بخشی از مقاله
چکیده
سیکل حرارتی واحدهاي فاز 1 نیروگاه شهید محمد منتظري حدود 25 سال توسط رژیم شیمایی - All Volatile AVT - Treatment کنترل می گردیدند ولی با توجه به تجربیات موجود در واحدهاي فاز2 این نیروگاه و مطالعات و بررسی هاي انجام شده تصمیم به تغییر رژیم شیمایی واحدهاي فاز 1 از AVT به Oxygenated Treatment ، OT گرفته شد و در سال 1385 تغییر رژیم شیمایی هر 4 واحد فاز 1 طی چهار ماه صورت گرفت.در این مقاله ابتدا رژیمهاي شیمیائی AVT و OT مورد بحث و بررسی قرارگرفته ونتایج حاصل از تغییر رژیم شیمایی در واحدهاي فاز 1 ارائه شده ا ند که نتایج رضایت بخش میباشند.
مقدمه
نیروگاه شهید محمد منتظري داراي 8 واحد بخاري در دو فاز هرکدام به ظرفیت 200 MW می باشد. از ابتداي راه اندازي چهار واحد فاز 1 با رژیم شیمیایی AVT All Volatile Treatment و چهار واحد فاز 2، با رژیم کنترل شیمیایی OT Oxygen Treatment کنترل می گردید. در رژیم کنترل شیمیایی AVT هیدرازین بعنوان ماده اصلی کنترل کننده خوردگی جهت حذف اکسیژن باقیمانده و تشکیل لایه حفاظتی اکسید مغناطیسی آهن به آب تغذیه بویلر تزریق می گردد.
استفاده از AVT معایبی نسبت بهOT دارد که در متن این مقاله به آنها اشاره شده است . نیروگاه شهید محمد منتظري با در نظر گرفتن شرایط ویژه روشهاي AVT و OT اقدام به مطالعه و بررسی تغییر رژیم واحدهاي فاز 1 از AVT بهOT نمود و دراسفند ماه سال 1385 تا تیر ماه سال 1386 رژیم کنترل شیمیایی هر چهار واحد فاز 1 را از AVT به OT تغییر داد. سیکل آب و بخار واحدهاي نیروگاه شهید محمد منتظري واحدهاي بخاري نیروگاه شهید محمد منتظري از نوع درام دار و مشابه یکدیگر میباشند.
روش کنترل شیمیایی AVT
روش AVT یک روش عمومی براي اصلاح آب سیکل به منظور کاهش خوردگی تجهیزات و لوله هاي سیکل آب و بخار با پائین نگهداشتن مقدار اکسیژن محلول در آب تغذیه و بویلر وبخارات در کمتر از 10 PPb و PH قلیایی ضعیف می باشد. در این روش با تزریق هیدرازین، اکسیژنی ه در دي اریتور دفع نشده و در آب تغذیه باقی مانده است طبق واکنش زیر جذب می گردد. از آنجایی که هیدرازین نقش قلیایی دارد با تزریق این ماده PH آب خاصیت قلیایی ضعیف پیدا می کند و در شرایطی که لازم باشد PH آب افزایش بیشتري داشته باشد با تزریق آمونیاك می توان آنرا قدري افزایش داد. در شرایط اکسیژن پائین و PH قلیایی ضعیف پتانسیل اکسیداسیون آهن پائین آمده و آهن محافظت می گردد. نقش دیگر هیدرازین در این رژیم این است که طبق واکنش زیر با اکسیدهاي آهن ترکیب شده و آنها را احیاء و به اکسید آهن Fe3 O4 که چسبنده و نفوذ ناپذیر است تبدیل می کند. این اکسید بعنوان یک پوشش مقاوم در برابر خوردگی در سطوح داخلی لوله ها و تجهیزات عمل می نماید.
روش کنترل شیمیایی اکسیژنی OT - Oxygenated Treatment -
در این روش فرآیند اصلاح آب توسط اکسیژن بر مبناي جلوگیري از خوردگی با تنظیم مقدار اکسیژن آب تغذیه بویلر بین بوده بطوریکه در این محدوده از غلظت اکسیژن یک لایه محافظ و سختی از محصولات خوردگی آهن یعنی - هماتیت - γ روي سطوح داخلی تجهیزات و لوله ها تشکیل شده و آهن را محافظت میکند. فرآیند اصلاح آب با اکسیژن اجازه می دهد که PH آب در محدوده 6/5 – 8/5 تغییر نماید . این روش نیاز به کنترل شدیدي روي مقدار خلوص آب دارد. بطوریکه اگر شرایط خلوص آب موجود نباشد ممکن است باعث تخریب فیلم محافظ گردد. این خلوص بایستی در حد خیلی زیاد باشد بصورتیکه هدایت الکتریکی آب بعد از ستون کاتیونی نبایستی بیشتر از 0.2 μS/Cm باشد.
روش کنترل شیمیایی اکسیژنی به دو دسته طبقه بندي می شود یکی روش اصلاح آب خنثی - Neutral Water Treatment NWT - که در آن PH در محدودة خنثی نگهداري می شود و دیگري روش ترکیب شده دو روش اصلاح آب - CWT Combined Water Treatment - که در آن PH بین 8 تا 9 تنظیم می گردد. شکل 2 لایه هاي حفاظتی Fe3O4 و γ - Fe2O3 که در دو روش کنترل شیمیایی AVT و OT تشکیل می گردند نشان میدهد. γ - Fe2O3 که در روش OT تشکیل می گردد از حلالیت بسیار کمتري نسبت به Fe3 O4 که در روش AVT ایجاد می شود برخوردار است و همانطور که در شکل نشان داده شده است لایهγ - Fe2O3 نسبت به Fe3 O4 یک لایه صیقلی تر - نرم تر - می باشد.
مقایسه روش هاي OT و AVT
١- لایه حفاظتی تشکیل شده در روش OT از مقاومت و کیفیت بیشتري نسبت به نفوذ پذیري برخوردار بوده بطوریکه باعث کاهش خوردگی لوله هاي بویلر در OT نسبت به AVT می شود.
