بخشی از مقاله
چکیده
این مقاله درخصوص تشخیص هویت براساس عنبیه می باشد تشخیص عنبیه یکی از روشهای شناسایی بیومتریک است که از تکنیکهای تشخیص الگو استفاده می کند و مبتنی بر تصاویر با کیفیت بالای عنبیه چشم است از آنجایی که الگوی عنبیه درمقایسه با دیگر ویژگیهای مورد استفاده در سیستم بیومتریک پایدارتر و قابل اطمینان تر هستند تشخیص عنبیه یکی ا زمهمترین موارد بیومتریک به شمار می آید برخلاف دیگر تکنولوژی های مبتنی بر چشم مثل اسکن شبکه تشخیص عنبیه از تکنولوژی دوربین و روشنایی مادون قرمز استفاده می کند تا انعکاس آیینه ای از قرنیه محدب را کاهش می دهد و تصاویری از ساختار پیچیده عنبیه به وجود می آید این ساختار منحصر بفرد به الگوی دیجیتالی تبدیل می شوند که یک نمایش ریاضی از عنبیه می باشد و درشناسایی یک فرد خاص به کار خواهد رفت.
شناسایی بیومتریک علاوه بر اثر انگشت روشهای متعدد دیگری مانند اسکن عنبیه، اسکن شبکیه، شناسایی چهره، شناسایی صوت، اثر انگشت و ترکیب دست و ... دارد و بعضاً از روشهای مکمل یا ترکیبی یا منحصر به فرد بسته به نوع کارایی آن در تشخیص هویت استفاده میشود که در هر کدام از روشهای ذکر شده پردازشهای خاصی بر روی اطلاعات ورودی انجام میشود. این خصوصیات در هر شخص منحصر به فرد هستند و به همین خاطر در شمار موارد
.1×مقدمه
تا به حال به الگویی که رنگ چشمان شما را تعیین میکند دقت کردهاید؟ حتی زمانی که به نظر میرسد دو رنگ چشم و الگوی تشکیل هنده آن در دو نفر با وابستگی فامیلی و ژنتیکی کاملاً یکسان است اما اینطور نیست و الگوی پیچیدهای از نقشها در حقیقت بخش رنگی چشم هر فرد از در کنار هم قرار گرفتن الگوی پیچیدهای از نقشها و فرمها و ساختارها این الگو را در هر فرد از دیگری متمایز میسازد بهطوری که احتمال اشتباه در این روش یک در 1078 است که بسیار قابل توجه است، همچنین اسکن از عنبیه این امکان را فراهم میسازد تا 200 نقطه از عنبیه به طور همزمان بررسی و مقایسه شود، در حالی که شناسایی از طریق اثر انگشت 60 تا 70 نقطه را بررسی میکند. طبق تحقیقهای انجام شده عنبیه در انسان از ویژگیهای کاملاً منحصر به فرد و یکتای او به شمار میرود. عنبیه، ساختاری ظاهری ولی به نوعی محافظت شده به حساب میآید، که با گذر زمان دستخوش تغییر نمیشود و این ویژگی، این روش شناسایی را بیش از سایر روشها ایدهآل میسازد.
×تاریخچه استفاده از اسکن عنبیه استفاده از اسکن عنبیه برای شناخت و تشخیص هویت نخستین بار در سال 1936 توسط چشم پزشکی به نام فرانک بارچ پشنهاد شد اما این موضع تا مدتها به عنوان یک نظریه تخیلی باقی ماند و تنها در دهه 1980 در سری فیلمهای جیمز باند این موضوع مطرح و به تصویر کشیده شد. در سال 1987 دو چشم پزشک دیگر به نامهای آران سفیر و لئونارد فلوم مجددا این نظریه را مطرح کردند و در سال 1989 از استاد خود جان داگمن در دانشگاه هاروارد خواستند تا الگوریتم شناسایی و تشخیص عنبیه را به وجود آورد. این الگوریتمها که حقوق آن در اختیار داگمن قرار گرفت توسط شرکت" آیریس تکنولوژیز" تولید شد و پایه سیستمها و محصولات کنونی قرار گرفت. در حال حاضر در بسیاری از فرودگاهها در دنیا از جمله در امارات از اسکن عنبیه استفاده میشود.
.2×مباحث نظری
1.2اسکنر شبکیه چگونه کار می کند؟
×به طور کلی در اسکن شبکیه، یک نور اینفرارد به کره چشم ارسال می شود و میزان نور بازگشتی از شبکیه سنجیده و برای تطبیق مورد استفاده قرار می گیرد. شبکیه از لایه نازکی از سلول ها تشکلی شده که در آخرین بخش کره چشم قرار گرفته اند و شبکه پیچیده ای از مویرگ های خونی را تشکیل می دهند که به اندازه اثر انگشت مان منحصر به فرد است. از آنجا که این مویرگ ها میزان نور کمتری را نسبت به سایر بخش های شبکیه بازتاب می دهند، الگویی که توسط بازتابش نور اینفرارد به دست می آید نیز کاملا شاخص و منحصر به فرد است متاسفانه با اینکه شبکیه چشم ما در تمام طول عمرمان ثابت است، اما در بیماری هایی مانند دیابت،گلوکوما - آب سیاه - و سایر بیماری های تاثیرگذار بر چشم، نتیجه اسکن دچار تغییر خواهد شد. معنی این مساله این است که تصویر حاصل از اسکن شبکیه در این بیماران دچار تغییراتی خواهد شد که احراز هویت را با مشکل مواجه می کند. همچنین اسکن شبکیه توسط هر ابزاری، نیاز به قرارگیری چشم در فاصله چند سانتی متری آن است تا نور اینفرارد بتواند به چشم وارد و اسکن انجام شود. این مساله در موارد استفاده معمول و متعدد چندان جذاب نیست.
