شبكه هاي كابلي (كه در حال حاضر بيشتر با توپولوژي ستاره اي بكار مي روند ) بايستي از محل هر ايستگاه كاري تا دستگاه توزيع كننده (هاب يا سوئيچ ) به صورت مستقل كابل كشي صورت پذيرد(طول كابل ازنوع CAT5 نبايستي 100 متر بيشتر باشد در غير اينصورت از فيبر نوري استفاده ميگردد) كه تجهيزات بكار رفته از دونوع غير فعال (Passive ) مانند كابل ، پريز، داكت ، پچ پنل و.......... . و فعال (Active )مانند هاب ،سوئيچ ،روتر ، كارت شبكه و........... هستند .
موسسه مهندسي IEEE استانداردهاي 802.3u را براي Fast Ethernet و 802.3ab و802.3z را براي Gigabit Ethernet ( مربوط به كابلهاي الكتريكي و نوري ) در نظر گرفته است.
شبكه هاي بي سيم نيز شامل دستگاه مركزي (Access Point ) مي باشد كه هر ايستگاه كاري مي تواند حداكثر تا فاصله 30 متر ي آن (بدون مانع ) قرار گيرد.

شبكه هاي بي سيم (Wlan ) يكي از سه استاندارد ارتباطي Wi-Fi زير را بكار مي برند:
802.11b كه اولين استانداردي است كه به صورت گسترده بكار رفته است .
802.11a سريعتر اما گرانتر از 802.11b مي باشد.
802.11g جديدترين استاندارد كه شامل هر دو استاندارد قبلي بوده و از همه گرانتر ميباشد.
هر دونوع شبكه هاي كابلي و بي سيم ادعاي برتري بر ديگري را دارند اما انتخاب صحيح با در نظر گرفتن قابليتهاي آنها ميسر مي باشد.

عوامل مقايسه
در مقايسه شبكه هاي بي سيم و كابلي مي تواند قابليتهاي زير مورد بررسي قرار گيرد:
 نصب و راه اندازي
 هزينه
 قابليت اطمينان
 كارائی
 امنيت

نصب و راه اندازي
در شبكه هاي كابلي بدليل آنكه به هر يك از ايستگاههاي كاري بايستي از محل سويئچ مربوطه كابل كشيده شود با مسائلي همچون سوارخكاري ، داكت كشي ، نصب پريز و......... مواجه هستيم در ضمن اگر محل فيزيكي ايستگاه مورد نظر تغيير يابد بايستي كه كابل كشي مجدد و .......صورت پذيرد
شبكه هاي بي سيم از امواج استفاده نموده و قابليت تحرك بالائي را دارا هستند بنابراين تغييرات در محل فيزيكي ايستگاههاي كاري به راحتي امكان پذير مي باشد براي راه اندازي آن كافيست كه از روشهاي زير بهره برد:

Ad hoc كه ارتباط مستقيم يا همتا به همتا (peer to peer ) تجهيزات را با يكديگر ميسر مي سازد.
Infrastructure كه باعث ارتباط تمامي تجهيزات با دستگاه مركزي مي شود.
بنابراين ميتوان دريافت كه نصب و را ه اندازي شبكه هاي كابلي يا تغييرات در آن بسيار مشكلتر نسبت به مورد مشابه يعني شبكه هاي بي سيم است .

هزينه
تجهيزاتي همچون هاب ، سوئيچ يا كابل شبكه نسبت به مورد هاي مشابه در شبكه هاي بي سيم ارزانتر مي باشد اما درنظر گرفتن هزينه هاي نصب و تغييرات احتمالي محيطي نيز قابل توجه است .
قابل به ذكر است كه با رشد روز افزون شبكه هاي بي سيم ، قيمت آن نيز در حال كاهش است .

قابليت اطمينان
تجهيزات كابلي بسيار قابل اعتماد ميباشند كه دليل سرمايه گذاري سازندگان از حدود بيست سال گذشته نيز همين مي باشد فقط بايستي در موقع نصب و يا جابجائي ، اتصالات با دقت كنترل شوند.
تجهيزات بي سيم همچون Broadband Router ها مشكلاتي مانند قطع شدن‌هاي پياپي، تداخل امواج الكترومغناظيس، تداخل با شبكه‌هاي بي‌سيم مجاور و ... را داشته اند كه روند رو به تكامل آن نسبت به گذشته(مانند 802.11g ) باعث بهبود در قابليت اطمينان نيز داشته است .

كارائي
شبكه هاي كابلي داراي بالاترين كارائي هستند در ابتدا پهناي باند 10 Mbps سپس به پهناي باندهاي بالاتر( 100 Mbps و 1000Mbps ) افزايش يافتند حتي در حال حاضر سوئيچهائي با پهناي باند 1Gbps نيز ارائه شده است .
شبكه هاي بي سيم با استاندارد 802.11b حداكثر پهناي باند 11Mbps و با 802.11a و 802.11g پهناي باند 54 Mbps را پشتيباني مي كنند حتي در تكنولوژيهاي جديد اين روند با قيمتي نسبتا بالاتر به 108Mbps نيز افزايش داده شده است علاوه بر اين كارائي Wi-Fi نسبت به فاصله حساس مي باشد يعني حداكثر كارائي با افزايش فاصله نسبت به َAccess Point پايين خواهد آمد. اين پهناي باند براي به اشتراك گذاشتن اينترنت يا فايلها كافي بوده اما براي برنامه هائي كه نياز به رد و بدل اطلاعات زياد بين سرور و ايستگاهاي كاري (Client to Server ) دارند كافي نيست .

امنيت
بدليل اينكه در شبكه هاي كابلي كه به اينترنت هم متصل هستند، وجود ديواره آتش از الزامات است و تجهيزاتي مانند هاب يا سوئيچ به تنهايي قادر به انجام وظايف ديواره آتش نميباشند، بايستي در چنين شبكه هايي ديواره آتش مجزايي نصب شود.
تجهيزات شبكه هاي بي سيم مانند Broadband Routerها ديواره آتش بصورت نرم افزاري وجود داشته و تنها بايستي تنظيمات لازم صورت پذيرد. از سوي ديگر به دليل اينكه در شبكه‌هاي بي‌سيم از هوا بعنوان رسانه انتقال استفاده ميشود، بدون پياده سازي تكنيك‌هاي خاصي مانند رمزنگاري، امنيت اطلاعات بطور كامل تامين نمي گردد استفاده از رمزنگاري WEP (Wired Equivalent Privacy ) باعث بالا رفتن امنيت در اين تجهيزات گرديده است .

انتخاب صحيح كدام است؟
با توجه به بررسي و آناليز مطالبي كه مطالعه كرديد بايستي تصميم گرفت كه در محيطي كه اشتراك اطلاعات وجود دارد و نياز به ارتباط احساس مي شو د كدام يك از شبكه هاي بي سيم و كابلي مناسبتر به نظر مي رسند .
جدول زير خلاصه اي از معيارهاي در نظر گرفته شده در اين مقاله مي باشد . بعنوان مثال اگر هزينه براي شما مهم بوده و نياز به استفاده از حداكثر كارائي را داريد ولي پويائي براي شما مهم نمي باشد بهتر است از شبكه كابلي استفاده كنيد.

بنابراين اگر هنوز در صدد تصميم بين ايجاد يك شبكه كامپيوتري هستيد جدول زير انتخاب را براي شما ساده تر خواهد نمود.
انواع شبكه هاي بي سيم
WLANS)Wireless Local Area Networks (
اين نوع شبكه براي كاربران محلي از جمله محيطهاي(Campus) دانشگاهي يا آزمايشگاهها كه نياز به استفاده از اينترنت دارند مفيد مي باشد. در اين حالت اگر تعداد كاربران محدود باشند مي توان بدون استفاده از Access Point اين ارتباط را برقرار نمود .در غير اينصورت استفاده از Access Point ضروري است.مي توان با استفاده از آنتن هاي مناسب مسافت ارتباطي كاربران را به شرط عدم وجود مانع تاحدي طولاني تر نمود.
WPANS)Wireless Personal Area Networks (

دو تكنولوژي مورد استفاده براي اين شبكه ها عبارت از :IR (Infra Red ) و Bluetooth (IEEE 802.15 ) مي باشد كه مجوز ارتباط در محيطي حدود 90 متر را مي دهد البته در IR نياز به ارتباط مستقيم بوده و محدوديت مسافت وجود دارد .
WMANS)Wireless Metropolitan Area Networks (
توسط اين تكنولوژي ارتباط بين چندين شبكه يا ساختمان در يك شهر برقرار مي شود براي Backup آن مي توان از خطوط اجاره اي ،فيبر نوري يا كابلهاي مسي استفاده نمود

WWANS)Wireless Wide Area Networks (
براي شبكه هائي با فواصل زياد همچون بين شهرها يا كشورها بكار مي رود اين ارتباط از طريق آنتن ها ي بي سيم يا ماهواره صورت مي پذيرد .
امنيت در شبكه هاي بي سيم
سه روش امنيتي در شبكه هاي بي سيم عبارتند از :

- WEP)Wired Equivalent Privacy (
در اين روش از شنود كاربرهايي كه در شبكه مجوز ندارند جلوگيري به عمل مي آيد كه مناسب براي شبكه هاي كوچك بوده زيرا نياز به تنظيمات دستي( KEY ) مربوطه در هر Client مي باشد.
اساس رمز نگاري WEP بر مبناي الگوريتم RC4 بوسيله RSA مي باشد.
- SSID )Service Set Identifier (

شبكه هاي WLAN داراي چندين شبكه محلي مي باشند كه هر كدام آنها داراي يك شناسه (Identifier ) يكتا مي باشند اين شناسه ها در چندين Access Point قرار داده مي شوند . هر كاربر براي دسترسي به شبكه مورد نظر بايستي تنظيمات شناسه SSID مربوطه را انجام دهد .
- MAC )Media Access Control (
ليستي از MAC آدرس هاي مورد استفاده در يك شبكه به AP (Access Point ) مربوطه وارد شده بنابراين تنها كامپيوترهاي داراي اين MAC آدرسها اجازه دسترسي دارند به عبارتي وقتي يك كامپيوتر درخواستي را ارسال مي كند MAC آدرس آن با ليست MAC آدرس مربوطه در AP مقايسه شده و اجازه دسترسي يا عدم دسترسي آن مورد بررسي قرار مي گيرد .اين روش امنيتي مناسب براي شبكه هاي كوچك بوده زيرا در شبكه هاي بزرگ امكان ورود اين آدرسها به AP بسيار مشكل مي باشد.

انواع استاندارد 802.11
اولين بار در سال 1990 بوسيله انستيتيو IEEE معرفي گرديد كه اكنون تكنولوژيهاي متفاوتي از اين استاندارد براي شبكه هاي بي سيم ارائه گرديده است .
802.11
براي روشهاي انتقال FHSS(frequency hopping spared spectrum ( يا DSSS (direct sequence spread spectrum ) با سرعت 1 Mbpsتا 2Mbps در كانال 2.4 GHz قابل استفاده مي باشد.
802.11a
براي روشهاي انتقال OFDM (orthogonal frequency division multiplexing ) با سرعت 54Mbps در كانال 5GHz قابل استفاده است.
802.11b
اين استاندارد با نام WI-Fi يا High Rate 802.11 قابل استفاده در روش DSSS بوده و در شبكه هاي محلي بي سيم نيز كاربرد فراواني دارد همچنين داراي نرخ انتقال 11Mbps مي باشد.

802.11g
اين استاندارد براي دستيابي به نرخ انتقال بالاي 20Mbps در شبكه هاي محلي بي سيم و در كانال 2.4GHz كاربرد دارد.
Bluetooth
نوع ساده اي از ارتباط شبكه هاي بي سيم است كه حداكثر ارتباط 8 دستگاه را با تكنولوژي Bluetooth پشتيباني مي كند دستگاههايي از قبيل PDA ، نوت بوك ، تلفن هاي همراه و كامپيوترهاي شخصي از جمله اين موارد هستند مي دهد اگرچه اين تكنولوژي ممكن است در صفحه كليدها ،موس ها و Headset و Hands-free تلفن هاي همراه نيز ديده شود اين تكنولوژي در سال 1994 توسط شركت اريكسون ايجاد شد در سال 1998 تعداد كوچكي از كمپانيهاي مشهور مانند اريكسون ،نوكيا ، اينتل و توشيبا استفاده شد .

بلوتوس در فواصل كوتاهي بين 9 تا 90 متر كار مي كنند اين فاصله پشتيباني به امنيت اين تكنولوژي مي افزايد .چرا كه اگر كسي بخواهد ارتباط شما را شنود كند گر چه به ابزار خاصي نياز ندارد اما بايستي در فاصله نزديكي از شما قرار بگيرد مهمتري ويژگي بلوتوس اين است كه بر خلاف Infrared موانعي مانند ديوار تاثيري بر روي سيگنال آن ندارند از تكنولوژي راديوئي استفاده كرده كه خيلي گران نبوده و مصرف برق خيلي كمي دارد .

تکنولوژی شبکه‌های بی‌سیم، با استفاده از انتقال داده‌ها توسط اموج رادیویی، در ساده‌ترین صورت، به تجهیزات سخت‌افزاری امکان می‌دهد تا بدون‌استفاده از بسترهای فیزیکی همچون سیم و کابل، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. شبکه‌های بی‌سیم بازه‌ی وسیعی از کاربردها، از ساختارهای پیچیده‌یی چون شبکه‌های بی‌سیم سلولی -که اغلب برای تلفن‌های همراه استفاده می‌شود- و شبکه‌های محلی بی‌سیم (WLAN – Wireless LAN) گرفته تا انوع ساده‌یی چون هدفون‌های بی‌سیم، را شامل می‌شوند.

از سوی دیگر با احتساب امواجی همچون مادون قرمز، تمامی تجهیزاتی که از امواج مادون قرمز نیز استفاده می‌کنند، مانند صفحه کلید‌ها، ماوس‌ها و برخی از گوشی‌های همراه، در این دسته‌بندی جای می‌گیرند. طبیعی‌ترین مزیت استفاده از این شبکه‌ها عدم نیاز به ساختار فیزیکی و امکان نقل و انتقال تجهیزات متصل به این‌گونه شبکه‌ها و هم‌چنین امکان ایجاد تغییر در ساختار مجازی آن‌هاست. از نظر ابعاد ساختاری، شبکه‌های بی‌سیم به سه دسته تقسیم می‌گردند : WWAN، WLAN و WPAN.

مقصود از WWAN، که مخفف Wireless WAN است، شبکه‌هایی با پوشش بی‌سیم بالاست. نمونه‌یی از این شبکه‌ها، ساختار بی‌سیم سلولی مورد استفاده در شبکه‌های تلفن همراه است. WLAN پوششی محدودتر، در حد یک ساختمان یا سازمان، و در ابعاد کوچک یک سالن یا تعدادی اتاق، را فراهم می‌کند. کاربرد شبکه‌های WPAN یا Wireless Personal Area Network برای موارد خانه‌گی است. ارتباطاتی چون Bluetooth و مادون قرمز در این دسته قرار می‌گیرند.

شبکه‌های WPAN از سوی دیگر در دسته‌ی شبکه‌های Ad Hoc نیز قرار می‌گیرند. در شبکه‌های Ad hoc، یک سخت‌افزار، به‌محض ورود به فضای تحت پوشش آن، به‌صورت پویا به شبکه اضافه می‌شود. مثالی از این نوع شبکه‌ها، Bluetooth است. در این نوع، تجهیزات مختلفی از جمله صفحه کلید، ماوس، چاپگر، کامپیوتر کیفی یا جیبی و حتی گوشی تلفن همراه، در صورت قرارگرفتن در محیط تحت پوشش، وارد شبکه شده و امکان رد و بدل داده‌ها با دیگر تجهیزات متصل به شبکه را می‌یابند.

تفاوت میان شبکه‌های Ad hoc با شبکه‌های محلی بی‌سیم (WLAN) در ساختار مجازی آن‌هاست. به‌عبارت دیگر، ساختار مجازی شبکه‌های محلی بی‌سیم بر پایه‌ی طرحی ایستاست درحالی‌که شبکه‌های Ad hoc از هر نظر پویا هستند. طبیعی‌ست که در کنار مزایایی که این پویایی برای استفاده کننده‌گان فراهم می‌کند، حفظ امنیت چنین شبکه‌هایی نیز با مشکلات بسیاری همراه است. با این وجود، عملاً یکی از راه حل‌های موجود برای افزایش امنیت در این شبکه‌ها، خصوصاً در انواعی همچون Bluetooth، کاستن از شعاع پوشش سیگنال‌های شبکه است.

در واقع مستقل از این حقیقت که عمل‌کرد Bluetooth بر اساس فرستنده و گیرنده‌های کم‌توان استوار است و این مزیت در کامپیوترهای جیبی برتری قابل‌توجه‌یی محسوب می‌گردد، همین کمی توان سخت‌افزار مربوطه، موجب وجود منطقه‌ی محدود تحت پوشش است که در بررسی امنیتی نیز مزیت محسوب می‌گردد. به‌عبارت دیگر این مزیت به‌همراه استفاده از کدهای رمز نه‌چندان پیچیده، تنها حربه‌های امنیتی این دسته از شبکه‌ها به‌حساب می‌آیند.

مباني شبكه هاي بي سيم wi-fi
در چند سال گذشته، دگرگوني مهمي در دنياي كامپيوترهاي شخصي به وجود آمده است. استفاده از خط تلفن براي ارتباط اينترنت روز به روز كمتر مي شود، و كامپيوترها ديگر ابزاري تجملي به حساب نمي آيند. امروزه بازار كامپيوتر به مشتريان دفاتر اداري كوچك / دفتر كار خانگي نگاه مي كند. قيمت كامپيوتر چنان پايين آمده است كه مي توان يك سيستم كامل با يك مانيتور بزرگ و يك چاپگر را به قيمتي كمتر از پانصد هزار تومان تهيه كرد. قيمت وسايل شبكه سازي نيز بسيار پايين آمده است و مي توانيد بعضي از مسيريابهاي (router) سرعت بالا، ديواره هاي آتش (firewall) و سوئيچ ها را هر كدام با قيمتي كمتر از 100 هزار تومان بخريد.

اين دو روند را با اين حقيقت در نشر بگيريد كه ارتباطات باند عريض (broadband) نيز به تدريج در حال بازكردن جاي خود بين كاربران خانگي است و خانه هاي چند كامپيوتري نيز موسوم شده است. بديهي است كه امروزه كاربران كامپيوتر با اين امكانات تمايل دارند كه يك ارتباط اينترنت باند عريض را به طور اشتراكي روي همه كامپيوترهاي خانه به كار بگيرند و فايل هاي مورد نياز كاربران خانه را به كامپيوترهاي مختلف خانه بفرستند.

يك روش وصل كردن سيستم ها به يكديگر در يك شبكه خانگي استفاده از سيم است. كامپيوترها را با استفاده از كابلهاي اترنت (Ethernet) استاندارد، جعبه تقسيم ها (هابهاHub) و سوئيچ ها مي توان به هم وصل كرد و يك شبكه با سيم را به وجود آورد. شبكه با سيم اغلب بهترين راه است، چون سريع، نسبتاً ارزان، و مطمئن است، اما سيم كشي در خانه كار پردردسري است، مگر اين كه در ساختمان از قبل سيم كشي براي يك شبكه كامپيوتري تدارك ديده شده باشد. افزون بر اين، سيم كشي روكار چهره زشتي به اتاق ها مي دهد.

يك روش آسانتر براي ساخت يك شبكه در فضاي موجود استفاده از تجهيزات wi-fi است. wi-fi اصطلاحي است كه براي توصيف يك خانواده از محصولات شبكه سازي بي سيم گفته مي شود كه نياز به سيم كشي روكار براي وصل كردن كامپيوترها را برطرف مي كند.
wi-fi چگونه كار مي كند؟

فناوري wi-fi، يا 802.11a/b/g ، بسيار شبيه به گوشي تلفن ديجيتال بي سيم كار مي كند. ميكروفون موجود در گوشي صداي شما را مي گيرد، و پردازنده هاي دروني گوشي اين صدارا به يك سيگنال ديجيتال تبديل مي كنند، كه سپس به دستگاه پايه انتقال مي يابد. دستگاه پايه به نوبه خود داده هايي را كه از خط تلفن مي آيد مي گيرد، يك تبديل مشابه انجام مي دهد و سيگنال حاصل را به گوشي مي فرستد. اين ارتباط دو طرفه پيوسته، تا حدودي به عمليات يك شبكه بي سيم شباهت دارد.

يك دستگاه WAP (نقطه دستيابي بي سيم) يا دستگاه مسيرياب (router) بي سيم را مي توانيد همان دستگاه پايه گوشي تلفن، و كارت هاي شبكه بي سيم را خود گوشي در نظر بگيريد. WAPيا مسيرياب رابط با سيم به يك شبكه با سيم موجود يا به يك مودم باند عريض است و با استفاده از سيگنال هاي راديويي با كارت هاي شبكه بي سيم نصب شده در كامپيوترهاي شما ارتباط برقرار مي كنند. پيوند بي سيم بين كارتهاي نصب شده در كامپيوترهاي شما و مسيرياب WAP، نياز به كابلهاي اترنت را برطرف مي كند. آنچه گفتيم توضيحي ساده شده از اين فناوري است، اما نحوه كار شبكه بي سيم در اصل همين است.

پراستفاده ترين تجهيزات wi-fi از استانداردهاي 802.11b و 802.11g بهره مي گيرند. اين وسايل داده ها را با استفاده از فركانس هاي راديويي (RF) در باند 2.4 گيگاهرتز نقل و انتقال مي دهند. وسايل جديدتر كه از استاندارد 802.11a بهره مي گيرند امواج خود را در باند فركانسي 5 گيگاهرتز پخش مي كنند، اما آنها به عموميت استفاده از محصولات 802.11b/g نرسيده اند. وسايل 802.11b ابتدا به بازار راه يافتند و پهناي باند 11 مگابيت در ثانيه را فراهم مي سازند و برد موثر 100 متر (بدون مانع) را دارند.

هرچند، در داخل خانه، ديوارها و لوازم خانگي احتمالاً برد وسايل 802.11b را نصف خواهند كرد. محصولات 802.11g شبيه به محصولات 802.11b هستند. اما، پهناي باند 54 مگابايت در ثانيه را فراهم مي كنند. محصولاتي كه از استاندارد 802.11a تبعيت مي كنند نيز پهناي باند تا 54 مگابيت در ثانيه را فراهم مي كنند اما داده ها را در يك باند فركانسي متفاوت نقل و انتقال مي دهند و برد كمتري دارند. محصولات 802.11a نسبت به وسايلي كه از فركانس هاي 2.4 گيگا هرتز استفاده مي كنند از باند فركانسي متفاوتي بهره مي گيرند، كمتر در معرض تداخل RF قرار مي گيرند.

براي ساخت يك شبكه بي سيم به چند عضو پايه نياز خواهيد داشت. معمول ترين شبكه هاي بي سيم شامل يك مسيرياب يا دستگاه نقطه دستيابي (WAP or Wireless Access point)و كارت شبكه بي سيم (به تعداد كامپيوترهاي متصل به شبكه) هستند. به عنوان مثال، فرض كنيم در حال پيكربندي يك شبكه بي سيم در خانه اي هستيد كه دو كامپيوتر روميزي، يك ارتباط اينترنت باند عريض و يك لپ تاپ دارد. گام اول براي ساخت شبكه آن است كه مسيرياب بي سيم را به مودم باند عريض وصل كنيد.

وقتي مسيرياب به درستي پيكربندي شود، به دروازه اي به سوي اينترنت تبديل مي شود. به هر كامپيوتر وصل شده در پشت مسيرياب يك نشاني IP ثبت نشده داخلي اختصاص مي يابد، كه معمولاً در محدوده 192.168.x.x است. مسيرياب ترافيك ورودي از نشاني IP ثبت شده كه به وسيله ISP اختصاص مي يابد را بر دوش مي گيرد و آن داده ها را به نشاني IP مقتضي هدايت مي كند. اين خصوصيت، كه به NAT (Network Address Translation) مشهور است، يك لايه پايه حفاظتي بين كامپيوترهاي شما و اينترنت به وجود مي آورد.

پس از پيكربندي مسيرياب، گام بعدي نصب كارتهاي شبكه بي سيم در هر كامپيوتر شبكه است. كارتهاي شبكه بي سيم در هر كامپيوتر شبكه است. كارتهاي شبكه بي سيم در انواع متنوعي عرضه شده اند. بعضي از آنها كارتهاي متداول PCI هستند كه شبيه به ساير كارتهاي PCI، مانند كارتهاي صدا، نصب مي شوند.

بعضي ديگر براي لپ تاپها ساخته شده اند و از استاندارد PCMCIA تبعيت مي كنند. اگر پي سي يا نوت بوك شما حاوي شكاف (slot) اضافي نباشد، مي توانيد از آداپتورهاي شبكه معمولاً آسان است. آن را در يك شكاف خالي فرو كنيد يا اگر از نوع USB است رابط آن را به يك درگاه خالي USB وصل كنيد. سپس، وقتي كامپيوتر خود را روشن مي كنيد، سيستم عامل بايد اين وسيله جديد را شناسايي كند و دستگاه رانهاي (driver) جديد را نصب كند. دستگاه رانها معمولاً بر روي يك سي دي يا يك ديسكت قرار دارند و ويندوز مي تواند آنها را شناسايي و براي آداپتور نصب كند.

وقتي دستگاه رانها نصب شدند، كامپيوتر را باز راه اندازي كنيد و برنامه خدماتي ارتباط بي سيم را كه به همراه آداپتور عرضه شده است براي پيدا كردن امواج هوايي مربوط به مسيرياب به اجرا در آوريد. (ويندوز اكس پي خود امكاناتي براي اداره ارتباطات شبكه بي سيم دارد.) اگر همه چيز درست كار كند و شما در برد موثر شبكه باشيد، مسيرياب بايد در يك فهرست به عنوان يك ارتباط موجود ظاهر شود؛ روي دكمه Connection كليك كنيد، و كار برپايي شبكه تمام است.