بخشی از مقاله
ويندوزNET Server
مايكروسافت در بازار سيستم عامل هاي سرور هم پيشتاز است،اما براي حفظ اين جايگاه نياز به تلاش مضاعفي دارد0 مايكروسافت با معرفي نسخه جديد سيستم عامل سرور خود به دنبال تثبيت اين موقعيت در آينده است0 سكوي جديد،نسخه ارتقا يافته ويندوز2000 سرور است كه قرار است در اوايل سال 2003 عرضه شود0 سيستم عامل سرور جديد فعلاًNET Server2003
نام دارد و عامل پايدارتر،سريع تر و ايمن تر از نسخه هاي قبلي ويندوز سرور است0
مايكروسافت مي گويد كه سكوي جديد را براساس توصيه هاي كاربران ويندوز سرور توسعه داده است 0 در اين نسخه مايكروسافت ضمن ادغام بيشتر سيستم عامل با Microsoft Active Directory
و استفاده بهينه از NET framework0نسخه جديدتري از llsرا نيز عرضه مي كند0
اين كه آيا مايكروسافت به وعده هاي خود درباره ويندوز NET Server عمل خواهد كرد ويا آن كه اين محصول تا چه حدي موفق خواهد بود، موضوعي است كه فكر بسياري از كاربران را به خود معطوف كرده است0 آزمايشگاه مجله PC Magazine تا زمان عرضه نسخه نهايي اقدام به انجام چنين آزمايشاتي نخواهد كرد0 اما براساس آن چه كه ما از نسخه نسخه preview اين سيستم عامل برداشت مي كنيم، جواب سئوالات مثبت است و قابليت هاي گسترده و ابزارهاي مديريتي ارتقايافته مثل ويزاردهاي گرافيكي و فرامين خط فرمان (command line) به مايكروسافت در دستيابي به سهم بيشتري از بازار كمك خواهد كرد0
پيش بيني مي شود كه همه كاربراني كه از ويندوز2000 سرور يا NT4يا نسخه Advanced Server
استفاده مي كنند،بايد به فكر ارتقاسيستم هاي خود به ويندوزNET Server باشند0
ويندوزNET Server. در سه ويرايش متفاوت عرضه خواهد شد0 نسخه استاندارد(SE) نسخه
DataCenter مايكروسافت تأكيد كرده است كه تمامي اين نسخه ها براي محيط هاي مديريتي طراحي شده اند و در طراحي آن ها اندازه شركت ها و مؤسسات مد نظر نبوده است0 اما نسخه استاندارد بيشترين تطابق را با كاربردها شركت هايي كه تعداد كاركنان آن ها كمتر از 1000 نفر است0 خواهد داشت و نسخهEnterpriseبراي شركت هاي بزرگ تر مناسب تر استفاده خواهد بود0(مثلاً شركت هايي كه در فهرست 500 Fortune ديده مي شوند0) البته قرار است نسخه ديگري براي محيط هايي با 50 كاربر عرضه شودكهMicrosoft Small Business Server نام دارد0تا اين لحظه تاريخي براي عرضه اين محصول اعلام نشده است0
رقيبNET Server0
شايد بزرگ ترين رقيب NET Server لينوكس باشد0 براساس تحقيقي كه توسط مؤسسهids انجام شده است0 در سال 2001 مايكروسافت تقريباً نيمي از بازار سيستم عامل سرور را در دست داشته است و اين آمار براي لينوكس معادل يك چهارم سهم بازار بوده است0
(Netware و يونيكس هر يك 11% سهم داشته اند و مابقي سيستم عامل ها فقط2% كل را شامل مي شده اند)
در دنياي Open-Source،بيش از 250 نسخه يا توزيع(distribution) متفاوت لينوكس وجود دارد0 اما بخش عمده اي از بازار در اختيار چهار نسخه از ويرايش هاي تجاري(Commercial)
لينوكس يعنيRedhat Sco نسخه هايRedhatوSuse براي شركت هاي كوچك و متوسط مناسب هستند و نسخه هاي socوTurbolinux براي شركت هاي بزرگ تر طراحي شده اند0
جنبش Open-Source اگر چه داراي يك سازمان مديريتي در رأس نيست، اما به هيچ بي برنامه نيست0در دهه گذشته توليد كنندگان بزرگي مثل lBM و مؤسسات دولتي مهمي مثل شركت خدمات پستي چين براساس اعتماد به اين حركت سرمايه گذاريهاي بزرگي براي توسعه و پشتيباني از لينوكس انجام داده اند0 سيستم عامل لينوكس از ابتدا به لحاظ سادگي سيستم عامل،قابليت اطمينان،كارايي بالا و هزينه هاي اوليه نازل مورد توجه واقع شده است0
اين ويژگي هاي سيستم عامل لينوكس در نسخه هاي ارتقايافته همچنان حفظ شده است0
نمي خواهيم ادعا كنيم كه لينوكس يك سيستم عامل بي نص است0 مثلاً اگر چه تمام نسخه هاي معرفي شده فوق داراي ابزارهاي گرافيكي مديريتي كاربرپسند هستند0
عوامل ديگري نيز سد راه نفوذ بيشتر سيستم عامل لينوكس در بازار بوده اند0 در بين كاربران يك باور مبني برآن كه لينوكس داراي يك مركز پشتيباني و توسعه مشخص نيست، وجود دارد0
البته اين مطالب واقعيت ندارد0 اگر چه هر كسي مي تواند سورس كد لينوكس را دست كاري كند، اما هر گونه تغير در كرنل لينوكس بايد مورد تأييدLinus Torvolds يا ديگر نمايندگان ويژه جامعهOpen Source قرار گيرد0 براساس گواهي GNU Open Source هر كسي كه قصد فروش نرم افزار تحت لينوكس را داشته باشد بايد تغييرات خود را در اختيار همگان قرار دهد0
براين اساس اگر چه يك مركز مشخص عهده دار پشتيباني از لينوكس نيست0 اما يك جامعه بزرگ به كمك مكانيسم هاي GNU پشتيباني از لينوكس را بهخوبی انجام می دهد.
برنامه ريزان و تصميم گيرندگان شرکت ها برای انتخاب لينوکس به عنوان سيستم عامل شبکه خود با ترس ها و نگرانی های خاصی روبه رو هستند. اولين مطلبی که ذهن آنان را به خود معطوف می کند, آن است که برای يافتن متخصصان تعليم ديده لينوکس دچار مشکل خواهند شد. تعداد متخصصان شبکه های مايکروسافت در بازار کار بسيار بيشتر از مديران شبکه های لينوکس يا يونيکس است.
در ادامه اين مقاله به شرح جزئيات ويژگي های نسخه استاندارد .NET Server براساس نسخه بتای آن در مقابل لينوکس SuSe خواهيم پرداخت.
در نگاه نخست ممکن است به نظر آيد که .NET Server همان ويندوز2000 سرور با رابط های بصری بهبود يافته است . اما واقعيت آن است که .NET Server سيستم عامل بسيار متفاوتی است. مايکروسافت تغييرات بسيار مهمی در سورس کد .NET Server اعمال کرده است و در بسياری از موارد, کد بخش های گوناگون ويندوز 2000 سرور برای رفع نواقص و بهبود سرعت به کلی بازنويسی شده است.
هدف ما از مقايسه , آزمايش کردن قابليت ها و ويژگی های اين سيستم عامل سرور جديد برای دو گروه از کاربران فعلی محصولات مايکروسافت مثل ويندوزNT يا 2000 و کاربران شرکت هايي که تصميم به راه اندازی ساختارهای شبکه های کامپيوتری خود دارند و هنوز در ابتدای مسير تصميم گيری قرار گرفته اند.
برای درک بهتر دقابليت های بهبود يافته ويندوز .NET Server از يک مثال تجاری استفاده خواهيم کرد که در ان از اکثر سرويس ها و برنامه های کاربردی استفاده خواهد شد و برای مقايسه بهتر محيط مشابه را نيز تحت سيستم عامل لينوکس SuSe و eMail Server 3 آزمايش خواهيم کرد.
هر دو محيط شامل تنظيمات DHCP, DNS , sharing file ,FTP, SMTP و البته سرويس های وب هستند. همچنين لازم دانستيم که هر دو سيستم برای تعيين اعتبار کاربر , امنيت و Policy Management دارای انباره های Center directory services باشند. ما برای آزمايش اين سيستم ها و بررسی مديريت و دسترسی از راه دور آن ها لحظه شماری می کرديم. هر يک از اين قابليت ها برای مديران شبکه و همکاران آن ها از حياتی ترين ويژگي های يک سيستم عامل شبکه محسوب می شوند.
Active Dirctory
قلب سيستمی که در حال اجرای .NET Server است. Active directory مايکروسافت است. در گذشته خصوصاً قبل از رواج استفاده از سرويس های directry services مديريت بر ذخيره سازی اطلاعات مربوط به منابع شبکه مثل سيستم های فايل, تجهيزات شبکه , برنامه های کاربردی تحت شبکه و کاربران, برای مسئولان شبکه شرکت ها يک کابوس بود. تنها شرکت های بزرگ بنا بر ضرورت و اجبار با خدمت گرفتن از مديران شبکه با تجربه می توانستند بر همه اين مشکلات به صورت صحيح غلبه کنند . با عرضه شدن ويندوز 2000 سرور و اينک با .NET Server 2003 بسياری از برنامه های کاربردی به انباره های Active directory و اطلاعات ذخيره شده در آنها متکی هستند . همه اين عمليات بدون دخالت کاربران انجام شده و از ديد آنها کاملاً شفاف هستن.
به اين ترتيب اين سيستم عامل مي تواند log –on های متوالی بعدی را با استفاده از جايگاههای موقت (DC) به جای اتصال به سرور GC مديريت کند.
با توجه به نيازهای امروزی شرکت ها و تغيير و تحول سريع آن ها, يک قابليت بسيار مفيد ديگر در ويندوز .NET Server معرفی شده است . مديران شبکه های ويندوز .NET Server می توانند نام domin ها را تغيير دهند. در گذشته چنين کاری امکان پذير نبوده و نياز به نصب مجدد DCداشت.
در نسخه جديأ ويندوز می توان هر Domain را در Forest تغيير نام داد و لازمه اين کار فقط آن است
كه نقش role سرور forest role ثابت بماند .
