بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
درس هفتم
اخلاق اجتماعي (1)
اسلاید 4 :
اي كساني كه ايمان آوردهايد، نبايد قومي قوم ديگر را ريشخند كند، شايد آنها از اينها بهتر باشند، و نبايد زناني زنانِ [ديگر] را [ريشخند كنند]، شايد آنها از اينها بهتر باشند، و از يكديگر عيب مگيريد، و به همديگر لقبهاي زشت مدهيد؛ چه ناپسنديده است نام زشت پس از ايمان. و هر كه توبه نكرد آنان خود ستمكارند.
اسلاید 5 :
شأن نزول:
در سبب نزول اين آيه آمده است كه روزي «صفيه» دختر «حيي ابن اخطب» خدمت پيامبر آمد در حالي كه اشك ميريخت، پيامبر از ماجرا پرسيد، گفت: عايشه و حفصه مرا سرزنش ميكنند و ميگويند: اي يهوديزاده! پيامبر فرمود: چرا نگفتي پدرم هارون است، و عمويم موسي، و همسرم محمد ؟ در اينجا بود كه اين آيه نازل شد.
اسلاید 7 :
2. خطاب در اين آيه و آيه بعدي با اهل ايمان است. جايگاه ايمان چنانکه در ادامه اين آيات خواهد آمد قلب است، و ايمان داراي الزامات رفتاري فراواني است و اين آيات برخي الزامات رفتاري ايمان را بيان ميدارد.
اسلاید 8 :
3. در ابتداي آيه مؤ منان را از تمسخر همديگر بازميدارد و با بيان اين نکته که اي بسا فرد تمسخر شونده نزد خداوند تعالي برتر از فرد تمسخرکننده باشد، ريشههاي فکري و رواني تمسخر؛ يعني خودبرتربيني را ميخشکاند.
اسلاید 9 :
درحقيقت اين آيه کريمه دستورالعملي قرآني براي ريشه کن ساختن
اين رفتار ناپسند ارائه ميدهد تا هرگاه مؤمنان خواستند فردي را تمسخر کنند
و خوار شمارند اين نکته را به ياد آورند که ممکن است آن فرد بر خلاف ظاهرش نزد خداوندِ بزرگ منزلت والاتري داشته باشند، و در نتيجه از رفتار ناپسند خود بازايستند.
اسلاید 10 :
4. كلمه «سُخريه» به معناي استهزاءاست. استهزاء عبارت از سخن، اشاره و يا حرکتي است كه با آن، كسي را خوار شمارند. به طوري كه بينندگان
و شنوندگان از آن بخندند. چون غالباً مردان، مردان را، و زنان، زنان را مسخره ميكنند، فرموده: هيچ مردي مرد ديگري را و هيچ زني زن ديگري را مسخره نكند، وگرنه ممكن است گاهي مردي زني را، و يا زني مردي را مسخره كند.
اسلاید 12 :
5. «لا تلمزوا» از ماده «لمز» به معني عيبجويي و طعنه زدن است، و بعضي فرق ميان «همز» و « لمز» را چنين گفتهاند كه «لمز» شمردن عيوب افراد در حضور آنها است، و «همز» ذكر عيوب در غياب آنها است، و نيز گفتهاند كه «لمز» عيبجويي با چشم و اشاره است، در حالي كه «همز» عيبجويي با زبان است.
اسلاید 13 :
قرآن کريم در اين آيه با تعبير «لَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ؛ از يكديگر عيب مگيريد» به وحدت و يكپارچگي مؤمنان اشاره دارد و اعلام ميدارد كه همه مؤمنان مانند نفس واحدي هستند و اگر از ديگري عيبجويي كنند در واقع از خودعيبجويي کردهاند و با اين بيان کوتاه حکمت اين دستور الهي را بيان ميدارد و آنان را به تغيير اين رفتار تشويق ميکند.
اسلاید 14 :
6. «نَبْزْ» به معناي لقبِ زشت است و «تَنَابُزْ» به اين معنا است که به يکديگر لقب زشت دهند. اين آيه کريمه به صراحت مؤمنان را از به کار بردن هر اسم
و لقبي كه مفهومي ناخوشايند دارد و مايه تحقير مؤمنان است بازميدارد.
اسلاید 15 :
7. حکمت اين دستور الهي در پايان آيه چنين بيان ميشود: «بسيار بد است كه بر كسي بعد از ايمان آوردن، نام كفر (فسوق) گذارند» و براي تاكيد بيشتر ميفرمايد: «و آنها كه توبه نكنند و از اين اعمال دست بر ندارند ظالم و ستمگرند» زيرا با آنکه خداي بزرگ، اين رفتار را زشت شمرده و از آن بازداشته، از اين رفتار خويش بازنميگردند.
اسلاید 16 :
8. اسلام نسبت به رعايت حقوق مؤمنان تاکيد فراوان دارد. از مهمترين حقوق مؤمنان، احترام به شخصيت و آبروي آنان است. اين آيه براي رعايت حقوق مؤمنان از تمسخر، دشنام و نامهاي ناروا بازميدارد واين رفتارها را ناسازگار با ايمان ميشمارد.
اسلاید 18 :
2. رسول خدا درباره زشتي عيبجويي فرمود:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ : لَاتَطَلَّبُوا عَثَرَاتِ الْمُؤْمِنِينَ؛ فَإِنَّ مَنْ تَتَبَّعَ عَثَرَاتِ أَخِيهِ، تَتَبَّعَ اللَّهُ عَثَرَاتِهِ؛ وَ مَنْ تَتَبَّعَ اللَّهُ عَثَرَاتِه، يفْضَحْهُ وَ لَوْ فِي جَوْفِ بَيتِهِ.
لغزشهاي مؤمنان را مجوئيد، زيرا هر كه لغزشهاي برادر خود را بجويد، خدا دنبال لغزشهاي او برآيد و هر كه خدا دنبال لغزشهايش برآيد، رسوايش سازد گرچه در درون خانهاش باشد.
اسلاید 19 :
3. امام باقر ميفرمايند:
إِنَّ أَقْرَبَ مَا يكُونُ الْعَبْدُ إِلَي الْكُفْرِ أَنْ يوَاخِي الرَّجُلُ الرَّجُلَ عَلَي الدِّينِ فَيحْصِي عَلَيهِ عَثَرَاتِهِ وَ زَلَّاتِهِ لِيعَنِّفَهُ بِهَا يوْماً مَّا.
نزديكترين وضعي كه بنده به كفر دارد اين است كه با مردي برادر ديني باشد و لغزشها و خطاهاي او را شماره گيرد تا روزي او را بدانها سرزنش كند.
