پاورپوینت مقدمات برنامه نویسی پیشرفته

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 1 :

مقدمات
برنامه نویسی پیشرفته

اسلاید 2 :

دسته بندی زبانها
دسته بندي زبانهاي از لحاظ نزديكي به سخت افزار:
سطح پايين مانند اسمبلي
سطح ميانی مانند C,C++
سطح بالا مانند Java،Pascal،Delphi،.net
دسته بندي به لحاظ ساخت يافتگي –شي گرا:
ساخت يافته C،Pascal
ساخت يافته-شي گرا C++،JAVA،Delphi،.net
غيرساخت يافته qbasic

اسلاید 3 :

توسط تیم شرکت سان به رهبری جیمز گاسلینگ ایجاد شد.
در ابتدا برای برنامه ریزی وسایل خانگی طراحی شد.
این کار مشکل است چون وسایل خانگی از پردازنده های متفاوتی استفاده می کنند.
نوشتن یک کامپایلر برای هر پردازنده مقدور نیست.
راه حل: ترجمه ی دو مرحله ای:
کامپایل کردن کد جاوا به یک مرحله ی میانی (بایت کد)
اجرای بایت کد توسط مفسری به اسم ماشین مجازی جاوا (JVM)
تاریخچهی جاوا

اسلاید 4 :

تاریخچه ی جاوا
ارائه شده در سال 1991 و 1992
1991: OAK (بلوط) : درخت بلوطی که جیمز از پنجره اتاق کارش می دید
1992: Java : James Gosling, Arthur Van hoff, Andy bechtolsheim
یک فنجان قهوه داغ نماد Java
ایجاد شده بر اساس زبان های C و C++
کامپایلری- مفسری

اسلاید 5 :

خصوصیات جالب جاوا:
یک زبان 100% شیء گرا
ساده )حذف اشاره گرها و…)
قدرتمند) مدیریت حافظه خودکارو پشتیبانی آسان از متغییرهای پویا
، مدیریت ﮐﻠﯿﻪ ﺧﻄﺎﻫﺎی حین اﺟﺮا، زﺑﺎن ﮐﺎﻣﻼ" ﻧﻮع ﺑﻨﺪی ﺷﺪه و …)
ایمن
قابل حمل (Write Once , Run AnyWhere)
مستقل از محیط (یکی از بزرگ ترین امتیازات جاوا)
قابلیت اجرا شدن در وب جهانی

اسلاید 6 :

واژه نامه ی جاوا
JVM به ماشین مجازی جاوا گفته می شود که بایت کد را به کد ماشین ترجمه می کند.

API به واسط برنامه نویسی کاربرد (یعنی همان کتابخانه های جاوا) گفته می شود.

JRE: محیط اجرایی جاوا
JVM بعلاوه ی API جاوا

JDK: JRE بعلاوه ی ابزارهای کامپایل و خطایابی جهت برنامه نویسی

J2SE: نسخه ی استاندارد پلاتفرم جاوا 2
JRE و JDK بعنوان یک خانواده در نظر گرفته می شوند.

http://java.sun.com/javase/technologies/index.jsp

اسلاید 7 :

کاربردهای جاوا
انواع برنامه های جاوا:

کاربردها:
برنامه ای که دارای یک کلاس است و متدی به نام main دارد.
هنگام اجرای برنامه، سیستم بصورت اتوماتیک main را صدا می زند.
تمام برنامه های کاربردی جاوا با main شروع می شوند.

اپلت:
برنامه جاوایی که قرار است توسط مرورگر وب اجرا شود.
می توان آنرا روی اینترنت قرار داد.
می توان توسط برنامه ی مشاهده ی اپلت آنرا اجرا کرد.
تمام اپلتها دارای واسط پنجره هستند. اما کاربردها از کنسول I/O یا واسط پنجره استفاده می کنند.

اسلاید 8 :

انواع داده ها
در مجموع 8 نوع داده ای متفاوت برای اعداد صحیح، اعداد اعشاری، کاراکترها و مقادیر منطقی وجود دارد. انواع داده ای فوق را انواع اولیه(پایه) هم می نامند. دلیل نام گذاری فوق وجود این انواع داده ای در زبان جاوا به طور پیش فرض می باشد،

به عبارت دیگر این انواع داده ای شیء نیستند بنابراین استفاده از آنها راحت تر است. انواع داده ای فوق در هر محیط اجرا و سیستم عاملی دارای طول یکسان می باشند.

اسلاید 9 :

انواع داده ها

اسلاید 11 :

اعلان متغیرها
قبل از استفاده از متغییر، باید آنرا اعلان کنید، که به صورت زیر اعلان می شود:
Data_Type Variable_name;
int zipCode;
string lastName;

در هنگام اعلان متغییر مکانی از حافظه برای نگهداری متغییر در نظر گرفته می شود.

این مکان توسط نام متغییر قابل دسترسی است.

اسلاید 12 :

نامگذاری متغیرها
نام یک متغیر باید با یک حرف، underscore یا $ آغاز شده و پس از آن می تواند ترکیبی از حروف واعداد باشد .
نکته: زبان جاوا یک زبان Case-Sensitive می باشد.
نکته: برای متغیرهای خود نامهای با معنی انتخاب کنید. این امر باعث می شود که نام متغیرها بهتر در ذهنتان بماند.
مثال:
متغیرهای معتبر:
Sum x2 SUM read_2 _two
متغیرهای نامعتبر:
2x hello! One+two s*m

اسلاید 13 :

قوانين نام گذاری متغیرها
جهت افزایش خوانایی نام متغیرها از قواعد زیر استفاده کنید.
با حرف کوچک شروع شود.
مرز کلمات را با حروف بزرگ مشخص کنید.
بقیه ی کاراکترها یا حروف کوچک باشند یا ارقام.

مثال:
nextLine
firstProgram

اسلاید 14 :

مقدار دهی اولیه به متغیرها
مقدار دهی اولیه به متغیرها در زبان جاوا به صورت زیر می باشد.
Data_Type Variable_name = Value;
int zipCode = 90210;
string lastName=“asadi”

توجه: واضح است که string نوع داده اولیه نیست.
String یک کلاس از پیش تعریف شده در جاوا است که برای ذخیره و پردازش رشته ها استفاده می گردد.
دستور آخری برای متغیر lastname مکان حافظه ای تخصیص میدهد. اما بر خلاف متغیر zipcode داده ها را مستقیما در فضای حافظه خود ذخیره نمی کند. متغیر lastname فقط آدرس حافظه ای را که asadi در آن ذخیره شده، در خودش ذخیره می کند.

اسلاید 15 :

انواع متغیرها
متغیر نوع داده اولیه:متغیرهایی که از نوع داده اولیه تعریف شوند.
int sum;
متغیر مرجع: متغیرهایی که از یک کلاس تعریف شوند. به مثال زیر توجه کنید.
string lastname=“asadi”;
مکان حافظه ای که رشته asadi را در خود ذخیره می کند ، شی ای از نوع کلاس string است، که شی lastname نام دارد.
متغیر lastname به شی lastnam اشاره دارد. توجه شود که با دو چیز متفاوت مواجه ایم:
متغیر lastname
شی lastname

اسلاید 16 :

انتساب

=, +=, -=, *=, etc.

ضرب، جمع، باقیمانده و ..

*, +, /, %

کاهش و افزایش (قبل و بعد)

++, --
عملگرهای ریاضی

اسلاید 17 :

عملگرهای انتساب
= +=-= *= /=%=
Statement Equivalent Statement
a = a + 2 ;a += 2 ;
a = a - 3 ;a -= 3 ;
a = a * 2 ;a *= 2 ;
a = a / 4 ; a /= 4 ;
a = a % 2 ;a %= 2 ;
b = b + ( c + 2 ) ;b += c + 2 ;
d = d * ( e - 5 ) ;d *= e - 5 ;

اسلاید 18 :

عملگرها و عبارات ریاضی
اگرحداقل یکی از عملوندهای تقسیم، ضرب، جمع یا تفریق از نوع اعشاری باشد، نتیجه نیز اعشاری خواهد بود.

اگر انواع مختلف داده در یک عبارت باشند ، نتیجه از نوع سمت راست ترین نوع در عبارت زیر خواهد بود.

byteshortcharintlongfloatdouble

استثنا: اگر قرار است نوع نتیجه byte یا short باشد، در این صورت نوع نتیجه int خواهد بود.

اسلاید 19 :

مثال
15.0 / 2 = 7.5
15 * 2.0 =30.0
15.0 / 2.0 = 7.5
15/2 =7

اسلاید 20 :

عملگرهای افزایشی و کاهشی
در C++ ، افزايش يك واحد به مقدار يك متغير از نوع صحيح را افزايش و بطور مشابه كاهش يك واحد از مقدار يك متغير از نوع صحيح را كاهش مينامند.

عملگر كاهش را با - - و عملگر افزايش را با ++ نمايش ميدهند. چون عملگرهاي ++ و - - فقط روي يك عملوند اثر دارند اين دو عملگر نيز جزء عملگرهاي يكتائي ميباشند.