پاورپوینت Mentha pulegium

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 1 :

Mentha pulegium

پونه
Pennyroyal
مصارف شناخته شده آن در آشپزی و شیرینی پزی و در طب سنتی بعنوان آرام بخش و مسکن و نیز در سقط جنین بکار می رود. اسانس آن در صنعت عطر سازی کاربرد دارد و دارای ماده سمی پولِگون است
پونه گیاهی است علفی چند ساله ساقه ان استوانه ای ، بلندی آن در حدود 5/0 متر برگهای آن تقریبا بدون دمبرگ ، سبز ، تیره ، بیضی شکل ، نوک تیز ، با دندانه و در اثر فشردن بوی قوی اسانس پونه از آن استشمام می شود . در پایه هایی از گیاه که در آب می رویند این بو خیلی کم و در مواردی وجود ندارد
گلهای آن به رنگ صورتی یا بنفش به صورت گروهی از گلهای کوچک در بغل برگ و ساقه در تابستان ظاهر می شود
تیمول
پولگون  
تانن، مواد رزینی و حاوی مقدار زیادی
ویتامین A و B وC کلیسیم

اسلاید 2 :

اثرات سمی پونه
اثرات دور کنندگی
پونه در نقاط و دشت های مرطوب در کنار نهرها و یا داخل جوی ها و چشمه ها وکنار باتلاق ها می روید .
در اروپا ، افریقای شمالی ، حبشه و مناطق مختلفه آسیا به طور وحشی می روید .
در ایران در مناطق شمالی ایران در مازندران و گیلان به طور خود رو دیده می شود .
در مازندران نوعی از ان که پونه آبی است یا نام محلی سرسم خوانده می شود (پیتنک). پونه را در زبان ترکی «یارپیز» گویند.
این گیاه در اوایل فروردین ماه به واسطه آب باران در این نقاط گفته شده رشد می کند .
اثرات حشره کشی
اثرات برروی انسان
پشه، مورچه، ماهی نقره ای و .
کنه گرد و غبار (Pyroglyphidae) و آفات انباری

اسلاید 3 :

پوسیدگی ریشه، کنه های تارعنکبوتی و شته ها
مهمترین عوامل آسیب رسان
کنه تارتن دو لکه ایTetranychus urticae  Koch
جانورانی از خانواده Tetranychidae هستند که شامل حدود ۱۲۰۰ گونهاند.
عوامل قارچی (روی ریشه و طوقه) مانند Rhizoctonia sp.، Pytium sp.،Phytophthora
در حدود ۴۴۰۰ گونه از شتهها شناخته شده که همگی در خانوادهٔ شتهها جای میگیرند، در حدود ۲۵۰ گونه از این حشره به عنوان آفات جدی برای کشاورزی و جنگلداری شناسایی شده که طول آنها از ۱ تا ۱۰ میلیمتر متفاوت است
افراد ماده درشت تر از افراد نر می باشند انتهای بدن در افراد نر دوکی شکل و رنگ بدن آنها فصلی است، به طوری که در بهار و تابستان ، سبز متمایل به زرد با دو لکه پشتی جانبی تیره می باشد. و دراواخر پاییز و زمستان بدلیل بیرون فرستادن مواد داخل روده ها به رنگ قرمز است. شکل بدن در مرحله لاروی تقریبا" کروی است، لاروها دارای سه جفت پا ، ولی تمام مراحل پورگی و بالغ دارای چهارجفت پا هستند. اشکال نر و ماده از استراحت دوم به بعد قابل تشخیص می باشند . مهمترین صفت برای تعیین هویت علمی این گونه ، شکل قسمت خارجی دستگاه تناسلی نر است. یکی از برجسته ترین علامت فعالیت این آفت وجود تارهای ابریشمی در پشت برگ گیاهان میزبان می باشد.
common names include red spider mite and two-spotted spider mite

اسلاید 4 :

زیست شناسی :
این آفت زمستان را به صورت افراد ماده و بالغ جفتگیری کرده در لابلای بقایای گیاهی، زیر کلوخه ها ، روی گیاهان همیشه سبز و علف های هرز حاشیه مزرعه سپری می کند . وقتی شرایط آب وهوایی مساعد می شود، پناهگاه های زمستانه را ترک کرده و روی علف های هرز داخل و حاشیه مزرعه مستقر می شود و 1-2 نسل اول را روی آنها ایجاد می نماید . بعد از استقرار بوته های اصلی در مزرعه، روی آنها انتقال یافته و تا اواسط پاییز 7-8 نسل را در روی بوته ها تولید می کند. طول روز یکی از فاکتورهای موثر در شروع دیاپوز می باشد. در پاییز بعد از اینکه دوره روشنایی به کمتر از 10 ساعت برسد، به دیاپوز می رود . وجود تداخل نسل در این آفت امری کاملا" طبیعی است و به همین دلیل در پشت برگ ها مراحل مختلف زیستی آفت شامل تخم،لارو،پروتونیمف (پوره سن یک)،دئوتونیمف (پوره سن دو) و بالغ به طور همزمان مشاهده می شود. در بین مراحل مختلف زیستی آفت سه مرحله استراحت اتفاق می افتد.

اسلاید 5 :

خسارت
رشد این افت اغلب در پشت برگ های پونه و تغذیه آن از شیره سلولی می باشد. این آفت در هر دقیقه 18 سلول را از بین می برد. حداکثر خسارت در اواخر مرداد و اواسط شهریور دیده می شود. خسارت ابتدا به صورت برنزه شدن برگ ها و سپس قهوه ای و خشک شدن آنها ظاهر می شود البته این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که تراکم آفت بالا باشد.
راههای مبارزه
استفاده از ارقام گیاهی که نسبت به کنه مقاوم هستند.
جلوگیری از گرم شدن بیش از حد دما (گلخانه).
به محض مشاهده اولین نشانههای وجود کنه (شامل تار- نقرهای شدن سطح برگ و…) برگها را با آب کاملاً شستشو دهید طوری که زیر برگ کاملاً شسته شود، چون محل تجمع کنه زیر برگ هاست زیرا کنه از بافت زیر برگ، آسانتر تغذیه میکند.
جدا کردن و کندن برگهای آلوده و خارج کردن این برگها از محیط.
شستشو با آب خالی ۳ بار در هفته و بعد از آن استفاده از یک کنهکش.
استفاده از روغن ولک تابستانه.
مبارزه بیولوژیک
 Stethorus  gilvifrons، Orius  minotum وAnystis baccarum  . Phytoseiulus persimilis
مبارزه شیمیایی
در صورت بالا بودن جمعیت می توان از سمومی نظیر فن پایروکسیمیت برای کنترل این آفت استفاده نمود.

اسلاید 6 :

شتهها از بالاخانواده Aphidoidea و راسته جوربالانHomoptera ، حشرات بسیار موفقی هستند که در غالب مناطق کره زمین و با بیشترین تعداد گونهای در مناطق معتدله یافت میشوند. منشا شتهها خانواده Archescytinidae  میباشد که در دوره کربونیفر یا اوایل دوره پرمین وجود داشتهاند. تکامل این حشرات با پیدایش گیاهان گلدار همراه بوده است. شتهها در حالت منفرد به سبب اندازه کوچک ، چندان قابل رویت نبوده لکن در سطوح جمعیتی بالا ، در سطح برگها و شاخههای گیاهان به خوبی نمایان میگردند. شتهها به طرق کاملا موثری فرایندهای رشدی گیاهان میزبان خود را تحت تاثیر میدهند.
شته ها
تنوع شتهها
حدود 4000 گونه شته شناسایی شده وجود دارند.با وجود این تنوع شتهها به خاطر حالت چند شکلی و بوجود آمدن گونههای بیولوژیک جدیدی میباشد. بیشترین تعداد گونههای شته در مناطق معتدله فعالت داشته و در مناطق مذکور یک گونه از چهار گونه گیاهی موجود مورد حمله شتههای واقع میشود.

اسلاید 7 :

شتهها حشرات کوچکی به طول 1 تا 10 میلیمتر با بدنی نرم و از حشرات مکنده هستند. تعدادی از نسلها و یا تمامی آنها مشتمل بر مادههای بکرزایی هستند که نیازی به تلقیح نداشته و زندهزا میباشند. گونههایی نیز یک تناوب تولید مثل جنسی و غیر جنسی ، بکرزایی دورهای را نشان میدهند. شتههای بالدار موسوم به alatea و شتههای بیبال موسوم به apterae میباشند. حالت چند شکلی که وجود اشکال مختلف در داخل یک گونه است. از ویژگیهای شتههای محسوب میشود.
قاعده خرطوم شته رو به عقب و ما بین رانهایی جلویی حشره قرار دارد. شاخکها متشکل از دو بند قاعدهای کوتاه و ضخیم و بخش تاژکی باریکتر حداکثر چهار بندی که آخرین بند آن مرکب از یک بخش ابتدایی و یک بخش انتهایی باریکتر میباشد. در پشت هر یک از چشمهای مرکب یک برآمدگی چشمی متشکل از 3 عدسی موسوم به تریاوماتیدی دیده میشود. پنجه پاها دو بندی هستند. بالها فقط دارای یک رگبال طولی برجستهای هستند. یک جفت زایده موسوم به سیفونکول یا کورنیکول نیز در سطح پشتی حلقه پنجم شکم قرار دارد.

اسلاید 8 :

شتههای تیرههای phylloxeridae , Adelgidae , Aphididae  به بالا خانواده Aphidoidea و راسته جوربالان یعنی حشرات تغذیه کننده از شیرههای گیاهی تعلق دارند. گرچه قدیمیترین سنگوارههای شناخته شده شتهها به نام Triassoaphis cubitus مربوط به دوره تریاسه میباشد. لکن تکامل شتههای بالا خانواده Aphidoidea حدود 280 میلیون سال قبل در دوره کربونیفر بوده است. شتههای اولیه از نظر رژیم غذایی احتمالا چند خوار بودند و از بافتهای پارانشیمی و یا آوندهای آبکشی تغذیه میکردند.
شتهها علیرغم داشتن جمعیتهای غالب در مناطق معتدله ، سطح پراکنش وسیع جهانی دارند. شتههای زیر خانواده Aphidinae و Drepanosiphinae از خانواده Aphididae که 70% درصد شتههای امروزی را تشکیل میدهند به یک منطقه خاص محدود نمیشوند ولی گسترش شتههای زیر خانوادههای Hormaphidinae , Greenideinae  کل جمعیت آنها 7 درصد میباشد، بیشتر به جنوب شرق آسیا و استرالیا محدود میشود.

اسلاید 9 :

شته سبز پنبه Aphis gossypii Glover
شته سبز هلو Myzus persicae . Green peach aphid
شته معمولی گندم Schizaphis graminum  
شته سمی گندم Toxoptera graminum
شته سیاه باقلا Aphis fabae
شته گل رز phylloxera filoksera.

اسلاید 10 :

شته سبز هلو Myzus persicae
در ایران شته مزبور با حمله به برگ درختان هلو، سیب، گیلاس، زردآلو و نیز گیاهانی نظیر گوجه فرنگی، سیبزمینی، توتون، بادمجان، پنبه، ترب، کرفس، کاهو و آفتابگردان، پونه سبب پیچیدگی آن شده و خسارت بسیار شدیدی به بار میآورد
طول حشره بالغ بی بال 1/5 تا ۲ میلیمتر و رنگ آن سبز ِزَرد و یا زرد می باشد
بدن بیضی شکل و زائده آن نسبتا طویل است
بیولوژی – تخمها در قاعده جوانه های هلو ، شلیل ، بندرت در زرد آلو گذاشته می شود
در اواسط فروردین بسته به شرایط آب و هوائی ، تخمها باز شده و حشرات بطرف برگها می روند و سپس اواسط اردیبهشت حشرات هر کدام بطور متوسط ۴۰ تا ۵۰ نوزاد بدون بال تولید می کنند که بنوبه خود حشرات بی بال و یا بالدار می زایند
در نسل سوم ، تقریبا تمام حشرات بالدار می باشند و بتدریج در اواسط خرداد تقریبا حشره ای بر روی درخت هلو باقی نمانده و تمام آنها بر روی میزبان دوم که بسیار گوناگون و از خانواده های مختلف گیاهی میباشند مانند: چغندر ، اسفناج ، تنباکو ، سیب زمینی ، کوکب ، کلم، پونه و غیره مهاجرت می کنند و نوزادان خود را در روی آنها می گذارند و این نوزادان درطول فصل تابستان نسلهای متوالی را تشکیل میدهند
گزش شته ها برروی برگهای هلو وسپس برروی برگهای میزبان ثانوی باعث پیچیدگی برگها میشود.شته ها در روی سطح زیرین برگها قرار گرفته و بدین طریق مبارزه با آنها بسیار مشکل می شود
در تابستان و در ماههای تیر، مرداد و شهریور شته ها در روی میزبانهای ثانوی زادآوری کرده و فعالیت آنها باعث ایجاد زردی ، پومردگی ، تغییر شکل برگها می گردند
و در بعضی از موارد باعث انتقال بیماریهای ویروسی می گردند
درشهریورماه تا اواخرماه حشرات جنسی بالدار بسوی میزبان اولیه (درخت هلو) مهاجرت مینمایند.هر شته به تعداد پنج تا ده تخم منفردا بر روی شاخه های جوان و جوانه ها می گذارند و تخمها تا بهار سال آینده باقی خواهند ماند .

اسلاید 11 :

راههای انتقال ویروسهای گیاهی در طبیعت
ناقلین در طبیعت ویروس را از گیاه آلوده میگیرند و آن را پس از ایجاد زخم ، به گیاه سالم منتقل میسازند. ناقلین تنها عوامل طبیعی نیستند که در انتشار ویروسها موثر هستند، بلکه دو راه دیگر نیز در طبیعت وجود دارد که ویروسها به کمک آنها انتشار مییابند: یکی انتقال از طریق تماس و دیگری از راه دانه گیاه است.
انتقال ویروسهای گیاهی توسط ناقلین
از مهمترین ناقلین ویروسهای گیاهی ، حشرات هستند. حدود 400 گونه حشره شناخته شده است که قادر به انتقال بیش از 200 نوع ویروس هستند. انتقال ویروسهای گیاهی تنها بوسیله حشرات انجام نمیگیرد، بلکه کنهها ، نماتودها و قارچها نیز در انتقال آنها دخالت دارند. با آنکه تفاوتهای بسیاری بین گروههای مختلف ناقلین وجود دارد، ولی همه آنها در یک صفت مشترک هستند و آن اینکه تماما در یاختههای عاری از زخم گیاهان رخنه میکنند و ویروس را از گیاه آلوده میگیرند و به گیاه سالم انتقال میدهند.
انتقال ویروسهای گیاهی بوسیله شتهها: نیش آروارهای شتهها برای تلقیح ویروس کاملا متناسب است. ویروسهایی که توسط شتهها انتقال مییابند، برحسب طول مدت پایداری آنها در بدن شته طبقه بندی میشوند:

ویروسهای ناپایا: ویروسهای ناپایا که برداشت و تزریق ویروس از طریق یاختههای رویی برگ صورت میگیرد.

ویروسهای نیمهپایا: در واقع ویروسهای ناپایایی هستند که در عمق بیشتری از برگ به سر میبرند و مدت طولانیتری در بدن ناقل خود زنده میمانند. از نمونههای آنها یکی ویروس زردی چغندر است که به شکل رشتهای دراز است و به بافت آبکشی صدمه میزند.

ویروسهای پایا: ویروسهای پایائی که ناقل شتهای دارند، مدت طولانیتری برای جذب شدن به نیش حشره نیازمند هستند و معمولا 12 ساعت یا بیشتر در بدن ناقل به صورت نهان باقی میمانند. این ویروسها بیشتر باعث زرد شدن و پیچ خوردن برگها میشوند و اکثرا در داخل بافت آبکشی به سر میبرند.

اسلاید 12 :

روابط شته با ناقل :

انتقال ناپايا : Non-persistent transmission

بواسطه اينكه اين طريق انتقال از لحاظ اقتصادي بسيار خسارت زا و زيان بار براي محصولات كشاورزي بوده است، لذا ظرف 70 سال گذشته در شرايط آزمايشگاهي اين روش به كرات مورد بررسي قرار گرفته است. برخي نكات در ارتباط با اين نوع انتقال به شرح زير است :

1 – زمان تغذيه كسبي براي دريافت ويروس توسط شته از منبع گياهي آلوده ، از چند ثانيه تا چند دقيقه مي باشد و بدون وجود هيچگونه زمان بارداري، ويروس از طريق تغذيه دهندگي به مدت چند ثانيه تا چند دقيقه انتقال پيدا مي كند.

2 – دوام ويروس در بدن شته ناقل كم بوده و بدون تغذيه كسبي مجدد و با تغذيه هاي بعدي شته از منابع سالم گياهي توان انتقال از دست مي رود.

3 – ويروس در بدن ناقل وارد نمي شود (وارد دستگاه گوارشي تا ناحيه پيش معده مي گردد) كاربرد لفظ stylet borne براي اين دسته از ويروسها غلط بوده و در حال حاضر ديگر به كار نمي رود زيرا ويروس تا ناحيه معده نيز پيش مي رود. (foregut)

4 – قبل از تغذيه كسبي توسط شته، شته چند بار گياه ميزبان را تست مي كند  و رفتار probingشته ناقل در افزايش راندمان انتقال نقش دارد.

5 – گرسنگي قبل از تغذيه كسبي در افزايش راندمان انتقال نقش دارد.

6 – افزايش مدت زمان تغذيه كسبي و يا دهندگي كه با نفوذ بيشتر استايليت شته به بافتهاي مزوفيل و سپس آوندي همراه است در اين طريق انتقال راندمان انتقال را كاهش مي دهد. مدت زمانهاي مذكور بستگي به شرايط محيطي دارد.

7 – در اين نوع از انتقال حضور پوشش پروتئيني، ويروسهائيكه به عنوان كمكي خوانده مي شوند در افزايش راندمان و نيز توان انتقال دخالت دارند.

8 – عمده اين دسته از ويروسها به بافتهاي اپيدمي و نهايت مزوفيل محدود هستند و غالباً (و نه هميشه) توليد علامت موزائيك در ميزبان مي كنند.

9 – در اين نوع از انتقال علي رغم اينكه درجه خاصي از اختصاصيت بين ناقل و ويروس ديده مي شود ولي اين ميزان از اختصاصيت برخلاف روشهاي پايا و نيمه پايا، زياد نيست.

10 – ويروس به هيچ وجه در بدن ناقل خود تكثير پيدا نمي كند. عمده مكان استقرار ويروس در ناحيه نوك استايلت مي باشد و انتقال ويروس از طريق شستشوي ساده ويروس صورت مي پذيرد.

اسلاید 13 :

انتقال نيمه پايا Semi-persistent :

اين روش انتقال حالتي بين ناپايا و روش انتقال پايا است. مهمترين گروههاي ويروسي كه براي اين نوع از روش انتقال مشهور هستند caulimovirus ها و كلستروويروس Closterovirus ها هستند. در اين عده از ويروسها موارد زير به اثبات رسيده است.

1-    زمان تغذيه كسبي بين چند دقيقه تا چند ساعت طول مي كشد.

2-    زمان كمون Retention time تا چند ساعت طول مي كشد.

3-    زمان تغذيه دهندگي بين چند دقيقه تا چند ساعت طول مي كشد.

4-    ويروس مشخصاً در ناحيه پيش معده forgut وارد مي شود.

6-  تكثير ويروس در بدن ناقل صورت نمي پذيرد و از نسلي به نسل بعد نيز انتقال پيدا نمي كند و پوست اندازي حشره موجب حذف ويروس از بدن آن مي گردد.

5 جنس از ويروسهاي گياهي تا به حال شناخته شده اند كه از اين طريق انتقال پيدا مي كنند. از بين ويروسهاي زردي چغندر BYV و تريستزا CTV كه جزو كلستروويروسها هستند محدود به آوند آبكش هستند ولي Caulimovirus ها در اكثر تيپ هاي سلولي يافت مي شوند.

انتقال دو وجهي Biomodal transmission :مطالعات حاكي از آن است كه برخي از ويروسها از قابليت انتقال ناپايا و نيمه پايا توسط يك گونه از شته برخوردار هستند. به اين طريق انتقال، انتقال دو وجهي گفته مي شود. به هر حال كاربرد اين لفظ از مدل انتقال در حال حاضر مورد بررسي است و دانشمندان مختلف معتقد هستند كه جنبه هاي مولكولي متفاوت بروز دهنده اين حالت هستند و فعلاً تا روشن نشدن حقايق مولكولي اين مدل انتقال نبايد از اين عبارت استفاده كرد.

اسلاید 14 :

انتقال پايا Persistent transmission :ويروسهائيكه به روش پايا انتقال پيدا مي كنند به دو گروه طبقه بندي مي شوند :

1 – پاياي غير تكثيري ولي گردشي Persistent circulative2 – پاپاي تكثيري و گردشي Persistent propagativeدر روش انتقال اول (پاپاي گردشي) ؛ ويروس پس از وارد شدن به درون بدن شته از پيش معده عبور كرده به بخش جلويي روده مياني رسيده و از آنجا به بخش عقبي روده مياني و سپس به hind gutمي رسد و بدون اينكه سلولهاي روده عقبي را آلوده كند از اين ناحيه عبور كرده و وارد سلولهاي خوني مي گردد، همراه با سلولهاي خون به  غدد بزاقي كمكي حركت كرده و از آنجا به بزاق حشره وارد مي گردد و انتقال پيدا مي كند. از آنجائيكه در اين روش از انتقال تكثير ويروس در بدن شته صورت نمي پذيرد، لذا طول دوره كمون كم است در روش ا نتقال تكثيري، به مانند روش گردشي اين مسير طي مي گردد با چند تفاوت

1 – اول آنكه ويروس در تمام قسمتهاي بدن ميزبان تكثير پيدا مي كند و لذا توان ورود به تمام قسمتهاي اندام ناقل را دارد .

2 – از آنجائيكه مي تواند ويروس وارد دستگاه توليد مثل جنسي حشره گردد، لذا انتقال از طريق تخم نيز در روش پاياي تكثيري propagative وجود دارد به اين نوع انتقال، transovorial گفته مي شود و لذا ويروس به نتايج ناقل دسترسي پيدا مي كند

3 – از آنجائيكه ويروس در بدن ناقل خود تكثير پيدا مي كند طول زمان كمون ويروس Retention time (زمان بارداري يا كمون) ، ويروس نسبت به روش گردشي بيشتر است. براي روش گردشي اين زمان از چند روز تا چند هفته مي باشد ولي براي روش انتقال پاياي تكثيري اين زمان از چند هفته تا چند ماه است.

4 – از آنجائيكه ويروس در روش انتقال تكثيري در بدن ناقل خود تكثير پيدا مي كند سپس امكان آلوده شدن سلولهاي روده – ماهيچه و خون ناقل وجود دارد از اينرو امكان دارد تا طول عمر حشره ناقل كاهش پيدا كند البته در برخي موارد نيز عكس آن ديده شده است.