بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
تاثیر اینرسی سازمانی بر نوآوری مدل کسب و کار، نوآوری باز و عملکرد شرکت
اسلاید 2 :
فصل اول: مقدمه
امروزه نوآوری فقط یک فرایند در کسب و کار نیست، بلکه مجموعه ای از مولفه های جدید از جمله نیازمندی های ثبات دائمی، نیازمندی های فرایند تولید، تغییرات صنعتی و بازار و ترکیبی از جمعیت شناختی است. طبق بررسی های جدید اهمیت نوآوری مدل کسب و کار در حال افزایش است و مدیران ارشد شرکت ها بیان می کنند که ضرورت آن از اهمیت نوآوری در محصولات و خدمات بیشتر است. شرکت های پیشگام براساس نوآوری مدل کسب و کار برای مشتریان خود ارزش آفرینی می کنند و ارزش تصاحب خود را افزایش می دهند. از آنجا که نوآوری مدل کسب و کار به معنای پذیرش سیستم جدید است، ممکن است که کاربر نسبت به پذیرش سیستم جدید مقاومت نشان دهد. اینرسی مقاوم در برابر تغییر در اکثر سازمان ها اجتناب ناپذیر است زیرا سازمان ها برای پذیرش سیستم های فناوری اطلاعات نیزامند دگرگونی سازمانی هستند و اغلب سازمان ها نسبت به تغییر سفت و سخت و ایستا هستند.
اسلاید 3 :
تحقیقات مختلف درباره اینرسی از جنبه های متفاوتی به آن نگاه می کنند. تسای و همکاران اینرسی سازمانی را مهمترین عامل می دانند که از شناسایی تهدیدا محیطی برای سازمان جلوگیری می کند. گودکین و آلکون بر این باور هستند که اینرسی سازمانی مهمترین عامل ضروری برای مقاومت در برابر تغییر است. هاگ ، اینرسی سازمانی را بعنوان مانعی برای پذیرش ICT می داند.
در شرکت های کوچک و متوسط، تصمیم گیری بر عهده مالک است. اقدامات مالک مبتنی بر شیوه های استراتژیک قبلی است، مخصوصا شیوه هایی که موفق بودند. سینگ و لومزدن معتقدند که اینرسی سازمانی اثر قابل توجهی بر عملکرد سازمانی دارد. شرکت ها در تلاشه هستند تا از نوآوری باز برای اقدامات تجاری نوآورانه داخلی استفادکنند. استفاده از نوآوری باز اینرسی سازمانی را کاهش می دهد. شرکت های فعال در بخش ICT بعنوان جامعه آماری این تحقیق انتخاب شدند. تمرکز این تحقیق بر اینرسی سازمانی و تاثیر آن بر فعالیتهای نوآورانه است و همچنین اثر فعالیت های نوآورانه را بر عملکرد شرکت های ICT بررسی می کند.
اسلاید 4 :
فصل دوم: پیشینه تحقیق
اینرسی از کلمه لاتین iners به معنی بیکاری و آهستگی می آید. اینرسی سازمانی توسط سینگ و لومزدن (1990) برای توصیف سیستم پیچیده بین سازمان و محیط پیرامون آن و پدیده هایی است که در مواجهه با تغییرات محیطی به راحتی تغییر نمی کنند. استارباک و همکاران (1978) معتقدند که اینرسی سازمانی پدیده ای از سازمان راکد است و نشان دهنده وضعیت بیش از حد پایدار سازمان است. گیلبرت دو نوع اینرسی سازمانی را مشخص کرده است؛ انعطاف پذیری منابع که به معنای عدم پذیرش شرکت برای تغییر الگوهای سرمایه گذاری در منابع است، و عدم انعطاف پذیری معمول که به معنای عدم تغییر در فرایندهای سازمانی و شیوه های استفاده از منابع سرمایه گذاری شده است. اینرسی سازمانی و انعطاف پذیری سازمانی دو اصطلاح متناقض در ادبیات سازمانی هستند.
