بخشی از پاورپوینت
اسلاید 2 :
GCS - FOUR Score - RASS
اسلاید 3 :
GCS
معروف ترین و معتبرترین مقیاس برای تعیین سطح هوشیاری مقیاس گلاسکو کما ( GCS) است که در سال۱۹۷۴ ابداع شد و شامل باز کردن چشمها، ارتباط کلامی و پاسخهای حرکتی به کلام و محرکهای درد ناک بوده و امتیاز داده شده بین ۱۵ – ۳ می باشد که امتیاز ۳ پایینترین درجه هوشیاری و نشان دهنده اختلال شدید عصبی وامتیاز ۱۵ هوشیاری کامل و قدرت واکنش طبیعی در شخص می باشد
اسلاید 4 :
نقایصGCS
بیشتر بیماران کمایی اینتوبه هستند و اجزای کلامی نمی تواند در این بیماران بررسی شود
رفلکسهای ساقه مغزی غیر نرمال الگوهای تنفسی را تغییرمی دهند و نیاز برای تهویه مکانیکی می تواند انعکاسی از شدت کما باشد.
GCS ممکن است نتواند تغییرات دقیق آزمونهای نورولوژیکی را کشف کند.
اسلاید 5 :
FOUR Score
مزیت روش ارزیابی FOUR به مقیاس کمای گلاسکو در ارزیابی بیماران اینتوبه و ارزیابی رفلکس های ساقه مغزی است. این مقیاس شامل چهار عنصر بررسی (چشمی/حرکتی/ساقه مغزی/تنفس) می باشدکه هر کدام حداکثر 4نمره دارند: نمره (4) نشان دهنده ی فعالیت نرمال در هر دسته است، در حالی که نمره (0) غیر فعال بودن را نشان می دهد. در مقایسه با GCS، پاسخ کلامی، جزئی از نمره FOUR نیست و از این رو در بیماران اینتوبه کاربرد بهتری دارد.
اسلاید 6 :
معیار های مقیاس FOUR
E: پاسخ چشمی Eye Response
M: پاسخ حرکتی Motor Response
B: رفلکس های ساقه مغز Brain Stem Response
:R وضعیت تنفسی Respiration
اسلاید 7 :
پاسخ چشمی (Eye Response)
(4): پلکها باز است یا باز می شود،بیمار با چشم هایش قادربه دنبال کردن دستورات یا جهت حرکت دست ارزیاب است
(3): پلکها باز است اما بیمار باچشم هایش قادربه دنبال کردن جهت حرکت دست ارزیاب نیست
(2): پلکها بسته است اما با صدای بلند باز می شود
(1): پلکها بسته است اما با تحریک دردناک باز می شود
(0): پلکها حتی با تحریک دردناک باز نمی شود
اسلاید 8 :
پاسخ حرکتی(Motor Response)
(4) : بیمار می تواند دستش را مشت کند،شست خود را به بالا حرکت دهد یاعلامت آزادی را نشان دهد
(3) : تحریک دردناک را لوکالیزه می کند
(2) : پاسخ فلکش نسبت به تحریک دردناک را وجود دارد
(1) : پاسخ اکتانسیون نسبت به تحریک دردناک وجود دارد
(0) : پاسخی نسبت به تحریک دردناک وجود ندارد وضعیت میوکلونوس ژنرالیزه وجود دارد
اسلاید 9 :
وضعیت تنفسیRespiration) )
(4) : الگوی تنفس طبیعی ومنظم است بیمار اینتوبه نیست
(3) : الگوی تنفس به صورت شین استوک است بیمار اینتوبه نیست
(2) : نفس کشبدن نامنظم است بیمار اینتوبه نیست
(1) : نفس های بیمار بیش از ریت ونتیلاتور است
(0) : نفسهای بیمار در حدود ونتیلاتور است یا آپنه وجوددارد
اسلاید 10 :
رفلکس های ساقه مغز(Brainstem Reflexes)
(4) : رفلکسهای مردمک و قرینه وجود دارد
(3) : یک مردمک گشاد و فیکس است
(2) : رفلکسهای مردمک یا قرنیه وجود ندارد
(1) : رفلکسهای مردمک وقرنیه وجود ندارد
(0) : رفلکسهای مردمک،قرنیه و رفلکس سرفه وجود ندارد
اسلاید 13 :
سه مرحله معیار ریچموند برای بررسی آژیتاسیون –سداسیون((RASS
1. مشاهده:
بیمار فقط مشاهده می شود اگر بیمار هوشیار است امتیاز مناسب (0 تا 4+) را برای او در نظر بگیرید.اگر هوشیار نیست مرحله دو را انجام دهید.
2. تحریک کلامی:
نام بیمار را با صدای بلند صدا زده و از او بخواهید به شما نگاه کند در صورت نیاز می توانید این کار را تکرار کنید اگر به شما واکنش نشان داد امتیاز مناسب را در نظر بگیرید(1- تا3-)اگر هیچ واکنشی نشان نداد به مرحله بعدی بروید.
3. تحریک فیزیکی:
شانه بیمار را تکان دهیداگر واکنشی نداشت به شدت جناغ او را فشار دهیدو امتیاز مناسب را در نظر بگیرید.(4- تا 5-)
اسلاید 14 :
4+ : پرخاشگر
3+ : شدیدا آشفته : کشیدن لوله و اتصالات
2+: آشفته : بیقراری با ونتیلاتور
1+: بی قرار
0 : هوشیار و آرام
1- : خواب آلودگی و گیجی
2- : بیهوشی ضعیف
3- : بیهوشی متوسط
4- : بیهوشی عمیق
5- : بیدار نمی شود
اسلاید 16 :
شاخص های فیزیولوژیک
اسلاید 18 :
تنفس
تبادل دایمی گازها بین ریه، هوا و سطح سلول ها به تبادل در سطح ریوی تنفس خارجی و در سطح بافتی تنفس داخلی یا درونی اطلاق می گردد. مرکز تنفس در بصل النخاع بوده و در حالت طبیعی تنفس به طور غیر ارادی انجام می شود. برای بررسی وضعیت تنفسی باید تعداد، عمق و ریتم تنفس را بررسی نمود.
اسلاید 19 :
مقادیر نرمال تنفس:
در نوزاد: 35 تا 45 بار در دقیقه
در کودک: 20 تا 30 بار در دقیقه
در بزرگسال: 12 تا 20 بار در دقیقه
اسلاید 20 :
الگوهای مختلف تنفس
• برادی پنه( ( Bradypnea): تنفس کمتر از 12 بار در دقیقه
• تاکی پنه( (Tachypnea): تنفس بیشتر از 20 بار در دقیقه
• هایپرپنه( (Hyperpnea): افزایش عمق تنفس
• آپنه( (Apnea): قطع تنفس به مدت حداقل 10 ثانیه
• هایپرونتیلاسیون (Hyperventilation): افزایش تعداد و عمق تنفس ( همراه با کاهش CO2))
• هایپوونتیلاسیونHypoventilation):)کاهش تعداد و عمق تنفس ( همراه با افزایش (co2
• شین استوک (Chynestokes): سیکل متغیر تنفسی به صورت تنفس سطحی سپس عمیق، سپس آپنه و بعد تکرار مجدداین سیکل
• کاسمال ( (Kussml وجود هایپرپنه و تاکی پنه با هم