بخشی از مقاله
چکیده
یکی از تواناییهای معماری، پاسخ دادن به نیازهای در حال رشد وبعضاً متفاوت کاربران است؟ با نگاهی به روند تحولات علوم مختلف ساختمانی، درمییابیم که مصالح خود تمییز شونده، سهم قابلتوجهی را در پیشرفت این علوم به خود اختصاص داده است، اما دراینبین، حوزه معماری و صنعت ساختوساز در مقایسه با سایر علوم، باوجود بستر بسیار مناسب برای پیادهسازی این تکنولوژی، سرعت کند و عملکرد ضعیفی داشته است
استفاده از این مصالح و چگونگی کاربرد آن میتواند عملکردهای روشن و متفاوتی را برای مصالح جدید معرفی کند ؟در حال حاضر یکی از مباحث موجود در حوزه، این است که چگونه می توان به ادراکی کیفی در خصوص مواد و متریال ساختمانی دست پیدا کرد
در این راستا یکی از مهمترین بخشهای ساختمان که نقش به سزایی در عملکرد بهینهسازی دارد، پوسته آن است. در این مقاله ضمن مطالعه نحوهی کاربرد مصالح خود تمیز شونده در صنعت ساختمان، تلاش شده تا با ارائه الگوی مناسب جهت مصرف این نوع مصالح در راستای بهبود کیفیت سیمای کلانشهری و همچنین استفاده از متدهای متنوع آن بهویژه در معماری منجر به زیباسازی طراحی شهری گردد. فناوری سطوح خود تمییز شونده بهمنظور افزایش دوام، کاهش هزینهها و کاهش زمان موردنیاز برای نگهداری از تجهیزات، در حال حاضر بسیار موردتوجه قرارگرفته است
دورنمای اصلی این تحقیق ایجاد تعادلی پایدار و پویا در فرآیند زیباسازی معماری شهری است ؟لزوم تحقیق و مطالعه در این زمینه و یافتن بهترین و عملیترین راهکارها برای رفع کاستن از هزینههای نگهداری، تمیز کردن سطوح ساختمان و همچنین کاهش تکرار این فرایند ضروری مینماید. در این مسیر از روش تحقیق، توصیفی تحلیلی استفادهشده و گردآوری دادهها از روش مطالعه کتابخانهای بوده و مستندات مورداستفاده از طریق تارنماهای ملی و جهانی استخراج شدهاند
مقدمه:
در کلانشهرهای صنعتی، با رشد روزافزون جمعیت و صنعت در محیطزیست که موجب افزایش میزان آلایندهها و اثرات زیانبار و خسارات آلایندههای هوا بر نمای شهری میگردد، یکی از مهمترین مشکلاتی است که کلانشهرها با آن روبهرو هستند، تضعیف کیفیت بصری سیمای کلانشهری ازنظر کیفی و بصری - زیباییشناسی - است. استفاده از مصالح خود تمییز شونده با توانایی حذف یا کاهش آلایندههای هوا و عواقب ناشی از آن مانند باران اسیدی، گردوغبار هوا و غیره که سبب از بین رفتن تدریجی نماها و جلوه آنها میگردد، میتوان از اتلاف انرژی در بخشهای مختلف ساختمان جلوگیری و از طرفی به حفظ و نگهداری ساختمان برای مدت طولانی و همچنین مقاوم سازی آن در برابر حوادث غیرمترقبه کمک بسیاری کرد.
در دهههای اخیر در کشورهای مختلف تلاشهای بسیاری برای برطرف ساختن این مشکل صورت گرفته است: یکی از این راهحلها استفاده از مصالحی است که تحت عنوان مصالح خود تمیز شونده در قرن اخیر جهت تمیز نگهداشتن نمای ساختمانها و همچنین کاهش بار اقتصادی شناختهشده است. ضرورت دارد تا بابیان تأثیرات مصالح جدید در بهبود کیفیت بصری سیمای شهرهای بزرگ صنعتی، معماران و سازندگان ساختمان را برای استفاده از این مصالح تشویق نموده، این امر کمک شایانی به ارتقا سطح معماری و شهرسازی هم از جهت بصری و هم کیفی در کلانشهرها خواهد داشت .
به نظر میرسد با معرفی مصالح خود تمیز شونده و آشنایی با نحوهی کاربرد این مصالح و نقش تعیینکنندهی آنها برافزایش عمر مفید پوسته ساختمان و کاهش هزینههای نگهداری آن موجب بهبود کیفیت بصری محیط زندگی انسان میگردد. برای این منظور میتوان از این فناوری نوین در جهت ارتقای سطح کیفیت بصری سیمای کلانشهری، باهدف خود تمیز شوندگی و آسان تمیز شوندگی استفاده کرد. پرسشهایی که در این راستا مطرح میگردد به شرح ذیل است:
1. میزان تأثیر فناوری نوین این مصالح برافزایش عمر مفید ساختمان؟
2. چگونگی کاربرد این مصالح و پوشش ها در ساختمانها؟
3. صرفه اقتصادی استفاده از این مصالح تا چه میزان است؟
4. تا چه مقدار مصالح خود تمیز شونده میتوانند در بهبود محیط زندگی انسان تأثیرگذار باشند؟
-1پیشینه تحقیق:
با بررسی تاریخی استفاده از مصالح خود تمیز شونده در صنعت ساختمانسازی، به دو دوره زمانی پرداخته میشود
دوره اول سال 1280 میلادی است که در این دوره این مواد بهعنوان یک بحث مشخص شناختهنشده بود و افراد با آزمون وخطا ترکیبات جدید را خلق میکردند، مانند شیشههای رنگی در کلیساهای قرونوسطی و یا ساختههای دست رومیان باستان
دوره دوم مربوط به سال 1980 میلادی بوده، در این دوره دیگر مواد خود تمیز شونده بهعنوان یک حیطه مشخص شناخته شده بودند این فناوری اکنون در نقاط مختلف جهان موردبررسی و آزمایش قرارگرفته است
در حدود چهارصد سال پیش از میلاد، دموکرتیوس فیلسوف یونانی اولین بار از واژه اتم به معنی تقسیم نشدنی در زبان یونانی برای توصیف ذرات خود تمیز شونده استفاده کرد
نقره اولین مادهای بود که بهعنوان ماده دارای خاصیت ضد باکتری و میکروبکش شناخته شد، بعدها خاصیت خود تمیز شوندگی با کشف این خاصیت در برگ نیلوفر آبی موردتوجه قرار گرفت
ویلیام بارتلاتٌ ؛ کاشف و توسعهدهنده اثر نیلوفر آبی، از دانشگاه بن آلمان چشماندازی از شهری خود تمییز شونده را مطرح نمود که در آن باران کوچک، پنجرهها و دیوارهای آسمان خراشها را مانند نیلوفر آبیکاملاً تمیز میکند
