دانلود مقاله بافندگی حلقوی پودی و تاری

بخشی از مقاله

مقدمه
بافندگي حلقوي روشي از تهيه‎ي پارچه است. كه در اين روش، با خميده كردن طولي از نخ به شكل حلقه، و عبور حلقه‎ها از داخل يكديگر با شيوه‎هاي مختلف، پارچه توليد مي‎شود. هنر بافتني دستي و اتصال و درگيري نخ‎ها با يكديگر از هنرهاي بسيار قديمي است كه به قرن‎ها قبل از ميلاد مسيح باز مي‎گردد. آثار به دست آمده در مصر كه متعلق به قرن پنجم قبل از ميلاد مي‎باشد، پيشرفته بودن اين هنر دستي را، در آن زمان، نشان مي‎دهد.

اولين دستگاه بافندگي حلقوي پودي را در سال 1589، شخصي به نام ويليام‎لي در انگلستان اختراع كرد. سرعت اين دستگاه ده برابر بيش‎تر از سرعت توليد بافت با روش بافتني دستي بود. اختراع اين دستگاه باعث پيشرفت و تكامل بافندگي حلقوي شد. ساخت اولين دستگاه بافندگي حلقوي تاري نيز در سال 1775 انجام گرفت.
صنعت بافندگي حلقوي به دو قسمت مجزاي بافندگي حلقوي تاري و بافندگي حلقوي پودي تقسيم شده است. سازندگان ماشين‎آلات نيز هر يك، فناوري خاص خود را دارند و غالباً خصوصيات بافت‎ها و موارد مصرف توليدات آن‎ها نيز با هم متفاوت است.

در بخش بافندگي حلقوي پودي، در اين كتاب، سعي شده است هنرجويان عزيز با اصول اوليه‎ي بافندگي حلقوي پودي آشنا شوند. لذا در مورد هر يك،‌ توضيحات مختصري به شرح زير داده شده است.
در فصل اول: تعاريف بافندگي حلقوي پودي و تاري، تفاوت و مصارف هر يك، تعاريف اصطلاحات متداول، انواع سوزن، انواع حلقه و چگونگي تشكيل هر يك توسط سوزن‎ زبانه‎دار در ماشين‎هاي حلقوي ارائه شده است.
و فصل دوم به معرفي انواع ماشين‎هاي بافندگي حلقوي پودي و توضيح مختصري راجع به هر يك، عوامل اصلي بافت، عمليات بافندگي، بافت‎هاي پايه و محاسبه‎ي توليد و وزن اختصاص يافته است.

بافندگي حلقوي پودي
در بافندگي حلقوي پودي حلقه‎ها در جهت افقي (يك رج) تشكيل مي‎شوند به طوري كه اتصال يك حلقه به حلقه‎ي بعدي در يك سطر افقي انجام مي‎شود (شكل 9-1). همچنين امكان توليد پارچه با استفاده از يك بسته نخ وجود دارد، اگرچه روي پاره‎اي از ماشين‎ها امروزه تا 192 بسته نخ، براي توليد پارچه، به كار مي‎رود. صنعت بافندگي حلقوي پودي در ايران به نام‎هاي «كش‎بافي» و «تريكوبافي» مصطلح است.

شكل (9-1)‎- ساختمان بافت ساده‎ي حلقوي پودي
بافندگي حلقوي تاري
به روشي از توليد پارچه كه اتصال يك حلقه به حلقه‎ي بعدي در دو رج متفاوت و در جهت طولي انجام مي‎شود، بافندگي حلقوي تاري مي‎گويند.

شكل (9-2) ‎- ساختمان بافت ساده‎ي حلقوي تاري
مقايسه‎ي بافندگي حلقوي پودي و تاري و مصارف هر يك
در بافندگي حلقوي پودي امكان توليد پارچه حتي با يك بسته نخ وجود دارد، بنابراين روش ساده‎تري براي تبديل نخ به پارچه است.
1- در بافندگي حلقوي تاري، براي هر سوزن حداقل يك نخ در هر رج وجود دارد. بنابراين به دليل وجود تعداد سوزن بسيار روي ماشين‎ها، به چله پيچي نخ‎ها بر روي قرقره‎ها نياز است كه اين باعث افزايش عمليات مقدماتي براي توليد پارچه، در مقايسه با بافندگي حلقوي پودي، مي‎شود.

2- در بافندگي حلقوي، پودي، امكان توليد بافت‎هاي متنوع‎تر و استفاده از انواع نخ‎ها، نسبت به حلقوي تاري، بيش‎تر است.
3- سرعت توليد بافت در بافندگي حلقوي تاري در مقايسه با حلقوي پودي و بافندگي تار و پودي بيش‎تر است. اگرچه در حال حاضر عمليات بافت و سرعت توليد در بسياري از ماشين‎هاي جديد حلقوي پودي به گونه‎اي است كه اختلاف بسيار كمي بين بافندگي حلقوي پودي و تاري وجود دارد.

4- سرعت تغيير نقشه در حلقوي پودي بيش‎تر و هزينه‎هاي توليد در اين شيوه بسيار پايين‎تر است.
5- در شرايط معمول بافندگي، پارچه‎هاي توليدي حلقوي تاري، ثبات ابعادي بيشتري نسبت به حلقوي پودي دارند، زيرا در صورت پاره شدن نخ يك حلقه و تحت كشش قرار گرفتن ساختمان بافت حلقوي پودي، يك خط معيوب در رفتگي عمودي در پارچه ايجاد مي‎گردد، در حالي كه ساختمان بافت حلقوي تاري به گونه‎اي است كه دررفتگي طولي به راحتي به وجود نمي‎آيد.
6- بافت‎هاي حلقوي پودي غالباً داراي قابليت كشش بيش‎تري نسبت به بافت حلقوي تاري مي‎باشند.

7- منسوجات حلقوي پودي معمولاً به مصرف تهيه‎ي لباس زير، بلوز، ژاكت، كت و دامن، كت و شلوار، لباس‎هاي ورزشي و دريا، گرم‎كن، جوراب، دستكش، شال گردن، كلاه، پتو، رومبلي، پرده، منسوجات صنعتي،‌ پزشكي، خانگي و تزئينات مي‎رسند.
اما توليدات حلقوي تاري داراي مصارفي چون تهيه‎ي لباس رو، لباس زير، لباس ورزشي، تورپرده‎اي، تور ورزشي، تور ماهيگيري، روميزي، ملحفه، رومبلي، و روكش صندلي اتومبيل، پتو، پارچه‎هاي صنعتي، پزشكي، تزئيني و مصارف خاص مي‎باشند.

سوزن و انواع آن
سوزن كه قطعه‎اي فلزي و قلابدار است يكي از مهم‎ترين عناصر اصلي بافت در ماشين‎هاي بافندگي حلقوي به شمار مي‎رود. سوزن‎ها به مرور زمان تكامل يافته و انواع مختلف آن، به شرح زير، ساخته شده است.
- سوزن فنري (كتن)
- سوزن زبانه‎دار (ماهك‎دار) يك سر و دوسر
- سوزن مركب
- سوزن نواربافي

1- سوزن فنري
اولين سوزني كه اختراع شد،‌ سوزن فنري بود كه امروزه ارزان‎ترين و ساده‎ترين نوع سوزن به شمار مي‎رود و با ظرافت‎هاي متفاوت ساخته مي‎شود. شكل (9-3 نشان‎دهنده‎ي سوزن فنري با قسمت‎هاي مختلف است. اين قسمت‎ها عبارتند از: سر (2)، قلاب فنري (3) كه در هنگام عمليات بافندگي توسط قطعه‎ي فشاردهنده، باز و بسته مي‎شود، فرورفتگي بر روي ساق سوزن (4) كه نوك قلاب فنري، در هنگام بسته شدن سر سوزن، در آن قرار مي‎گيرد. ساق (ميله) سوزن (1) كه براي قرار گرفتن حلقه و نخ بر روي آن مي‎باشد و پايه (5) كه براي استقرار يافتن سوزن در محل تعبيه شده بر روي ماشين است.

شكل (9-3) – سوزن فنري
2- سوزن زبانه‎دار
سوزن زبانه‎دار را در سال 1806 پير ژانديو اختراع كرد اما حدوداً چهل سال بعد، يعني در سال 1847 توسط ماتيو تاون‎زند در عمل مورد استفاده قرار گرفت. مزيت سوزن زبانه‎دار ساده‎تر شدن تشكيل حلقه و انتخاب سوزن‎ها به طور مجزا براي توليد پارچه‎هاي مختلف است. امروزه بسياري از ماشين‎هاي حلقوي پودي و تاري مجهز به سوزن زبانه‎دار مي‏باشند. سوزن زبانه‎دار (شكل 4-1) داراي قسمت‎هاي اصلي زير است:
1- قلاب، كه عمل كشيدن نخ و نگه داشتن حلقه‎ي جديد را به عهده دارد.
2- ميخ پرچ، كه باعث نگه داشتن زبانه بر روي ساقه‎ي سوزن مي‎شود.

3- زبانه‎ي سوزن، كه داراي حركت نوساني است و از آن براي بستن يا باز نگه داشتن قلاب سوزن، در هنگام تشكيل حلقه، استفاده مي‎شود.
4- قاشقك زبانه، كه در انتهاي زبانه قرار دارد. با بسته شدن زبانه، قلاب سوزن توسط آن كاملاً مسدود مي‎شود. اين موقعيت در شكل (9-4) به صورت خط‎چين مشخص شده است.
5- ساق يا ميله‎ي سوزن، كه حلقه و يا نخ، هنگام لغزيدن از روي زبانه بر روي آن قرار مي‎گيرد.

شكل (9-4) – سوزن يك سر زبانه‎دار شكل (9-5)- سوزن دو سر زبانه‎دار

6- پايه‎ي سوزن، كه حركت سوزن به منظور تشكيل حلقه به سمت بالا و پايين و يا جلو و عقب توسط مسير بادامك‎ها و به وسيله‎ي آن (پايه‎ي سوزن) انجام مي‎شود.
7- دنباله‎ي سوزن، بعضي از سوزن‎ها داراي دنباله‎اي هستند كه كار آن بهتر نگه داشتن سوزن درون شيار صفحه است.
نوعي از سوزن زبانه‎دار كه به نام سوزن دوسر زبانه‎دار مي‎باشد (شكل 9-5) بدون پايه بوده و دو قلاب و زبانه در دو سر خود دارد. اين نوع سوزن مي‎تواند توسط هر يك از قلاب‎ها تشكيل حلقه بدهد و بر روي ماشين‎هاي دوبله سيلندر تخت‎باف، گردباف و جوراب‎بافي مورد استفاده قرار گيرد.

3- سوزن مركب
سوزن مركب را در سال 1856 در انگلستان شخصي به نام جيكوك اختراع كرد. اين سوزن داراي دو قسمت مجزا به صورت «قلاب همراه با ساق» و «زبانه» است،‌كه هر يك از آن‎ها بر روي ماشين به طور جداگانه قابل كنترل مي‏باشد.

سوزن مركب از جهت ساخت دو نوع است. يك نوع آن داراي بدنه‎اي لوله‎اي شكل است كه زبانه‎ي داخل لوله‎ي ساق سوزن به منظور بستن قلاب سوزن جابه‎جا مي‎شود كه در شكل (9-6) به صورت خط‎چين نشان داده شده است. نوع ديگر، به صورت ساق داراي شيار طولي باز است كه زبانه داخل شيار قرار مي‎گيرد (در شكل 9-7 به صورت خط‎چين مشخص شده است).
اين سوزن روي نوعي از ماشين‎هاي بافندگي حلقوي تاري، و در سال‎هاي اخير نوعي از ماشين‎هاي گردباف و تخت‎باف (حلقوي پودي) مورد استفاده قرار گرفته است.

شكل (9-6) شكل (9-7)
عمليات سوزن مركب براي انجام تشكيل حلقه، ساده‎تر، ملايم‎تر و كوتاه‎تر است. به همين دليل براي توليد بافت‎هاي ظريف و با سرعت بالا مناسب مي‎باشد.
هزينه‎ي ساخت اين سوزن بيشتر از دو سوزن قبلي است و حركت هر دو قسمت آن نياز به كنترل دقيق دارد.

4- سوزن نواربافي
سوزن نواربافي تقريباً مشابه سوزن فنري است، با اين تفاوت كه سر سوزن بسته است و نخ از يك سمت داخل قلاب سوزن مي‎شود (شكل 9-8).
عمليات بافت در ماشين‎هايي كه مجهز به سوزن نواربافي مي‎باشند به صورت حلقوي تاري بوده و از اين نوع بافت غالباً براي توليد نوارهاي تزئيني و يا نوارهاي كش استفاده مي‎شود.

گيج ماشين
اصطلاح گيج براي بيان ظراف بافت يك ماشين به كار مي‎رود و عبارت است از فاصله‎ي بين مركزيك سوزن با مركز سوزن مجاور. در ماشين‎هاي حلقوي پودي كه مجهز به سوزن زبانه‎دار مي‎باشند، معمولاً تعداد سوزن‎ها در طول يك اينچ را گيچ ماشين مي‎نامند، به طوري كه بيش‎تر بودن تعداد سوزن در يك اينچ تعيين كننده‎ي ظرافت بيش‎تر بافت است. اما در برخي از ماشين‎ها مانند فولي فشن (راست باف) تعداد سوزن‎ها در 5/1 اينچ، گيج است، و در ماشين‎هاي راشل در بافندگي حلقوي تاري، تعداد سوزن‎ها در دو اينچ را گيج مي‎نامند.

شكل (9-8) سوزن نواربافي
انواع حلقه
در بافندگي حلقوي پودي سه نوع حلقه‎ي اصلي وجود دارد،
- حلقه‎ي بافت
- حلقه‎ي نيم‎بافت
- حلقه‎ي نبافت
استفاده از انواع حلقه باعث ايجاد طرح و تغيير خصوصيات فيزيكي يك ساختمان بافت مي‎شود. هر يك از انواع حلقه‎ها در يك دوره از مراحل بافندگي به وجود مي‎آيد.

طرز تشكيل حلقه‎ي بافت به وسيله‎ي سوزن زبانه‎دار
شكل (9-9) مراحل تشكيل حلقه‎ي بافت را نشان مي‎دهد،
1- مرحله‎اي استراحت، سوزن در موقعيت استراحت و سر سوزن هم‎سطح با لبه‎ي شيار صفحه (لبه‎اي كه حلقه روي آن آزاد مي‎گردد) قرار دارد.
2- مرحله‎ي نيم‎بافت (باز شدن زبانه)، سوزن از طريق پايه‎ي خود درون شيار باامكي، توسط بادامك بالا برنده‎ي سوزن به سمت بالا حركت كرده به طوري كه زبانه به وسيله‎ي حلقه باز مي‎شود.

شكل (9-9) – مراحل تشكيل حلقه‎ي بافت توسط سوزن زبانه‎دار

3- مرحله‎ي قرار گرفتن حلقه روي ساق سوزن، سوزن توسط بادامك بالابرنده حداكثر حركت خود را به سمت بالا انجام داده و حلقه از روي زبانه عبور كرده و روي ساق سوزن قرار مي‎گيرد.
4- مرحله‎ي تغذيه‎ي نخ و بسته شدن زبانه، سوزن به وسيله‎ي بادامك تعيين طول حلقه به سمت پايين حركت كرده و نخ جديد را كه در حال تغذيه شدن است با قلاب خود مي‎گيرد و در اين هنگام، حلقه باعث بستن زبانه مي‎شود. بنابراين نخ جديد درون قلاب بسته‎ي سوزن محبوس مي‎شود.

5- مرحله‎ي آزاد كردن حلقه و تعيين طول حلقه، سوزن حداكثر حركت را به سمت پايين، از طريق هدايت بادامك تعيين طول حلقه، انجام داده است. در اين موقعيت حلقه از روي سر سوزن بسته شده عبور مي‎كند و نخ از داخل حلقه‎اي كه در حال آزاد شدن است كشيده شده و حلقه‎ي جديد تشكيل مي‎شود. ميزان پايين آمدن سوزن در اين مرحله، كه توسط بادامك تعيين طول حلقه قابل تنظيم مي‎باشد، طول حلقه‎ي جديد خواهد بود.

ساختمان حلقه‎ي بافت
يك حلقه‎ي بافت از سه قسمت تشكيل شده است: سر حلقه ‎(a)، دو بازوي حلقه ‎(b) و پاي حلقه و يا نخ اتصال بين دو حلقه ‎(c) (شكل 9-10).

شكل (9-10)
اصطلاحات متداول در بافندگي حلقوي پودي
به منظور توضيح در مورد ساختمان بافت‎هاي متفاوت دانستن اصطلاحات رايج ضروري است.
1- رج
حلقه‎هايي را كه در جهت عرض پارچه توسط سوزن‎هاي مجاور يكديگر در يك دوره از عمليات بافندگي بافته شده‎اند، رج مي‎نامند. براي به دست آوردن ابعاد پارچه، تعداد رج‎هاي بافته شده روي يكديگر، طول يك پارچه را تعيين مي‎كند. خط ‎(b) در شكل 9-11 مشخص كننده‎ي يك رج از ساده‎ترين ساختمان بافت حلقوي پودي است.
2- رديف

يك رديف تشكيل شده است از حلقه‎هايي كه روي يكديگر در يك خط طولي بافته شده‎اند. تعداد رديف‎ها، تعيين كننده‎ي عرض پارچه است و در صورت لزوم (به منظور محاسبات توليد و ابعاد پارچه) تعداد رديف در يك سانتي‎متر اندازه‎گيري و به صورت ‎«W.P.C.» نشان داده مي‎شوند. خط ‎a در شكل 9-11 يك رديف از ساختمان بافت ساده را مشخص مي‎كند.

شكل (9-11)

3- تراكم حلقه
اصطلاح تراكم حلقه در بافندگي حلقوي پودي به معناي تعداد حلقه‎ها در واحد سطح مربع است و غالباً از حاصلضرب تعداد رج و رديف در يك سانتي‎متر به دست مي‎آيد.
4- طول حلقه

طول نخي كه در يك حلقه‎ي بافته شده به كار رفته است طول حلقه نام دارد و به ميلي‎متر اندازه‎گيري مي‎شود. طول حلقه از مهم‎ترين عوامل كنترل خصوصيات پارچه‎هاي بافته شده است. اندازه‎ي طول يك حلقه به وسيله‎ي شكافتن نخ يك رج از بافت و تقسيم نمودن طول آن به تعداد سوزن‎هايي كه حلقه‎ي آن‎ها شكافته شده است، به دست مي‎آيد و غالباً با حروف ‎(1) نمايش داده مي‎شود. معمولاً بزرگ‎تر بودن طول حلقه باعث ايجاد بافت بازتر و پارچه‎ي سبك‎تر مي‎شود در حالي كه حلقه‎ي كوچك‎تر موجب متراكم‎تر و سنگين‎تر شدن پارچه خواهد شد.
5- حلقه‎ي فني‎رو

هنگامي كه حلقه‎ي بافت جديد از ميان و از روي سر حلقه‎ي قبلي عبور كند به اسم حلقه‎ي فني‎رو ناميده مي‎شود (شكل 9-12). اين نوع حلقه در روي فني پارچه به شكل ‎(V) نمايان مي‎شود. علامت مشخص‎كننده‎ي حلقه‎ي فني رو را در نمايش سوزني به شكل ( ) و در نمايش شطرنجي به شكل (X) نشان مي‎دهند. (اين دو علامت در شكل 9-12 مشاهده مي‎گردد).
6- حلقه‎ي فني پشت
در صورتي كه حلقه‎ي بافت جديد از ميان حلقه‎ي قبلي و از پشت سر آن كشيده شده باشد به اسم حلقه‎ي فني پشت ناميده مي‎شود (شكل 9-13). اين حلقه در پشت پارچه (يك‎رو سيلندر) به شكل نيم‎دايره است و علامت آن در نمايش سوزني به شكل ‎( ) و شطرنجي به شكل ‎ (O) مي‎باشد.

ماشين‎هاي گردباف يك سيلندر مجهز به سوزن زبانه‎دار
ماشين‎هاي گردباف غالباً داراي سيلندر چرخان و ابزارهاي ثابت هستند (كليدي
قطعاتي كه بتواند يك دوره از عمليات بافندگي را توسط سوزن‎ها ايجاد كند ابزار ناميده مي‎شود.) و تعداد كمي از آن‎ها ابزارهاي چرخان و سيلندر ثابت دارند (تعداد از ماشين‎هاي گردباف قديمي).
سوزن‎هاي زبانه‎دار در ماشين‎هاي گردباف، در درون شيارهاي سيلندر و يا صفحه، داراي حركت مجزا و بالا و پايين و يا جلو و عقب هستند. انجام اين حركات توسط شياري ميسر مي‎شود كه بادامك‎ها، به منظور عبور پايه‎ي سوزن، ايجاد نموده‎اند. بيشتر بادامك‎هاي بالا برنده‎ي سوزن از يك يا چند قطعه تشكيل شده‎اند و براي ايجاد حلقه‎ي بافت، نبافت و يا نيم‎بافت قابل تنظيم‎اند.

1- عوامل اصلي بافت در ماشين‎هاي گردباف يك سيلندر مجهز به سوزن زبانه‎دار
شكل (10-9) عوامل اصلي بافت در اين نوع ماشين‎ها را نشان مي‎دهد. اين عوامل عبارتند از:
1- سوزن زبانه‎دار، گرفتن نخ و تشكيل حلقه توسط سوزن انجام مي‎شود

2- سنيكر، در هنگام تشكيل حلقه، پارچه توسط مكانيزم كشش دهنده، به سمت پايين تحت كشش قرار دارد. در ماشين‎هاي قديمي كشيدن پارچه تنها به وسيله‎ي مكانيزم كشش خود پارچه انجام مي‎گرفت، اما بسياري از ماشين‎هاي جديدتر مجهز به قطعه‎اي به نام سنيكر (لبه‎گير) مي‎باشند كه پارچه را تحت كشش قرار مي‎دهد. اين ماشين‎ها داراي يك سري سوزن بر روي سيلندر به طور عمودي هستند و سنيكرها به صورت افقي بين سوزن‎ها قرار گرفته‎اند (در نوعي از ماشين‎هاي جديد گردباف، سنيكرها به طور عمودي در كنار سوزن درون شيارهاي سيلندر قرار گرفته‎اند) بنابراين سنيكرها نسبت به سوزن، زاويه‎ي تقريباً 90 درجه دارند. در چنين ماشين‎هايي سنيكر دو وظيفه‎ي به عهده دارد، كه نگه داشتن حلقه‎هاي آخرين رجه پارچه در هنگام بالا رفتن سوزن و ايجاد سطح مناسب براي كشيدن نخ جديد از داخل حلقه‎ي قبلي مي‎باشد.
3- بادامك‎هاي عمل كننده روي سنيكر، عمل هدايت سنيكرها به سمت جلو و عقب توسط بادامك‎هاي سنيكر انجام مي‎شود. اين بادامك‎ها در قالب‎هاي دور محيط بيروني سيلندر به صورت حلقه‎اي شكل قرار دارند. شكل 10-10 نشان‎دهنده‎ي مسير بادامك‎هاي سنيكر است و طبق عمليات بافندگي شماره‎گذاري شده است.

4- بادامك‎هاي عمل كننده روي سوزن، اين بادامك‎ها هدايت سوزن را در انجام حلقه‎هاي بافت، نبافت و نيم‎بافت به عهده دارند و بادامك تعيين طول حلقه به منظور تعيين طول حلقه‎ي مناسب بافت به كار مي‎رود.
5- نخ‎بر، عمل تغذيه‎ي نخ به سوزن‎ها توسط نخ بر انجام مي‎شود. نخ‎برها در بسياري از ماشين‎ها داراي تنظيمات مختلف هستند و در تعداد كمي از آن‎ها نيز ثابت‎اند.

شكل (10-9)
2- طرز تشكيل حلقه‎ي بافت در ماشين‎هاي گردباف يك سيلندر مجهز به سوزن زبانه‎دار
شكل (10-11) مراحل 1 تا 8، تشكيل حلقه‎ي بافت در اين نوع ماشين‎ها ر
نشان مي‎دهد. اصول تشكيل اين حلقه مشابه با شيوه‎اي است كه قبلاً توضيح داده شد، ‌اما در اين روش سنيكرها به تشيكل حلقه كمك مي‎كنند.

(شكل 10-10)

1- مرحله‎ي نيم‎بافت؛ سوزن توسط بادامك بالابرنده به سمت بالا هدايت شده و با اين عمل زبانه‎ي سوزن باز مي‎شود.
2- مرحله‎ي قرار گرفتن حلقه روي ساق سوزن؛ سوزن به طور كامل به سمت بالا هدايت شده به طوري كه حلقه از روي زبانه عبور كرده و بر روي ساق سوزن قرار
گرفته است، در حالي كه سنيكر توسط بادامك به سمت عقب كشيده مي‎شود.

3- مرحله‎ي تغذيه‎ي نخ؛ با عمل برگشت سوزن به سمت پايين، كه به وسيله‎ي بادامك تعيين طول حلقه انجام مي‎گيرد، نخ توسط نخ‎بر به سوزن تغذيه مي‎شود و سنيكر همچنان عقب كشيده خواهد شد.
4- مرحله‎ي بسته شدن زبانه؛ ادامه‎ي حركت سوزن به سمت پايين، باعث بسته شدن زبانه و گرفتن نخ توسط قلاب سوزن مي‎شود.
5- مرحله‎ي عبور حلقه‎ي قبلي از روي سوزن؛ در اين موقعيت سوزن همچنان پايين رفته به طوري كه زبانه كاملاً بسته شده و حلقه در حال عبور از روي سربسته‎ي سوزن است. سنيكر همچنان عقب قرار دارد.