بخشی از مقاله

چکیده

پیوند دو گانه کربن - کربن در رزین پلی استر غیر اشباع تحت تاثیر ناخالصی و شرایط نامناسب محیطی شکسته شده، تولید رادیکال آزاد می کند که در نهایت باعث کاهش زمان نگهداری3 بعد از تولید و ژل شدن رزین می گردد. در روشهای متداول با استفاده از مقدار بیشتری از بازدارنده های شیمیایی خصوصا از خانواده کوئینون ها این امکان را فراهم مینماید که از تشکیل رادیکال آزاد و ژل شدن رزین در تابع زمان جلوگیری شود.

اما تاثیر منفی بر کاهش واکنش پذیری و افزایش ژل تایم غیر قابل اجتناب است. در این تحقیق با استفاده از یک روش ابداعی، رادیکال آزاد تولید شده را مجبور به واکنش دهی با اکسیژن نموده و تولید رادیکال پایدارتر پروکسی مینماید. در نتیجه اثر بازدارنده بدون تغییر در مقدار آن افزایش می یابد. لذا واکنش رادیکال پروکسی با بازدارنده موجود در رزین، باعث تولید کمپلکس رادیکال همی کتال و در پایان رادیکال آزاد به یک هیدروپرکسی تبدیل میگردد. که این فرایند به عنوان یک عامل بازدارنده طبیعی، موجب افزایش 62.4 درصدی زمان ماندگاری رزین عمل می نماید.

مقدمه

از دهه 1940 با ورود رزین های پلی استر غیر اشباع به صنعت، مصرف آنها به شدت افزایش یافته است. رزین های پلی استر غیراشباع با توجه به دارا بودن پیوند دوگانه کربن- کربن، قابلیت پلیمر شدن خود بخودی را دارند. همچنین استفاده از مونومر های وینیلی، مخصوصا استایرن مونومر این واکنش را تسریع می کند. به همین دلیل بررسی روشی که بتوان رزین های پلی استر غیر اشباع را به مدت طولانی تر در انبار نگهداری نمود از اهمیت بالایی در صنایع برخودار است. روشهای مختلفی برای نگهداری طولانی مدت رزین های پلی استر غیر اشباع وجود دارد که در این مقدمه سه روش آن مطرح و بررسی خواهد شد.

روش اول، اضافه کردن مقدار بیشتر بازدارنده به رزین پلی استر غیراشباع می باشد. به این صورت می توان رزین را برای مدت طولانی تر در انبار نگهداری نمود، لیکن مشکل دیگری به وجود می آید. بالا بودن میزان بازدارنده، باعث کاهش واکنش پذیری و افزایش زمان گیرایی - زمان ژل شدن - رزین می گردد. بنابراین در صورت افزایش میزان بازدارنده، تأثیر منفی بر خواص رزین به وجود خواهد آمد که باعث تغییر در خواص اساسی رزین و فرایند مصرف آن می گردد.

با این توضیحات این روش، کاربردی نمی باشد. روش دوم، نگهداری رزین پلی استر غیر اشباع در دمای بسیار پایین، در حد صفر درجه سلسیوس می باشد که این روش نیز به دلیل بالابودن هزینه تأمین شرایط مناسب، روش قابل قبولی نیست. این روش در مناطق سرد به طور طبیعی قابل اجرا می باشد. به عبارت دیگر در مناطق سرد به صورت طبیعی عمر انبارداری رزین پلی استر غیر اشباع بالا است. ولی مشکل اساسی در مناطقی است که دمای محیط بالا می باشد.

روش سوم، افزایش فعالیت بازدارنده است که در این روش با افزایش میزان اکسیژن در داخل رزین، بازدارنده فعال می شود و فرایند تولید رادیکال آزاد در رزین را با بازده بالاتری کنترل می نماید. - فنگ ماوو هانگ4 وهمکاران-2011 ، کار فینک جوهانس - 2013-5 در این مقاله روشی برای بررسی اثر اکسیژن مطرح و با نمونه سازی مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین در روش دیگر اثر همزدن از طریق پمپ6 با تولید حباب هوا در داخل رزین پلی استر غیر اشباع مطرح و با یک تجربه کاملا صنعتی بررسی می گردد.

مبانی نظری پژوهش

در این تحقیق مطالعه بر روی محصولات پلی استر غیراشباع که حاوی پیوند دوگانه کربن-کربن می باشند انجام گرفته است. بازدارنده مورد استفاده در تمامی انواع رزین7 مورد تحقیق از نوع هیدروکیون و رزین های بررسی شده محصولات شرکت صنایع شیمیایی فراپل جم و شرکت سوانکور8 تایوان بوده است. تمامی استایرن مونومر مصرفی از تولیدات شرکت پتروشیمی پارس و حاوی 40 میلی گرم ترشیوبوتیل کتکول می باشد. تست ها در ظروف شیشه ای پیرکس با ظرفیت 250 و 500 میلی لیتر با درب پلاستیکی انجام گرفته و درب آن نیز با نوار تفلون صنعتی در برابر نشتی مسدود گردیده است.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید