بخشی از مقاله
مقایسه تاثیر غلظت های مختلف لدرمیکس با داروی با فورمولاسیون جدید، بر علیه اینترکوکوس فکالیس (مطالعه آزمایشگاهی)
خلاصه:
سابقه و هـدف: انتروکوکوسها نقش مهمی در ایجاد عفونتهای ثانویه دندان دارند. راهکارهای درمانی که در آنها از ترکیبات ضد این میکروب استفاده شده است با کارایی بالایی میتوانند کانال ریشه را پاکسازی کنند. این مطالعه به مقایسه تاثیر غلظتهای مختلف لدرمیکس با داروی با فورمولاسیون جدید، بر علیه اینترکوکوس فکالیس پرداخته است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی ابتدا پودر باکتری انتروکوکوس به محیط کشت مغذی BHI(Brain Heart (Infusion وارد و به مدت 24 ساعت در 37 درجه سانتی گراد گرماگذاری شد. از سوسپانسیون میکروبی مقداری نمونه در سطح محیط کشت آگار خونی کشت ویک عدد کلنیانتروکوکوس هم در محیط آبگوشت TSB در 37 درجه سانتیگراد گرماگذاری شد. 100 میکرولیتر از سوسپانسیون باکتری بر روی محیط جامد مولر هینتون کشت داده، و تعداد 30 عدد از دیسک های بلانک در غلظتهای مختلف روی پلیت های کشت قرار داده شد و در انکوباتور 37 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت گرماگذاری گردید. آخرین لوله آزمایشی که رشد در آن مشاهده نشود به عنوان MIC و اگر هر یک از غلظت های MIC بر روی محیط آگاردار رشدی نداشتند به عنوان MBC معرفی شدند. برای مقایسه اثربخشی داروها روی انتروکوکوس فکالیس از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد.
یافتهها: قطر هاله رشد مربوط به لدرمیکس و داروی جدید برای غلظت 1 به ترتیب برابر 2/56 0/2 و 1/53 0/4 و برای غلظت 0/5 از لدرمیکس دارای میانگین 2 0/3 سانتی متر بود که از نظر آماری تفاوت معنیداری را نشان دادند(.(P<0/05در ارزیابی MIC، لوله دارای غلظت 0/5 به عنوان MIC لدرمیکس و لوله دارای غلظت 1 به عنوان MIC داروی جدید معرفی شدند.
نتیجه گیری: هر دو ترکیب دارای اثر مهارکنندگی بر روی انتروکوکوس بودند اما لدرمیکس در غلظتهای بالاتر اثر مهارکنندگی بیشتری داشت.
کلید واژهها: داروهای داخل کانال دندان، شوینده داخل کانال، انتروکوکوس فکالیس
وصول مقاله: 92/2/23 اصلاح نهایی: 92/7/7 پذیرش مقاله: 92/7/13
مقدمه:
انتروکوکوس فکالیس یک کوکوس گرم مثبت و بی هوازی اختیاری است که به نوعی با حفره دهانی و مجرای گوارشی همزیست شده است(.(1,2 این باکتری ها قادرند شرایط محیطی
خیلی سخت مانند محیط اندودنتیک کانال ریشه، محیطهای بسیار قلیایی و یا در محیطهایی با شوری بسیار بالا زنده بمانند. آنها به نمکهای صفراوی،ضدعفونیکنندهها، فلزهای سنگین، اتانول، آزید و خشک کردن مقاوم بوده و میتوانند در محدوده وسیعی از دما شامل 10 تا 45 درجه سانتی گراد رشد کنند و
در دمای 60 درجه برای 30 دقیقه زنده بمانند(.(3-5 انتروکوکوس فکالیس دارای فاکتورهای بیماریزای خاص خود مانند آنزیمهای لیز کننده، سیتولیزین، مواد تجمع کننده، فرمون ها و اسیدهای لیپولیتیک می باشد. از جمله آنزیمهای لیز کنندهای که توسط این باکتری ترشح می شوند ژلاتیناز و سرین پروتئاز می باشند. ژلاتیناز ماتریکس آلی دندان را تجزیه میکند، و بنابراین نقش مهمی در ایجاد بیماری التهاب پری اپیکال بازی میکند. سرین پروتئاز باندهای پپتیدی را شکسته و در اتصال انتروکوکوس فکالیس به دندان کمک می کند.(( 5,6 همچنین حضور باکتری هایی مانند انتروکوکوس فکالیس در زخم های پری اپیکال میتواند با فعالیت آنزیم های باکتریایی تجزیه کننده مانند هیالورونیدازها در ارتباط باشد( ( 7 مطالعات نشان میدهد که انتروکوکوس فکالیس قادر است از سیستم کانال ریشه دندان به گره های لنفاوی تحت فکی موش های استریل شده منتقل و بیان شود و این مسیر عفونت میتواند نقش بسیار مهمی را در بیماری زایی عفونت های فرصت طلب بازی کند.((8 دندان با پالپ غیر زنده و پریودنتیت اپیکال نسبت به درمان
اندودنتیک مقاوم بوده و ممکن است نیاز به درمان اندودنتیک چند جلسهای داشته باشد.((2 از طرفی وجود درد در بین جلسات درمان این وظیفه را بر دوش کلینسین میگذارد که در پی کشف اتیولوژی این درد، بدنبال روشی برای کاهش آن باشد. اگرچه مطالعات مولکولی نشان دادند که انتروکوکوس فکالیس گونه غالب در درمانهای اندودنتیک نیست اما شایعترین میکروارگانیزم در عفونتهای مقاوم به درمان و ثانویه است.((9 لذا سعی بر آن است که با کاربرد مادهای در بین جلسات درمان در داخل کانال دندان، باکتری های باقیمانده از بین رفته و باعث کاهش التهاب شود.((10 از جمله مواد قابل استفاده در کانال می توان از کلسیم هیدروکساید و خمیرهای آنتی بیوتیک مانند لدرمیکس نام برد.((3 توانایی این داروها در کنترل میزان رشد باکتری در کانال دندان، معمولا" با توجه به تأثیر آن ها بر باکتری انتروکوکوس فکالیس سنجیده می شود.((8
مقایسه تاثیر غلظت های مختلف لدرمیکس با داروی با فورمولاسیون جدید...
امروزه لدرمیکس ترکیبی از دمکلوسایکلین هیدروکلراید در غلظت 3/2 درصد (آنتی بیوتیک) و تریامسینون استوناید در غلظت 1درصد (کورتیکواستروئید) در بیس پلی اتیلن گلیکول می باشد. جزء کورتیکواستروئیدی آن به جهت کنترل درد و التهاب و فرو نشاندن واکنش ایمنی موضعی و جزء آنتی بیوتیکی به جهت جلوگیری از رشد باکتری ها مورد استفاده قرار می گیرند. اجزاء درمانی لدرمیکس قادر به نفوذ از توبول های عاجی و سمنتوم برای رسیدن به بافت پریودنتال و پری رادیکولار می باشند.(( 1 بلافاصله بعد از قرار دادن ماده در کانال غلظت دمکلوسایکلین
به اندازه ای است که بر تمام باکتریهای مورد مطالعه موثر باشد و این اثر در روز اول بعد از قرار دادن ماده همچنان دیده می شود. اما پس از یک هفته غلظت در ناحیه میانی ریشه و یک سوم اپیکال به میزان 0/1 غلظت اولیه خود میرسد. همچنین با افزایش فاصله از کانال ریشه غلظت دمکلوسایکلین کاهش می یابد.((11 البته باید در نظر داشت که 70درصد از تریامسینولون موجود در لدرمیکس در طی 24 ساعت اول آزاد شده و بقیه آن نیز در طی چند روز آزاد می شود. به همین دلیل است که گفته میشود لدرمیکس کاربرد کوتاه مدت داشته و در طولانی مدت اثر کمتری روی بافت دارا میباشد.((11 لذا ما در این مطالعه آزمایشگاهی به مقایسه اثر ضد میکروبی غلظتهای مختلف لدرمیکس و یک داروی با فرمولاسیون جدید که توسط دانشکده داروسازی دانشگاه جندی شاپور اهواز تهیه گردیده است و دارای دو جزء آنتی بیوتیکی و کورتیکواستروئیدی است بر علیه انتروکوکوس فکالیس پرداختیم.
مواد و روش ها:
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی که در دانشگاه علوم پزشـکی جندی شاپور اهواز انجام گرفت از سوش استاندارد انتروکوکوس فکالیس کد 1394 استفاده شد. سوش اسـتاندارد از کلکسـیون قارچ ها و باکتریهای موسسه تحقیقات صنعتی - عفونی ایران تهیه گردید.
مجله تحقیق در علوم دندانپزشکی/ دوره دهم/ شماره چهارم / زمستان /1392 پیاپی 38
دکتر بهروز افتخار و همکاران
داروهای مـورد مطالعـه( لـدرمیکس-Sigma سـاخت کشـور استرالیا) و داروی داخل کانالی با فرمولاسیون جدید با ترکیـب: تریامسینولون1درصد، اکسی تتراسایکلین3 درصد، هیدروکسـی اتیــل ســلولز 6 درصــد، متیــل پــارابن0/2 درصــد، ســدیم متــا بیسولفات0/2 درصد، سدیم سولفات1 درصـد ، اکسـیدزینک 2 درصد وآب مقطر بودند. به منظور بررسی اثر ضد باکتریـایی دو ترکیب نام برده، غلظتی معادل 2 گرم بر لیتر از هر کـدام تهیـه شد. به این ترتیب که 0/02 گرم از ترکیب را در 10 سـی سـی آب مقطر استریل(داروسازی جابرابن حیـان- ایـران) حـل و بـه خوبی مخلوط کردیم. از Stock تهیه شده با غلظت 2 گرم بـر لیتر، غلظت های متفـاوت تهیـه شـده و دیسـک هـای بلانـک استریل(پادتن طب- ایران)را در مجاورت آن قرار دادیم. بـدین ترتیب 15 عدد دیسک آغشته با لدرمیکس و 15 عـدد دیسـک آغشته به داروی داخل کانالی با فرمولاسیون جدیـد در غلظـت های 1، 0/5، 0/25، 0/125، 0/0625 گرم بر لیتر تهیه شـد تـا مطالعه در سه تکرار انجام گیرد.
به منظور آماده سازی نمونه لیوفیلیزه شـده در شـرایط کـاملا" استریل، پودر باکتری را به محیط کشت مغـذی BHI سـاخت کشور Merck آلمان وارد شده و بـه مـدت 24 سـاعت در 37 درجه سـانتی گـراد گرماگـذاری شـد. سـپس از سوسپانسـیون میکروبی توسط سوآپ استریل مقداری نمونـه برداشـت شـده و به طور کامل در سطح محیط کشت آگار خونی ساخت شـرکت
merck- آلمان کشـت داده شـد و بـه مـدت 24 سـاعت در دمای 37 درجـه سـانتی گـراد گرماگـذاری شـد. بعـد از رشـد بــاکتری در محـیط خــون دار، مقــداری از کلنـی انتروکوکــوس فکالیس(مرکز تحقیقـات رفـرنس ایـران- ایـران) را بـه منظـور رسیدن به کدورتی معادل 0/5 مک فارلند که شـامل 1/5 ×108 باکتری در هر واحد کلـونی مـی باشـد را در محـیط آبگوشـت
TSB(merck-آلمـــان) و در 37 درجـــه ســـانتی گـــراد گرماگــذاری شــد.((12 ســپس 100 میکرولیتــر از سوسپانسـیون باکتری توسط سوآپ استریل بر روی محیط جامد مولر هینتون ساخت شرکت merck آلمان به صـورت چمنـی کشـت داده شد و دیسکهای بلانک که توسط غلظـتهـای مختلـف آمـاده
237
شده بود، روی پلیت های کشت(استاندارد- ایران) قرار گرفتـه و در انکوباتورS330-Superclar ساخت کشور ژاپـن در 37 درجه سانتیگراد به مـدت 24 سـاعت گرماگـذاری شـد. نتـایج حاصل ازzone های ایجاد شده یا هاله عدم رشد میکـروب در مورد داروی داخل کانال با فرمولاسیون جدید و لـدرمیکس، بـا استفاده از روش جدول نیکولوس محاسبه و تعیین گردید.((11 به منظـور تعیـین میـزان MIC و MBC لـدرمیکس و داروی کورتیکواستروئیدی جدیـد مـورد مطالعـه بـر روی بـاکتری، در صورت مشاهده هاله در مرحله قبل و تأیید اثـر ضـد باکتریـایی ترکیبات نام برده، بعد از تهیه Stock با 2 گرم بر لیتر از مـاده ضــد میکروبــی، غلظــتهــایی معــادل 1، 0/5، 0/25، 0/125، 0/0625 گرم بر لیتر از ترکیب را تهیه کـرده و بـه میـزان 200 میکرولیتر از سوسپانسـیون باکتریـایی تولیـد شـده در محـیط TSB که غلظتی معادل نیم مک فارلند دارد را به محیط مـولر هینتون براث -merck) آلمان) دارای هر یـک از غلظـتهـای ذکر شده اضافه کرده و آن را به مدت 24 سـاعت در دمـای 37 درجه سانتی گراد انکوبه نمودیم. آخرین لوله آزمایشی که رشـد در آن مشاهده نشد. به عنوان MIC معرفی گردید. سپس برای تعیین میزان MBC از لوله های فاقد رشد، توسط یک سـوآپ استریل نمونه برداری شده و بر روی محیط مولر هینتون کشت داده شد. در صورتی که هر یـک از غلظـتهـای MIC بـر روی محیط آگار دار رشدی نداشته باشند به عنـوان MBC معرفـی گردید.(( 1 برای مقایسه اثربخشی داروهـا بـر روی انتروکوکـوس فکالیس از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد.
یافتهها:
در بررسی اثر ضد باکتریایی لدرمیکس و داروی داخل کانالی با فرمولاسیون جدید بر روی انتروکوکوس فکالیس به روش اندازه گیری قطر هاله، میزان قطر هاله عدم رشد مربوط به لدرمیکس و داروی داخل کانالی با فرمولاسیون جدید برای غلظت 1 به ترتیب 2/56 0/2 و 1/53 0/4 و برای غلظت 0/5 از لدرمیکس به میزان 2 0/30سانتی متر بود که از نظر آماری تفاوت معنیداری را نشان دادند )(P<0/05) شکل و نمودار .(1
