بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
تهیه فراوردههای خون
اسلاید 2 :
کیسه های جمع آوری خون :
در گذشته برای نگه داری خون از بطریهای شیشه ای چند بار مصرف استفاده میشد. امروزه از استفاده میکنند.
کیسههای پلاستیکی امروزی شامل یک کیسه اصلی به همراه چند کیسه اقماری هستند. این مجموعه نفوذ ناپذیر است.
مواد ضد انعقاد - نگه دارنده خون :
جهت جلوگیری از لخته شدن خون و افزایش زمان نگه داری خون
نسبت خون به ضد انعقاد 7 به 1 است (به ازای هر ml 100 خون ml 14 ضد انعقاد و یا هر ml 450 خون، ml 63 ضد انعقاد).
در حال حاضر کیسههای خون مورد استفاده در انتقال خون ml450 حجم دارند.
اسلاید 3 :
انواع محلولهای ضد انعقاد
اسید – سیترات – دکستروز (ACD)
سیترات – فسفات – دکستروز (CPD)
سیترات – فسفات – دکستروز – آدنین (CPD-A1)
سیترات، فسفات دکستروز دو برابر (CP2D) CPD
سیترات با شلاته کردن کلسیم مانع انعقاد خون میشوند
دکستروز منبع تأمین انرژی برای گلبولهای قرمز میباشد.
آدنین موجود در CPD-A1 نیز در ساخت ATP استفاده میشود.
فسفات برای جلوگیری از کاهش pH استفاده میشود.
اسلاید 4 :
زمان نگهداری خون
حداکثر زمان نگهداری خون در دمای oC6-1:
با ضد انعقاد CP2D, CPD به مدت 21 روز میباشد
با ضد انعقادCPD-A1 35 روز میباشد.
گلبولهای قرمز حاوی مواد افزودنی به مدت 42 روز قابل نگهداری است.
در حقیقت وظیفه مواد ضد انعقاد نگه دارنده که درون کیسهها وجود داد تأمین مواد اولیه برای تولید انرژی و جلوگیری از اسیدی شدن محیط در اثر تولید مواد زائد توسط سلولهای خونی است.
اسلاید 5 :
محلولهای افزودنی
دارای ترکیباتی نظیر کلرید سدیم، سیترات سدیم، اسید سیتریک، دکستروز آدنین، فسفات سدیم منوبازیک، مانیتول، آدنین وجود دارد
نامهای تجاری این محلولهای افزودنی عبارتند از Adsol است Optisol و Nutricel.
حجم محلول افزودنی 100 میلی لیتر است و باید تا 72 ساعت پس از گرفتن خون به آن اضافه شود.
گلبولهای قرمز حاوی مواد افزودنی به مدت 42 روز قابل نگهداری است.
اسلاید 6 :
محلولهای جوانکننده
این محلولها برای احیاء یا افزایش مدت نگهداری خونها به کار میروند.
ترکیب این محلولها شامل، پیروات، اینوزین، فسفات و آدنین است.
بیشتر برای خونهای با گروه خون نادر کاربرد دارد.
با جوان سازی میزان 2,3 DPGوATP گلبولهای سرخ احیاء میشود.
در طی نگهداری و تا 3 روز پس از انقصاء میتوان محلول جوان کننده را به خون اضافه کرد.
این واحدها به هنگام تزریق بایستی پس از شستشو، را تزریق شوند.
اسلاید 7 :
آسیبهای ناشی از نگهداری خون
معیارقابل قبول زمان نگه داری سلولهای خونی این است که پس از پایان زمان نگه داری، حداقل 75% از گلبولهای قرمز، 24 ساعت پس از تزریق در بدن بیمار زنده بمانند.
تغییرات بیوشیمیایی در طول نگهداری خون:
- کاهش درصد سلولهای زنده
- کاهش pH
- کاهش میزان ATP
- کاهش میزان 2,3-DPG
- افزایش میزان پتاسیم
- افزایش میزان هموگلوبین آزاد
اسلاید 8 :
تهیه فرآوردههای خون
خون کامل را میتوان به فرآوردههای گوناگونی مثل گلبولهای قرمز، پلاکتها، پلاسمـــا، فاکتور رسوب کرایو و . تفکیک نمود.
دلایل جداسازی اجزاء خون:
- افزایش طول عمر هر یک از اجزاء خون مثلاً فاکتورهای ناپایدار انعقادی به همراه خون کامل ظرف چند ساعت از بین میروند با جداسازی میتوان تا چندین ماه نگه داری نمود.
- تهیه جزء مورد نیاز بیمار
- جلوگیری از تزریق قسمتهای غیرضروری (و گاه زیانبار)
تهیه و جداسازی فرآوردههای خونی توسط سانتریفوژ و براساس وزن مخصوص اجزا گوناگون خون میباشد.
عوامل مؤثر در جداسازی اجزا عبارتند از :
- وزن مخصوص
- سرعت سانتریفوژ (دور در دقیقه)
- مدت سانتریفوژ
اسلاید 9 :
مراحل تهیه فرآوردههای خونی
- ابتدا خون کامل موجود در کیسه را دور سبک سانتریفیوژ میکنند
بدین ترتیب سه لایه تشکیل شده در کیسه از پائین به بالا عبارتند از گلبولهای قرمز گلبولهای سفید و پلاسمای غنی از پلاکت
گلبول قرمز با وزن مخصوص 09/1 – 08/1 سنگین ترین بخش خون کامل میباشند.
- پلاسمای غنی از پلاکت را با فشار دادن کیسه و از طریق لوله متصل، به کیسه اقماری منتقل میشود و گلبولهای قرمز در ته کیسه باقی میمانند.
- کیسه حاوی پلاسمای غنی از پلاکت از کیسه اصلی جدا شده و با دور سنگین سانتریفوژ میکنند. پلاکتها در ته کیسه رسوب میکنند (کنسانتره پلاکتی) و پلاسمای روئی با فشردن کیسه، به کیسه دیگری منتقل میشود. کنسانتره پلاکتی به مدت یک ساعت به حالت استراحت نگه میدارند و سپس روی روتاتور مخصوص قرار داده و مخلوط میکنند.
اسلاید 10 :
مراحل تهیه فرآوردههای خونی.
- پلاسمائی که به کیسه جانبی منتقل شده است را میتوان فریز کرد که این فرآورده را پلاسمای تازه فریز شده یا FFP مینامند.
FFP را میتوان در دمای oC6-1 قرار داد تا ذوب شده و رسوب سفید رنگی در کیسه ایجاد شود (کرایوپرسیپیتات) که پس از سانتریفوژدر ته کیسه قرار میگیرد.
پلاسمای روئی به کیسه اقماری دیگری منتقل شده و رسوب کرایو را به همراه 15-10 میلیلیتر پلاسما دوباره فریز میکنند.
پلاسمائی که به کیسه مجاور منتقل شده است را نیز میتوان دوباره فریز کرد که به آن پلاسمای فقیر از کرایو (CPP) گفته میشود.
اسلاید 11 :
الگوریتم تهیه فرآوردههای خونی
اسلاید 12 :
الگوریتم تهیه فرآوردههای خونی
اسلاید 13 :
انواع فرآوردههای خونی
اسلاید 14 :
خون کامل ((Whole Blood:
شامل تمامی اجزا خون از جمله گلبول سفید، گلبول قرمز، پلاکت، پلاسما، پروتئینهای انعقادی و غیره میباشد
اجزاء ناپایدار از جمله پلاکتها، فاکتورهای انعقادی ناپایدار و غیره در طی نگهداری از بین میروند
خون کامل بسته به نوع ضد انعقاد به مدت 21 یا 35 روز در دمای 6-1 درجه قابل نگهداری است.
هماتوکریت خون کامل بین 30 تا 40 درصد است .
حجم کلی فرآورده 50 ±500 میلی لیتر است.
اسلاید 15 :
خون کامل ((Whole Blood:
کاربرد :
بیماران با خونریزی شدید (دارای علائم کاهش ظرفیت حمل اکسیژن به همراه هیپوولمی شدید که منجر به شوک میگردد)
تعویض خون نوزادان، البته از خون کامل تازه استفاده میشود.
تزریق یک واحد خون کامل به فرد بالغ سبب افزایش هموگلوبین به میزان gr/dl 1 میشود.
خون کامل باید از نظر ABO و کراس مچ با فرد گیرنده سازگار باشد.
امروزه با توجه به تهیه فرآوردههای مختلف از خون کامل به ندرت استفاده میشود.
اسلاید 16 :
خون کامل تازه Fresh Whole Blood) )
به خونی گفته میشود که کمتراز 7 روز از تاریخ اهداء آن گذشته باشد.
خون تازه در قیاس با خونهای کهنه دارای مقادیر زیادتری 2.3DPG است و میزان پتاسیم آن به مراتب کمتر است بنابراین این خون دارای بالاترین ظرفیت حمل اکسیژن است.
برای تعویض خون نوزادان نیز از خون کامل تازه استفاده میکنند.
اکثر مراکز خون اقدام به نگه داری و ذخیره سازی خون کامل نمیکنند.
میزان 2,3-DPG و پتاسیم خونهای غیرتازه در افراد طبیعی مشکلی ایجاد نمیکند ولی در نوزادان نارس و مبتلایان به نارسائی قلبی، بیماری شدید ریوی و شوک خونریزی دهنده حائز اهمیت است در این افراد از خون تازه استفاده میکنند
اسلاید 17 :
خون کامل بازسازی شده
ترکیب گلبولهای قرمز + FFP (از اهداء کنندگان متفاوت)
البته FFP باید با گروه خونی AB باشد.
کاربرد این نوع فرآورده نیز در تعویض خون نوزادان است
اسلاید 18 :
گلبولهای قرمز متراکم (Packed Cells):
دما و زمان نگه داری شبیه به خون کامل میباشد.
هماتوکریت نهائی کیسه گلبول قرمز متراکم بین 80-70% و درصورت استفاده از محلول افزودنی، حدود 60% میباشد.
کاربرد:
- در مواردی که اکسیژن رسانی در اثر کاهش توده گلبول قرمز وجود دارد استفاده میشود:
- بیمارانی تحت عمل جراحی قلب و .
- افراد دچار خونریزی
- بیماران تحت شیمی درمانی یا اشعه درمانی
- هموگلوبینوپاتی که توأم با آنمی شدید هستند.
اسلاید 19 :
گلبول قرمز کم لکوسیت:
لکوسیتهائی که به همراه گلبول قرمز به فرد تزریق میشود سبب عوارض نامطلوبی در گیرنده میشوند (مثل تب و لرز)
تعداد لکوسیتها در یک واحد خون حدود 109 میباشد.
به فرآوردهای گلبول قرمز کم لکوسیت میگویند که تعداد لکوسیتهای آن کمتر از 106×5 باشد
روشهای گوناگون کاهش لکوسیت عبارتند از :
شستشو دادن با سرم فیزیولوژی
انجماد و گلیسرول زدائی
فیلتراسیون خون (هنگام تزریق و یا قبل از ذخیره سازی) بهترین روش است با استفاده از فیلترهای نسلهای جدید میتوان تا 5/99% لکوسیتها را از خون برداشت کرد.
طبق استانداردهای AABB روش کاهش لکوسیتها باید به نحوی باشد که حداقل 85% گلبولهای قرمز باقی بمانند و تعداد لکوسیتها در فرآورده نهائی به کمتر از 106×5 برسد.
کاربرد:
کاهش واکنش تب زای غیر همولتیک
کاهش انتقال سایتومگالوویروس (CMV)
پیشگیری از آلوایمنونیزاسیون در بیماران که بصورت دائمی خون دریافت میکنند
اسلاید 20 :
گلبول قرمز اشعه دیده :
واکنش پیوند علیه میزبان ناشی از انتقال خون (TA-GVHD) در اثر تزریق لنفوسیتهای T فعال به همراه فرآوردههای سلولی ایجاد میشود ودر بیش از 90% موارد سبب مرگ فرد میشود.
تاباندن اشعه با دوز 25 گری (GY) به فرآوردههائی نظیر گلبول قرمز و پلاکت موجب پیشگیری از TA-GVHD میشود.
زمان نگه داری فرآورده تابش دهی شده مشابه فرآورده اولیه یا 28 روز پس از تابش دادن میباشد
کاربرد خون تابشدهی شده:
- انتقال خون داخل رحمی
- نوزادان نارس
- بیماران که پیوند مغزاستخوان آلوژن شدهاند
- بیماران که شیمی درمانی یا اشعه درمانی شدید دریافت میکنند
- واحدهای خونی اهداء شده از بستگان و خویشاوندان